Pokoja - 2018-01-25, 15:59 Temat postu: Jan Chrzciciel Aniołem, czy przedstawicielem jego? Jeżeli tylko do Jana Chrzciciela można odnieść treść Ew. Marka 1 rozdział, to dlaczego w Mk. 1:2 jest napisane, że ten Anioł był już co najmniej za czasów Izajasza?:
Dlaczego w Mk. 1:4, zostało pominięte określenie „Urodził się” ?
ZAPRASZAM DO DYSKUSJI Markerów - 2018-01-25, 16:34 Myślę że misja jaką miał z Jan miala charakter poslańczy(poslaniec anioł) . Cytat z Izajasza nie świadczy że anioł był juz za czasów Izajasza raczej proroctwo to zapowiadalo go Markerów - 2018-01-25, 16:36 W Pismie jest określenie "wystąpił" " Pokoja - 2018-01-25, 22:46
Wielu, jeszcze długo przed Janem Chrzcicielem, wykonywało dzieło przygotowawcze dla Zbawiciela, ale nikt w taki sposób jak Jan Chrzciciel, gdy narodził się Pan Jezus i rozpoczął swoje dzieło odkupienia.
Wszyscy oni wykonywali dzieło Posłańca "Męża Bożego". Posłaniec = Anioł + Mąż Boży = Gabriel. Wychodzi więc, że wykonywali dzieło Anioła Gabriela. W jego skład wchodzą bohaterowie wiary, wyszczególnieni w Hebr. 11 rozdział. Już w Księdze Daniela on występuje z imienia. Wcześniej też Anioł towarzyszył Izraelowi. Pokoja - 2018-01-25, 23:57
Tak jest w BT i w BW, a "ginomai" brakuje w BG i BP, ale czy ono oznacza wystąpić. Określenie "ginomai" (1096) ma szerszy zakres znaczeniowy, niż tylko "pojawić się". Oznacza ono: "ginomai" (1096) - stawać się, dokonywać się; urodzić się; powstać, pojawić się; zostawać, być. Treść Mk. 1:4, zdaje się wskazywać na urodzenie się Jana Chrzciciela i pojawienie się go wśród opuszczonych. Jego rodzice byli starzy, gdy się urodził, więc wkrótce zmarli, a jego nikt z rodów kapłańskich nie przygarnął.
Markerów - 2018-01-26, 09:35 Bóg jest Słowem. Słowem stwarza świat. Słowem prorockiego napomnienia burzy ludzkie knowania, a słowem pociechy budzi nadzieję. Dlatego w Prologu czwartej Ewangelii czytamy: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo” (J 1,1). Słowo, które stało się ciałem, zanim przemówiło samo — potrzebowało Głosu. Jan, syn Zachariasza, był świadom tego. Gdy przyszli go przepytywać, za kogo się uważa, powiedział: „Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Izajasz” (J 1,23). Markerów - 2018-01-26, 09:39 Takiemu człowiekowi Bóg powierzył misję wskazania na Jezusa jako na Oczekiwanego. Spełnił to nad Jordanem, gdy wśród tłumu grzeszników rozpoznał Świętego. Wzbraniając się, spełnił swą powinność: obmył Jezusa wodą pokuty. Na tę chwilę przygotował go Bóg. A Jan został tej chwili wierny, tak jak zawsze był wierny dobru. Tę wierność przypłacił życiem. Jako Głos do końca był wierny Słowu. Jako człowiek zasłużył na jedyną w swoim rodzaju pochwałę z ust Jezusa: „Między narodzonymi z niewiast nie ma większego od Jana” (Łk 7,28). Wielki powołaniem, wielki wiernością, wielki dobrocią Prorok znad Jordanu. Zniknął w blasku Jezusa — ale do tego został powołany, aby Jezus wzrastał, a on sam się umniejszał (J 3,30). Henryk - 2018-01-26, 10:52
Jest Duchem.
