Benjamin.Szot - 2013-04-10, 07:47 Temat postu: JAK IMIĘ BOŻE PRZETRWAŁO W SZATAŃSKIM ŚWIECIE JAK IMIĘ BOŻE PRZETRWAŁO W SZATAŃSKIM ŚWIECIE Nie ulega wątpliwości, że największym wrogiem Imienia Bożego jest szatan. Kiedy Chrystus był kuszony na pustyni, szatan podczas rozmowy z nim ani razu nie wymienił Imienia Bożego, lecz użył anonimowego tytułu " Bóg " ( Mt.4 : 1-11 ). Natomiast Jezus ( hebr. Jeszua ) trzykrotnie zacytował Pisma Hebrajskie, w których występuje Imię Boga - ( 5 Moj.8 : 3; 6 : 16; 6 : 13 ). Szatan nie tylko usiłował usunąć w cień Imię Boże choć od początku było znane nawet pierwszym ludziom - ( 1 Moj. 4 : 1 - 4 ). Próbował je również zdyskredytować i zbezcześcić. Doszło już do tego na większą skalę za czasów Enosza. Jak podaje Raszi "zaczęto wtedy bezcześcić wzywanie Imienia Boga " ( 1 Moj. 4 : 26 ). Było to wynikiem wypaczeń do jakich doszło - jak podaje Mojżesz Majmonides w Miszne Tora ( Awodat Kochawim 1 : 1 - 2 ). Nie stało się to bez inspiracji ze strony szatana. Podobnie i dzisiaj wrogowie Imienia Bożego sami nawet o tym często nie wiedząc, są zakulisowo inspirowani przez tego głównego przeciwnika Bożego. Po potopie z jego inspiracji zbuntowani przeciw Bogu i Jego zamierzeniu ludzie, chcąc uczynić sobie imię, by nie rozproszyć się po powierzchni ziemi zaczęli budować wieżę Babel, której szczyt miał sięgnąć niebios - ( 1 Moj. 11 : 4; 1 : 28 ). Bóg jednak pomieszał ich szyki. Ich nie interesowało Święte Imię Boże, lecz realizacja ich egoistycznego celu i ich własne imię. Celem niewidzialnego przeciwnika zaś było udaremnienie zamierzenia Bożego względem ludzkości. W pełni uwidoczniło się, gdy narodził się Mesjasz i gdy z poduszczenia szatana Herod chciał zgładzić nowo-narodzone dziecię - Mt.2 : 13. Bóg jednak przejrzał zamiary szatana. Kiedy zdemonizowany faraon szydził z Jehowy ( 2 Moj 5 : 2 ), sam Bóg mu odpowiedział, że pozostawił go przy życiu tylko dlatego, by mu pokazać swoją siłę i by Imię Boże rozgłaszano po całej ziemi - 2 Moj.9 : 15 - 16; Rzym. 9 : 17. Plagi egipskie, które zesłał Bóg oraz przejście Izraelitów przez Morze Czerwone obiły się faktycznie szerokim echem wśród okolicznych narodów. Ale wiele tych narodów nie uznało Jehowy i okazało się Jego wrogami. W otrzymanym na górze Synaj Dekalogu, Bóg ostrzegł Izraelitów przed używaniem Jego Imienia w sposób niegodny - 2 Moj.20 : 7. Wiadomo było o jakie Imię chodzi, gdyż sam Bóg ogłosił swoje Imię przed Mojżeszem ( 2 Moj.3 : 13 - 15; 33 : 19 ), który przekazywał wszystko Izraelowi. Ale nawet to nie powstrzymało niektórych przed bluźnieniem Imieniu Boga, więc Bóg wydał kolejny i wyraźny zakaz w 3 Moj.24 : 13 - 16. Kto tego nie uszanował miał być ukarany śmiercią. Izrael stał się ludem Jehowy - 5 Moj. 14 : 1 - 2 na mocy zawartego Przymierza, a Izraelici jako Jego synowie mieli uświęcać Jego Imię. Ale nie wszyscy dochowali wierności Bogu. Przeciwnik Boży okoliczne narody pozostające bez ochrony Najwyższego wpędził w bałwochwalstwo, spirytyzm, magię, demonizm i wręcz satanizm, usiłując poprzez nie oddziaływać na lud Boży. Stąd ścisły izolacjonizm konsekwentnie przestrzegany przez Izraelitów. Ci, którzy nie zachowali czujności - zapłacili za to własnym życiem. Odstępcy łączący świętość z demonizmem - mieli być obłożeni przekleństwem ( hebr. cherem ) - 5 Moj. 18 : 9 - 14. Nawet dużo późniejszy Talmud zakazywał posługiwaniem się Tetragramem w magii ( Sanhedrin 101a 10 : 1 ), a rabin Abba Szaul ( 130 - 160 ) zakazywał posługiwaniem się nim do egzorcyzmów, co jednak wyraźnie sugeruje, że takie przypadki miały niestety miejsce. Dlatego nie jest zaskoczeniem, że Tetragram spotykany jest również dzisiaj w Kabale, tarocie i w magii. Ale koniec tych zniewag Boga - opisuje już Mojżesz, a potem księgi proroków i Apokalipsa - 5 Mojżesza 28 : 58 - 69; Izajasz 2 : 5 - 21; 13 : 6 - 13; 24 : 1 - 6; 43 : 27 -28; Jeremiasz 5 : 11; 9 : 12 - 15; 11 : 6 - 12; 25 : 30 - 33; Ezechiela 7 : 1 - 9; 23 : 36 - 39; 36 : 17 - 20, Apokalipsa 21 : 8. W tamtym okresie wprawdzie pismo hebrajskie było pismem spółgłoskowym nie mniej Hebrajczycy posiadali system zwany אֵם קְרִיאָה - ( em qeria' - dosł. macierz