FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17) Jesli masz pytanie - Czy Apostołowie po wylaniu Ducha dalej głosili Prawo? Olus - 2016-10-06, 18:28 Temat postu: Czy Apostołowie po wylaniu Ducha dalej głosili Prawo? Czy Apostołowie po wylaniu Ducha dalej przestrzegali Zakonu? Serdunio - 2016-10-06, 19:42 Olus napisał/a: Czy Apostołowie po wylaniu Ducha dalej przestrzegali Zakonu? Apostołowie wyszli spod Starego pod Nowe Przymierze jakie zawarł z nimi(i z wieloma) Chrystus Olus - 2016-10-06, 20:44 Czyli co zaczęli jeść świnie,łamać szabat i inne przykazania? Serdunio - 2016-10-06, 20:55 Nie pisali co jedzą ale nam kazali nie wybrzydzać Wolnym człowieka czyni prawdziwa miłość nie osądza, nie wymawia, nie pamięta, wszystko wybacza Olus - 2016-10-06, 20:58 Ta miłość była od początku.Udowodnij że łamali Zakon. Serdunio - 2016-10-06, 21:03 Każdy łamie a oni byli tylko ludźmi ...według Prawa nie ma ani jednego sprawiedliwego ...nie byli bez grzechu ,nikt nie jest Olus - 2016-10-06, 21:16 Tak grzeszyli/czy tam grzech w nich. Może inaczej.Czy Apostołowie świadomie łamali przykazania bo uważali że już mogą? Serdunio - 2016-10-06, 21:19 Nie było mnie tam skąd mogę wiedzieć co w nich siedziało i jak postępowali w każdej minucie swego życia.. wiedzieli że są grzeszni i potrzebują do ostatniej sekundy ziemskiego życia Zbawiciela dlatego trwali w wierze w Niego by być wciąż w Nim i jej nie zatracić ...potrzebowali łaski cały czas nike - 2016-10-06, 21:31 Olus napisał/a: Czy Apostołowie po wylaniu Ducha dalej przestrzegali Zakonu? Ponieważ wszyscy Żydzi, byli niedoskonali na skutek upadku, Adama to żaden Żyd nie był w stanie zachować Zakonu, a w związku z tym żaden Żyd nie mógł otrzymać życia wiecznego, przez Zakon. Był jednak realnie związany owym przymierzem, jako że do czasu ogłoszenia Ewangelii nie zostało zaoferowane żadne inne przymierze. Dopiero wtedy zostało ustanowione specjalne zarządzenie – przymierze ofiary. Został uwolniony spod Przymierza Zakonu w tym sensie, że został zwolniony z Prawa. Stając się umarłymi dla Prawa Żydzi otrzymali możliwość uzyskania życia w inny sposób. Porzucając wszelkie nadzieje otrzymania życia wiecznego przez Zakon, mogli uchwycić się nowej nadziei w Chrystusie, a mianowicie, że dzięki owemu nowemu porządkowi w Chrystusie, który stał się wspaniałym Orędownikiem, uzyskują społeczność z Nim – w Wieku Ewangelii w Jego cierpieniach, a obecnie już w Jego chwale, Olus - 2016-10-06, 21:34 Serdunio napisał/a: Nie było mnie tam skąd mogę wiedzieć co w nich siedziało i jak postępowali w każdej minucie swego życia.. wiedzieli że są grzeszni i potrzebują do ostatniej sekundy ziemskiego życia Zbawiciela dlatego trwali w wierze w Niego by być wciąż w Nim i jej nie zatracić ...potrzebowali łaski cały czas Z Biblii.Nie pytam czy byli bez grzechu tylko czy uważali że są wolni od Zakonu jak Ty, Olus - 2016-10-06, 21:35 nike napisał/a: Olus napisał/a: Czy Apostołowie po wylaniu Ducha dalej przestrzegali Zakonu? Ponieważ wszyscy Żydzi, byli niedoskonali na skutek upadku, Adama to żaden Żyd nie był w stanie zachować Zakonu, a w związku z tym żaden Żyd nie mógł otrzymać życia wiecznego, przez Zakon. Był jednak realnie związany owym przymierzem, jako że do czasu ogłoszenia Ewangelii nie zostało zaoferowane żadne inne przymierze. Dopiero wtedy zostało ustanowione specjalne zarządzenie – przymierze ofiary. Został uwolniony spod Przymierza Zakonu w tym sensie, że został zwolniony z Prawa. Stając się umarłymi dla Prawa Żydzi otrzymali możliwość uzyskania życia w inny sposób. Porzucając wszelkie nadzieje otrzymania życia wiecznego przez Zakon, mogli uchwycić się nowej nadziei w Chrystusie, a mianowicie, że dzięki owemu nowemu porządkowi w Chrystusie, który stał się wspaniałym Orędownikiem, uzyskują społeczność z Nim – w Wieku Ewangelii w Jego cierpieniach, a obecnie już w Jego chwale, Co to znaczy że jestem zwolniony z Prawa? Serdunio - 2016-10-06, 21:40 " Przyjaciele! Dobrze znacie Prawo Mojżesza. Czy nie wiecie więc, że obowiązuje ono człowieka tylko za życia?.... ....Wy właśnie, moi przyjaciele, będąc częścią ciała Chrystusa, umarliście dla Prawa, aby żyć dla Tego, który zmartwychwstał, i aby wydawać w życiu duchowe owoce dla Boga"Rzym.7,1....4 Duchowe owoce nie muszę tłumaczyć co to takiego?? Na wszelki wypadek to owoce prawdziwej miłości...uczucia które nie działa podług żadnej litery ..bo jest ponad to i więcej Olus - 2016-10-06, 21:58 Ależ proszę niech pani profesor tłumaczy 1.Duch prowadzi do przestrzegania Prawa a tym samym wydawania dobrych owoców. 2.Sprawdź inny przekład. I zwróć uwagę na werset 14 który mówi: (14) Wiemy przecież, że Prawo jest duchowe. A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu. 3.Przeczytaj rozdział od czego jesteś wolna i w czym pomaga Duch św mieszkający w wierzącym 1Teraz żadne potępienie nie grozi już tym, którzy należą do Chrystusa Jezusa. 2 Prawo Ducha, prowadzące do życia i darowane mi przez Jezusa, wyzwoliło mnie z bezradności wobec prawa grzechu i śmierci. 3 Właśnie tę nieskuteczność Prawa, wypływającą ze słabości ciała, pokonał Bóg. Posłał On własnego Syna, podobnego do grzesznego człowieka, i położył kres panowaniu grzechu. 4 W ten sposób możemy być posłuszni nakazom Prawa, bo poddajemy się Duchowi Świętemu, nie zaś bezsilnemu ciału. Olus - 2016-10-06, 22:02 I proszę o odpowiedź na post http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?p=85073#85073 Bo ten ostatni post nie bardzo odpowiada na zadane pytanie. Najlepiej poszukać czegoś w dziejach Apostolskich Było tam dużooo oskarżeń.. Serdunio - 2016-10-06, 22:11 To w takim razie po co Zbawiciel wystarczyło wylać ducha i po krzyku sami byśmy sobie do końca radzili..Czy Paweł czuł się na tyle silny by oddalić się od Pana w którymkolwiek momencie ??? Ba...nawet po śmierci wierzył że tylko z Nim ...ach Jestem zła ...a kiedy jestem blisko Pana widzę w sobie zła coraz więcej Masz prawo polegać na własnym ciele nikt Tobie tego nie zabierze ...ale ja uważam że w tym momencie obrażasz moc i siłę Ducha św.wiesz dlaczego ?? Bo go umniejszasz.. człowiek pozostaje grzeszny do samego końca Nawet z Duchem św. Jego dary to 1. Miłość 2. Radość 3. Pokój 4. Cierpliwość 5. Łaskawość 6. Dobroć 7. Uprzejmość 8. Cichość 9. Wierność 10. Skromność 11. Wstrzemięźliwość 12. Czystość ... Co pisze o szabacie ?? o obrzezaniu?? o zrozumieniu i pomocy w wykonaniu Prawa?? Olus - 2016-10-06, 22:32 Ofiara była potrzebna.Duch był od stworzenia świata. Niektórzy twierdzą nawet że nie pierwszy raz został wylany. Nie czytasz co się do Ciebie pisze i cytuje. Cały czas powtarzam że polegam na duchu który prowadzi do przestrzegania Prawa Bożego jak pisał Apostoł. Dary ducha to nie przykazania. Owoce ducha to też nie przykazania. Przestrzeganie przykazań miłości prowadzi do wydawania dobrych owoców z pomocą Ducha. A co według Ciebie w każdym liście powinna być jeszcze załączona mini Tora/Tanach i Paweł w każdym wersecie powinien o tym pisać? Serdunio - 2016-10-06, 23:05 Olus napisał/a: A co według Ciebie w każdym liście powinna być jeszcze załączona mini Tora/Tanach i Paweł w każdym wersecie powinien o tym pisać? Nie pisał o tym bo dla niego Stare P. przeminęło zostało unieważnione ... Olus - 2016-10-06, 23:08 W Nowym Przymierzu Prawo Jahwe ma być w serach. Duch św ma zapisywać duchowe Prawo Mojżesza na tablicach serc i Apostołowie o tym pisali ale nie w każdym wersecie Serdunio - 2016-10-06, 23:10 Olus napisał/a: Duch św ma zapisywać duchowe Prawo Mojżesza Nie wytrzymam ... Prawo Ducha to narodzenie z miłości dla miłości ...i jeśli pod nim jesteś z tego zostaniesz osądzony więc albo sprawiedliwość Twoją wagą albo miłość Olus - 2016-10-06, 23:14 Serdunio napisał/a: Olus napisał/a: Duch św ma zapisywać duchowe Prawo Mojżesza Nie wytrzymam ... Prawo Ducha to narodzenie z miłości dla miłości ...i jeśli pod nim jesteś z tego zostaniesz osądzony więc albo sprawiedliwość Twoją wagą albo miłość Co nie wytrzymasz?Tak napisał Apostoł. Werset już Ci cytowałem. Ja nie pokładam nadziei w Zakonie.Spokojnie Serdunio - 2016-10-06, 23:16 Olus napisał/a: Ja nie pokładam nadziei w Zakonie. No to w czym?? w sprawiedliwości Bożej która starasz się wypełniać trzymając ściśle litery? nike - 2016-10-06, 23:17 Olus napisał/a: Co to znaczy że jestem zwolniony z Prawa? Kiedy Żyd przyjął Jezusa został uwolniony z pod przymierza PRAWA czyli Zakonu, a został zaproszony do przymierza OFIARY---które było czynne w Wieku Ewangelii i pod przymierzem OFIARY rozwijała się OBLUBIENICA PAŃSKA Olus - 2016-10-06, 23:43 Serdunio napisał/a: Olus napisał/a: Ja nie pokładam nadziei w Zakonie. No to w czym?? w sprawiedliwości Bożej która starasz się wypełniać trzymając ściśle litery? Zbawiony jestem przez przelaną krew...ale to mnie nie zwalnia z przestrzegana Przykazań i wróć do po pytania które postawiłem na początku. A może inaczej specjalnie dla Ciebie Czy Apostołowie i nawróceni Żydzi uważali jak Ty że są wolni od przestrzegania Zakonu? I świadomie łamali? Podtrzymujesz że tak? Serdunio - 2016-10-06, 23:50 Olus napisał/a: Czy Apostołowie i nawróceni Żydzi uważali jak Ty że są wolni od przestrzegania Zakonu? I świadomie łamali? Podtrzymujesz że tak? Tak uważali się za wolnych za tych którym wszystko wolno .,..dała im to ,miłość obdarzyła ich tym...oni to pojmowali ,rozumieli doskonale Miłość to większe zobowiązanie niźli Prawo ...nie zapominajmy o tym Nie łamali bo już pod nim nie byli ..uważali że końcem Prawa jest Chrystus (miłość)..litera zastąpiona uczuciem ..prawdziwym ..które pokazał nam i zaszczepił w nas Bóg i Jego Syn Olus - 2016-10-06, 23:53 Cytat: Tak uważali się za wolnych za tych którym wszystko wolno Jest to nieprawda. Cytat: Nie łamali bo już pod nim nie byli ..uważali że końcem Prawa jest Chrystus (miłość)..litera zastąpiona uczuciem ..prawdziwym ..które pokazał nam i zaszczepił w nas Bóg i Jego Syn hmm pomieszałaś.. Olus - 2016-10-06, 23:54 nike napisał/a: Olus napisał/a: Co to znaczy że jestem zwolniony z Prawa? Kiedy Żyd przyjął Jezusa został uwolniony z pod przymierza PRAWA czyli Zakonu, a został zaproszony do przymierza OFIARY---które było czynne w Wieku Ewangelii i pod przymierzem OFIARY rozwijała się OBLUBIENICA PAŃSKA Jest to nieprawda. Nawróceni Żydzi gorliwie przestrzegali Zakonu jak i Apostołowie. Serdunio - 2016-10-07, 00:00 Olus napisał/a: Jest to nieprawda. Nie kłamię Prawdę piszę w Chrystusie.. "Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę."1 Kor.6,12 "Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu. Są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa" Kol 2.16-17 Sługę sądzi Pan ,Pan który jest Panem szabatu Czuli się wolni ,wolni w Chrystusie.. Olus - 2016-10-07, 00:04 Serdunio napisał/a: Olus napisał/a: Jest to nieprawda. Nie kłamię Prawdę piszę w Chrystusie.. "Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę."1 Kor.6,12 "Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu. Są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa" Kol 2.16-17 Sługę sądzi Pan ,Pan który jest Panem szabatu Czuli się wolni ,wolni w Chrystusie.. Po prostu się mylisz... Paweł w Korynitan nie miał ny myśli wszystko/przykazania. A w kolosan podobnie jak w liście do hebrajczyków pisze o ofiarach itd związanych ze świętami..a nie wszystkim. Apostołowie jak i reszta Żydów dalej przestrzegała Zakonu. Bo dlaczego by nie?co źle nauczał? Można już grzeszyć ? Co wyznał Paweł? Serdunio - 2016-10-07, 00:12 Olus napisał/a: Bo dlaczego by nie?co źle nauczał? Można już grzeszyć ? Co wyznał Paweł? Przestrzeganie i trzymanie się litery prowadzi człowieka do śmierci Nie ,miłość nie grzeszy nawet bez znajomości litery To Prawo...wolności i miłości mamy wypełniać i nim się kierować ..litera jest dla tych którzy miłości nie znają...najważniejsze tylko przykazania by nie ukrzywdzić natomiast nie ma nic o pomocy ...dlaczego?? bo miłosierdzie wypływa z miłości do tego Bóg zmusić nie może Syn rozpala ogień ale my go musimy wciąż podtrzymywać Olus to nie z litery będziemy sądzeni a z miłości Pan osądzi swe sługi..wpierw trybunał Chrystusowy będziemy nadzy czy odziani?? Sąd i wyroki już dla ludu Jego (wciąż) trwają.. Olus - 2016-10-07, 20:20 Prowadzi człowieka do zbawienia. Nikt od grzechu nie stał się jeszcze "świętszy". Miłość bywa ślepa.Wszyscy mężowie Boży jej potrzebowali. Od proroków do apostołów.Prawo Mojżesza jest prawem wolności. Jest to duchowe Prawo jak pisał Paweł.Miłosierdzie jest też zawarte w Prawie. Zbawieni już nie będą sądzeni.Teraz za życia są.I co z moim pytaniem?Apostołowie wierzyli jak Ty? Serdunio - 2016-10-07, 20:40 Olus napisał/a: I co z moim pytaniem?Apostołowie wierzyli jak Ty? Ty już mnie po ludzku według Prawa osądziłeś .. Więc po co pytasz?? Według Żydów Jezus łamał Prawo ..a Ty patrzysz "przez Prawo" na mnie jak oni . Olus - 2016-10-07, 20:55 Według Żydów...Nie ja patrze co piszesz i porównuje to z tym co napisano i nie pasuje.To jak z pytaniem Serdunio - 2016-10-07, 21:09 Apostołowie byli martwi dla Prawa ,Prawo straciło nad nimi władzę Przyjęli miłość którą poznali i ją zrozumieli Olus - 2016-10-07, 21:11 Może inaczej bo widzę że dalej kombinujesz Czy Apostołowie i nawróceni Żydzi uważali jak Ty że są wolni od przestrzegania Zakonu? I świadomie łamali? Serdunio - 2016-10-07, 21:15 Apostołowie już pod literą Prawa nie byli ,kierowali się uczuciem a ono zapisków i wskazówek nie potrzebuje o ile jest szczere i prawdziwe Olus - 2016-10-07, 21:17 Ok no i taka odpowiedź to ja rozumiem... Zapytam tylko are you sure? Serdunio - 2016-10-07, 21:19 Olus napisał/a: Zapytam tylko are you sure? Tak i ani odrobinkę nie ma we mnie cienia zwątpienia w to co napisałam Olus - 2016-10-07, 21:35 Mylisz się.Apostołowie dalej starali się przestrzegać w miarę swoich możliwości Prawa Mojżesza czyli świadomie nie grzeszyli. Co wyznał Paweł,Piotr.. A powiedz mi uważasz że oskarżenia przeciwko nim były prawdziwe i świadkowie mówili prawdę? Listek - 2016-10-07, 21:35 Serdunio napisał/a: Nawet z Duchem św. Jego dary to 1. Miłość 2. Radość 3. Pokój 4. Cierpliwość 5. Łaskawość 6. Dobroć 7. Uprzejmość 8. Cichość 9. Wierność 10. Skromność 11. Wstrzemięźliwość 12. Czystość ... Co pisze o szabacie ?? o obrzezaniu?? o zrozumieniu i pomocy w wykonaniu Prawa?? Mylisz się.Paweł