Albo… Słowo, które było u Boga (czyli z Bogiem) stwarzało świat. Rdz 1:26 ubg "Potem Bóg powiedział: Uczyńmy człowieka na nasz obraz według naszego podobieństwa; niech panuje nad rybami morskimi i ptactwem niebieskim, nad bydłem i całą ziemią oraz nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi, które pełzają po ziemi." Czy zwykłe, wypowiedziane słowo może posiadać chwałę? Jedynie wypowiadający słowa może ją mieć. Joh 17:5 bt2 " A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał." Jest jeszcze inna możliwość, którą przyjmuję- Słowo, czyli Logos był odrębną istotą. Oczywiście zupełnie zależną od Stwórcy! Posiadali podobne władze umysłu, pamięci, woli, sądu, przymiotów moralnych, poczucia sprawiedliwości, dobroci, miłości... W tym stanowili jedno!
A jaki głos przemawiał do Mojżesza na górze przez 40 dni? Co to było za Słowo? Cały Zakon był przygotowaniem na przyjście Mesjasza. Ga 3:24 dab " Zakon więc był naszym przewodnikiem do Chrystusa, abyśmy dostąpili usprawiedliwienia z wiary."
J 1:29 bg "A nazajutrz ujrzał Jan Jezusa idącego do siebie, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata."
A z jakich grzechów musiał obmywać Jezusa? Cóż takiego uczynił Jezus, że musiał pokutować? Widzisz sam, że coś tu „nie gra” z takim myśleniem. Nadal nie rozumiesz czym jest chrzest, czyli świadome zanurzenie się w Chrystusa. Nigdy Tobie o tym nie powiedziano, ponieważ wiesz jedynie tyle, że podobno gładzi grzech pierworodny, i powoduje „zapisanie się do kościoła”. Naprawdę nie rozumiesz, jakiego aktu dokonał Jezus w Jordanie? 
To wszystko prawda. Markerów - 2018-01-26, 11:12 Obmyl Jezusa "wodą pokuty" nie napisałem ze obmył Jezusa z grzechu. Czytaj dokładnie Markerów - 2018-01-26, 11:15 Jan chrzcił wodą, zanjrzajac się w Chrystusa chrzci nas Duchem Świętym Pokoja - 2018-01-26, 11:33 Tradycyjnie tłumaczony tekst z Mt. 11:11 czyni podział na tych przed Janem i tych po nim:
Dobrze jest zwrócić uwagę na zmianę położenia tego samego człowieka narodzonego z niewiasty, od tego samego nardzonego z Ducha w Królestwie niebieskim:
(11) Zaprawdę powiadam wam: Nie powstał zrodzony przez niewiasty, większy Janowi Chrzcicielowi; ale ten sam najmniejszym, większy jest, temu samemu w królestwie niebieskiem. Mt. 11:11 Na podst. KS Jest to zgodne z tym, co napisano w Psalmie 45:
To wskazuje na kontynuację tego samego dzieła, czynienia człowieka na podobieństwo Boże. W ST jakby w stanie płodowym w łonie, a w NT po narodzeniu, a wszystko jako Nowe Stworzenie Boże z Świętego, wiecznego Przymierza, które dla Izraela jest Nowym Przymierzem, ale nie dla Abrahama.
Pokoja - 2018-01-26, 11:40
Jeżeli tak, to co z J. 20:22,23 i z Pięćdziesiątnicą? Markerów - 2018-01-26, 16:13 Ewangelie Nowego Testamentu opisują wydarzenie chrztu Jezusa Chrystusa. Uzyskał on go z rąk Jana, w wodach rzeki . Natomiast Dzieje Apostolskie zawierają opisy także innych chrztów, wzorowanych na obrzędzie z udziałem Jezusa. Mowa między innymi o opisie chrztu Koryntian czy też Pawła Apostoła. Należy pamiętać, iż sakrament ten ustanowił sam Jezus Chrystus, ponieważ przed odejściem do nieba nakazał swoim apostołom głoszenie nauki oraz udzielenie chrztu zgodnie z zaleceniami. Przeczytać o tym możemy również w Ewangelii św. Mateusza. Markerów - 2018-01-26, 17:59 Pierwszym „chrztem w Duchu” była Pięćdziesiątnica. „Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym” - mówi Jezus, zapowiadając ją (Dz 1,5) Markerów - 2018-01-26, 21:08 Do Henryka: Bóg jest duchem jak to Można rozumieć? Duch wypowiada słowo przez które stwarza świat. Czy słowo może mieć chwałę, tak samo czy duch może mówić skoro nie ma ust? Jest to poza naszym zasięgiem zrozumienia taka sama chwała słowa bo sam Najwyższy je Wypowiada. "i Bogiem bylo Slowo" Markerów - 2018-01-26, 21:12 Warto zauważyć, że to Słowo, o którym mówi św. Jan, uczestniczy już w dziele stworzenia: "Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, [z tego], co się stało" (1,3), co wprost potwierdza List do Hebrajczyków: "przez Niego też stworzył wszechświat" (1,2). Jeszcze dobitniej ten stwórczy wymiar działania Syna Bożego podkreśla św. Paweł w Liście do Kolosan: "w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie" (1,16-17). Słowo "wypowiadane" przez Boga zawsze owocuje dobrem, w tym wypadku dobrem stworzenia: "A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre" (Rdz 1,31). Zwykle koncentrujemy się na zbawczym dziele Syna Bożego, a mniej uwagi zwracamy na Jego działanie stwórcze, które przypisujemy jedynie Bogu Ojcu. Tymczasem warto sobie uświadomić, że odkupienie dokonane przez Chrystusa, zwane też nowym stworzeniem, jest w gruncie rzeczy kontynuacją pierwotnego dzieła stworzenia. Henryk - 2018-01-27, 08:37
Aby daleko nie wchodzić w dywagacje: Jest istotą z innego świata niż znamy i możemy doświadczyć zmysłami. I oczywiście do niczego, co znamy- niepodobny z wyglądu. Nie ma ust, a mówi. Nie ma rąk, a czyni. Zna nasze czyny, a nawet zamiary. W jakiś niepojęty dla nas sposób, zna koniec na początku. Posiada nieograniczoną Moc, Mądrość, ale także Miłość i doskonałą Sprawiedliwość.
Bóg wiedział, że człowiek zgrzeszy. I już na początku przewidział Coś, co zaspokoi Jego Sprawiedliwość. Myślę oczywiście o Odkupicielu. 1Pe 1:18-20 wsp "Wiadomo wam przecież, że nie tym, co zniszczalne, srebrem lub złotem, zostaliście wykupieni z niewoli swojego marnego trybu życia, jaki wam przekazali ojcowie, (19) ale cenną krwią Chrystusa, niewinnego baranka bez skazy. (20) On był przewidziany w tym celu przed założeniem świata, objawiony zaś w ostatnich czasach ze względu na was." Nie wiem, czy dobrze Ciebie rozumiem, ale chyba nazywasz dzieło odkupienia- „nowym stworzeniem”? 
Ja rozumiem to inaczej. Choć „Nowe Stworzenie” będzie miało udział w jakimś sensie w odkupieniu ludzkości, a właściwie pomagało w dojściu jej do doskonałości- Col 1:24 wsp " Teraz cieszę się, że mogę cierpieć za was i moje własne cierpienia łączą się z cierpieniami Chrystusa za Kościół, który jest jego ciałem." - to z cała pewnością nie mają udziału w jakimkolwiek stwarzaniu! Ono już zostało zupełnie zakończone, i Bóg „odpoczął”. Nowe stworzenie bierze nazwę z tego, że będzie stworzeniem, jakiego jeszcze nie było. 2Kor 5:17 bt4 "Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto stało się nowe." Nie będzie stworzeniem jakimi byli aniołowie, ani takimi jak ludzie. Będą posiadali naturę jak Bóg. 2Pe 1:3-4 ubg " Jako że jego Boska moc obdarzyła nas wszystkim, co potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał do chwały i cnoty. (4) Przez to zostały nam dane bardzo wielkie i cenne obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury, uniknąwszy zepsucia, które wskutek pożądliwości jest na świecie." Henryk - 2018-01-27, 08:44