odczytu ) łac. mater lectionis, [ l.mn matres lectionis ], który pozwalał na odczytanie tekstu spółgłoskowego zanim został wynaleziony system punktacji masoreckiej. W systemie tym litery א ( alef ), ה ( he ), ו ( waw ) oraz י ( yod ) pełniły również rolę zapisu samogłoskowego. Manuskrypty z Qumran potwierdzają, że yod było odczytywane jako samogłoska i ( lub e ), waw - jako samogłoska o ( lub u ), he - jako samogłoska a - na końcu słowa oraz alef - przeważnie jako samogłoska a. Dzięki temu można było odczytać Tetragram jako J-eH-U-A ( Jehouah ) [ostatnie he - było zanikające ] co stanowiło odpowiednik późniejszego masoreckiego zapisu JeHoWaH. Izrael za swoje występki otrzymał potężne skarcenie od Boga, ale nadal pozostał Jego ludem. Izraelici jako świadkowie Jehowy byli tymi, którzy zostali wybrani do zwiastowania Jego chwały - Izajasz 43 : 10, 21. Ale w końcu niewielu z Izraela pozostało wiernymi Bogu. Jako nieczyści nie byli w stanie nawet wymawiać Świętego Imienia Bożego co przepowiedział prorok Amos 6 : 8 - 10. Bóg jednak postanowił działać nie ze ze względu na dom izraelski, lecz ze względu na swoje Święte Imię - " Wtedy żal mi było mojego świętego imienia, które znieważył dom izraelski wśród ludów, do których przybył. Dlatego tak powiedz domowi izraelskiemu: Tak mówi Wszechmocny JEHOWAH : Ja działam nie ze względu na was, domu izraelski, lecz ze względu na moje Święte Imię, które znieważyliście wśród ludów, do których przybyliście. Dlatego uświęcę wielkie moje Imię, znieważone wśród narodów, bo znieważyliście je wśród nich; i poznają ludy, że Ja jestem JEHOWAH - mówi Wszechmocny JEHOWAH - gdy na ich oczach okażę się święty wśród was. " - Ezechiela 36 : 21 - 23. Do Izraela w końcu został posłany Mesjasz jako ostatnie upomnienie od Boga - list do Hebrajczyków 1 : 1 - 2. Choć Żydzi ( hebr. Jehudim ) zgodnie z nazwą, którą z dumą nosili, uważali się za chwalców Jehowy - nie przyjęli Mesjasza i nie chcieli go słuchać. Dlatego Jezus ( hebr. Jeszua ) otwarcie ich zdemaskował stwierdzając, że ich ojcem jest diabeł - Ewangelia Jana 8 : 41 - 44. Imię Boże było na ustach Mesjasza i apostołów, bo byli godni tym Imieniem się posługiwać. Jezus ( hebr. Jeszua ) we wzorcowej modlitwie " Ojcze nasz " na pierwszym miejscu wymienił uświęcenie Imienia Bożego ( Mt. 6 : 9 ) co wskazuje na fakt, że była to dla niego najważniejsza sprawa i taka też być powinna dla jego naśladowców. Samo imię Jezus w pełnym zapisie po hebrajsku Jehoszua - nawiązywało podobnie jak inne imiona teoforyczne nadawane w Izraelu - do Jehowy i znaczyło dosłownie - " Jehowa-wybawieniem " , natomiast oznaczało, że Jehowa poprzez Mesjasza zbawia swój lud. Imiona apostołów np. Mateusz - po hebrajsku MattitJah - " dar Jah " ( skrócona forma imienia JEHOWAH ), oraz np. Jan - po hebrajsku Jehohannan - " Jehova - łaskawy " - również wskazywały kto jest ich Bogiem. Byłoby zresztą nie do pomyślenia, gdyby Chrystus cytując Pisma Hebrajskie w których widniał Tetragram, omijał wymowę Imienia Bożego lub przesądnie nie wymawiał Imienia, gdyż byłby nie w zgodzie sam ze sobą - ( por. Łuk. 4 : 16 - 18; Izajasz 61 : 1 ). Nie kto inny tylko właśnie Jezus ( hebr. Jeszua ) powiedział, że " łatwiej jest niebu i ziemi przeminąć, niż przepaść jednej kresce z Prawa. " - Łuk. 16 : 17, a Święte Imię Boże to przecież coś więcej niż jedna kreska. Już sama liczba ok. 7000 razy wymienionego Imienia Bożego w Piśmie Świętym mówi sama za siebie. Apostoł Paweł opisując później w liście do Hebrajczyków jak Pisma Hebrajskie wypełniły się na Jezusie powołuje się na Psalm 22 : 23 z którego wynika, że Chrystus rozgłaszał Imię Boże. On sam zresztą o tym wyraźnie powiedział - Jana 17 : 6, 26. Dzięki temu był prawdziwym chwalcą Jehowy i Jego prawdziwym świadkiem - Ap. 3 : 14 podobnie jak apostołowie, którzy wiernie głosili Słowo Boże niczego z niego nie ujmując i niczego do niego nie dodając - Ap. 22 : 18 -19; 1 Kor. 15 : 15. Apostołowie świadomi byli konieczności szukania Jehowy przez pozostałe narody i wzywania Jego Imienia - czemu dali wyraz podczas soboru w Jerozolimie i co zostało zapisane przez Łukasza w Dziejach Apostolskich 