ap. powiedział: Dz 24:14 . Wierzę we wszystko, co jest napisane w Prawie i u Proroków." Olus - 2016-10-07, 21:37 Czekaj Listek...Daj się wypowiedzieć bamboszkowi Już prawie całkiem zabrnęła. Prawie.. Serdunio - 2016-10-07, 21:39 Listek napisał/a: Mylisz się.Paweł ap. powiedział: Dz 24:14 . Wierzę we wszystko, co jest napisane w Prawie i u Proroków." No wiesz ,a co miał nie wierzyć w Słowo?? Prawo jest wieczne a jego zadanie- obecnie to prowadzić do Chrystusa Listek - 2016-10-07, 22:10 Serdunio napisał/a: No wiesz ,a co miał nie wierzyć w Słowo?? Prawo jest wieczne a jego zadanie- obecnie to prowadzić do Chrystusa Powołani do świętości idą za Jezusem uświęcając się przykazaniami Bożymi, które są słowem Boga. Dz 21:20 bug "Gdy to usłyszeli, chwalili Pana i powiedzieli: Widzisz, bracie, ile tysięcy Żydów uwierzyło [ w Jezusa], a wszyscy gorliwie trzymają się prawa." Serdunio - 2016-10-07, 22:12 Listek napisał/a: Powołani do świętości idą za Jezusem uświęcając się przykazaniami Bożymi, które są słowem Boga. Nie,oni idą za Jezusem aby ich uświęcił ,a przez to zbawił łaską którą im przyniósł od Ojca Listek - 2016-10-07, 22:17 Serdunio napisał/a: oni idą za Jezusem aby ich uświęcił ,a przez to zbawił łaską którą im przyniósł od Ojca Hbr 10:26 bug Cytat: "Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy;" 2 Kor.7,(1) Cytat: Mając przeto takie obietnice, najmilsi, oczyśćmy się z wszelkich brudów ciała i ducha, dopełniając uświęcenia naszego w bojaźni Bożej. Serdunio - 2016-10-07, 22:21 Cytat: 2 Kor.7,(1) Cytat: Mając przeto takie obietnice, najmilsi, oczyśćmy się z wszelkich brudów ciała i ducha, dopełniając uświęcenia naszego w bojaźni Bożej. _________________ Myślisz że z tych brudów oczyszcza Tora?? nike - 2016-10-07, 22:28 Serdunio napisał/a: Jego dary to 1. Miłość 2. Radość 3. Pokój 4. Cierpliwość 5. Łaskawość 6. Dobroć 7. Uprzejmość 8. Cichość 9. Wierność 10. Skromność 11. Wstrzemięźliwość 12. Czystość ... Co pisze o szabacie ?? o obrzezaniu?? o zrozumieniu i pomocy w wykonaniu Prawa?? Gal.5:22-23 Chyba masz na uwadze OWOCE DUCHA Św. jest różnica miedzy darami a owocami. (22) Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, (23) łagodność, opanowanie. Przeciw takim /cnotom/ nie ma Prawa. Listek - 2016-10-07, 22:37 Serdunio napisał/a: Myślisz że z tych brudów oczyszcza Tora?? Tora pokazuje tylko z czego mamy się oczyścić, a gdy wyrazimy chęć oczyszczenia to Jezus może nas wybawić. Rz.7,7 Cytat: poznanie grzechu jedynie przez prawo WNIOSEK: Prawo pokazuje grzech, człowiek podejmuje decyzję o odwróceniu się od grzechu a Jezus zbawia. Hbr 12:14 bug "Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do świętości, bez której nikt nie ujrzy Pana." nike - 2016-10-08, 02:20 Można się z tym zgodzić, bo rzeczywiście Księgo Mojżeszowe są pełne różnych pouczeń, jak postępować,żeby nie grzeszyć, pięć Ksiąg Mojżeszowych--TORA---to PRAWO dla naszego postępowania bardzo wskazane jest. Uważam jednak,że to prawo dla chrześcijan jest też zawarte w dwóch przykazaniach, które Jezus zapisał w Nowym Testamencie, w dwóch przykazaniach miesci się cały DEKALOG. Olus - 2016-10-08, 06:05 Listek napisał/a: Prawo pokazuje grzech, człowiek podejmuje decyzję o odwróceniu się od grzechu a Jezus zbawia. Hbr 12:14 bug "Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do świętości, bez której nikt nie ujrzy Pana." https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_i_Ewangelia Olus - 2016-10-08, 06:07 nike napisał/a: Można się z tym zgodzić, bo rzeczywiście Księgo Mojżeszowe są pełne różnych pouczeń, jak postępować,żeby nie grzeszyć, pięć Ksiąg Mojżeszowych--TORA---to PRAWO dla naszego postępowania bardzo wskazane jest. Uważam jednak,że to prawo dla chrześcijan jest też zawarte w dwóch przykazaniach, które Jezus zapisał w Nowym Testamencie, w dwóch przykazaniach miesci się cały DEKALOG. Cały Zakon,a nie tylko dekalog. Jezus te przykazania cytował. Ano wskazane.. Olus - 2016-10-08, 07:53 Serdunio napisał/a: Olus napisał/a: Zapytam tylko are you sure? Tak i ani odrobinkę nie ma we mnie cienia zwątpienia w to co napisałam Paweł po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa A gdy on przyszedł, obstąpili go Żydzi, którzy przybyli z Jerozolimy, i wytoczyli wiele i to ciężkich oskarżeń, których nie potrafili dowieść. (8)Paweł zaś bronił się: Nie zawiniłem w niczym ani przeciwko zakonowi żydowskiemu, ani przeciwko świątyni, ani przeciwko cesarzowi. Piotr 14 «O nie, Panie! Bo nigdy nie jadłem nic skażonego i nieczystego» - odpowiedział Piotr. Nawróceni Żydzi 20 Słysząc to, wielbili Boga, ale powiedzieli mu: «Widzisz, bracie, ile tysięcy Żydów uwierzyło, 21 a wszyscy trzymają się gorliwie Prawa Żaden z nich nie uważał po śmierci Jezusa i wylaniu ducha że zakon przeminął. Nauczali go i wypełniali. nike - 2016-10-08, 10:08 Olus napisał/a: że zakon przeminął.Nauczali go i wypełniali. Zakon to prawo, Jezus nie przyszedł znieść Zakon tylko go wypełnić. A skoro znalazł się ktoś kto wypełnił Zakon wiec już Zakon naśladowców Jezusa nie obowiązuje, bo my nie żyjemy pod zakonem. Natomiast żydzi którzy nie przyjęli Jezusa są dalej pod Zakonem. Olus - 2016-10-08, 16:22 nike napisał/a: Olus napisał/a: że zakon przeminął.Nauczali go i wypełniali. Zakon to prawo, Jezus nie przyszedł znieść Zakon tylko go wypełnić. A skoro znalazł się ktoś kto wypełnił Zakon wiec już Zakon naśladowców Jezusa nie obowiązuje, bo my nie żyjemy pod zakonem. Natomiast żydzi którzy nie przyjęli Jezusa są dalej pod Zakonem. Podałem cytat wyżej że nawróceniu Żydzi czyli tacy którzy przyjęli Jezusa przestrzegali gorliwie Zakonu. Apostołowie też.Więc co masz na myśli pisząc nie obowiązywał? Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie, zakon utwierdzamy” (Rzymian 3:31). 15 Jaki stąd wniosek? Czy mamy dalej grzeszyć dlatego, że nie jesteśmy już poddani Prawu, lecz łasce? Żadną miarą! 16(Rzymian 6:15) Pokoja - 2016-10-09, 01:36 Olus napisał/a: nike napisał/a: Olus napisał/a: Paweł po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa A gdy on przyszedł, obstąpili go Żydzi, którzy przybyli z Jerozolimy, i wytoczyli wiele i to ciężkich oskarżeń, których nie potrafili dowieść. (8)Paweł zaś bronił się: Nie zawiniłem w niczym ani przeciwko zakonowi żydowskiemu, ani przeciwko świątyni, ani przeciwko cesarzowi. Piotr 14 «O nie, Panie! Bo nigdy nie jadłem nic skażonego i nieczystego» - odpowiedział Piotr. Nawróceni Żydzi 20 Słysząc to, wielbili Boga, ale powiedzieli mu: «Widzisz, bracie, ile tysięcy Żydów uwierzyło, 21 a wszyscy trzymają się gorliwie Prawa Żaden z nich nie uważał po śmierci Jezusa i wylaniu ducha że zakon przeminął. Nauczali go i wypełniali. Zakon to prawo, Jezus nie przyszedł znieść Zakon tylko go wypełnić. A skoro znalazł się ktoś kto wypełnił Zakon wiec już Zakon naśladowców Jezusa nie obowiązuje, bo my nie żyjemy pod zakonem. Natomiast żydzi którzy nie przyjęli Jezusa są dalej pod Zakonem. nawróceniu Żydzi, czyli tacy którzy przyjęli Jezusa przestrzegali gorliwie Zakonu. Apostołowie też. Więc co masz na myśli pisząc nie obowiązywał? Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie, zakon utwierdzamy” (Rzymian 3:31). 15 Jaki stąd wniosek? Czy mamy dalej grzeszyć dlatego, że nie jesteśmy już poddani Prawu, lecz łasce? Żadną miarą! 16(Rzymian 6:15) Dobrze napisałeś Olusie, ale i „nike” zwraca uwagę na obowiązujące zapisy Pisma Świętego, że przestarzała litera zakonu już nie obowiązuje. Kierując się wiarą w nowości Ducha prawo stanowimy, jak napisał Ap. Paweł w Rz. 3:31. Nie utwierdzamy przestarzałej litery zakonu, a że prawo nadal jest potrzebne, więc je nadal stanowimy, ale w nowości Ducha. Podam taki prosty przykład: To, co obecnie w systemie binarnym jest zapisywane "1" i "0" w różnych kombinacjach, to w najdawniejszych czasach osiągano przez puszczanie dymu i przyduszanie dymu. Później dokonywano przekazu przy użyciu chorągiewek (podniesiona to "1", a opuszczona to "0"). Alfabet Morse’a też działa według systemu binarnego. Każdy poprzedni system, stawał się przestarzałą literą, gdy nastawał nowszy. Chciaż rozpowszechniał się nowy, to stary nie był zakazany. Obecnie jeździmy samochodami, a latamy nawet w kosmos, ale wozem konnym też można jeździć. Stosunek Prawa Nowego Przymierza do prawa zakonu Mojżeszowego, rozumiem w bardzo prosty sposób. Żydzi ćwicząc się według dziesięciu przykazań, jakby w monotonny sposób ćwiczyli nuty. Gdy przyszedł Pan Jezus, to pod Nowym Przymierzem, zaraz w czasie składania jego ofiar, nauczył wygrywać melodię. Miłość jest melodią życia i w ten sposób uwolnił od monotonii. On nauczył miłości społecznej, ale także i miłości do nieprzyjaciół swoich. Czy można wygrać melodię bez nut, a czy można wyrazić miłość bez respektowania ducha przykazań. Ducha, a nie litery. W związku z tym, że dawno mnie tu nie było, to może mi zechcecie wybaczyć poniższy szeroki wywód w tej sprawie, ale na podstawie wielu cytatów z Pisma Świętego: ŚWIĘTE PRZYMIERZE WIECZNE, DLA KOGO NOWE? (1) I rzekł Pan do Abrama: […] (2) … uczynię z ciebie naród wielki i będę ci błogosławił, i uczynię sławnym imię twoje, tak że staniesz się błogosławieństwem. (3) I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę; i będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi. Rdz. 12:1-3 Zgodnie z treścią Żyd. 6:13-20, Bóg dając obietnicę Abrahamowi, ojcu wiary, przysiągł na siebie samego, że będzie mu błogosławił obficie i rozmnoży go bez miary, abyśmy mieli mocną zachętę do pochwycenia leżącej przed nami nadziei, jako kotwicy duszy, pewnej i mocnej, sięgającej aż do nieba, gdzie wszedł za nas Jezus, stawszy się arcykapłanem według porządku Melchisedeka na wieki. Kapłan Zachariasz to Przymierze obietnicy w Łk. 1:68-75, nazwał świętym przymierzem Bożym. Jest to przymierze obietnicy Bożej i wiary Abrahama. Natomiast Ap. Paweł w Żyd. 13:20,21, napisał, że Bóg pokoju przez KREW PRZYMIERZA WIECZNEGO (do której zalicza się też krew bohaterów wiary), wywiódł spośród umarłych wielkiego pasterza owiec, Pana naszego Jezusa. Święte Przymierze Wieczne, realizuje się według obrazu, ukazanego w Abrahamie i w jego wolnych żonach, do których zalicza się Sarę (syn Izaak, typ na bezgrzesznego Chrystusa) i wyzwoloną Keturę z sześciu synami, typ na Kościół Chrystusowy z Żydów i z narodów, pielgrzymujący w wierze. Podstawą tego przymierza jest wiara. Stąd wniosek, że pod tym przymierzem rozwijali się także bohaterowie wiary z czasów przed Abrahamem. Bóg tego rodzaju przymierze zawarł już z Noem, Rdz. 6:18; 9:9-17. W przypadku Noego, obietnica dotyczyła całego stworzenia: Oto Ja, Ja ustanawiam przymierze moje z wami i z potomstwem waszym po was, (10) i z wszelkimi istotami żyjącymi, które są z wami,[/b] Rdz. 9:9,10. Natomiast a w przypadku Abrahama, dotyczyła jego i jego potomka, oraz błogosławienia w nim wszystkich narodów ziemi, Rdz. 15:18 i rozdz. 17. Z Rz. 8:19 wynika, że są to dwa podmioty (całe stworzenie i synowie Boży), tego samego Świętego, Bożego Wiecznego Przymierza: Bo stworzenie z tęsknotą oczekuje objawienia synów Bożych. Z treści Żyd. 11 rozdz., oraz 12:22-24 wynika, że Przymierze to obowiązywało jeszcze wcześniej od Abla. Obraz pokazuje także Hagar (syn Ismael), niewolnicę Sary i Keturę (sześciu synów)), która najpierw była nałożnicą Abrahama, zanim stała się wolną i jego żoną po śmierci Sary. I. Niewolnica Hagar, obrazuje Synajskie Przymierze Zakonu z Izraelem, które rodzi w niewolę. W związku z tym, że Izrael nie pochodził od Ismaela, więc Hagar, czyli dolne Jeruzalem jest matką wszystkich tych, którzy są w niewoli grzechu, czyli pierwszych dzieci. Izraelici według ciała byli trzymani pod strażą zakonu, Gal. 3:23. Ismael urodził się według ciała tak jak i Izraelici. Nałożnica Ketura, obrazuje pierwotne przymierze natury, a jej synowie, narody pogańskie, które z natury czyniły to, co zakon nakazuje, byli poddani żywiołom tego świata tak jak i Izraelici, ale ci dodatkowo byli trzymani pod strażą figuralnego zakonu, który był dla nich ucieleśnieniem wiedzy i prawdy, zawartej w naturze, Rz. 2:20. Cytat: z syna niewolnicy (z Ismaela Hagar) uczynię (Bóg uczyni) naród, bo jest on potomkiem twoim (Abrahama)! [… wypędzona Hagar, gdy zabrakło jej wody na pustyni, porzuciła Ismaela, mówiąc:] Nie chcę patrzeć na śmierć dziecka. […] i zawołał anioł Boży na Hagar z nieba, i rzekł do niej: […] uczynię z niego naród wielki. […] (20) I był Bóg z chłopcem, Rdz. 21:13-20 Uwagi: Brak wody na pustyni obrazuje pragnienie Słowa Bożego u Żydów w czasie „siedmiu czasów pogan”, a w szczególności od czasu ukrzyżowania Pana Jezusa. Natomiast obietnica Boża dana Abrahamowi, a związana z wywiedzeniem z niewolnika wielkiego narodu jest zapowiedzią wyzwolenia „matki i jej potomstwa. II. Wolna żona, obrazująca górne Jeruzalem jest matką późniejszych dzieci wolnych. Izaak urodził się na podstawie obietnicy i obrazuje pierworodnego potomka Świętego, Wiecznego Przymierza, przymierza zapieczętowanego przez krew jego bohaterów wiary, dopełnioną przez krew bezgrzesznego Jezusa Chrystusa. Wtórnymi potomkami, włączonymi do wolnego potomstwa obietnicy są dzieci Ketury po przyznaniu jej prawa do wolności, gdy stała się żoną Abrahama. Gal. 4:22-31 Wyzwolenie z pod zakonu natury i synajskiego jest wyzwoleniem do wolności Cytat: Oto idą dni - mówi Pan - że zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim NOWE PRZYMIERZE. (32) Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej (Egipt jest symbolem świata), które to przymierze oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem - mówi Pan - (33) lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. (34) I już nie będą siebie nawzajem pouczać, mówiąc: Poznajcie Pana! Gdyż wszyscy oni znać mnie będą, od najmłodszego do najstarszego z nich - mówi Pan - odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę. Jer. 31:31-34; Żyd. 8:8-13 Oznacza to wylanie Ducha Świętego Boga Ojca (DŚBO) na wszelkie ciało, a w tym i na dom jego sług, dzięki czemu („synowie wasi”), stają się synami Bożymi, J. 1:12,13. Wskazuje to na wyzwolenie potomka Hagar i tych synów od Ketury z niewoli do wolności. W ten sposób będzie zbawiony cały Izrael (potomstwo/ gwiazdy niebieskie – powołanie niebieskie i potomstwo/ piasek morski – obietnice ziemskie). Ci dzięki wierze wejdą w Święte, Wieczne PRZYMIERZE z Bogiem, które z niewoli rodzi do wolności Rz. 11:26-29; Ps. 14:7; Izaj. 59:20. jeśli się kto nie narodzi z wody ... Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. J. 3:5; Z powodu upadku człowieka przez grzech, weszło w życie przymierze, które rodzi w niewolę. Z tego powodu, to rodzące do wolności było bezczynne. W tym czasie, gdy była niepłodna Sara, żona Abrahama, to miał on Ismaela z jej niewolnicą Hagar, a jak wynika z 1Kro. 1:32-34 (Rz. 2:14-16) miał dzieci także z nałożnicą Keturą. Po śmieci Sary, pojął ją za żonę, Rdz. 25:1-6. Cytat: (5) Abraham oddał Izaakowi całe swoje mienie. (6) A synów nałożnic, które miał Abraham, obdarował Abraham i wyprawił ich od Izaaka, syna swego, jeszcze za życia swego na wschód, do kraju wschodniego. Rdz. 25:1-6; J. 3:5; 1:12,13; 8:34-36. W związku z tym, skoro niewolnica Hagar oznacza Przymierze Zakonu z Synaju, które rodzi potomstwo w niewolę, a żona wolna oznacza Przymierze obietnicy, które rodzi potomstwo w wolności, to Ketura, która była niewolnicą, a po śmieci Sary stała się wolną i żoną Abrahama oznacza uwolnienie z Przymierza natury do Przymierza wolności, a nie trzecie Przymierze. W treści Gal. 4:22-31 na uwagę zasługuje fakt, że nie wspomniano imienia Sary, a tylko żonę wolną, górne Jeruzalem. Sara miała tylko Izaaka, a Ap. Paweł napisał o wielu potomkach obietnicy, czyli potomkach wolnej żony, a takimi stali się także synowie Ketury, gdy ona stała się wolną i żoną. Bóg obiecał Abrahamowi liczne wolne potomstwo (niebieskie, jak gwiazdy na niebie i ziemskie, jak piasek morski), do którego obrazowo po Izaaku, zaliczyć należy także synów Ketury. Ci synowie, których miała będąc jeszcze niewolnicą, narodzili się na nowo, czyli do życia w wolności (symbol wejścia w rzeczywistość duchową), gdy została wyzwoloną i żoną. Uwolnienie z Przymierza natury do Przymierza wolności, następuje dzięki wylaniu DŚBO na wszelkie ciało i błogosławienie wszystkich narodów w nasieniu Abrahamowym, tak jak mu to Bóg obiecał. Oznacza to wyjście w rzeczywistość duchową (ponowne narodzenie). Zgodnie z Dz. 2:17,18 DŚBO w dniach ostatecznych ma być wylany na wszelkie ciało. Jeżeli Ismael oznacza zniewolony pod Zakonem, naród Izraela, a później narodzony Izaak, dziedzic obietnicy przedstawia Jezusa Chrystusa, a w nim Izraela duchowego, to potomstwo nałożnicy Ketury oznacza inne narody pod prawem natury, które miały obietnice ukryte w jawnych obietnicach, zawartych w zakonie, a danych cielesnemu Izraelowi. Ga. 3:16,26-29; Efz. 3:4-12 Te obietnice, Ap. Paweł nazwał gałęziami z dzikiego drzewa oliwnego, Rz. 11:17,24. Gałęzie z tego drzewa, zostały wszczepione w szlachetne drzewo oliwne po odcięciu naturalnych, czyli po pozbawieniu niebiańskiego powołania Żydów uległych zatwardziałości. Tak i potomkowie Abrahama z nałożnicą Keturą, gdy ta stała się wolną i żoną jego, dostąpili jakby ponownego narodzenia, jako dzieci wolności. Pan Jezus powiedział do Żydów: Cytat: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, każdy, kto grzeszy, jest niewolnikiem grzechu. (35) A niewolnik nie pozostaje w domu na zawsze, lecz syn pozostaje na zawsze. (36) Jeśli więc Syn was wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie. J. 8:34-36 Jest to zgodne z następującą treścią: Cytat: (1) I wy (dzieci nałożnicy Ketury) umarliście przez upadki i grzechy wasze, (2) w których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych. (3) Wśród nich i my (Ismael i jego dwunastu synów, obrazujący Izraela cielesnego i jego dwanaście pokoleń) wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni; (4) ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, (5) i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił (dzieci Ketury, która stała się wolną i żoną Abrahama, też stały się wolne) wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście - (6) i wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie, (7) aby okazać w przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie. (8) Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę (dzięki temu, że niewolnica – nałożnica Ketura, stała się wolną i żoną Abrahama), i to nie z was: Boży to dar; (9) nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. (10) Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili. Efz. 2:1-10 Albowiem nie ten jest Żydem, który jest nim na zewnątrz, i nie to jest obrzezanie, które jest widoczne na ciele, (29) ale ten jest Żydem, który jest nim wewnętrznie, i to jest obrzezanie, które jest obrzezaniem serca, w duchu, a nie według litery; taki ma chwałę nie u ludzi, lecz u Boga. Rz. 2:28,29 W związku z tym, że powyższe cytaty wstępu jak i dalsze pozwalają na wyciągnięcie wniosku, że SYNAJSKIE PRZYMIERZE ZAKONU (przymierze obrzezki), zawarte z cielesnym Izraelem jest stare w stosunku do ŚWIĘTEGO PRZYMIERZA WIECZNEGO, które w Jer. 31:31-34 i Żyd. 8:8-13 jest nazwane NOWYM PRZYMIERZEM, więc nasuwa się pytanie:, w jaki sposób to, co istnieje wiecznie jest nowe w stosunku do tego, które jest przemijające. Na takie pytanie można udzielić odpowiedzi w sposób obrazowy, następująco: Izrael rozwijał się pod strażą zakonu, tak jak płód ptaka pod skorupą jajka, zniewalającą go. Rzeczywistość, do której się wykluwa jest dla niego późniejsza, nowa, ale była już wcześniej. Ona jest nowa, ale tylko dla niego, a nie dla innych stworzeń, które w niej się rozwijają, Żyd. 12:22-24. Fakt, że Ap. Paweł w Żyd. 8:8-13, jakby pisał o zawarciu NOWEGO PRZYMIERZA w przyszłości jest efektem, wynikającym z odniesienia pozornego, subiektywnego wrażenia, podobnie jak w przypadku ruchu Słońca, wydaje się nam, że ono obraca się wokoło Ziemi, a jest odwrotnie. On cytuje tylko proroctwo Jeremiasza 31:31-34. Z punktu odniesienia Jeremiasza miało ono nastąpić w przyszłości, ale zostało uprawomocnione w przeszłości przez obietnicę i przysięgę Bożą. Natomiast jego realizacja, rozpoczęła się dzięki krwi z zwycięskiej śmierci Pana Jezusa: Cytat: krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował samego siebie bez skazy Bogu, oczyści sumienie nasze od martwych uczynków, abyśmy mogli służyć Bogu żywemu. (15) I dlatego jest On pośrednikiem NOWEGO PRZYMIERZA, ażeby gdy poniesiona została śmierć dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są powołani, otrzymali obiecane dziedzictwo wieczne. (16) Gdzie bowiem jest testament, tam musi być stwierdzona śmierć tego, który go sporządził; (17) bo testament jest prawomocny z chwilą śmierci, a nie ma nigdy ważności, dopóki żyje ten, kto go sporządził. (18) Dlatego i pierwsze przymierze nie zostało zapoczątkowane bez rozlewu krwi. […] (22) A według zakonu niemal wszystko bywa oczyszczane krwią, i bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia. (23) Jest więc rzeczą konieczną, aby odbicia rzeczy niebieskich były oczyszczane tymi sposobami, same zaś rzeczy niebieskie lepszymi ofiarami aniżeli te. (24) Albowiem Chrystus nie wszedł do świątyni zbudowanej rękami, która jest odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się wstawiać teraz za nami przed obliczem Boga; (26) […] obecnie objawił się On jeden raz u schyłku wieków dla zgładzenia grzechu przez ofiarowanie samego siebie. (27) A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć (ofiary Nowego Przymierza), a potem sąd (wejście arcykapłana do Miejsca Najświętszego w Świątyni), (28) tak i Chrystus, raz ofiarowany, aby zgładzić grzechy wielu, drugi raz ukaże się nie z powodu grzechu, lecz ku zbawieniu tym, którzy go oczekują (po wyjściu z Miejsca Najświętszego w Świątyni, następowała zmiana szat ofiarniczych na odświętne, dla udzielenia błogosławieństwa ludowi, oczekującemu na to w obozie). Żyd. 9:14-28 Oznaki Nowego Przymierza dla Izraela od czasu misji Pana Jezusa Oznakami Nowego Przymierza (Świętego Bożego, Przymierza Wiecznego) są: 1. NOWA NAUKA głoszona z moca, Mk. 1:27,28; Dz. 17:19,20; Mt. 9:16,17; Mr. 2:22 (Stare) Niebo i ziemia (porządek rzeczy upadłego człowieka, cechujący się przewagą złego) przeminą, ale słowa moje (Nowa Nauka wraz z wielkim proroctwem) nie przeminą. Mt. 24:35 każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem Królestwa Niebios, podobny jest do gospodarza, który dobywa ze swego skarbca NOWE i stare rzeczy. Mt. 13:52 2. NOWE PRZYKAZANIE, J. 13:34,35; 1J. 2:7-11, 17 3. Mowa o Przymierzach (starym i nowym) i o Nowym Przymierzu, Kol. 1:13), Mt. 26:28,29; Rz. 9:4; 3:2; Żyd. 9:15-18. 4. Krew Nowego Przymierza, Łk. 22:20; 1Kor. 11:2 Nowe Przymierze z Izraelem Przygotowanie Cytat: Za dni Heroda, króla judzkiego, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz, ze zmiany kapłańskiej Abiasza. […] (11) … ukazał się mu anioł Pański, […] rzekł do niego: Nie bój się, Zachariaszu, bo wysłuchana została modlitwa twoja, i żona twoja, Elżbieta, urodzi ci syna i nadasz mu imię Jan. (14) I będziesz miał radość i wesele, i wielu z jego narodzenia radować się będzie. (15) Będzie bowiem wielki przed Panem; i wina, i napoju mocnego pić nie będzie, a będzie napełniony Duchem Świętym już w łonie matki swojej. (16) Wielu też spośród synów izraelskich nawróci do Pana, Boga ich. (17) On to pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliaszowej, by zwrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych ku rozwadze sprawiedliwych, przygotowując Panu lud prawy. A w szóstym miesiącu Bóg posłał anioła Gabriela do miasta galilejskiego, zwanego Nazaret, (27) do panny poślubionej mężowi, któremu było na imię Józef, z domu Dawidowego, a pannie było na imię Maria. (28) I wszedłszy do niej, rzekł: Bądź pozdrowiona, łaską obdarzona, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami. […] znalazłaś bowiem łaskę u Boga. (31) I oto poczniesz w łonie, i urodzisz syna, i nadasz mu imię Jezus. (32) Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida. (33) I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca. […] Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym. […] (41) […] Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii (gdy ta przyszła do niej), poruszyło się dzieciątko w jej łonie, i Elżbieta napełniona została Duchem Świętym, (42) i zawołała donośnym głosem i rzekła: Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego. […] (46) […] Maria: Wielbi dusza moja Pana, (47) i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim, (48) bo wejrzał na uniżoność służebnicy swojej. Oto bowiem odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie pokolenia. (49) Bo wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, i święte jest imię jego. (50) A miłosierdzie jego z pokolenia w pokolenie nad tymi, którzy się go boją. (51) Okazał moc ramieniem swoim, rozproszył pysznych z zamysłów ich serc, (52) strącił władców z tronów (odgałęzienie Dawidowe Salomon – Sedekiasz i jego popleczników), a wywyższył poniżonych (odgałęzienie Dawidowe przez proroka Natana do Marii i Józefa), (53) łaknących nasycił dobrami, a bogaczy odprawił z niczym. (54) Ujął się za Izraelem, sługą swoim, pomny na miłosierdzie (Wyj. 20:6), (55) jak powiedział do ojców naszych, do Abrahama i potomstwa jego na wieki (Rdz. 12:2,3). […] (57) A gdy dla Elżbiety nastał czas rozwiązania, urodziła syna. […] nazwany będzie Jan. […] (67) A Zachariasza, ojca jego, napełnił Duch Święty, więc prorokował tymi słowy: (68) Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i dokonał jego odkupienia, (69) i wzbudził nam mocarnego Zbawiciela w domu Dawida, sługi swego, (70) jak od wieków zapowiedział przez usta świętych proroków swoich, (71) wybawienie od wrogów naszych i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą, (72) litując się nad ojcami naszymi, pomny na święte przymierze swoje (73) i na przysięgę, którą złożył Abrahamowi, ojcu naszemu, że pozwoli nam, (74) wybawionym z ręki wrogów bez bojaźni służyć mu (75) w świątobliwości i sprawiedliwości przed nim po wszystkie dni nasze. (76) A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać będziesz Pana, aby przygotować drogi jego, (77) aby dać ludowi jego poznanie zbawienia przez odpuszczenie grzechów ich, (78) przez wielkie zmiłowanie Boga naszego, dzięki któremu nawiedzi nas światłość z wysokości, (79) by objawić się tym, którzy są w ciemności i siedzą w mrokach śmierci, aby skierować nogi nasze na drogę pokoju. Łk. 1:5-80 (1) I stało się w owe dni, że wyszedł dekret cesarza Augusta, aby spisano cały świat. […] (9) I anioł Pański (10) … rzekł […] (11) […] dziś narodził się wam (ludziom dobrej woli) Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym. […] (13) I zaraz z aniołem zjawiło się mnóstwo wojsk niebieskich, chwalących Boga i mówiących: (14) Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom, w których ma upodobanie […] (21) A gdy minęło osiem dni, aby obrzezano dziecię, tedy nadano mu imię Jezus, […], przywiedli je do Jerozolimy, aby je stawić przed Panem, (23) jak napisano w zakonie Pańskim, iż: Każdy pierworodny syn będzie poświęcony Panu, […] (25) A […] człowiek, imieniem Symeon; […] sprawiedliwy i bogobojny i oczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty był nad nim. (26) Temu Duch Święty objawił, iż nie ujrzy śmierci, zanim by nie oglądał Chrystusa Pana. […] (28) on wziął [… dziecię Jezus na ręce swoje, gdy wnosili je rodzice] i wielbił Boga, mówiąc: (29) Teraz puszczasz sługę swego, Panie, według słowa swego w pokoju, (30) gdyż oczy moje widziały zbawienie twoje, (31) które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludów: (32) Światłość, która oświeci pogan, i chwałę ludu twego izraelskiego. […] (36) […] Anna, prorokini, […] wielbiła Boga i mówiła o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia Jerozolimy. (42) … gdy (Pan Jezus) miał dwanaście lat, poszli (z nim rodzice) do Jerozolimy […na Święto Paschy], jak to było w zwyczaju. [… w drodze powrotnej szukali go]. (46) A po trzech dniach znaleźli go w świątyni, siedzącego wpośród nauczycieli, słuchającego i pytającego ich. (47) A zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, nad jego rozumem i odpowiedziami. […] (49) I rzekł do nich: Czemuście mnie szukali? Czyż nie wiedzieliście, że w tym, co jest Ojca mego, Ja być muszę? […] A matka jego zachowywała wszystkie te słowa w sercu swoim. (52) Jezusowi zaś przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi. Łk. 