Czytam kilka razy i nie mogę załapać sedna. Mógłbyś to jakoś sparafrazować, aby było zrozumiałe? Pokoja - 2018-01-27, 11:03
Nie wodą pokuty i nie Jan Chrzciciel, lecz Pan Jezus ochrzcił się sam w jego obecności:
Na podstawie Konkordancji Stronga:
Komentarz: (13) W tym czasie sam Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan, ochrzcić się w obecności, około Jana. Pan Jezus zapoczątkował nowy rodzaj chrztu. Jest to chrzest oddania się na czynienie woli Bożej i on wydał takie świadectwo w obescności Jana i tych, których on chrzcił, chrztem opamiętania:
Jan Chrzciciel, chrzcząc chrztem nawrócenia mógł myśleć, że Pan Jezus przychodząc w jego obecność, chce być przez niego ochrzczony, dlatego zapobiegawczo powstrzymywał go. (14) Ale sam Jan przeszkadzał, stosownie do uważania, mówiąc: Ja z powodu ciebie chrzczę, a ty w obecności mnie chodzisz? W Mk. 1:9 powinno być więc: Jezus [...] ochrzcił się przy Janie w Jordanie. Ewangelista Łukasz i Jan, wyraźnie pomijają nawet fakt, że Pan Jezus ochrzcił się w obecności Jana. W Mk. 1:9 powinno być więc:
(15) Ale Jezus odpowiadając, w obecności, sam rzekł: odłączę się zaraz, ponieważ w ten sposób jest stosowne nam, wypełnić wszelką sprawiedliwość; W tym czasie odłączył się sam. wypełnić wszelką sprawiedliwość - chrzest opamiętania i chrzest, jako oddanie się na czynienie woli Bożej. Najpierw poszedł na pustynię, a później prowadził odrębną działalność. (16) A ochrzczony z wody, sprawiedliwy Jezus, wstępował na serca; oto nawet same niebiosa, otwierał i doświadczał Ducha Bożego, przychodzącego przeciwko; i to podobnie jak gołąb domowy sam schodzący z góry na dół. wstępował na serca - posłańcy (aniołowie: Jan i jego uczniowie służyli mu, Mk. 1:13; J. 1:30-36) Ducha Świętego Boga Ojca nikt w tym czasie nie widział, jako gołębicy. Nie widzieli tego uczniowie Jana, którzy później się zgorszyli Panem Jezusem i odeszli. W Efezie o nim dopiero powiedział im Ap. Paweł, Dz. 19:1-5. (17) Nawet miał na myśli mowę z niebios: Oto ten jest on Syn mój umiłowany w (1722) którym jestem zadowolony. Mowa z niebios to, to co było zapisane o przyszłym słudze Jehowy = Jahwe, jako "Dawidzie", według serca Bożego. Podobnie jest i z "szumem z nieba" w dniu Pięćdziesiątnicy, który w istocie rzeczy był wieścią z Pisma Świętego Starego Testamentu, która wsposób cząstkowy była wyrażana przez zgormadzonych 120 uczniów, dlatego był szum, jakby gwałtownego wiatru. Nie było wiadomo, skąd przychodzi i dokąd idzie. Ze wzgledu na skompromitowanie się przywódców religijnych, nikt nie był w stanie tego kontrolować, ani powstrzymać. Pokoja - 2018-01-27, 11:10
W takiej wypowiedzi jest zawarta zapowiedź zmartwychwstania. Ci, którzy żyli w ST, choćby byli najwięksi, to jednak w Królestwie niebieskim, po duchowej odnowie, będą więksi: W miejsce swych ojców mieć będziesz synów - książąt całej ziemi. Nawet ci, którzy za życia poszli za Panem Jezusem byli bardziej błogosławieni, niż wtedy, gdy szli za zakonem, czy Janem Chrzcicielem. Pokoja - 2018-01-27, 16:22