15 : 17, a było odwołaniem się do proroctwa Amosa 9 : 12. Byli też świadomi, że po ich odejściu szatan doprowadzi do poważnego odstępstwa. - Dz.Ap. 20 : 29 - 30; 1 Tym.4 : 1 - 3; 2 Tym.4 : 3 - 4; 2 Tes.2 : 3 - 4; 1 Piotra 5 : 8; 2 Piotra 2 ; 1 - 3; 1 Jana 2 : 18 - 19; 4 : 1; 2 Jana 1 : 7. Ci odstępcy mieli się z czasem ogromnie rozplenić - Mt. 13 : 25 - 29; 2 Tym. 2 : 16 - 17; 2 Jana 1 : 7. Celem przeciwnika było bowiem zniszczenie prawdziwych chrześcijan, by zatrzeć Imię Boże u ludzi. W podobny sposób działał przez fałszywych proroków wśród Izraelitów za czasów proroka Jeremiasza, o których Bóg powiedział w 23: 27 - " rozważają jakby zatrzeć w pamięci ludu mojego Imię Moje snami swojemi, które opowiadają sobie wzajemnie - tak jak zapomnieli ojcowie ich - Imię Moje dla Baala. " ( przekł.Cylkowa ) Metody szatana nie uległy zmianie. Uwidoczniły się w pełni po odejściu apostołów, gdy do zboru chrześcijańskiego wtargnęły wilki drapieżne i gdy spośród pełniących poważne funkcje powstali mężowie mówiące rzeczy przewrotne, aby uczniów pociągnąć za sobą - Dz.Ap.20 : 29 - 30. Mieli oni odstąpić od wiary i przystać do duchów zwodniczych, słuchając nauk szatańskich - 1 Tym. 4 : 1. Apostoł Paweł był tego świadom ostrzegając przed takimi ludźmi sprowadzającymi na manowce filozofią i czczym urojeniem opartym na podaniach ludzkich i na żywiołach świata , a nie na Chrystusie - Kol. 2 : 8. W II wieku n.e. zachodziła pilna potrzeba obrony nauki chrześcijańskiej przed nieustającymi atakami ze strony pogan. Aby dać odpór tej fali zupełnie bezsensownych oskarżeń chrześcijanie pisali apologie, w których, aby zbić argumenty przeciwników zaczęto korzystać nie tylko z Biblii. I to właśnie było pułapką przed którą przestrzegał apostoł Paweł. Wśród tych obrońców pojawili się zarozumialcy, którzy nie wahali się sięgać do pogańskiej filozofii greckiej. Coraz bardziej się w nią wgłębiając zarazili się pogańskim sposobem myślenia, a pojęcia pogańskiej filozofii greckiej zaczęli stosować do objaśnienia Pisma Świętego zwłaszcza t.zw. Nowego Testamentu dla nie-Żydów. Poważną rolę odegrała tu filozofia Platona zwłaszcza ze względu na podobieństwo terminów i pojęć greckich do terminów Nowego Testamentu czym się błędnie sugerowano. To zadecydowało z czasem, że wszelkie sugestie Platona zaczęły wywierać wpływ na tych, którzy zajmowali się tymi zagadnieniami, a to z kolei powodowało, że ludzie coraz bardziej ulegający tym trendom odchodzili od ścieżki, którą wskazał Chrystus. Nic więc dziwnego, że za Platonem przyjęto pogląd o bezimiennym Bogu - ( Platon : Parmenides 142 a ). Do tego doszła obawa przed stałym utożsamianiem przez władze rzymskie chrześcijan z resztą Żydów przeciwnych nauce Jezusa ( hebr. Jeszuy ). Władze rzymskie odnosiły się niechętnie do wszystkiego co żydowskie, a po powstaniach żydowskich w 66 - 73 r. n.e. oraz 132 - 135 r. n.e. - wręcz wrogo. Wyrazem nienawiści do tego co żydowskie czemu niestety ulegli obradujący na soborze w Nicei w 325 r. biskupi - było przemówienie cezara Konstantyna, w którym stwierdził m.in. " nie miejmy nadal nic wspólnego ze znienawidzonym narodem żydowskim. " Słowa te stanowiły nić przewodnią późniejszego chrześcijaństwa, które zerwało więź z hebrajskim pniem macierzystym. - prof. H. Graetz. Historia Żydów, vol. IV, str. 149 -150. Ponadto chrześcijanie mający pogańskie pochodzenie bardzo często po prostu nie znali języka hebrajskiego, a z t.zw. Starego Testamentu korzystali wyłącznie z tych edycji Septuaginty ( LXX ) w języku greckim, w których nie było już Imienia Bożego. Nie wiadomo kto i dlaczego usunął Święte Imię Boże z greckich kopii t.zw. Starego Testamentu, choć w pierwotnych wersjach pomimo tekstu greckiego Tetragram był zapisany hebrajskim pismem kwadratowym - jak to widać w odkrytym papirusie Fouad 266. Natomiast nieco światła rzuca na tą sprawę sama Septuaginta 3 Moj. 24 : 16 a dokładniej późniejsze jej wersje, w której zapisano niezgodnie z tekstem hebrajskim, że " jeśli ktoś wymawia imię Pana śmiercią umrze." ( LXX ). W tekście hebrajskim nie ma słowa " wymawia " lecz " bluźni " a ponadto zamiast tytułu " Pan " występuje Tetragram