2:1-52 Jan [… Chrzciciel powiedział do Pana Jezusa): Ja potrzebuję chrztu od ciebie, a ty przychodzisz do mnie? (15) A Jezus, odpowiadając, rzekł do niego: Ustąp teraz, albowiem godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Tedy mu ustąpił. (16) A gdy Jezus został ochrzczony, wnet wystąpił z wody, i oto otworzyły się niebiosa, i ujrzał Ducha Bożego, który zstąpił w postaci gołębicy i spoczął na nim. (17) I oto rozległ się głos z nieba: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem. Mt. 3:14-17; Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem, jego słuchajcie! Mt. 17:5 [… po wyznaniu Piotra bierze] Jezus Piotra i Jakuba, i Jana, brata jego, i prowadzi ich na wysoką górę na osobność. (2) I został przemieniony przed nimi, i zajaśniało oblicze jego jak słońce, a szaty jego stały się białe jak światło. […] (5) […] obłok jasny okrył ich (Jezusa, Mojżesza i Eliasza) i oto rozległ się głos z obłoku: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem, jego słuchajcie! Po wylaniu DŚBO, Ap. Piotr napisał: oznajmiliśmy wam moc i powtórne przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa, nie opierając się na zręcznie zmyślonych baśniach, lecz jako naoczni świadkowie jego wielkości. (17) Wziął On bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki go doszedł głos od Majestatu chwały: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem. (18) A my, będąc z nim na świętej górze, usłyszeliśmy ten głos, który pochodził z nieba. (19) Mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone, 2Pio. 1:16-19 […] (4) … była blisko Pascha, święto żydowskie. […] (10) Rzekł Jezus (do apostołów): Każcie ludziom usiąść. A było dużo trawy na tym miejscu. Usiedli więc mężczyźni w liczbie około pięciu tysięcy. (11) Jezus wziął więc chleby i podziękowawszy rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym, podobnie i z ryb tyle, ile chcieli. (12) A kiedy się nasycili[…] (14) Wtedy ludzie ujrzawszy cud, jaki uczynił, rzekli: Ten naprawdę jest prorokiem, który miał przyjść na świat. (15) Jezus zaś poznawszy, że zamyślają podejść, porwać go i OBWOŁAĆ KRÓLEM, uszedł znowu na górę sam jeden. (16) A gdy nastał wieczór, uczniowie jego zeszli nad morze (17) i wsiedli w łódź, i popłynęli na drugi brzeg morza do Kafarnaum. Ciemność już zapadła, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł. (18) Morze zaś burzyło się pod wpływem silnego wiatru. (19) Gdy więc przepłynęli około dwudziestu pięciu do trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa chodzącego po morzu (ukazany został inny charakter królestwa, niż to sobie wyobrażali nawet uczniowie) i zbliżającego się do łodzi, i strach ich ogarnął. (20) A On odezwał się do nich: Ja jestem, nie bójcie się! (21) Chętnie więc zabrali go do łodzi, a łódź od razu przybiła do brzegu, do którego płynęli. […] (24) Gdy więc lud zauważył, że tam nie ma Jezusa ani jego uczniów, wsiedli i oni do łódek i przeprawili się do Kafarnaum, szukając Jezusa. (25) A znalazłszy go za morzem, rzekli do niego: Mistrzu, kiedy tu przybyłeś? (26) Odpowiedział im Jezus i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cuda, ale dlatego, że jedliście chleb i nasyciliście się. (27) Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa, o pokarm żywota wiecznego, który wam da Syn Człowieczy: na nim bowiem położył Bóg Ojciec pieczęć swoją. (28) Rzekli więc do niego: Cóż mamy czynić, aby wykonywać dzieła Boże? Odpowiedział Jezus i rzekł im: Wiara podstawą Przymierza Wiecznego, ale Nowego dla wyzwalających się z grzechu. Cytat: (29) To jest dzieło Boże: WIERZYĆ W TEGO, KTÓREGO ON POSŁAŁ. […] (35) […]: Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie. […] (38) zstąpiłem bowiem z nieba, nie aby wypełniać wolę swoją, lecz wolę tego, który mnie posłał. (39) A to jest wola tego, który mnie posłał, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, lecz wskrzesił to w dniu ostatecznym. (40) A to jest wola Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał żywot wieczny, a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. […] (45) Napisano bowiem u proroków: I będą wszyscy pouczeni przez Boga. Każdy, kto słyszał od Ojca i jest pouczony, przychodzi do mnie. (46) Nie jakoby ktoś widział Ojca; Ojca widział tylko Ten, który jest od Boga. (47) Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto wierzy we mnie, ma żywot wieczny. (48) Ja jestem chlebem żywota. [… do gorszących się nauką Pana Jezusa, ten rzekł:] (62) Cóż dopiero, gdy ujrzycie Syna Człowieczego, wstępującego tam, gdzie był pierwej? (63) Duch ożywia. Ciało nic nie pomaga. Słowa, które powiedziałem do was, są duchem i żywotem, J. 6:1-63 A potem chodził Jezus po Galilei; nie chciał bowiem iść do Judei, bo Żydzi zamierzali go zabić. (2) A było blisko żydowskie święto namiotów. […] (10) On poszedł, nie jawnie, lecz jakby po kryjomu. (11) Żydzi zaś szukali go w czasie święta i pytali: Gdzie On jest? (12) A wśród tłumów wiele mówiono o nim. Jedni powiadali: Dobry jest; inni zaś mówili: Przeciwnie, przecież lud zwodzi. (13) Nikt jednak o nim nie mówił jawnie z obawy przed Żydami. (14) A gdy już minęła połowa świąt, wstąpił Jezus do świątyni i nauczał. (15) I dziwili się Żydzi, i mówili: Skąd ta jego uczoność, skoro się nie uczył? (16) Na to odpowiedział im Jezus, mówiąc: Nauka moja nie jest moją, lecz tego, który mnie posłał. (17) Jeśli kto chce pełnić wolę jego, ten pozna, czy ta nauka jest z Boga, czy też Ja sam mówię od siebie. J. 7:1-17 Tedy niektórzy z ludu, usłyszawszy te słowa, rzekli: To jest naprawdę prorok. (41) Inni mówili: To jest Chrystus; a jeszcze inni mówili: Czy z Galilei przyjdzie Chrystus? (42) Czy Pismo nie mówi, że Chrystus przyjdzie z rodu Dawida i z Betlejemu, miejscowości, gdzie mieszkał Dawid? (43) Powstał więc z powodu niego rozłam między ludem. (44) Niektórzy z nich chcieli go pojmać, lecz nikt nie podniósł ręki na niego. (45) Przyszli tedy słudzy do arcykapłanów i faryzeuszów, którzy ich zapytali: Dlaczego nie przyprowadziliście go? (46) Słudzy odpowiedzieli: Nigdy jeszcze człowiek tak nie przemawiał, jak ten człowiek mówi. (47) Wtedy odpowiedzieli im faryzeusze: Czy i wy daliście się zwieść? (48) Czy kto z przełożonych lub z faryzeuszów uwierzył w niego? (49) Tylko ten motłoch, który nie zna zakonu, jest przeklęty. J. 7:37-49 (1) A zachorował niejaki Łazarz z Betanii, miasteczka Marii i Marty, jej siostry. […] Jezus, rzekł: Ta choroba nie jest na śmierć, lecz na chwałę Bożą, aby Syn Boży był przez nią uwielbiony. […] (25) Rzekł … Jezus: Jam jest zmarwychwstanie i żywot; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. (26) A kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to (Marto)? (27) Rzecze mu: Tak, Panie! Ja uwierzyłam, że Ty jesteś Chrystus, Syn Boży, który miał przyjść na świat. […] (33) Jezus tedy, widząc ją (Marię) płaczącą i płaczących Żydów, którzy z nią przyszli, rozrzewnił się w duchu i wzruszył się, (34) i rzekł: Gdzie go położyliście? Rzekli do niego: Panie, pójdź i zobacz. (35) I zapłakał Jezus. (36) Rzekli więc Żydzi: Patrz, jak go miłował. […] (39) Rzekła … Marta (gdy P. Jezus kazał usunąć kamień od grobowca Łazarza), siostra umarłego: Panie! Już cuchnie, bo już jest czwarty dzień w grobie. (40) Rzekł jej Jezus: Czyż ci nie powiedziałem, że, jeśli uwierzysz, oglądać będziesz chwałę Bożą? (41) Usunęli więc kamień, gdzie leżał umarły. A Jezus, wzniósłszy oczy w górę, rzekł: Ojcze, dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał. (42) A Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na lud stojący wkoło, aby uwierzyli, żeś Ty mnie posłał. (43) A gdy to rzekł, zawołał donośnym głosem: Łazarzu, wyjdź! (44) I wyszedł umarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była owinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: Rozwiążcie go i pozwólcie mu odejść. (45) Wielu więc z Żydów, którzy przyszli do Marii i ujrzeli to, czego dokonał Jezus, uwierzyło w niego. (46) A niektórzy z nich odeszli do faryzeuszów i powiedzieli im, czego dokonał Jezus. (47) Tedy arcykapłani i faryzeusze zwołali Radę Najwyższą i mówili: Cóż uczynimy? Człowiek ten dokonuje wielu cudów. (48) Jeśli go tak zostawimy, wszyscy uwierzą w niego; wtedy przyjdą Rzymianie i zabiorą naszą świątynię i nasz naród. (49) A jeden z nich, Kaifasz, który tego roku był arcykapłanem, rzekł do nich: Wy nic nie wiecie, (50) i nie myślicie, że lepiej jest dla nas, by jeden człowiek umarł za lud, niż żeby wszystek ten lud zginął. (51) A tego nie mówił sam z siebie, ale jako arcykapłan w owym roku prorokował, że Jezus miał umrzeć za naród. (52) A nie tylko za naród, lecz też aby zebrać w jedno rozproszone dzieci Boże. (53) Od tego też dnia naradzali się, aby go zabić. (54) Jezus więc już nie chodził jawnie między Żydami, ale odszedł stamtąd do krainy w pobliżu pustyni, do miasta zwanego Efraim, i tam przebywał wraz z uczniami. (55) A była blisko Pascha żydowska, i wielu z tej krainy szło do Jerozolimy przed Paschą, aby odbyć oczyszczenie. (56) Szukali więc Jezusa i mówili jedni do drugich stojąc w świątyni: Cóż sądzicie? Zapewne nie przyjdzie na święto? (57) Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali rozkaz, aby każdy, kto się dowie o nim, gdzie przebywa, doniósł, ażeby go mogli pojmać. J. 11:1-57 (1) A na sześć dni przed Paschą poszedł Jezus do Betanii, gdzie był Łazarz, który umarł, a którego Jezus wzbudził z martwych. (2) Tam więc przygotowali mu wieczerzę, a Marta posługiwała, Łazarz zaś był jednym z tych, którzy z nim siedzieli przy stole; […] (9) A wielu z ludu żydowskiego dowiedziało się, że tam jest, i przyszli nie tylko dla Jezusa, ale także, by zobaczyć Łazarza, którego wzbudził z martwych. (10) A arcykapłani naradzali się, aby i Łazarza zabić, (11) gdyż wielu Żydów z powodu niego odeszło i uwierzyło w Jezusa. J. 12:1-11 Obwołanie Pana Jezusa królem Izraela z wiary ludu w czasie jego wjazdu do Jeruzalem. Cytat: (12) Nazajutrz liczna rzesza, która przyszła na święto, usłyszawszy, że Jezus idzie do Jerozolimy, (13) nabrała gałązek palmowych i wyszła na jego spotkanie, i wołała: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pańskim, król Izraela! (14) A Jezus znalazłszy oślę, wsiadł na nie, jak napisano: (15) Nie bój się, córko syjońska! Oto król twój przychodzi, siedząc na źrębięciu oślicy. (16) Tego początkowo nie zrozumieli uczniowie jego, lecz gdy Jezus został uwielbiony, wtedy przypomnieli sobie, że to było o nim napisane i że to uczynili dla niego. (17) Świadczyła więc o nim rzesza, która z nim była, gdy Łazarza wywołał z grobu i wzbudził z martwych. (18) Dlatego lud wyszedł na jego spotkanie, ponieważ usłyszeli, że On dokonał tego cudu. (19) Tedy mówili faryzeusze między sobą: Widzicie, że nic nie wskóracie, oto cały świat poszedł za nim. (20) A byli niektórzy Grecy wśród tych, którzy pielgrzymowali do Jerozolimy, aby się modlić w święto. (21) Ci tedy podeszli do Filipa, który był z Betsaidy w Galilei, z prośbą, mówiąc: Panie, chcemy Jezusa widzieć. (22) Poszedł Filip i powiedział Andrzejowi, Andrzej zaś i Filip powiedzieli Jezusowi. (23) A Jezus odpowiedział im, mówiąc: Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy. […] (31) Teraz odbywa się sąd nad tym światem; teraz władca tego świata będzie wyrzucony. […] (37) A chociaż tyle cudów dokonał wobec nich (uczeni w Piśmie i faryzeusze), nie wierzyli w niego, (38) aby się wypełniło słowo proroka Izajasza, jakie wypowiedział: Panie, któż uwierzył wieści naszej, a komu objawiło się ramię Pana? […] (42) Mimo to jednak wielu członków Rady uwierzyło w niego, ale gwoli faryzeuszów nie wyznawali swej wiary, żeby nie zostali wyłączeni z synagogi; (43) umiłowali bowiem bardziej chwałę ludzką niż chwałę Bożą. (44) A Jezus zawołał donośnym głosem: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał. (45) Kto mnie widzi, widzi tego, który mnie posłał. (46) Ja jako światłość przyszedłem na świat, aby nie pozostał w ciemności nikt, kto wierzy we mnie. (47) A jeśliby kto słuchał słów moich, a nie przestrzegał ich, Ja go nie sądzę; nie przyszedłem bowiem sądzić świata, ale świat zbawić. (48) Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym (trzecim tysiącletnim dniu od zawarcia Nowego Przymierza z izraelem, do którego lud miał się oczyścić, jak przy górze Synaj, Wyj. 19:10-12); (49) bo ja nie z siebie samego mówiłem, ale Ojciec, który mnie posłał, On mi rozkazał, co mam powiedzieć i co mam mówić. (50) I wiem, że przykazanie jego jest żywotem wiecznym. Przeto, co Ja wam mówię, mówię tak, jak mi powiedział Ojciec. J. 12:1-50 Zawarcie Nowego Przymierza z Izraelem Cytat: A gdy nadeszła pora, zajął miejsce przy stole, a apostołowie z nim. (15) I rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć tę wieczerzę paschalną z wami przed moją męką; (16) powiadam wam bowiem, iż nie będę jej już spożywał, aż nastąpi spełnienie w Królestwie Bożym. (17) I wziąwszy kielich (symbol krwi Przymierza obrzezki), i podziękowawszy, rzekł: Weźcie go i rozdzielcie między sobą; (18) powiadam wam bowiem, iż odtąd nie będę pił z owocu winorośli, aż przyjdzie Królestwo Boże. (19) I wziąwszy chleb, i podziękowawszy, łamał i dawał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moją. Noc symbolem picia krwi Świętego, Wiecznego Przymierza (Nowego dla Izraela) w Wieku Ewangelii. Cytat: Podobnie i kielich po wieczerzy (czyli w nocy), mówiąc: Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moją. 1Kor. 11:25 (20) Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy (czyli w nocy), mówiąc: Ten kielich, to NOWE przymierze we krwi mojej, która się za was wylewa. […] (25) […]: Królowie narodów (pod Przymierzem, rodzącym w niewolę) panują nad nimi, a władcy ich są nazywani dobroczyńcami. (26) Wy zaś (w Nowym Przymierzu, wchodzący do wolności) nie tak, lecz kto jest największy wśród was, niech będzie jako najmniejszy, a ten, który przewodzi, niech będzie jako usługujący. (27) Któż bowiem jest większy? Czy ten, który u stołu zasiada, czy ten, który usługuje? Czy nie ten, który u stołu zasiada? Lecz Ja jestem wśród was jako ten, który usługuje. (28) Wy zaś jesteście tymi, którzy wytrwali przy mnie w pokuszeniach moich. Łk. 22:20-28 Treść Nowego Przymierza z wierzącymi w oczyszczającą moc krwi Chrystusa