Podstawową komórką istoty duchowej jest małżeństwo, a następnie rodzina. Dalej istotami duchowymi są osoby prawne, dyplomatyczne, a obecnie i elektroniczne. Są także byty wyższe. Każda z tych osób mówi przez swego przedstawiciela. Jest więc ciało cielesne i ciało duchowe. Podobnie są osoby cielesne i osoby duchowe. Jedne i drugie mówią. Istota cielesna, to taka, którą można zobaczyć bezpośrednio i w całości. Istoty małżeństwa już nie można poznać w taki sam sposób, gdyż jest ona jak droga statku na morzu itp. Najpierw był świat Adama według istoty (duszy) żywej (świat człowieka ziemskiego na obraz Boży), następnie Adama, według ducha ożywiającego (świat człowieka niebieskiego/duchowego, czynionego w sabat Boży na podobieństwo jego), 1Kor. 15:45 na podst. KS. Pierwszy to król, a drugi to kapłan. Nowe Stworzenie jest królewskim kapłaństwem. Henryk - 2018-01-27, 21:07
Dziękuję za odpowiedź. Pokoja - 2018-01-28, 19:02
Pozdrawiam Pokoja - 2018-01-30, 10:49 [quote="Pokoja"]Jan Chrzciciel, chrzcząc chrztem nawrócenia mógł myśleć, że Pan Jezus przychodząc w jego obecność, chce być przez niego ochrzczony, dlatego zapobiegawczo powstrzymywał go. (14) Ale sam Jan przeszkadzał, stosownie do uważania, mówiąc: Ja z powodu ciebie chrzczę, a ty w obecności mnie chodzisz? W Mk. 1:9 powinno być więc: Jezus [...] ochrzcił się przy Janie w Jordanie. Ewangelista Łukasz i Jan, wyraźnie pomijają nawet fakt, że Pan Jezus ochrzcił się w obecności Jana. W Łk. 3:20 ukazuje nam sytuację nawet w taki sposób, że Jan był już uwięziony, gdy Pan Jezus się ochrzcił, dlatego w Łk. 2:21 nie ma o nim nawet żadnej wzmianki. Uwięzienie to może mieć jednak charakter terytorialny, a nie koniecznie w lochu. Mogło ono polegać na zakazie opuszczania danego terytorium. Najpierw Jan Chrz. wzywał wszystkie okolice, nawet w święto w Jerozolimie, następnie można było do niego przychodzić. Po terytorialnym uwięzieniu, zaczęli od niego odchodzić, J. 3:26-30. Treść J. 4:4 może wskazywać na czas, w którym nie było rozważne, aby do niego przychodzić. Jan został wtrącony do lochu. Po straceniu go wielki lud przyszedł do Pana Jezusa, który nakarmił cudownie 5 000 osób nie licząc niewiast i dzieci. Mt. 14:1-21 Pokoja - 2018-01-30, 11:06
Pokoja - 2018-02-14, 09:13 Temat postu: Usunięcie niejasności postu Usunięcie niejasności w czytaniu powyższego postu z dnia 2018-01-30, 11:06 Przepraszam za nieuwagę, gdyż dopiero teraz zauważyłem swoje niedopatrzenie. Powyższy post nie był cytatem. Poniższa treść jest właściwa do czytania.
Jeszcze jedna myśl, dla uzupełnienia, a może dwie jednokładne: 1. Płód, choćby największy, czyli człowiek przed urodzeniem jest mniejszy od tego samego człowieka po jego narodzeniu. 2. Płód Nowego Stworzenia, czyli człowiek czyniony w sabat Boży (7 000 lat) na jego podobieństwo (Rdz. 5:1,2), nawet w jego największym rozmiarze w czasie wprowadzenia chrztu nawrócenia przez Jana Chrz. był mniejszy nawet od najmniejszego rozmiaru tego człowieka, gdy wyłoniła się głowa Nowego Stworzenia, Pan Jezus Chrystus.