będący zapisem Imienia Bożego. Najwidoczniej więc komuś już przeszkadzało samo wymawianie Imienia Bożego. Faktem jest, że Sanhedryn podczas procesu Chrystusa nie używał Imienia Bożego - ( Mt. 26 : 63; Mr. 14 : 61 ). Wyrazem tych tendencji wśród Żydów stało się później rozporządzenie zapisane w Talmudzie babilońskim, Szabbat 116 a ( między 90 a 130 r. n.e. ) o niszczeniu Pism Chrześcijańskich zawierających Tetragram. Pierwsza część Talmudu Babilońskiego nosząca tytuł „Szabat”, zawiera długi wykaz praw, regulujących zachowanie się w dniu szabatu. W wspomnianym fragmencie omówiono kwestię, czy w szabat należy ratować od ognia manuskrypty biblijne, a w następnym urywku napisano: „W księdze napisano: Nie wolno ratować od ognia pustych miejsc (gil-jo-nim') oraz ksiąg minim ( sekciarzy ). Rabin Jose powiedział: W każdy inny dzień tygodnia trzeba wyciąć zawarte w nich Imiona Boże, ukryć je, a resztę spalić. Rabin Tarfon oznajmił: Obym pogrzebał swego syna, jeślibym ich nie spalił z ich Imionami Bożymi, gdyby trafiły w moje ręce.” Lawerence H.Schiffman w książce Who Was a Jew ? omawiany fragment Talmudu przetłumaczył następująco : „Nie ratuje się (w szabat) od ognia ewangelii oraz ksiąg minim (‘heretyków’). Przeciwnie, pali się je na miejscu, razem z ich tetragramami. Rabin Jose ha-Gelili powiada: W tygodniu należy wyciąć z nich tetragramy i je schować, a pozostałość spalić. Rabin Tarfon oświadczył: Obym pogrzebał swych synów! Jeślibym dostał (te księgi) w swoje ręce, spaliłbym je wraz z ich tetragramami ”. Dr Schiffman dowodzi, że wspomniani tutaj mi-nim' to chrześcijanie pochodzenia żydowskiego. Jewish Encyclopedia ( 1906 ) podaje również : "Rabbi Tarfon był bardzo przykry dla Żydów, którzy nawrócili się na nową wiarę, i przysiągł, że będzie palić wszystkie książki o nich, które wpadłyby w jego ręce ( Szabbat 116 a ), jego uczucie było tak intensywne, że nie miał skrupułów przed zniszczeniem Ewangelii, chociaż Imię Boże często występowało w nich. " Nie wynika z tego jednak, że Żydzi wymazywali Tetragram, lecz jak pokazują źródła przestali wymawiać Imię Boże i byli przeciwni, aby Tetragram używano niegodnie, a chrześcijan uważano przecież za niegodnych, za sektę ( Dz. Ap. 24 : 14 ) i odstępców. Nie była to jednak przesadna obawa przed niegodnym wymawianiem Imienia, lecz fakt, że sami stali się niegodni to Święte Imię wymawiać. Wszyscy bowiem Izraelici dobrze wiedzieli, że z Imieniem Bożym wiąże się Świętość nad świętościami - 3 Moj. 11 : 44; 19 : 2; 1 Piotra 1 : 15 - 17. Święte Imię Boże było natomiast wymawiane przez Chrystusa i jego uczniów zwłaszcza, gdy cytowali natchnione przez Boga Pisma Hebrajskie np.: Dz.Ap. 7 : 31-33,49 ( por. 2 Moj. 3 : 6 ; Iz.66 : 1); Dz.Ap.15 : 17 ( por. Am. 9 : 11 - 12 ); Rzym. 4 : 8 ( por. Ps. 32 : 2 ); Rzym. 9 : 29 ( por. Iz. 1 : 9 ); Rzym.15 : 11 ( por. Ps.117 : 1 ); Hebr. 7 : 21 ( por. Ps.110 : 4 ); Hebr. 8 : 8 - 11 ( por. Jer.31 : 31 - 34 ); 1 Piotr 1 : 16 ( por. 3 Moj. 11 : 44 ). Widniało też w formie skróconej jako Yah w aklamacji sławiącej Boga jako Hallelu Yah w Apokalipsie spisanej przez Jana Apostoła. Znamienne jest, że nawet w tekście greckim występuje ta forma ( Ap. 19 : 3, 4, 6 ), a nie forma zastępcza Hallelu Adonaj. W przeciwieństwie do nich ich wrogowie z narodu żydowskiego zaprzestali wymawiać Imię Boże, choć pojawiało się ono w kopiach greckich t.zw. Starego Testamentu między 50 r. pne. a 250 r. n.e. zapisane paleo-hebrajskimi literami w tłumaczeniach Akwili i Symmacha i prawdopodobnie też Teodocjona. Opierając się na zachowanych fragmentach odpisów Heksapli Orygenesa prof. W.G.Waddell stwierdził, że w Heksapli Orygenesa w greckich przekładach Akwili, Symmacha, a także w Septuagincie LXX Tetragram JHWH zapisany został literami greckimi ΠΙΠΙ a w drugiej kolumnie Heksapli Tetragram zapisano literami hebrajskimi - ( The Journal of Theological Studies, Oxford 1944, vol.XLV, str.158 - 159 ). Niektórzy jednak są zdania, że oryginalny tekst Heksapli zawierał hebrajski Tetragram we wszystkich kolumnach. Według bowiem Orygenesa " w najdokładniejszych manuskryptach Imię pisane jest literami hebrajskimi, choć nie