Cytat: (29) A Ja przekazuję wam Królestwo, jak i mnie Ojciec mój przekazał, (30) abyście jedli i pili przy stole moim w Królestwie moim, i zasiadali na tronach, sądząc dwanaście plemion Izraela. Łk. 22:14-30 Podporządkowanie się woli Pana Jezusa przez lud, który uznał go za króla Izraela. Cytat: (1) […] wyszedł Jezus z uczniami swoimi za potok Cedron, gdzie był ogród, do którego wszedł z uczniami swoimi. [… po przyjściu Judasza na czele zwiedzionej hordy] (4) Jezus …, wiedząc wszystko, co nań przyjść miało, wyszedł i zapytał ich: Kogo szukacie? (5) Odpowiedzieli mu: Jezusa Nazareńskiego. Rzekł do nich Jezus: Ja jestem. A stał z nimi i Judasz, który go wydał. (6) Gdy więc im rzekł: Ja jestem, cofnęli się i padli na ziemię (oddali hołd królowi, wcześniej obwołanemu). (7) Gdy ich znowu zapytał: Kogo szukacie? A oni odpowiedzieli: Jezusa Nazareńskiego. (8) Odpowiedział Jezus: Powiedziałem wam, że Ja jestem; jeśli więc mnie szukacie, pozwólcie tym odejść (tłum zrozumiał, że wola króla jest poddanie się woli Bożej); […] (11) […] rzekł Jezus do Piotra: […] czy nie mam pić kielicha, który mi dał Ojciec (jak by wtedy wypełniły się Pisma, że tak się stać musi? (55) W tej godzinie rzekł Jezus do tłumu: Jak na zbójcę wyszliście z mieczami i kijami, aby mnie pochwycić; codziennie siadywałem w świątyni i nauczałem, a nie pojmaliście mnie. (56) Ale to wszystko się stało, aby się wypełniły Pisma prorockie. Wtedy wszyscy uczniowie go opuścili i uciekli. Mt. 26:47-56)? (12) Wtedy oddział żołnierzy i dowódca, i słudzy żydowscy pojmali Jezusa i związali go. (13) I zaprowadzili (do religijno – cywilnych sędziów jego) […] (14) A Kaifasz był właśnie tym (arcykapłanem), który doradził Żydom, że jest lepiej, aby jeden człowiek umarł za lud. […] (19) Wtedy arcykapłan (Annasz) zapytał Jezusa o jego uczniów i o naukę jego. (20) Odpowiedział mu Jezus: Ja jawnie mówiłem światu; ja zawsze uczyłem w synagodze i w świątyni, gdzie się wszyscy Żydzi schodzą, a potajemnie nic nie mówiłem. […] (28) Prowadzili więc Jezusa do Kaifasza na zamek; a było rano; ale sami nie weszli na zamek, aby się nie skalać, by móc spożyć wieczerzę paschalną. (29) Wtedy wyszedł do nich Piłat i rzekł: Jaką skargę wnosicie przeciwko temu człowiekowi? (30) Odpowiedzieli mu, mówiąc: Gdyby ten nie był złoczyńcą, nie wydalibyśmy go tobie. (31) I rzekł im Piłat: Weźcie go i osądźcie go według waszego zakonu. Rzekli mu Żydzi: Nam nie wolno nikogo zabijać; (32) aby się wypełniło słowo Jezusa, które wypowiedział, zaznaczając jaką śmiercią miał umrzeć. (33) Wtedy znowu wszedł Piłat do zamku i zawołał Jezusa, mówiąc do niego: Czy Ty jesteś królem żydowskim? (34) Odpowiedział Jezus: Czy sam od siebie to mówisz, czy inni powiedzieli ci o mnie? (35) Odpowiedział Piłat: Czy ja jestem Żydem? Naród twój i arcykapłani wydali mi ciebie; co uczyniłeś? (36) Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby z tego świata było Królestwo moje, słudzy moi walczyliby, abym nie był wydany Żydom; bo właśnie Królestwo moje nie jest stąd. (37) Rzekł mu tedy Piłat: A więc jesteś królem? Odpowiedział mu Jezus: Sam mówisz, że jestem królem (Ty sam to mówisz, Mt. 27:11). Ja się narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie; każdy, kto z prawdy jest, słucha głosu mego. (38) Rzekł do niego Piłat: Co to jest prawda? A to rzekłszy, wyszedł znowu do Żydów (Wiedział bowiem, że z zawiści go wydali.) i powiedział do nich: Ja w nim żadnej winy nie znajduję. (39) Lecz utarł się u was zwyczaj, aby wam wypuszczać na Paschę jednego; chcecie więc, abym wam wypuścił króla żydowskiego? (40) Zawołali znowu wszyscy: Nie tego, ale Barabasza. A ten Barabasz był zbójcą. /(22) Rzecze im Piłat: Cóż więc mam uczynić z Jezusem, którego zowią Chrystusem? Na to wszyscy: Niech będzie ukrzyżowany! (23) Ten zaś rzekł: Cóż więc złego uczynił? Ale oni jeszcze głośniej wołali: Niech będzie ukrzyżowany! (24) A Piłat, ujrzawszy, że to nic nie pomaga, przeciwnie, że zgiełk się wzmaga, wziął wodę, umył ręce przed ludem i rzekł: Nie jestem winien krwi tego sprawiedliwego, wasza to rzecz. Mt. 27:22-24)/. Pożądanie przez Żydów błogosławieństwa Nowego Przymierza przez krew Chrystusową, Żydzi pożądali błogosławieństwa Nowego Przymierza przez krew Chrystusową, ponieważ oczekiwali na Mesjasza (Łk. 2:25-32, 36), pragnęli spożywać prawdziwy chleb z nieba (J. 6:47-56) a Kaifasz doradził Żydom, że jest lepiej, aby ten jeden człowiek umarł za lud. J. 18:14 (Żydzi najpierw w swoim sporze pytali): Cytat: Jakże Ten może dać nam swoje ciało do jedzenia? J. 6:52 (a gdy zrozumieli, to): cały lud, … rzekł: Krew jego na nas i na dzieci nasze, Mt. 27:25 Nowe STWORZENIE dziełem Wiecznego Przymierza, ale dla Izraela Nowego. NT o stworzeniu Bożym Cytat: … (Umiłowany Syn Boży) jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego STWORZENIA, (16) ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. (17) On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane, Kol. 1:15-23 od początku stworzenia uczynił ich (ludzi) Bóg mężczyzną i kobietą. Mr. 10:6 to, co o Bogu wiedzieć można, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił. (20) Bo niewidzialna jego istota, to jest wiekuista jego moc i bóstwo, mogą być od STWORZENIA świata oglądane w dziełach i poznane umysłem, tak iż nic nie mają na swoją obronę, Rz. 1:19,20 Bo stworzenie z tęsknotą oczekuje objawienia synów Bożych, (20) gdyż STWORZENIE zostało poddane znikomości, nie z własnej woli, lecz z woli tego, który je poddał, w nadziei, (21) że i samo stworzenie będzie wyzwolone z niewoli skażenia ku chwalebnej wolności dzieci Bożych. […] (39) ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne STWORZENIE nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. Rz. 8:19-21, 39 … dni owe będą taką udręką, jakiej nie było aż dotąd od początku STWORZENIA, którego dokonał Bóg, i jakiej już nie będzie. (20) A jeśliby Pan nie skrócił tych dni, nie ocalałaby żadna istota, ale ze względu na wybranych, których wybrał, skrócił te dni. Mr. 13:19 (Umiłowany Syn Boży) (18) … także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy, (19) ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości (20) i żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego. (21) I was, którzy niegdyś byliście mu obcymi i wrogo usposobionymi, a uczynki wasze złe były, (22) teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych, (23) jeśli tylko wytrwacie w wierze, ugruntowani i stali, i nie zachwiejecie się w nadziei, opartej na ewangelii, którą usłyszeliście, która jest zwiastowana wszelkiemu STWORZENIU pod niebem, Kol. 1:15-23 NT o Nowym Stworzeniu Nowe (2537/kainos – nowy, Świerzy) STWORZENIE (2937/ktisis – założenie; stworzenie; to, co stworzone; ustanowiona władza. Stworzenie jest związane z ustanowieniem władzy człowieka stworzonego w dniu szóstym przez Boga na jego obraz, Rdz. 1:27,28). Nowe STWORZENIE jest, więc Nowym człowiekiem na obraz i podobieństwo Boże, Rdz. 1:26; Żyd. 2:9-11 Cytat: Niechże tedy wie z pewnością CAŁY DOM IZRAELA, że i Panem i Chrystusem uczynił … Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście. (37) A gdy to usłyszeli, byli poruszeni do głębi i rzekli do Piotra i pozostałych apostołów: Co mamy czynić, mężowie bracia? (38) A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. (39) Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła. (40) Wielu też innymi słowy składał świadectwo i napominał ich, mówiąc: Ratujcie się spośród tego pokolenia przewrotnego. (41) Ci więc, którzy przyjęli słowo jego, zostali ochrzczeni i pozyskanych zostało owego dnia około trzech tysięcy dusz. (42) I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach. (43) A dusze wszystkich ogarnięte były bojaźnią, albowiem za sprawą apostołów działo się wiele cudów i znaków. (44) Wszyscy zaś, którzy uwierzyli, byli razem i mieli wszystko wspólne, (45) i sprzedawali posiadłości i mienie, i rozdzielali je wszystkim, jak komu było potrzeba. (46) Codziennie też jednomyślnie uczęszczali do świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali pokarm z weselem i w prostocie serca, (47) chwaląc Boga i ciesząc się przychylnością całego ludu. Pan zaś codziennie pomnażał liczbę tych, którzy mieli być zbawieni. Dz. 2:36-47 napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i głosili z odwagą Słowo Boże. (32) A u tych wszystkich wierzących było jedno serce i jedna dusza i nikt z nich nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. (33) Apostołowie zaś składali z wielką mocą świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na nich wszystkich. (34) Nie było też między nimi nikogo, który by cierpiał niedostatek, ci bowiem, którzy posiadali ziemię albo domy, sprzedając je, przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży (35) i kładli u stóp apostołów; i wydzielano każdemu, ile komu było potrzeba. (36) I tak, Józef, nazwany przez apostołów Barnabą, co się wykłada Syn Pocieszenia, lewita, rodem z Cypru, (37) sprzedał rolę, którą posiadał, przyniósł pieniądze i złożył u stóp apostołów. Dz. 4:31-37 On (Jezus Chrystus) jest pokojem naszym, On sprawił, że z dwojga jedność powstała, i zburzył w ciele swoim stojącą pośrodku przegrodę z muru nieprzyjaźni, (15) On zniósł zakon przykazań i przepisów, aby czyniąc pokój, stworzyć w sobie samym z dwóch jednego NOWEGO CZŁOWIEKA (16) i pojednać obydwóch z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, zniweczywszy na nim nieprzyjaźń; (17) i przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko. (18) Albowiem przez niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy w jednym Duchu. (19) Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga, (20) zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus, (21) na którym cała budowa mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu, (22) na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu. Efz. 2:14-22 Zewleczcie z siebie starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze żądze, (23) i odnówcie się w duchu umysłu waszego, (24) a obleczcie się w NOWEGO człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy. (25) Przeto, odrzuciwszy kłamstwo, mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim, bo jesteśmy członkami jedni drugich. Efz. 4:22-25 jeśli znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już nie znamy. (17) Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. (18) A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i poruczył nam służbę pojednania, (19) to znaczy, że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednał, nie zaliczając im ich upadków, i powierzył nam słowo pojednania. (20) Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas Bóg upominał; w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem. (21) On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą. 2Kor. 5:16-21 ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz Nowe STWORZENIE. Gal. 6:15 Chrystus z Kościołem aniołem i sługą Nowego Przymierza A Cytat: taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu, (5) nie jakobyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami z siebie i tylko z siebie, lecz zdolność nasza jest z Boga, (6) który też uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia. (7) Jeśli tedy służba śmierci, wyryta literami na tablicach kamiennych taką miała chwałę, że synowie izraelscy nie mogli patrzeć na oblicze Mojżesza z powodu przemijającej wszak jasności oblicza jego, (8) czy nie daleko więcej chwały mieć będzie służba ducha? (9) Jeśli bowiem służba potępienia ma chwałę, daleko więcej obfituje w chwałę służba sprawiedliwości. (10) Albowiem to, co niegdyś miało chwałę, teraz nie ma chwały z powodu chwały, która tamtą przewyższa. (11) Jeśli bowiem chwałę miało to, co przemija, daleko więcej jaśnieje w chwale to, co trwa. 2Kor. 3:4-13 Oczyszczenie Izraela na trzeci dzień, Tysiącletni dzień/sabat Pański Cytat: (1) Pierwszego dnia trzeciego miesiąca od wyjścia synów izraelskich z ziemi egipskiej, przybyli na pustynię Synaj. […] (3) A Mojżesz wstąpił na górę do Boga, Pan zaś zawołał nań z góry, mówiąc: Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz synom izraelskim: (4) Wy widzieliście, co uczyniłem Egipcjanom, jak nosiłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do siebie. (5) A teraz, jeżeli pilnie słuchać będziecie głosu mojego i przestrzegać mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich ludów, bo moja jest cała ziemia. (6) A wy będziecie mi królestwem kapłańskim i narodem świętym. Takie są słowa, które powiesz synom izraelskim. (7) I przyszedł Mojżesz, i zwołał starszych ludu, i przedstawił im te wszystkie słowa, które Pan mu nakazał. (8) Wtedy cały lud odpowiedział razem, mówiąc: Uczynimy wszystko, co Pan rozkazał. A Mojżesz powtórzył Panu słowa ludu. (9) Potem rzekł Pan do Mojżesza: Oto Ja przyjdę do ciebie w gęstym obłoku, aby lud słyszał, gdy będę rozmawiał z tobą i aby uwierzył ci na zawsze. A Mojżesz oznajmił Panu słowa ludu. (10) I rzekł Pan do Mojżesza: Idź do ludu i nakaż im, by przygotowali się na święto dziś i jutro i wyprali swoje szaty, (11) by byli gotowi na trzeci dzień, gdyż trzeciego dnia zstąpi Pan na oczach całego ludu na górę Synaj. (12) I zakreślisz ludowi granicę dokoła, mówiąc: Strzeżcie się wstępować na górę albo dotykać się jej podnóża. Każdy bowiem, kto się dotknie góry, zginie. (13) Niechaj nikt nie dotyka jej ręką, bo na pewno będzie ukamienowany albo przeszyty strzałą; czy to zwierzę, czy człowiek, nie pozostanie przy życiu. Gdy odezwie się róg barani, wtedy niech wstąpią na górę. (14) Mojżesz zstąpił z góry do ludu i kazał się ludowi przygotować na święto i wyprać swoje szaty. (15) I rzekł do ludu: Bądźcie gotowi na trzeci dzień; nie dotykajcie kobiet. Trzeciego Tysiącletniego dnia Cytat: (16) Trzeciego dnia, z nastaniem poranku, pojawiły się grzmoty i błyskawice, i gęsty obłok nad górą, i doniosły głos trąby, tak że zadrżał cały lud, który był w obozie. Wyj. 19:16 (10) A dzień Pański (trzeci Tysiącletni dzień od pierwszej widzialnej paruzji Chrystusa) nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną. (11) Skoro to wszystko ma ulec zagładzie, jakimiż powinniście być wy w świętym postępowaniu i w pobożności, (12) jeżeli oczekujecie i pragniecie gorąco nastania