Olus - 2017-06-25, 15:35 Temat postu: Izajasz 58:13-14 13 Jeśli powściągniesz twe nogi od przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana - czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie przeprowadzać swej woli ani nie omawiać spraw swoich, 14 wtedy znajdziesz twą rozkosz w Panu. Ja cię powiodę w triumfie przez wyżyny kraju, karmić cię będę dziedzictwem Jakuba, twojego ojca. Albowiem usta Pańskie to wyrzekły». Jak rozumiecie te wersety? Czy to dotyczy tylko Żydów z ciała? nike - 2017-06-29, 22:28 Ja myślę,że bardziej te teksty odnoszą się do przyszłości niż do przeszłości. SZABAT to jest ODPOCZYNEK, i w TYSIĄCLECIU odpoczniemy, od grzechu, chorób, kto nie zechce, to nie umrze, wstaniemy z grobów. 
Olus - 2017-06-29, 22:37 To jest "zachęta" na teraz/dziś i chodzi o szabat/wyznaczony dzień przez Boga. Tysiąclecie to osobny temat...Teraz też ludzie potrzebują odpoczynku. A z tym jak napisano wiąże się błogosławieństwo. 
Listek - 2017-07-02, 21:36
Jest moją rozkoszą mój Boże, czynić Twoją wolę a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu. Oczywiście jako wierzący z narodów, którego Ojcze wszczepiłeś do Swego ludu Izraela ,obchodzę Twój święty dzień szabatu razem z nim. J 17:21 "Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, ze Mną, a Ja z Tobą, aby i oni byli z nami, aby świat uwierzył, żeś Ty mnie posłał." Pokoja - 2017-07-13, 10:25
Można się zgodzić z Twoją odpowiedzią, że dopiero odkupiony człowiek w pełni doswiadczy błogosławieństwa sabatu, gdy dzieki Restytucji indywidualnej osiągnie doskonałość, taką jaką miał Pan Jezus. Jednak wezwanie do takiego praktykowania sabatu jest od dawna i dotyczy wszystkich narodów. Wszystkie narody nadal mają odpoczynek, co siódmy dzień. Nie ma tu chyba znaczenia, czy ten dzień nazywają sabatem, czy ionaczej. Czynią to według zakonu natury, który Bóg nadał już w Rdz. 2:16,17; Rz. 2:14-16, 20. Z tego względu czytamy: w [... Chrystusie] mieszka cieleśnie cała pełnia boskości (10) i macie pełnię w nim; On jest głową wszelkiej nadziemskiej władzy i zwierzchności, (11) w nim też zostaliście obrzezani obrzezką, dokonaną nie ręką ludzką, gdy wyzuliście się z grzesznego ciała ziemskiego; to jest obrzezanie Chrystusowe. (12) Wraz z nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który go wzbudził z martwych. (13) I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy; (14) wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża; (15) rozbroił nadziemskie władze i zwierzchności, i wystawił je na pokaz, odniósłszy w nim triumf nad nimi. Ten tekst w sposób szczególny akcentuje, że zakon był łamany tak przez Żydów (Z. Mojżeszowy, w którym jest ucielesnienie wiedzy i prawdy o zakonie natury, Rz. 2:14-16), jak i przez inne narody (Z. natury, Rz. 2:14-16). wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża; - ta fraza w szczególności wskazuje na istnienie zakonu, dla wszystkich, bardziej fundamentalnego, niż Zakon Mojżeszowy. List dłużny dotyczył wszystkie narody (swoich Chrystusowych, do których przyszedł, J. 1:9-13), gdyż ich reprezentanci ukrzyzowali Pana Jezusa. To, że jest taki zakon, zostanie dowiedzine w dniu Chrystusowym, Rz. 2:16. Olus - 2017-07-19, 04:22
Jak widać Bóg od zawsze nawoływał wszystkich ludzi do przestrzegania Prawa. Szabat jak i reszta Prawa była też dla pogan którzy uwierzyli. Tak samo jest teraz ... 6 Cudzoziemców zaś, którzy się przyłączyli do Pana, ażeby Mu służyć i ażeby miłować imię Pana i zostać Jego sługami - wszystkich zachowujących szabat bez pogwałcenia go i trzymających się mocno mojego przymierza, 7 przyprowadzę na moją Świętą Górę i rozweselę w moim domu modlitwy.(Izajasza 56) Amen nike - 2017-07-19, 11:22
Czy tylko rozkosz znajdujesz w SZABAT? Czy tylko w SZABAT starasz się być dobrym człowiekiem?
Czy ten tekst dotyczy SZABATU?
Ja nie zaprzeczam, że dzień odpoczynku się człowiekowi należy, ale zauważ jest to PROROCTWO, które ma szersze znaczenie jak tylko jeden dzień w tygodniu. Iz.58:14---- (14) Tedy będziesz rozkoszował w Panu; i wprowadzą cię na wysokie miejsca ziemi, i sprawię to, abyś pożywał dziedzictwa Jakuba, ojca twego; bo usta Pańskie mówiły. Czy ten tekst odnosi się do szabatu SOBOTY? Czy do TYSIĄCLECIA? Listek - 2017-07-19, 21:32
Szabat -sobota jest dla mnie przedsmakiem wieczności. nike - 2017-07-19, 22:14
Jeżeli tak, to inaczej się czyta
Pokoja - 2017-07-20, 01:14
Nike, ja w odniesieniu do sabatu wyrażam stanowisko w dwóch wariantach. Pierwsze, podstawowe dotyczy odpoczynku co siódmy dzień. Taka jest potrzeba naszej natury. Nawet jeżeli nie ma gdzieś rygoru przestrzegania go, to jednak społeczeństwo z natury respektuje tą potrzebę, nawet to ateistyczne. Drugie uważam za nadrzędne, tak jak to Ty przedstawiłaś. Odpoczynek, co siódmy dzień ma na celu rozwinąć w człowieku pragnienie postępowania cały czas według zasady sabatu. Polega ona na zaniechaniu dzieł swoich, dla chwały Bożej i dla dobra bliźniego. W ten sposób uswięcamy sabat Boży trwający 7 000 lat, Izj. 58:13,14. Można to uczynić tylko przez wiarę. Tysiąclecie Mesjasza (też sabat) ma doprowadzić do uświęcenia tego wielkiego, Bożego sabatu. Olus - 2017-07-31, 22:05
Warto pamiętać,że tylko siódmy dzień tygodnia został uświęcony przez Boga i to z nim wiąże się błogosławieństwo. Tak więc chyba warto 
Listek - 2017-08-06, 00:04
Na pewno warto !!! Wszystko co ustanawia Bóg jest zbawienne dla człowieka. W dniu szabatu świadczymy o Nim,że jest Stwórcą nieba i ziemi i wszystkiego co w nich się znajduje. Mk 2:27
Pokoja - 2017-08-06, 02:11
Czy tylko w sabat świadczysz o tym, że: Wszystko co ustanawia Bóg jest zbawienne dla człowieka. i świadczysz o Nim,że jest Stwórcą nieba i ziemi i wszystkiego co w nich się znajduje. A w inne dni, to już do tego nie jesteś pobudzony miłością do Boga i do bliźniego? Na podstawie Pisma Świętego rożumiem, że dzień odpoczynku ma za zadanie wzbudzić w wierzącym pragnienie, aby czynić to każdego dnia. Jest to istota wszelkich świąt. |