dzisiejszymi, tylko najdawniejszymi. " Potwierdził to również Hieronim pod koniec IV wieku we wstępie do ksiąg Samuela i Królów : " Po dziś dzień znajdujemy w niektórych voluminach greckich Imię Boże - Tetragram - napisane archaicznymi literami ." W jednym z listów w Rzymie w 384 r. wspomniał, że Tetragram utworzony z czterech liter Jod, He, Waw, He - który uważano za niewymawialny niedouczeni ludzie odczytywali po grecku z powodu podobieństwa liter ( F. Dunand. Papyrus Grecs Bibliques, Kair 1966, str.47, przyp.4 ). Zamiast odczytania hebrajskiego Tetragramu zapisanego czterema spółgłoskami יהוה w kierunku przyjętym przez piśmiennictwo hebrajskie czyli od strony prawej do lewej, próbowali odczytywać zniekształcony zapis grecki tylko z wyglądu przypominający trochę Tetragram, a będący zapisem zupełnie innych liter ΠΙΠΙ i to w odwrotnym kierunku czyli od strony lewej do prawej. W rezultacie ówcześni kopiści greccy, którzy nie znali hebrajskiego zaczęli zastępować Tetragram tytułem Kυριος t.zn Pan, a potem dążąc do coraz większego uproszczenia utworzyli skróty imion świętych t.zw.nomina sacra. I tak słowo Bóg - θεος zapisywano ΘΣ; Pan - Kυριος zapisywano ΚΣ; Chrystus - Χριστος zapisywano - ΧΣ; Jezus - Ιησους zapisywano ΙΗΣ. We wszystkich skrótach nad dwoma lub trzema literami widniała pozioma kreska [ niestety nie można jej tu było umieścić, gdyż program nie przewidział takiej ewentualności ]. Zwykle zapisywano pierwszą i ostatnią literę wyrazu. Gdy występował Tetragram razem z tytułem Kυριου zapisywano to skrótem KU z poziomą kreską nad K oraz drugą poziomą kreską nad U. Wyrażenie Kυριος YHWH ὁ θεὸς - zapisywano KS o TS ( z poziomą kreską nad KS oraz z poziomą kreską nad TS ). Te uproszczenia na niewiele się zdały, gdyż z czasem przestano i to rozumieć. Dochodziło do takich paradoksów, że słowo Σαβαὼθ ( dosł. Zastępów ) z Kύριος Σαβαὼθ występującego w Rzym. 9 : 29 oraz Jak.5 : 4 brano za Imię Boga, podczas gdy cały czas w tekście hebrajskim występowało określenie JEHOWAH Zastępów. Powiększający się coraz bardziej zamęt w II i III wieku n.e. , którego niewątpliwie głównym inspiratorem był szatan, poprzez nie odróżnianie Pana czyli Chrystusa od Pana czyli Boga doprowadził w rezultacie do wylęgnięcia się fałszywej doktryny najpierw binitarnej, a potem trynitarnej. Łacińscy kopiści będący na usługach Watykanu stworzyli w ten sposób Dominus Deus - bezimiennego Pana Boga w Trójcy jedynego, który nic nie ma wspólnego z Bogiem Biblii. I chociaż Hieronim tłumacz Wulgaty sygnalizował całkowite zanikanie Bożego Imienia, to niewiele się tym przejmowano, gdyż Hieronim popadł w konflikt z klerem rzymskim i jego tłumaczenie Biblii poddano wielu przeróbkom zanim oficjalnie przyjęto je jako tekst obowiązujący w kościele rzymsko-katolickim. Tymczasem w środowisku żydowskim zanikała zdolność poprawnego odczytywania pisma spółgłoskowego, bo system mater lectionis okazał się nie wystarczający i nie zadowalający, tym bardziej, że po zniszczeniu świątyni Żydzi ulegli rozproszeniu i zaczęli przejmować zwyczaje i wymowę obcych sobie narodów. W trosce o zachowanie właściwej fonetyki i właściwe odczytanie świętych tekstów hebrajskich wynaleziono system punktacji samogłoskowej. Przyjął się system tyberiadzki, który jest używany do dziś. Choć masoreci zaznaczyli punktację samogłoskową i akcenty, starali się nie ingerować w tekst. Wszelkie komentarze do pracy wcześniejszych kopistów - soferim ( dosł. pisarzy ) umieszczali na marginesie. Liczyli też wszystkie litery Tory, aby ich liczba się zgadzała w kolejnych kopiach. Pochodzący z Tyberiady najsławniejszy i ostatni z pięciu masoretów Aaron ben Mosze ben Aszer (ze znanego rodu ben Aszer ) - zaopatrzył w znaki samogłoskowe ( niqqud ), akcenty ( te'amim ) oraz masorę ( uwagi krytyczne ) tekst hebrajski Pisma Świętego dostarczony przez Szlomo ben Buya, co zrobił według dokładnych reguł masoreckich, przez co tekst ten stał się powszechnie przyjętym w środowisku żydowskim. Pochodzący z 930 r. rękopis masorecki znany jako Kodeks z Aleppo stał się jednym z najważniejszych, a z powodu jego ogromnego znaczenia w języku hebrajskim został