dnia Bożego, z powodu którego niebiosa w ogniu stopnieją i rozpalone żywioły rozpłyną się? (13) Ale my oczekujemy, według obietnicy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość. 2Pio. 3:10-13 (18) Wy nie podeszliście bowiem do góry, której można dotknąć, do płonącego ognia, mroku, ciemności i burzy (19) ani do dźwięku trąby i głośnych słów, na których odgłos ci, którzy je słyszeli, prosili, aby już do nich nie przemawiano; (20) nie mogli bowiem znieść nakazu: Gdyby nawet zwierzę dotknęło się góry, ukamienowane będzie. (21) A tak straszne było to zjawisko, iż Mojżesz powiedział: Jestem przerażony i drżący. (22) Lecz wy podeszliście do góry Syjon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalem niebieskiego i do niezliczonej rzeszy aniołów, do uroczystego zgromadzenia (23) i zebrania pierworodnych, którzy są zapisani w niebie, i do Boga, sędziego wszystkich, i do duchów ludzi sprawiedliwych, którzy osiągnęli doskonałość, (24) i DO POŚREDNIKA NOWEGO PRZYMIERZA, JEZUSA, i do krwi, którą się kropi, a która przemawia lepiej niż krew Abla. (25) Baczcie, abyście nie odtrącili tego, który mówi; jeśli bowiem tamci, odtrąciwszy tego, który na ziemi przemawiał, nie uszli kary, to tym bardziej my, jeżeli się odwrócimy od tego, który przemawia z nieba. (26) Ten, którego głos wtenczas wstrząsnął ziemią, zapowiedział teraz, mówiąc: Jeszcze raz wstrząsnę nie tylko ziemią, ale i niebem. (27) Słowa: "Jeszcze raz" wskazują, że rzeczy podlegające wstrząsowi ulegną przemianie, ponieważ są stworzone, aby ostały się te, którymi wstrząsnąć nie można. (28) Przeto okażmy się wdzięcznymi, my, którzy otrzymujemy królestwo niewzruszone, i oddawajmy cześć Bogu tak, jak mu to miłe: z nabożnym szacunkiem i bojaźnią. (29) Albowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym. Żyd. 12:11-29 Tak jak Izraelici pod Przymierzem Synajskim, po zapewnieniu, że uczynią wszystko, co Jehowa nakazał, mieli być gotowi na trzeci dzień, aby bezpośrednio usłyszeć głos Boży, tak i Izrael według wiary od zawarcia z nim Nowego Przymierza w czasie widzialnej paruzji na Ziemi, miał być gotowy na trzeci Tysiącletni dzień wtórej, niewidzialnej paruzji Chrystusa, aby otrzymać błogosławieństwo zbawienia, czyli postawienie go nad całym mieniem Bożym, którym jest Prawda i władza dla dobra narodów. Prawo Zakonu Mojżeszowego w odniesieniu do Paschy, weszło w życie już w Egipcie. Przy Synaju Izraelici powiedzieli, że będą je przestrzegać, a na trzeci dzień od tego zapewnienia mieli być czyści, aby słuchać głosu Bożego. Wszystko się odbywało w ramach tego samego porządku zakonnego. Pismo Święte, zgodnie z nowością ducha nie nakazuje nam podporządkowania się prawu Izraela, lecz nakazuje poddanie się władzy zwierzchniej. Jest więc ono KONSTYTUCJĄ Konstytucji. Listek - 2016-10-11, 14:22 Apostołowie po otrzymaniu ducha Syna Bożego jeszcze gorliwiej wypełniali zakon Boży. Natomiast na polecenie Jezusa odrzucili wszelkie ludzkie nauki sprzeczne z nauką Ojca Niebieskiego. Gal.4,4. Cytat: .ale gdy nastał wyznaczony czas Bóg posłał swego Syna.Narodził się On z kobiety, narodził się w kulturze, gdzie legalistyczne wypaczenie Tory było normą, aby odkupić poddanych temu legalizmowi i w ten sposób sprawić, żebyśmy mogli się stać synami Bożymi. Tłumaczenie David H. Stern Odnowione przymierze przyniosło zapisanie doskonałego zakonu Boga na sercu i umyśle wierzącego.Z pomocą ducha Bożego stało się możliwe umartwianie duchem spraw cielesności,która to cielesność była przeszkodą w dojściu do świętości w poprzednim przymierzu. Rz 8:3 Cytat: "Albowiem czego zakon nie mógł dokonać, w czym był słaby z powodu ciała, tego dokonał Bóg: przez zesłanie Syna swego w postaci grzesznego ciała, ofiarując je za grzech, potępił grzech w ciele Zakon nie zbawia, a uświęca życie.Mówi jedynie co jest dobre a co złe w oczach Boga.Pokazuje jak bardzo potrzebujemy Zbawiciela. Zbawia od grzechu i śmierci tylko Jezus Chrystus. Pokoja - 2016-10-11, 22:55 Listek napisał/a: Apostołowie po otrzymaniu ducha Syna Bożego jeszcze gorliwiej wypełniali zakon Boży. Zakon nie zbawia, a uświęca życie.Mówi jedynie co jest dobre a co złe w oczach Boga.Pokazuje jak bardzo potrzebujemy Zbawiciela. Zbawia od grzechu i śmierci tylko Jezus Chrystus. Apostołowie nie trzymali się przestarzałej litery zakonu, jako drogi wiodącej do zbawienia, lecz w nowości Ducha stanowili prawo Wieku Ewangelii, według zasady: Cytat: Królestwo Boże, to nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym. Rz. 14:17 Apostołowie - Żydzi, mający duchowe usposobienie do ducha zakonu, stosowali się do jego wymagań ze względu na zwyczaje Żydów, aby nie przyczyniać się do ich gorszenia się krzyżem Chrystusowym. Wśród słuchaczy, a w tym i Chrześcijan z narodów mieli wolność postępować według ich zwyczajów. Także i Chrześcijanie z narodów nie byli zobowiązani do przestrzegania porządku Żydowskiego. Jednak w czasie wzajemnego obcowania z sobą w zakresie różnych zwyczajów, jedni mogli być tolerancyjni względem drugich. Ani jakiś ustalony sposób jedzenia, ani sposób picia, czy czynienia czegokolwiek innego, jak przestrzeganie dni, według porządku Żydowskiego nie zapewnia zbawienia, gdyż istotą Królestwa Bożego jest sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym. Stan taki można osiągnąć tylko w duchu wolności i miłości. Wszystko wolno, ale nie można dać się temu zniewolić. Co do przestrzegania prawa, to Pismo Święte kieruje nas do poddania się prawu ustanawianemu przez władzę zwierzchnią w poszczególnych krajach. W ten sposób Pismo Święte, stało się KONSTYTUCJĄ Konstytucji. Listek - 2016-10-11, 23:05 Pokoja napisał/a: Wszystko wolno, ale nie można dać się temu zniewolić To grzech zniewala człowieka. 1 Jan 3,4 bg Cytat: grzech jest przestępstwem zakonu. Pokoja - 2016-10-12, 00:53 Listek napisał/a: Pokoja napisał/a: Wszystko wolno, ale nie można dać się temu zniewolić To grzech zniewala człowieka. 1 Jan 3,4 bg Cytat: grzech jest przestępstwem zakonu. Tak więc dopóki nie zniewala, to wszystko można w duchu wolności i miłości. Listek - 2016-10-12, 10:00 Pokoja napisał/a: wszystko można w duchu wolności i miłości. Oczywiście w ramach wyznaczonych przez Boga. Pozdrawiam Olus - 2016-10-12, 14:37 Czy Dz.Ap.15,28-29 zwalnia z zachowywania Dekalogu? Drugie pytanie do Bartosza Malinowskiego https://www.youtube.com/watch?v=pxGUVhCeM7M Olus - 2016-10-12, 17:58 Pokoja napisał/a: Apostołowie nie trzymali się przestarzałej litery zakonu, jako drogi wiodącej do zbawienia, lecz w nowości Ducha stanowili prawo Wieku Ewangelii, według zasady: Tam Paweł pisał o postach,przekonaniach,zgorszeniu a nie o jakimś nowym prawie czy przykazaniach... O tak mądra rada z ducha Jak chrześcijanin świadomie po napomnieniu dalej wcina nieczyste i tak naucza innych to może być nieciekawie. Cytat: Apostołowie - Żydzi, mający duchowe usposobienie do ducha zakonu, stosowali się do jego wymagań ze względu na zwyczaje Żydów, aby nie przyczyniać się do ich gorszenia się krzyżem Chrystusowym. Wśród słuchaczy, a w tym i Chrześcijan z narodów mieli wolność postępować według ich zwyczajów. Także i Chrześcijanie z narodów nie byli zobowiązani do przestrzegania porządku Żydowskiego. Jednak w czasie wzajemnego obcowania z sobą w zakresie różnych zwyczajów, jedni mogli być tolerancyjni względem drugich. Wypełniali Zakon i innych nauczali wypełniać bo kochali Boga i naśladowali Pana Jezusa. Chrześcijanie z narodów też nie powinni grzeszyć.Oczywiście zbawienie przez łaskę... Serdunio - 2016-10-12, 18:10 Nikt nie jest bez grzechu Ciało ponosi z jego powodu śmierć. Olus - 2016-10-12, 19:08 Dobra..Wracając..To co się stało?kiedy?gdzie? Serdunio - 2016-10-12, 19:12 Olus napisał/a: Jak chrześcijanin świadomie po napomnieniu dalej wcina nieczyste i tak naucza innych to może być nieciekawie. Chrześcijanin jest wolny ..wcina co chce ,ma swojego Pana ,nikt nie ma prawa wyrokować w sprawie pokarmów Duchem tego nie pochłania ,pokarm jest dla ciała a ciało martwe przed Bogiem Olus - 2016-10-12, 19:14 No ma wolną wole/wybór ale wcinając szynę łamie przykazanie. Serdunio - 2016-10-12, 19:30 Olus napisał/a: No ma wolną wole/wybór ale wcinając szynę łamie przykazanie. Przykazanie dane Izraelitą po wyjściu z Egiptu ..Bóg był ich Panem miał prawo wymagać Nasz Pan też nas wyprowadza i też wymaga /inaczej Olus - 2016-10-12, 19:33 Podział na czyste i nieczyste był już znany Noemu. Piotr pisał do nawróconych pogan. Bóg dalej tego wymaga. Serdunio - 2016-10-12, 19:36 Cytat: Bóg dalej tego wymaga. _________________ Bóg kocha Syna a nas za to że kochamy Syna przez co i Jemu daliśmy wiarę w Słowo że Go posłał ... Nie masz szans pokazać inaczej że kochasz Boga(jak Chrystus) ,ale nie martw się On to wiedział i wie Olus - 2016-10-12, 19:40 Jeśli przyjmujesz Syna to i Ojca. Syn i Ojciec chcą żebyś przestrzegała/ A to jest milosc ze sie przestrzega jego przykazan.. Serdunio - 2016-10-12, 19:41 Olus napisał/a: Jeśli przyjmujesz Syna to i Ojca. Syn i Ojciec chcą żebyś przestrzegała/ A to jest milosc ze sie przestrzega jego przykazan.. Przestrzegam ...oby dwóch Olus - 2016-10-12, 19:42 Powinnaś starać się przestrzegać też reszty Serdunio - 2016-10-12, 19:44 Nie muszę ,już tak mam ciężej niż mieli Żydzi Krew/miłość Chrystusowa zobowiązuje i boli /patrzenie na świat Olus - 2016-10-12, 19:45 Masz poniekąd...ale razem z tym.Powinnaś Serdunio - 2016-10-12, 19:49 Jak mam Tobie to napisać że nie przewiduję aby miał mnie się kto obawiać jako moja przyszła ofiara Olus - 2016-10-12, 20:43 Wyj 15:26. i rzekł: Jeżeli pilnie słuchać będziesz głosu Pana, Boga twego, i czynić będziesz to, co prawe w oczach jego, i jeżeli zważać będziesz na przykazania jego, i strzec będziesz wszystkich przepisów jego, to żadną chorobą, którą dotknąłem Egipt, nie dotknę ciebie, bom Ja, Pan, twój lekarz. 46 To jest prawo dotyczące zwierząt, ptaków i wszelkich istot żyjących, które poruszają się w wodzie, i wszelkich stworzeń pełzających po ziemi, 47 abyście rozróżniali między tym, co nieczyste, a tym, co czyste, między zwierzętami jadalnymi a tymi, których jeść nie wolno». [/i] Amen Serdunio - 2016-10-12, 20:59 Czy Bóg Cię wyprowadził z Egiptu ?? Nasz Pan też nas wyprowadza z tej ziemi do obiecanej Olus - 2016-10-12, 21:07 Z Duchowego Egiptu Te słowa są też do Ciebie. Serdunio - 2016-10-12, 21:09 Olus napisał/a: Z Duchowego Egiptu Te słowa są też do Ciebie. Ten Egipt to ten świat ,świat poddany marności Olus - 2016-10-12, 21:13 No i zostałem z niego wyprowadzony. Nie jestem z tego świata Serdunio - 2016-10-12, 22:07 Olus napisał/a: No i zostałem z niego wyprowadzony. Nie jestem z tego świata Taa...a Prawo cielesne nadal masz przed oczami Olus - 2016-10-12, 22:27 Prawo jest Duchowe Serdunio - 2016-10-12, 22:29 Olus napisał/a: Prawo jest Duchowe Bo tak jest ,ono jest miłością Olus - 2016-10-12, 22:42 Serdunio napisał/a: Olus napisał/a: Prawo jest Duchowe Bo tak jest ,ono jest miłością W pełni się z tym zgadzam. Prawo Mojżesza jest miłością A jednak warto było poświęcić tyle czasu ach Serdunio - 2016-10-12, 22:50 Olus napisał/a: W pełni się z tym zgadzam. Prawo Mojżesza jest miłością A jednak warto było poświęcić tyle czasu ach Nie rozumiesz Olus - 2016-10-12, 22:56 Co nie rozumiem?Napisałem że Prawo jest duchowe. Co było tylko powtórzeniem za Apostołem. Ty przytaknęłaś i dodałaś miłością.. Teraz chcesz się wycofać ? Serdunio - 2016-10-12, 23:13 Jest podstawą dla tych którzy tak naprawdę miłości nie znają Mniej więcej o to chodziło Pokoja - 2016-10-12, 23:53 Olus napisał/a: Czy Dz.Ap.15,28-29 zwalnia z zachowywania Dekalogu? Jeżeli ktoś ma co do tego jakieś wątpliwości, to niech ukradnie i powie policjantowi, że Chrystus wyzwolił go od prawa. Podobnie i z innymi przykazaniami. Pan Jezus nie uwolnił nas od prawa, a tylko od monotonnego ćwiczenia go. Pokazał w jaki sposób miłość pozwala je wypełnić z pominięciem tej monotonii. Napisałem o tym w pierwszym poście tego wątku. Jeżeli ktoś nauczył się wygrywać melodię, to zdolność wygrywania nut, podtrzymuje bez odrębnego ich ćwiczenia. Jeżeli ktoś nauczył się okazywać miłość, to zdolność przestrzegania przykazań, podtrzymuje bez odrębnego ich ćwiczenia. Taka jest różnica miedzy prawem Starego i Nowego Przymierza. Olus - 2016-10-13, 00:14 Pokoja napisał/a: Olus napisał/a: Czy Dz.Ap.15,28-29 zwalnia z zachowywania Dekalogu? Jeżeli ktoś ma co do tego jakieś wątpliwości, to niech ukradnie i powie policjantowi, że Chrystus wyzwolił go od prawa. Podobnie i z innymi przykazaniami. Pan Jezus nie uwolnił nas od prawa, a tylko od monotonnego ćwiczenia go. Pokazał w jaki sposób miłość pozwala je wypełnić z pominięciem tej monotonii. Napisałem o tym w pierwszym poście tego wątku. Jeżeli ktoś nauczył się wygrywać melodię, to zdolność wygrywania nut, podtrzymuje bez odrębnego ich ćwiczenia. Jeżeli ktoś nauczył się okazywać miłość, to zdolność przestrzegania przykazań, podtrzymuje bez odrębnego ich ćwiczenia. Taka jest różnica miedzy prawem Starego i Nowego Przymierza. No właśnie.Pan Jezus powiedział że ktoś musi pierw przemienić myślenie,serce a nie przestrzegać przykazań jak robot,faryzej.. W Nowym Przymierzu Duch św wypisuje Prawo na tablicach serc. To że dostanę mandat lub pójdę do klatki to jedno,to że zgrzeszę to drugie Olus - 2016-10-13, 00:14 Serdunio napisał/a: Jest podstawą dla tych którzy tak naprawdę miłości nie znają Mniej więcej o to chodziło Dobra...ale jest duchowe i miłością? Serdunio - 2016-10-13, 00:26 Olus napisał/a: Dobra...ale jest duchowe i miłością? Uczy...uczy jak miłować to namiastka tego co oferuje mi Chrystus Listek - 2016-10-13, 13:40 Serdunio napisał/a: uczy jak miłować to namiastka tego co oferuje mi Chrystus Chrystus jako Boży wzór uczy jak we właściwy sposób wypełniać przykazania Boga ,nie wypaczając ich . 