Świat Adama według duszy/istoty żywej – jest to świat człowieka ziemskiego, który rozpoczął się w pierwszym dniu stwarzania od ukształtowania człowieka i zaistnienia duszy żywej w Rdz. 2:7, a zakończył stworzeniem człowieka na obraz Boży w dniu szóstym Jest to człowiek cielesny, zmysłowy, społeczny, a nawet stadny, czyli nie posiadający rozwiniętej wiary i duchowości. W najwyższym jego stanie stworzenia przez Boga w dniu szóstym jest królem ziemi. Ten człowiek upadł z powodu grzechu, gdyż jego powiązania poszły w dół do stworzenia, tym samym do uprawiania bałwochwalstwa. Tu przez pierwsze cudzołóstwo narodził się Kain, 1J. 3:12. Narodził się także przyrodni brat jego Abel. Narodził się on jeszcze przed oczyszczeniem Ewy z fałszywego przeświadczenia, że Kain został poczęty i narodzony, jak spełnienie promienia nadziei z Rdz. 3:15. Gdy Kain zabił Abla to Ewa zrozumiała, że Kain jest mordercą, a nie zapowiedzianym potomkiem. Wtedy została oczyszczona z swojego zwodniczego przeświadczenia. Dopiero wtedy narodził się Set, jako potomek lewiracki, czyli zamiast Abla, aby wzbudzić jemu potomstwo. Wtedy Bóg wybrał człowieka wiary, który może wejść do odpocznienia jego, czyli do stanu duchowego, niebieskiego. Ten zamysł realizuje w sabat swój, trwający 7 000 lat. Jest to świat następny, czyli świat Adama według Ducha ożywiającego. do odpocznienia wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy, zgodnie z tym, jak powiedział: Jak przysiągłem w gniewie moim: Nie wejdą do mego odpocznienia, chociaż dzieła jego od założenia świata były dokonane. (4) O siódmym dniu bowiem powiedział gdzieś tak: I odpoczął Bóg dnia siódmego od wszystkich dzieł swoich. (5) A na tym miejscu znowu: Nie wejdą do odpocznienia mego. Żyd. 4:3-5
Następnie (był świat; powinno być: JEST czyniony świat) Adama według Ducha ożywiającego Jest to świat człowieka wiary, duchowego, niebieskiego, indywidualisty w działaniu, według woli Bożej. Jego powiązania idą w górę do Boga przez osobowość. Ten wzywa imienia Jehowy i wysławia go Chrystusie Jezusie. Jest to świat kapłana, czyli tego, który podejmuje dzieło naprawienia. Człowiek na obraz Boży to król ziemi, a człowiek na podobieństwo Boże to kapłan odnowy w duchu ozywiającym.. W ten sposób powstał skarb w naczyniu glinianym, 2Kor. 4;7. Jest jeden człowiek, który jednak posiada cielesność i duchowość.
Powyższe teksty zastosowałem najpierw na użytek poczęcia dzieła, czyli rozpoczęcia czynienia odrębnego świata. W NT są one zastosowane na użytek Nowego Stworzenia po jego narodzeniu.[/quote][/quote] Gedeon - 2018-06-29, 14:28
Jezus został ochrzczony przez Jana Chrzciciela: "Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, żeby zostać przez niego ochrzczonym. Ale ten próbował go powstrzymać, mówiąc: 'To ja potrzebuję być ochrzczony przez ciebie, a ty przychodzisz do mnie?' Odpowiadając, Jezus rzekł do niego: 'Niech tym razem tak będzie, bo w ten sposób przystoi nam wykonać wszystko, co prawe'. Wtedy on przestał go powstrzymywać" (Mateusza 3:13). "W owych dniach przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i został przez Jana ochrzczony w Jordanie" (Marka 1:9). Pokoja - 2018-06-29, 18:20
Jan chrzcił dla nawrócenia się, a Pan Jezus ochrzcił się dla wykonania woli Bożej. Czy Jan udzielał dwóch rodzajów chrztu? pomyśl trochę. Jan Chrzciciel, chrzcząc chrztem nawrócenia mógł myśleć, że Pan Jezus przychodząc w jego obecność, chce być przez niego ochrzczony, dlatego zapobiegawczo powstrzymywał go.
W Mk. 1:9 powinno być więc: Jezus [...] ochrzcił się przy Janie w Jordanie. Ewangelista Łukasz i Jan, wyraźnie pomijają nawet fakt, że Pan Jezus ochrzcił się w obecności Jana.