określony jako כֶּתֶר ( Keter ), czyli „Korona” . Istnieje w nim zapisane Imienia Boże w formie JEHOWAH np. w księdze Izajasza 42 : 5 i np. w księdze Ezechiela 3 : 12. Wcześniejszym jeszcze manuskryptem jest Kodeks Orientalny - Or.4445 datowany przez Ginsburga na okres 820 - 850 r. n.e. zawierający Imię Boże np. w 2 Moj. 16 : 7; 40 : 29. Innym ważnym i kompletnym tekstem masoreckim z rodziny tyberiadzkiej znanym jako Kodeks Leningradzki ( obecnie Petersburski - B 19 A ) z 1008 r. napisany przez Samuela ben Jakuba - wnuka Aarona ben Mosze ben Aszera również zawiera Imię Boże zapisane jako JEHOWAH - np. 2 Moj. 3 : 2 ; Księga Izajasza 42 : 5. Ponieważ Talmud zakazywał wymawiania Imienia Bożego masoreci, gdy czytali Tetragram zastępowali go tytułem Adonaj ( Pan ). Aby unikać powtarzania Adonaj Adonaj, jeśli ów tytuł widniał przed Tetragramem - אֲדֹנָ֤י יְהֹוִה֙ ( Adonaj Jehowih np. 1 Król.2 : 26 ) odczytywano jako Adonaj Elohim ( Pan Bóg ). Nie oznacza to jednak, że samogłoski z wyrazu Adonaj były kluczem do Tetragramu, gdyż zamiast samogłoski „a” zwanej hataf patah jako pierwszej w tytule Adonaj, widnieje w Tetragramie z zapisem masoreckim JEHOWAH - samogłoska krótka „ e” zwana szwa. Istnieje więc zasadnicza różnica w zapisie tych słów. A więc zapis masorecki Imienia nie zawiera samogłosek z wyrazu Adonaj. Z drugiej strony w wielu zapisach Imienia w formie יְהוָה Jehwah brakuje samogłoski „o” zwanej cholem co sygnalizowało odczytującemu tekst, by nie wymawiać Świętego Imienia, gdyż forma była wyraźnie niekompletna. Samogłoska " o " zwana cholem występuje niemniej w 50 przypadkach masoreckiego zapisu Imienia Bożego oraz w imionach hebrajskich zazwyczaj złożonych z cząstki Imienia Bożego Jeho- i drugiego słowa dotyczącego szczególnych okoliczności związanych z nadaniem komuś imienia. Niewiele też przemawia za tym, aby w zapis spółgłoskowy t.zw. ketib Tetragramu wprowadzano jako regułę samogłoski t.zw. qere czyli odczytane - z wyrazu אֱלֹהִ֔ים - Elohim ( Bóg ) jak wydaje się sugerować forma אֲדֹנָ֣י יֱהֹוִה - Adonaj Jehowih w Sędz. 16 : 28. Spotykane są bowiem również inne formy o których wspomniano świadczące o bogactwie hebrajskiej deklinacji. Różne formy deklinacyjne nie przesądzają faktu, że forma JEHOWAH była powszechnie znana w środowisku żydowskim, choć ze względu na zakaz istniejący w Talmudzie uważano ją za niewymawialną. Zamiast Imienia w pełnym brzmieniu zaczęto posługiwać się substytutem ha-Szem ( Imię ) oraz Szem ha-meforasz ( Imię wyjaśnione - por. Ezdr. 4 : 18, Neh. 8 : 8 ) - co tłumaczono też jako " Imię czytane według swoich liter ". Na odczytywanie Imienia według swoich liter zwrócił szczególnie uwagę Juda Halevi ( 1075 - 1141 ), który w swoim słynnym dziele pt. Kuzari IV : 3 ( ok. 1140 r. ) napisał, że litery Tetragramu mają nadzwyczajne własności bycia matres lectionis tak że samogłoski wiążą się z innymi spółgłoskami, tak bardzo jak duch wiąże się z ciałem i sprawia że ono żyje. Wyjaśnił też on, że jod służy jak samogłoska ' i ' , waw służy jako samogłoska ' o ' , zaś he oraz alef służy jako samogłoska ' a ' . Ale niestety zwyczaj zastępowania Imienia Bożego słowem ha-Szem utrwalił się od czasów talmudysty Mojżesza Mojmonidesa ( 1135 - 1204 ) i taka sytuacja w tradycyjnym środowisku żydowskim istnieje po dziś dzień. Próba odwoływania się Majmonidesa do filozofii greckiej Arystotelesa i wyjaśnienia ehye' aszer ehye' z 2 Moj. 3 : 14, w którym Bóg wyraził swoje doskonałe istnienie, stanowiły inspirację i drogowskaz dla scholastycznych teologów kościoła rzymskiego w tym zwłaszcza Tomasza z Akwinu ( 1225 - 1274 ). Dla niego to stało się istotne, a nie Tetragram, o którym Mojmonides pisał w More Newuchim, że choć reprezentuje właściwe imię Boga - jest bez jakiejkolwiek lingwistycznej etymologii. Doktryna Tomasza z Akwinu stała się natomiast obowiązującą wykładnią Pisma Świętego i podstawą wszelkich innych nauk w katolickiej Europie. Większość ludzi wierzących słuchała małych fragmentów Biblii w przekładzie łacińskim, w którym nie było Imienia Bożego. W 1264 r. biskup katolickiej Barcelony Raymund de Peńaforte, spowiednik papieża Grzegorza