1J 4:8 Cytat: "Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością." Rz 13:9 Cytat: "Albowiem przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj, i wszystkie inne - streszczają się w tym nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego!" Olus - 2016-10-14, 14:48 (18) A Paweł pomieszkawszy tam jeszcze przez niemało dni, pożegnawszy się z braćmi, płynął do Syryi, a z nim Pryscylla i Akwilas, ogoliwszy głowę w Kienchreach: bo był uczynił ślub. (19) Zatem przyszedł do Efezu i tam je zostawił, a sam wszedłszy do bóżnicy, miał rozmowę z Żydami. (20) A gdy go oni prosili, aby u nich przez dłuższy czas zamieszkał, nie zezwolił; (21) Ale się z nimi pożegnawszy, rzekł: Koniecznie ja muszę święto nadchodzące w Jeruzalemie obchodzić; lecz się zasię do was wrócę, będzieli wola Boża. I puścił się z Efezu (dzieje 18) (16) Paweł postanowił nie wstępować do Efezu, żeby już nie tracić w Azji więcej czasu. Zależało mu bowiem na tym, żeby za wszelką cenę być w Jerozolimie na dzień Pięćdziesiątnicy. (17) (dzieje 20) Jeszcze raz Szawuot. Tutaj nikt nie czekał na wylanie ducha.. nike - 2016-10-14, 20:59 Uważam,że Apostołowie mieli okazję w różne święta żydowskie, głosić dobrą nowinę, a Pięćdziesiątnica, to było szczególne święto, bo 10 dni po w niebo wzięciu Jezusa, został wylany DUCH ŚWIĘTY NA 120 UCZNI JEZUSA, można to uznać jako pamiątkę wielkiego wydarzenia. Na pewno w tym dniu spotykał się cały zbór w Jerozolimie, było święto i to bardzo pamiątkowe. Olus - 2016-10-14, 21:03 To że wykorzystywali święta do głoszenia nie zmienia tego że jak reszta Żydów święcili dalej święta i to przyjemnością bo kochali Boga. W to święto zbierali się już za Mojżesza..to tylko dodatkowy powód.. Serdunio - 2016-10-14, 21:11 Olus napisał/a: To że wykorzystywali święta do głoszenia nie zmienia tego że jak reszta Żydów święcili dalej święta i to przyjemnością bo kochali Boga. Tego że te święta świętowali i nawoływali do tego nawróconych pogan nie napisano,przynajmniej ja nie widzę nike - 2016-10-14, 21:11 Ja się z tobą zgadzam,że żydzi chodzili do Synagogi, obrzezywali tez swoich synków. Przewodniczka wycieczki na której ja byłam w Izraelu jest Mesjanistyczna Żydówką, a w sobotę, to tak kombinowała,żeby wieczorem być w domu swoim jeżeli byliśmy w tym czasie w Jeruzalemie, bo tam blisko mieszkała. Lubiła atmosferę, szabatu. Olus - 2016-10-14, 21:21 Wielu Żydów tamtych czasach jak w naszych nie życzyło sobie obecności nieobrzezanych pogan. Do tej pory jak ktoś ma nawet ucięty..to musi symbolicznie igiełką sobie kropelkę krwi spuścić..czy jakoś tak..no obłuda i... Oczywiście narzucali też swoje tradycje i "teologie" zbawienia z uczynków. nike - 2016-10-14, 22:31 Nie zupełnie tak jak mówisz, nie obrzezani, nie mogli np. spożywać baranka razem z obrzezanymi w dzień święta PASCHY. Ale chyba mieszkać razem jako np. niewolnicy to mogli.Poganie nie byli zmuszani do obrzezywania się. Olus - 2016-10-14, 22:46 No musieli żeby zjeść ale musieli żeby wejść do synagogi. Gdzie jest tak napisano?Mieli być światłem a nie ciemnością.. nike - 2016-10-14, 23:08 Olus napisał/a: No musieli żeby zjeść Tak. Jeżeli mieliby uczestniczyć w święcie to musieli być obrzezani, ale nie musieli chyba uczestniczyć, byli uważani jako PRZECHODNIE W ZIEMI. Wj 12:48 bg "… obchodzić święto przejścia Panu, pierwej obrzezany będzie każdy mężczyzna jego, a zatem … , i będzie jako urodzony w ziemi. A ktobykolwiek nie był obrzezany, nie będzie jadł z niego." "A jeźliby kto z przychodniów był gościem u ciebie, i chciałby obchodzić święto przejścia Panu, pierwej obrzezany będzie każdy mężczyzna jego, a zatem przystąpi obchodzić je, i będzie jako urodzony w ziemi. A ktobykolwiek nie był obrzezany, nie będzie jadł z niego." Listek - 2016-10-15, 10:33 Kol 2:11 Cytat: "I w Nim[ w Chrystusie] też otrzymaliście obrzezanie nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzuciu się z ciała grzesznego," Fizyczne obrzezanie to pieczęć usprawiedliwienia z wiary, które to usprawiedliwienie otrzymaliśmy w darze od Boga. Abraham Cytat: "Znak obrzezania natomiast otrzymał jako pieczęć usprawiedliwienia z wiary Rz 4:11 nike - 2016-10-15, 10:58 Olus napisał/a: Oczywiście narzucali też swoje tradycje i "teologie" zbawienia z uczynków. To nie były Żydów teologie, w prawie Zakonu były UCZYNKI na pierwszym miejscu. Pisałam w jednym z tematów,ze uczynki bez wiary i wiara bez uczynków, nie są w stanie podnieść ludzkości do DOSKONALOŚCI. Wiara i uczynki idą w parze w W.Ewangelii, a w W.Żydowskim były uczynki i wiara. Olus - 2016-10-15, 11:39 Jezus powiedział że w zakonie ważniejsza zawsze była:wiara,miłosierdzie,sprawiedliwość. Tak to było faryzejskie wypaczanie Prawa Bożego. Bóg takich przeszkód nie dawała jak oni.. nike - 2016-10-15, 12:02 Olus, Poproszę o tekst na poparcie twojej teorii. Olus - 2016-10-15, 12:35 nike napisał/a: Olus, Poproszę o tekst na poparcie twojej teorii. http://biblia.oblubienica...ter/23/verse/23 nike - 2016-10-15, 13:18 (23) Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iż dawacie dziesięcinę z miętki i z anyżu i z kminu, a opuszczacie poważniejsze rzeczy w zakonie, sąd i miłosierdzie i wiarę; te rzeczy mieliście czynić, a onych nie opuszczać. Zauważ kolejność w Zakonie wiara jest ostatnia, najpierw jest sąd[sprawiedliwość] i tak dokładnie było w Zakonie, zrobiłeś coś złego, czyli nie zastosowałeś się KARA. Listek - 2016-10-15, 14:06 nike napisał/a: tak dokładnie było w Zakonie, zrobiłeś coś złego, czyli nie zastosowałeś się KARA. Czyżby? Pogańska Niniwa Cytat: 10) Zobaczył Bóg czyny ich, że odwrócili się od swojego złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej. (1) Nie podobało się to Jonaszowi i oburzył się. (2) Modlił się przeto do Pana i mówił: Proszę, Panie, czy nie to właśnie miałem na myśli, będąc jeszcze w moim kraju? Dlatego postanowiłem uciec do Tarszisz, bo wiem, żeś Ty jest Bóg łagodny i miłosierny, cierpliwy i pełen łaskawości, litujący się nad niedolą . Jon Olus - 2016-10-15, 14:40 nike napisał/a: (23) Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iż dawacie dziesięcinę z miętki i z anyżu i z kminu, a opuszczacie poważniejsze rzeczy w zakonie, sąd i miłosierdzie i wiarę; te rzeczy mieliście czynić, a onych nie opuszczać. Zauważ kolejność w Zakonie wiara jest ostatnia, najpierw jest sąd[sprawiedliwość] i tak dokładnie było w Zakonie, zrobiłeś coś złego, czyli nie zastosowałeś się KARA. W "Przymierzu Zakonu" też wiara była ważniejsza. Pisał o tym Paweł i mówią o tym też księgi "ST".. Widział też Izrael onę moc wielką, którą uczynił Pan nad Egipczany; a bał się lud Pana, i uwierzyli Panu, i Mojżeszowi, słudze jego. (Wyjścia 14:31) (11) I rzekł Pan do Mojżesza: Dokądże mię draźnić będzie ten lud? I dokądże mi wierzyć nie będą dla tych wszystkich znaków, którem czynił między nimi? (12) (liczb 14:11) (32) Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego; (33) Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu. (34) Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga, (35) Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich(Psalm 78:32-35) Bo miłosierdzia chcę, a nie ofiary, a znajomości Bożej więcej, niż całopalenia. ..(Ozeasza 6:6) (24) Wiarą Mojżesz, będąc już dorosłym, zbraniał się być zwany synem córki Faraonowej, (25) Raczej sobie obrawszy złe rzeczy cierpieć z ludem Bożym, niżeli doczesną mieć z grzechu rozkosz, (26) Za większe pokładając bogactwo nad skarby Egipskie urąganie Chrystusowe; bo się oglądał na odpłatę. (27) Wiarą opuścił Egipt, nie bojąc się gniewu królewskiego; bo jakoby widział niewidzialnego, mężnie sobie poczynał. (28) Wiarą obchodził wielkanoc i wylanie krwi, aby ten, który tracił pierworodnych, nie dotknął się ich. (29) Wiarą przeszli przez morze Czerwone, jako po suszy, o co kusiwszy się Egipczanie, potonęli. (30) Wiarą mury Jerycha upadły, gdy je obchodzono przez siedm dni. (31) Wiarą Rachab wszetecznica nie zginęła wespół z nieposłusznymi, przyjąwszy z pokojem szpiegów do gospody. (32) A cóż więcej mam mówić? Bo by mi czasu nie stało, gdybym miał powiadać o Giedeonie i o Baraku, i o Samsonie, i o Jefcie, i o Dawidzie, i o Samuelu, i o prorokach. (33) Którzy przez wiarę zwalczyli królestwa, czynili sprawiedliwość, dostępowali obietnic, lwom paszczęki zawierali(Hbr 12:24-33) Serdunio - 2016-10-15, 15:44 Olus napisał/a: W "Przymierzu Zakonu" też wiara była ważniejsza. Izrael był świadkiem Boga widzieli wielkie czyny Jego ... Olus - 2016-10-15, 16:51 Wszystko zaczyna się od wiary... Serdunio - 2016-10-15, 16:54 Widzieli to podazali ,brakło cudów /widzenia było "szmeranie" Olus - 2016-10-15, 16:58 Zależy.A to brak mięsa.Zmiana kultu..pazerność.. Chodziło mi o to że zawsze pierw była wiara a potem ktoś szedł za głosem,Prawem.. Serdunio - 2016-10-15, 17:07 Przy wyjściu z Egiptu było inaczej tam były cuda ,moc Boża. .widzenie a potem Prawo aby pamiętać o Bogu który tego wszystkiego dokonał Byli świadkami mieli okazać się godni tej użytej dla nich mocy Olus - 2016-10-15, 17:11 No ale patrz co oni zrobili już na początku.Cielca sobie ulali Zawsze wystarczyło tylko jedno pokolenie i Izrael upadał..tak samo jest teraz. Serdunio - 2016-10-15, 17:14 Bo pomimo widzenia byli narodem o twardym karku ...jak to mawiał sam Bóg Ale i tak ich umiłował przez wzgląd na wielką wiarę przodków Olus - 2016-10-15, 17:18 No i miał urodzić się Mesjasz.. bambo - 2016-10-27, 21:01 Paradoks Pawła - część 1 - Czy większość może się mylić? https://www.youtube.com/watch?v=5n9pUj0USA8 Listek - 2016-10-28, 23:20 bambo napisał/a: Paradoks Pawła - część 1 - Czy większość może się mylić? https://www.youtube.com/watch?v=5n9pUj0USA8 Większość może się mylić, gdyż wąska jest ścieżka prowadząca do wolności dzieci Bożych. bambo - 2016-10-29, 17:52 Listek napisał/a: bambo napisał/a: Paradoks Pawła - część 1 - Czy większość może się mylić? https://www.youtube.com/watch?v=5n9pUj0USA8 Większość może się mylić, gdyż wąska jest ścieżka prowadząca do wolności dzieci Bożych. No wszystkie największe denominacje to duchowy egipt. Listek - 2016-10-29, 18:45 bambo napisał/a: wszystkie największe denominacje to duchowy egipt Niestety. A ile owieczek uwięzionych na własne życzenie. Nie chcą swego serca poddać obrzezaniu chrystusowemu. Kol 2:11 nbg-pl Cytat: "W Nim zostaliście obrzezani, obrzezką nie uczynioną rękami lecz w obrzezce Chrystusa, przez wyzucie się ciała z ciała wewnętrznego grzechów." bambo - 2016-10-29, 19:00 Kochają świat i szukają tego co ucho łechcze. abra - 2016-11-20, 19:02 Paradoks Pawła - część 2 - Paweł, jakiego nie znałeś https://www.youtube.com/watch?v=RKIG49-nvM8 Olus - 2017-02-22, 21:45 Paradoks Pawła -część 5 - List do Rzymian https://www.youtube.com/watch?v=D21IsyYoBvA nike - 2017-02-24, 13:19 Olus, 2016-10-15, 13:40 Wszystkie teksty,które zacytowałeś w dniu wyżej podanym, mówią, że wpierw był jakiś, czyn, cud i kara, a potem wiara. W Zakonie kara była za przekroczenie kilku metrów które były przewidziane w szabat i żeby było wszystko zgodne z prawem, to sznurem łączyli domy,żeby było niby jedno podwórko, gdzie mogli poruszać się , czy takie nakazy miały coś wspólnego z wiarą? Listek - 2017-02-24, 20:39 Temat postu: Czy Apostołowie po wylaniu Ducha dalej przestrzegali Zakonu Oczywiście,ze wypełniali wszystkie przykazania Boga ,gdyż żyli według ducha a nie według ciała. Wiedzieli,ze po odwróceniu się od grzechów do miłości do prawa Boga będą się stawać sprawiedliwymi ludźmi,którym Bóg Swoje święte prawo zapisuje na sercu i umyśle. Wiedzieli,ze uświęcanie przykazaniami Boga jest widocznym efektem przyjęcia do swego życia światłości Chrystusa Jezusa. Zbawienie jest darem od Boga dla ludzi wierzących,którzy odwracają się od grzechów. Przestrzeganie wszystkich przykazań Boga to owoc nawrócenia na drogę sprawiedliwości. 1 Jan 3,4 Cytat: grzech jest pogwałceniem Tory. Listek - 2017-02-24, 20:43 Ps.119,136 Cytat: Strumienie łez płyną z mych oczu, bo nie zachowano Twojego Prawa. Olus - 2017-02-25, 09:22 Dobre nike - 2017-02-25, 12:59 Listek napisał/a: Ps.119,136 Cytat: Strumienie łez płyną z mych oczu, bo nie zachowano Twojego Prawa. Listku ja zgadzam się z tobą,że Żydzi byli zobowiązani zachowywać prawo[Zakon] bo żyli pod Zakonem. Ale Jezus wypełnil Zakon i od Jezusa wszyscy ci co w Jezusa wierzą ich Zakon nie obowiązuje w sensie 613 nakazów i zakazów. Obowiązują nas tylko dwa przykazania, które dał nam Jezus. Żydów którzy nie uwierzyli w Jezusa dalej obowiązuje Zakon. Listek - 2017-02-25, 20:56 nike napisał/a: Jezus wypełnil Zakon i od Jezusa wszyscy ci co w Jezusa wierzą ich Zakon nie obowiązuje Łzy mi lecą gdy pomyślę ,że wyrzuciłaś słowo Boga do kosza. Jezus wypełniał zakon i pokazał swoim uczniom jak mają go wypełniać. Olus - 2017-02-25, 20:56 nike napisał/a: Listku ja zgadzam się z tobą,że Żydzi byli zobowiązani zachowywać prawo[Zakon] bo żyli pod Zakonem. Ale Jezus wypełnil Zakon i od Jezusa wszyscy ci co w Jezusa wierzą ich Zakon nie obowiązuje w sensie 613 nakazów i zakazów. Czyli mogę np robić to co jest nich zabronione? Cytat: Obowiązują nas tylko dwa przykazania, które dał nam Jezus. Tyle,że w skład tych dwóch wchodzą poniekąd wszystkie.. Listek - 2017-02-25, 21:18 nike napisał/a: Obowiązują nas tylko dwa przykazania, które dał nam Jezus. Dwa przykazania z Tory,które wymienił Jezus zawierają w sobie wszystkie szczegółowe przykazania dotyczące relacji człowiek -Bóg i człowiek- bliźni. Mt 22:40 Cytat: "Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy." nike,błagam więc przestudiuj Torę i zobacz jak mało przykazań dotyczy Ciebie. Uświęcenie przykazaniami to efekt przyjęcia zbawienia z łaski. Listek - 2017-02-25, 21:22 Kiedy człowiek żyje według ducha to kocha prawo Boga, a jeśli według ciała to buntuje się przeciw Bożym przykazaniom. Ef 3:16 Cytat: "aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego, by potężnie wzmocnił się wewnętrzny człowiek." Rz 7:22 Cytat: "Mój wewnętrzny człowiek bowiem znajduje upodobanie w Prawie Bożym," nike - 2017-02-25, 22:04 Olus napisał/a: Tyle,że w skład tych dwóch wchodzą poniekąd wszystkie.. Oczywiście,że tak. Nie zrobisz krzywdy bliźniemu, bo nie chciałbyś,żeby ci bliźni zrobił, logiczne i bardzo piękne. I nie potrzebnie listku płaczesz, bo ja nie zarzuciłam słowa Boga Najwyższego Olus - 2017-02-26, 00:23 To ja napisałem,ale nie płakałem No a co z przykazaniami które dotyczą Boga jak szabat? Jeśli kochasz Boga np to uświęcisz szabat/sobotę czy nie? Listek - 2017-03-01, 05:59 Olus napisał/a: Jeśli kochasz Boga np to uświęcisz szabat/sobotę czy nie? Jak kochasz boga kościoła Konstantyna to wybierzesz to co on wymyślił w IV w. Jeśli kochasz Boga Izraela to w PŚ przeczytasz,że szabat jest świętym dniem Boga. Cytat: Tak mówi Pan: Zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości, bo