Mat. 3:13 na podst. Konk. Stronga
(13) W tym czasie sam Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan, ochrzcić się w obecności, około Jana. (14) Ale sam Jan przeszkadzał, stosownie do uważania, mówiąc: Ja z powodu ciebie chrzczę, a ty w obecności mnie chodzisz? (15) Ale Jezus odpowiadając, w obecności, sam rzekł: odłączę się zaraz, ponieważ w ten sposób jest stosowne nam, wypełnić wszelką sprawiedliwość; W tym czasie odłączył się sam. (16) A ochrzczony z wody, sprawiedliwy Jezus, wstępował na serca; oto nawet same niebiosa, otwierał i doświadczał Ducha Bożego, przychodzącego przeciwko; i to podobnie jak gołąb domowy sam schodzący z góry na dół. (17) Nawet miał na myśli mowę z niebios: Oto ten jest on Syn mój umiłowany w (1722) którym jestem zadowolony. KOMENTARZ (13) W tym czasie sam Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan, ochrzcić się w obecności, około Jana. Pan Jezus zapoczątkował nowy rodzaj chrztu. jest to chrzest oddania się na czynienie woli Bożej i on wydał takie świadectwo w obecności Jana i tych, których on chrzcił, chrztem opamiętania:
Jan Chrzciciel, chrzcząc chrztem nawrócenia mógł myśleć, że Pan Jezus przychodząc w jego obecność, chce być przez niego ochrzczony, dlatego zapobiegawczo powstrzymywał go. (14) Ale sam Jan przeszkadzał, stosownie do uważania, mówiąc: Ja z powodu ciebie chrzczę, a ty w obecności mnie chodzisz? W Mk. 1:9 powinno być więc: Jezus [...] ochrzcił się przy Janie w Jordanie. Ewangelista Łukasz i Jan, wyraźnie pomijają nawet fakt, że Pan Jezus ochrzcił się w obecności Jana. (15) Ale Jezus odpowiadając, w obecności, sam rzekł: odłączę się zaraz, ponieważ w ten sposób jest stosowne nam, wypełnić wszelką sprawiedliwość; W tym czasie odłączył się sam. wypełnić wszelką sprawiedliwość – chrzest opamiętania i chrzest, jako oddanie się na czynienie woli Bożej. Najpierw poszedł na pustynię, a później prowadził odrębną działalność. (16) A ochrzczony z wody, sprawiedliwy Jezus, wstępował na serca; oto nawet same niebiosa, otwierał i doświadczał Ducha Bożego, przychodzącego przeciwko; i to podobnie jak gołąb domowy sam schodzący z góry na dół. wstępował na serca - posłańcy (aniołowie: Jan i jego uczniowie służyli mu, Mk. 1:13; J. 1:30-36) Ducha Świętego Boga Ojca nikt w tym czasie nie widział, jako gołębicy. Nie widzieli tego uczniowie Jana, którzy później się zgorszyli Panem Jezusem i odeszli. W Efezie o nim dopiero powiedział im Ap. Paweł, Dz. 19:1-5. (17) Nawet miał na myśli mowę z niebios: Oto ten jest on Syn mój umiłowany w (1722) którym jestem zadowolony. Mowa z niebios to, to co było zapisane o przyszłym słudze Jehowy = Jahwe, jako "Dawidzie", według serca Bożego. Podobnie jest i z "szumem z nieba" w dniu Pięćdziesiątnicy, który w istocie rzeczy był wieścią z Pisma Świętego Starego Testamentu, która w sposób cząstkowy była wyrażana przez zgromadzonych 120 uczniów, dlatego był szum, jakby gwałtownego wiatru. Nie było wiadomo, skąd przychodzi i dokąd idzie. Ze względu na skompromitowanie się przywódców religijnych, nikt nie był w stanie tego kontrolować, ani powstrzymać. Gedeon - 2018-06-29, 18:29 Kolego! Zapoznaj się najpierw z greką i nie wyjeżdżaj tu ze Strongiem, bo to jest tekst dosłowny. Nie masz pojęcia na czym polega gramatyka biblijna, a próbujesz objaśniać tekst biblijny. Opamiętaj się! Zaczynasz podważać nauki biblijne, które mówią wprost jak się rzeczy mają. Ty masz wierzyć w to, o czym mówi Biblia, a nie tworzyć własną Biblię. Pokoja - 2018-06-29, 18:40
To dlaczego wydaliście PNŚ?! W nim tak czytamy: (16) Poszukajcie sami w księdze Jehowy i przeczytajcie na głos: żadnej z nich nie brakuje; żadna z nich nie jest bez samca, bo usta Jehowy wydały nakaz, a jego duch je zebrał. PNŚ Potrafisz udowodnić najakiej podstawie, przetłumaczono: [b] bez samca[/b 
Według BG jest już lepiej:
Według Konkordancji Stronga jest istota słowa Bożego
(16) W parciu o księgi Jehowy, raz na zawsze szukajcie Boga, wołajcie przez imię Boże; One nie gniją, nie gromadzą niewiast owych koleżanek, ponieważ usta Jehowy rozkazały, dokonać przeglądu usposobienia owych (tego).KS Gedeon - 2018-06-29, 18:53
Konkordancja to nie jest tekst źródłowy. Zastanów się nad tym, co piszesz. Pokoja - 2018-06-29, 22:54
Wybacz, ale Ty nic nie wnocisz do dyskusji, do zrozumienia Słowa Bożego, a tylko gderasz. |