IX, dominikanin, który ustanowił inkwizycję w Katalonii w celu przekonwertowania Żydów i muzułmanów na katolicyzm otrzymał wraz z trzema innymi dominikanami : Arnoldem z Sagarra, Petrusem Janua oraz Raymondem ( Ramonem ) Martini ( 1220 - 1284 ) polecenie zbadania hebrajskich ksiąg, które Żydzi na rozkaz króla mieli im przedstawić, aby zniszczyć to co obrażało religię chrześcijańską. Działo się to w okresie słynnego procesu o Talmud ( 1242 r. ). W tej scenerii powstał traktat Martiniego Pugio fidei ( Sztylet wiary ) opublikowany w 1278 r. w którym użył on wymowy Imienia Bożego - Yohoua, a więc transkrybowanej formy Yehouah w łacinie. Cytował on objaśnienia do Talmudu napisane przez Majmonidesa ( Mosze ben Majmona ) z More Newuchmim zwłaszcza rozdziały 60 - 64 cześci 1 dotyczące Imienia Bożego. Tetragram - jego zdaniem - jedyne Imię Boga według Zachariasza 14 : 9 zostało zapisane hebrajskim :Yod He Vau He i oznaczone jako Szem ha-meforasz - czyli Imię wyraźnie odczytane lub Imię czytane według swoich liter. Jednakże rabin Abba Saul z II w. n.e. zakazał wymowy tego Imienia według swoich liter. To zaś doprowadziło Raymunda Martiniego do wniosku, że Imię Y H U A wymawiano Yhoua czy Yohoua. Uczeń Martiniego - Arnaldus de Villeneueve ( 1235 - 1313 ) templariusz, w swej pracy Allocutio super Tetragramaton opublikowanej w 1292 r. choć bardziej interesował się pronuncjacją Imienia ze względu na Kabałę, nie mniej napisał we wstępie tak jak to uczynił Raymund Martini, że Tetragram powinien być używany. I choć wiele rzeczy pomieszał w swej książce to słusznie zacytował księgę Izajasza 52 : 6 oraz 29 : 11. Nie wolno jednak przeoczyć, że dzieje się to wszystko w warunkach, gdy dominikanie i franciszkanie widząc niebezpieczeństwo i zagrożenie dla doktryny katolickiej ze strony Żydów i ich piśmiennictwa, postanawiają zdusić je w zarodku. Jest to okres niesłabnącego zainteresowania Kabałą i jej mistyczno-alegoryczną metodą, co sprawia, że wzrasta zainteresowanie językiem hebrajskim i Biblią w języku hebrajskim. Wyrazem tego są też dzieła z zakresu gramatyki hebrajskiej powstałe w środowisku żydowskim np. Dawida Kimhi - znanego gramatyka i komentatora biblijnego. Środowisko katolickie reprezentowane przez dominikanów i franciszkanów najwyraźniej liczyło na nawrócenie Żydów, ale na przeszkodzie stało wiele dogmatów kościoła rzymskiego sprzecznych z Biblią m.in. dogmat trynitarny - nie do pogodzenia z nauką hebrajską. W starciu i polemice z uczonymi żydowskimi dominikanie nie mieli żadnych szans - czego dowodem było głośne zwycięstwo Nahmanidesa ( Mosze ben Nahmana - ok.1194 - 1270 ), choć nie było to proste, gdyż w tamtych czasach nikt nie mógł powiedzieć swobodnie czegokolwiek przeciw doktrynie kościoła. W jakiś czas potem Porchetus de Salvacitis ( zm. 1315 ) mnich z zakonu kartuzów w swej książce zatytułowanej z 1303 r. Victoria Porcheti adversus impios Hebraeos ( Zwycięstwo Porcheta nad bezbożnymi Hebrajczykami ) użył wymowy Yohouah i powołując się na ben Majmona ( Majmonidesa ) powtórzył, że Tetragram był zapisywany Yod He Uau He. Cytując wersety z księgi Jeremiasza 23 : 5,6; 33 : 15 - 16 zwrócił uwagę, że Mesjasz ma Boże Imię w swoim imieniu oraz że to Imię wiąże się z błogosławieństwem, i nigdy nie zaginie. Wszystko to jednak działo się pod czujnym okiem hierarchów kościoła rzymskiego, którzy uniemożliwiali poznanie prawdy biblijnej prostym ludziom, kierując się nakazem papieskim Innocentego III ( 1199 r. ) zakazującym tłumaczenia Biblii na język ludu. Wszystkie egzemplarze Biblii nie posiadające zgody władz kościelnych na oddanie edycji do publicznego użytku - miały być niszczone i spalone. Chęć zbliżenia się do narodu żydowskiego była też nieszczera jak to widać w dziele franciszkańskiego mnicha De arcanis catholicae veritatis ( O tajemnicach prawdy katolickiej ) z 1518 r. choć użyto w nim Tetragramu odczytanego przy uwzględnieniu masoreckich zasad jako - Jehouah. Autor dzieła Pietro Galatino był spowiednikiem papieża Leona X tego samego, któremu przypisuje się głośne powiedzenie : „Wszystkie wieki mogą poświadczyć jak korzystna była dla nas ta bajka o