moje zbawienie już wnet nadejdzie i moja sprawiedliwość ma się objawić. Błogosławiony człowiek, który tak czyni, i syn człowieczy, który się stosuje do tego: czuwając, by nie pogwałcić szabatu, i pilnując swej ręki, by się nie dopuściła żadnego zła. Izajasz 56 nike - 2017-03-01, 09:59 Olus napisał/a: No a co z przykazaniami które dotyczą Boga jak szabat? Jeśli kochasz Boga np to uświęcisz szabat/sobotę czy nie? Warto przypomnieć,ze w Izraelu nie bylo i nie ma dalej nazw dni tygodnia, jest pierwszy, drugi itd. a przy siódmym jest słowo szabat----co znaczy odpoczynek, a nie sobota. Nie we wszystkich krajach tydzień liczy się od niedzieli----dnia pierwszego, tak jest w BIBLII, ale niektóre kraje liczą jako pierwszy dzień tygodnia poniedziałek, chyba w Polsce tez tak jest, wiec niedziela wypada jako siódmy dzień ---odpoczynek, sobota jest szóstym dniem. I co z tym fantem zrobicie? Listek - 2017-03-01, 16:18 Cytat: Błogosławiony człowiek, który tak czyni, i syn człowieczy, który się stosuje do tego: czuwając, by nie pogwałcić szabatu, i pilnując swej ręki, by się nie dopuściła żadnego zła. Izajasz 56 Jezus nie ganił nauczycieli żydowskich za to,że obchodzili inny dzień niż wyznaczony przez Boga. Ganił ich za wiele spraw,gdzie odstąpili od prawa Ojca Niebieskiego, ale nie za błąd w wyborze dnia sobotniego. Pozdrawiam Olus - 2017-03-01, 21:29 nike napisał/a: Olus napisał/a: No a co z przykazaniami które dotyczą Boga jak szabat? Jeśli kochasz Boga np to uświęcisz szabat/sobotę czy nie? Warto przypomnieć,ze w Izraelu nie bylo i nie ma dalej nazw dni tygodnia, jest pierwszy, drugi itd. a przy siódmym jest słowo szabat----co znaczy odpoczynek, a nie sobota. Nie we wszystkich krajach tydzień liczy się od niedzieli----dnia pierwszego, tak jest w BIBLII, ale niektóre kraje liczą jako pierwszy dzień tygodnia poniedziałek, chyba w Polsce tez tak jest, wiec niedziela wypada jako siódmy dzień ---odpoczynek, sobota jest szóstym dniem. I co z tym fantem zrobicie? No nic będę liczył tak jak Jezus liczył Listek - 2017-04-12, 21:54 Co świętowali apostołowie? https://www.youtube.com/watch?v=sO2zcp5nIyE Pokoja - 2017-04-13, 22:33 Listek napisał/a: Co świętowali apostołowie? https://www.youtube.com/watch?v=sO2zcp5nIyE To, co im Pan Jezus nakazał, czyli upamiętnianie 14 Nisana Ostatniej jego Wieczerzy i zwycięstwa wiary. Inne święta według przestarzałej litery zakonu, przestrzegali na podobnej zasadzie, jak obrzezkę, aby nie gorszyć tych, dla których głosili Ewangelię o Chrystusie i Królestwie Bożym. Ap. Paweł napisał, że kierując się wiarą w nowości Ducha prawo stanowili, Rz. 3:31. Nie utwierdzamy przestarzałej litery zakonu, a że prawo nadal jest potrzebne, więc je nadal stanowimy, ale w nowości Ducha. Czasy się zmieniły, gdyż orędzie Boże zostało skierowane do wszystkich narodów. Prawo według wiary stanowione w nowości Ducha, polegało na respektowaniu prawa przez Chrześcijan w krajach, gdzie się wyłaniali, a nie żydowskiego. Sami Żydzi nie mogli wypełniać pierwotnego prawa zakonu, gdy utracili własne państwo za Sedekiasza. Już o tym pisałem na str 4 tego wątku: 2016-10-09, 01:36 Listek - 2017-04-14, 09:40 Polecam: http://napoczatku.org/ Pokoja napisał/a: prawo nadal jest potrzebne, więc je nadal stanowimy, ale w nowości Ducha. Dla upadłego człowieka otrzymanie Ducha Bożego jest nowością, ale u Boga jest on od początku.Dlatego Prawo Boże jest duchowe i zawsze takie było. To człowiek swoją cielesność może teraz uśmiercać duchem i wypełniać swobodnie wszystkie przykazania swego Boga. Pozdrawiam Pokoja - 2017-04-14, 19:49 Listek napisał/a: Polecam: http://napoczatku.org/ Pokoja napisał/a: prawo nadal jest potrzebne, więc je nadal stanowimy, ale w nowości Ducha. Dla upadłego człowieka otrzymanie Ducha Bożego jest nowością, ale u Boga jest on od początku.Dlatego Prawo Boże jest duchowe i zawsze takie było. To człowiek swoją cielesność może teraz uśmiercać duchem i wypełniać swobodnie wszystkie przykazania swego Boga. Pozdrawiam Człowiek zawsze otrzymuje Ducha Bożego, ale upadek wymaga jego odnowienia, Rdz. 2:7; Kazn. 12:7 Cytat: Nie miłujcie świata ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. (16) Bo wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha życia, nie jest z Ojca, ale ze świata. (17) I świat przemija wraz z pożądliwością swoją; ale kto pełni wolę Bożą, trwa na wieki. 1J. 2:15-17 Wszystko pochodzi od Boga, ale dla człowieka upadłego jest przemijające, gdyż pożądliwie wiąże się z tym wszystkim, ale ten kto trwa z Bogiem ten tym się buduje, korzystając z wszystkiego zgodnie z wolą Bożą. Pozdrawiam Olus - 2017-04-14, 21:53 Pokoja napisał/a: Inne święta według przestarzałej litery zakonu, przestrzegali na podobnej zasadzie, jak obrzezkę, aby nie gorszyć tych, dla których głosili Ewangelię o Chrystusie i Królestwie Bożym. Paweł śpieszył się na Szawuot Z miłości i radością celebrował też szabaty i trochę to dziwnie brzmi. Paweł który sprzeciwia się Piotrowi tnie napletki pod publiczkę.. Listek - 2017-04-14, 22:07 nike napisał/a: słowo szabat----co znaczy odpoczynek, a nie sobota. W księdze rodzaju PŚ podaje ,ze Bóg uświęcił siódmy dzień tygodnia. A kobiety w pierwszy dzień tygodnia poszły do grobu Jezusa. Rdz 2:3 Cytat: I pobłogosławił Bóg ten siódmy dzień, i ustanowił go świętym, Mt 28:1 bg Cytat: "A gdy się skończył sabat, i już świtało na pierwszy dzień onego tygodnia, przyszła Maryja Magdalena i druga Maryja, aby grób oglądały." Wniosek: Bóg uświęcił sobotę i jej bezczeszczenie przez wykonywanie pracy w tym dniu jest nieposłuszeństwem. Kobiety przyszły do grobu w niedzielę, pierwszy dzień tygodnia.Posłusznie święciły sobotę. Pozdrawiam Pokoja - 2017-04-14, 23:15 Olus napisał/a: Pokoja napisał/a: Inne święta według przestarzałej litery zakonu, przestrzegali na podobnej zasadzie, jak obrzezkę, aby nie gorszyć tych, dla których głosili Ewangelię o Chrystusie i Królestwie Bożym. Paweł śpieszył się na Szawuot Z miłości i radością celebrował też szabaty i trochę to dziwnie brzmi. Paweł który sprzeciwia się Piotrowi tnie napletki pod publiczkę.. Jest to nakaz dla Żydów, więc uczynił to raczej, aby nie dawać im zgorszenia z powodu krzyża Chrystusowego, a nie po to, aby się przypodobać publiczności. Ap. Pawel spiedszył się, ponieważ w sabat gromadzili się Żydzi, którym miał sposobność głosić i dla ich dobra działać. Natomiast spór z Ap. Piotrem dotyczył sposobu traktowania braci z pogan w obecności Żydów. Olus - 2017-04-15, 03:54 Nigdy to nie był nakaz tylko dla Żydów ale dla każdego człowiek który chciał służyć Bogu Ojcu. Mamy nawet proroctwa mówiące o poganach/narodach służących Bogu w szabaty i wezwanie do cudzoziemców.. W tamtym sporze byli też Żydzi legaliście i w Jerozolimie też i jakoś nie widzę,żeby tam Paweł wymiękał więc coś mi się nie klei. Listek - 2017-04-15, 09:45 https://www.youtube.com/watch?v=BPXCmpx3Etk Iz 56:2 nbg-p Cytat: l "Szczęśliwy człowiek, który to czyni; syn Adama, który się tego trzyma; który przestrzega szabatu, aby go nie znieważyć oraz strzeże swej ręki, by nie spełniła nic złego." Pokoja - 2017-04-16, 13:07 Olus napisał/a: Nigdy to nie był nakaz tylko dla Żydów ale dla każdego człowiek który chciał służyć Bogu Ojcu. Mamy nawet proroctwa mówiące o poganach/narodach służących Bogu w szabaty i wezwanie do cudzoziemców.. W tamtym sporze byli też Żydzi legaliście i w Jerozolimie też i jakoś nie widzę,żeby tam Paweł wymiękał więc coś mi się nie klei. Są różne sabaty: zwoływane reguralnie według ustalonego porządku, czyli co siódmy dzień. Są też sabaty ogłaszane stosownie do rozpoznanego pierwszego w roku nowiu Księżyca (Głowa roku), wyznaczające dzień Paschy i święto Przaśników, Święto Tygodni, Namiotów i Pojednani i inne. Ponadto są sabaty ziemi, tzw. lata sabatowe i ukoronowanie tych sabatów, czyli sabat co 50 rok, zwany rokiem jubileuszowym. To do tego przestrzegania sabatów Bóg wzywał Izraela, aby mógł mu błogosławić. Chrześcijański system wartości jest nadbuudową dla wszystkich innych, a w tym i dla izraelskiego porządku, dlatego w stosunku do wszystkich, czyli dobraci z Żydów i z narodów, Ap. Paweł zachęca do przestrzegania ustalonego u nich świątecznego dnia: Cytat: Jeden robi różnicę między dniem a dniem, drugi zaś każdy dzień ocenia jednakowo; niechaj każdy pozostanie przy swoim zdaniu. (6) Kto przestrzega dnia, dla Pana przestrzega; kto je, dla Pana je, dziękuje bowiem Bogu; Rz. 14:5,6 W przypadku jedzenia i picia czegoś i odwrotnie, Ap. Paweł jednakowo taktuje zajmowane postawy, ale pobudza do wzajemnego zrozumienia dla odmiennie wierzących. Natomiast w przypadku przestrzegania dnia neutralny jest w przypadku tych, którzy nie przestrzegają dnia, np niewolnicy nie mający na to wpływu. Wyraźnie jednak pochwalił tych, którzy przestrzegają dnia, ponieważ w ten sposób dają dowód swej miłości do bliźnich, których zatrudniają w swoim biznesie. Tacy dziękują Bogu, gdy ten im błogosławi przez oddaną i wydajniejszą przcę w ich biznesie, ponieważ czują się poszanowani. Między narodami Ap. Paweł nie akcentuje potrzeby przestrzegania konkretnego żydowskiego sabatu, lecz ogólnie przestrzeganie ustalonego dnia między tymi narodami. Te dni są też dniami odpoczynku, czyli sabatami. Niedziela też jest sabatem. Głosiciela Ewangelii szanowali ustalone porządki, bedąc świadomi, że: Cytat: Królestwo Boże, to nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym. Rz. 14:17 Olus - 2017-04-17, 13:47 Ale Paweł w Rzymian nie pisał o Prawie Bożym. Patrz na pierwszy i ostatni werset w rozdziale. Chodzi tam o przekonania,zwyczaje ludzkie a nie ustanowione przez Boga. Chodzi tam raczej o posty. Poganie byli też powołani do szabatów. Szabat był święty na długo przez nadaniem Żydom Prawa przez Mojżesza. Każdy mąż Boży starał się Go przestrzegać i się w nim rozkoszował Pokoja - 2017-04-18, 00:18 Olus napisał/a: Ale Paweł w Rzymian nie pisał o Prawie Bożym. Patrz na pierwszy i ostatni werset w rozdziale. Jest tam napisane: Cytat: (1) A słabego w wierze przyjmujcie, nie wdając się w ocenę jego poglądów. (2) Jeden wierzy, że może jeść wszystko, słaby zaś jarzynę jada. (17) [...] Królestwo Boże, to nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym. (18) Bo kto w tym służy Chrystusowi, miły jest Bogu i przyjemny ludziom. (19) Dążmy więc do tego, co służy ku pokojowi i ku wzajemnemu zbudowaniu. (20) Dla pokarmu nie niszcz dzieła Bożego. Wszystko wprawdzie jest czyste, ale staje się złem dla człowieka, który przez jedzenie daje zgorszenie. (21) Dobrze jest nie jeść mięsa i nie pić wina ani nic takiego, co by twego brata przyprawiło o upadek. (22) Przekonanie, jakie masz, zachowaj dla siebie przed Bogiem. Szczęśliwy ten, kto nie osądza samego siebie za to, co uważa za dobre. (23) Lecz ten, kto ma wątpliwości, gdy je, jest potępiony, bo nie postępuje zgodnie z przekonaniem; wszystko zaś, co nie wypływa z przekonania, jest grzechem. Rz. 14:1,23 Teksty powyższe odnoszą się do wcześniej dominujacej wiary w przeciwstawne sposoby zbliżenia się do Boga, których wartość podważył Ap. Paweł. Na tej podstawie kształtuje on zasadę noewgo wieku, Wieku Ewangelii. Jej istotą jest to, że różne cząstkowe poznanie słabych i mocnych, przyswajajacych sobie (spożywających) duchowy pokarm w wierze w Chrystusa nie zapewnia zbawienia, a tylko to, co zapewnia zbudowanie w miłości. Chrześcijanin powinien godzić to, do czego pobudza go jego sumienie z sumieniem słabych w wierze. Jeżeli jest na tyle mocnym, że sumienie mu niczego nie zabrania, więc może czynić wszystko. Taki jest szczęsliwy, jeżeli nie osądza siebie za to, co uważa za słuszne. Jeżeli osądza, to czuje się zobowiązany do czynienia tylko tego, czego mu jego sumienie nie zarzuca., a w związku z tym nie ma jednak przekonania, czy ma obowiązek uwzględnić słabe sumienie brata, tzn., że ma wątpliwości jak postępować, a to już jest grzechem. Olus napisał/a: Chodzi tam o przekonania,zwyczaje ludzkie a nie ustanowione przez Boga. Chodzi tam raczej o posty. Poganie byli też powołani do szabatów. Chodzi raczej o instrukcję, jak w obliczu stanowionego prawa w duchu wiary, należy traktować wcześniej obowiązujące lokalnie różne prawa religijne, które w stosunku do prawa w nowości Ducha, stały się podrzędnymi. Posty są tylko punktem odniesienia, niezbędnym do ukształtowania zasady prawa, stanowionego wiarą w nowości Ducha. Jeżeli w trakcie głoszenia Ewangelii, dni odpoczynku w narodach były respektowane, aby nie gorszono się z powodu krzyża Chrystusowego, to w ten sposób były przestrzegane dla Pana. Olus napisał/a: Szabat był święty na długo przed nadaniem Żydom Prawa przez Mojżesza. Każdy mąż Boży starał się Go przestrzegać i się w nim rozkoszował Oczywiście, że tak, ale nie było tak regorystycznego egzekwowania go, jak od Mojżesza. Wierzący przestrzegali sabat, np. Noe, Abraham itd. Olus - 2017-04-30, 20:17 Cytat: Oczywiście, że tak, ale nie było tak regorystycznego egzekwowania go, jak od Mojżesza. Wierzący przestrzegali sabat, np. Noe, Abraham itd. O tu mnie zaskoczyłeś a Adam z Ewa? Co do reszty Duch nie może prowadzić powiedzmy wbrew woli Bożej co ludzi też nas pogan. Duch powinien zgodnie z nią prowadzić. Ludzkie tam zwyczaj jaroszowanie,posty może sobie człowiek robić wedle własnego uznania ale jeśli chodzi o rzeczy którymi brzydzi się Bóg i ich zakazał już nie bardzo... Pokoja - 2017-05-01, 21:04 Olus napisał/a: Cytat: Oczywiście, że tak, ale nie było tak regorystycznego egzekwowania go, jak od Mojżesza. Wierzący przestrzegali sabat, np. Noe, Abraham itd. O tu mnie zaskoczyłeś a Adam z Ewa? Podałem Np. Noe, Abraham itd. Napewno należy zacząć od Adama i Ewy przed upadkiem, Abla, Henocha. Inni ludzie też w jakimś stopniu to czynili, ale dla potrzeb ciała, jak obecnie, ale nie jako wyraz czci i wiary w Boga. Olus - 2017-05-01, 21:41 A co oni w ten szabat dokładnie robili to nie wiemy. Skoro Noe znał nawet podział zwierząt to mogli mieć polecone więcej.. Pokoja - 2017-05-01, 23:19 Olus napisał/a: A co oni w ten szabat dokładnie robili to nie wiemy. Skoro Noe znał nawet podział zwierząt to mogli mieć polecone więcej.. Rozumiem podobnie, gdyż Abel wiedział, co ofiarować Jehowie, jako wyraz swojej wiary i uczuć dla niego.

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group