Chrystusie ” . W dobie Reformacji upowszechnił się łaciński zapis Iehovah (stąd bezpośrednio polskie „Jehowa”). Marcin Luter w 1626 r. w kazaniu na temat Jeremiasza 23 : 1- 8 napisał : " To imię Iehouah, Pan należy wyłącznie do prawdziwego Boga. " - M. Luter : Ain Epiftel aufz dem Prophete Jeremia, Wittemberg 1527. Gdy William Tyndale opublikował swój przekład Biblii, Imię Boże wymawiane Iehouah pojawiło się w wersetach : Gen. 15 : 2; Ex 6 : 3; 15 : 3; 17 : 16; 23 : 17; 33 : 19; 34 : 23; Dt. 3 : 24. W uwagach do tej edycji napisał : " Iehovah jest Bożym Imieniem ". Zwrócił on uwagę na to, że jak często pojawia się angielskie słowo LORD pisane wielkimi literami - to w języku hebrajskim występuje - Iehovah. Podobnie w Matthew's Bible z 1537 r. tłumacz wyjaśnia Exodus 6 : 3, że " Iehouah jest Imieniem Boga i żadne stworzenie nie może być nazwane w taki sposób". Bardzo znany unitarianin Miguel Servet ( 1511 - 1553 ) preferował imię Iehouah. Hebraiści tacy jak Francois Vatable ( 1485 - 1547 ) i Paul Fagius ( 1504 - 1549 ) używali formy Iehouah, co zachęciło Roberta Estienne ( 1503 - 1559 ) do systematycznego użycia formy Iehouae czy Iehoua kiedy opublikował Psalmy po łacinie w 1556 r. Marcin Bucer postąpił podobnie kilka lat wcześniej w 1547 r. Imię Boże rozsławili natomiast unitarianie, a wśród nich t.zw. Bracia Polscy szczególnie zajadle atakowani przez katolicki kler, zwłaszcza przez jezuitów. Imię w formie polskiej Jehowa pojawia się w przekładzie Szymona Budnego ( 1530 - 1593 ) Biblii Nieświeskiej z 1572 r. oraz w przekładzie Nowego Testamentu Łoskiego z 1574 r., a również w jego dziele wydanym w Łosku w 1576 r. pt. O Przedniejszych Wiary Chrystyjańskiej Artykulech. Imię Boże Jehowa pojawia się również w Katechizmie Rakowskim wydanym w 1604 r. pt. "Katechizm Zboru tych ludźi, którzy w Królestwie Polskim / y w Wielkim Xięstwie Litewskim, y w innych Państwach do Korony należących / twierdzą i wyznawáią / że nikt inszy, iedno Oćiec Pana naszego Jezusa Christusa / iest onym iedynym Bogiem Izraelskim: á on człowiek J e z u s Nazareński / który się z Panny narodził/ á nie żaden inszy oprocz niego / ábo przed nim / iest jednorodzonym Synem Bożym." Katechizm przetłumaczył na łacinę przez Hieronima Moskorzowskiego i wydany ponownie w latach 1605 - 1609 zadedykowany angielskiemu królowi Jakubowi I wywołał oburzenie władcy przeciwnemu antytrynitaryzmowi, który zakazał rozpowszechniania edycji w Anglii, a książkę publicznie spalono w 1614 r. Ale nie skończyła się na tym jego historia. Kolejna burza wokół niego rozpętała się w roku 1652, gdy 10 lutego zaprezentowano go Izbie Gmin na dowód jawnej działalności Braci Polskich. Izba wyznaczyła tzw. Komitet Czterdziestu w skład którego wchodził m. in. Oliver Cromwell. Na liście podejrzanych znalazł się również John Milton, wówczas tajny sekretarz Rady Stanu i nie bez powodu. John Milton – późniejszy sekretarz Cromwella i działacz obozu republikańskiego w czasach rewolucji, poeta, którego „Raj utracony” zalicza się do arcydzieł literatury światowej, miał zapewne do czynienia z publikacjami Braci Polskich i są dowody, że przejął się ich treścią. Dopiero w roku 1825 odkryto jego nie opublikowany traktat „De doctrina Christiana”, w którym zajął wybitnie antytrynitarne i unitariańskie stanowisko. Izba nakazała spalić publicznie w Londynie wszystkie znalezione i dostarczone egzemplarze katechizmu, co też miało miejsce dwukrotnie: 6 i 8 kwietnia 1652 roku. W odpowiedzi już kwartał później ukazał się znowu Katechizm, i to na dodatek w angielskim tłumaczeniu Johna Bidle'a. Katechizm posiadało w swoich zbiorach wiele znanych osobistości w Anglii. Mieli go w swoich bibliotekach zarówno Izaak Newton, jak i John Locke, a ten ostatni nawet dwa: edycję z roku 1665 i 1681. Na język niemiecki Katechizm przełożył i wydał w 1608 r. Walenty Smalc. Dzieło to wywarło duży wpływ na Europę zachodnią przez zawarte w nim hasła racjonalizmu i tolerancji. Nawet Thomas Jefferson powoływał się na tekst Katechizmu jako na jedno ze źródeł Konstytucji USA. Rozwścieczony kler zaczął więc podawać w wątpliwość formę Jehowa. Robiono tak dlatego, aby zdyskwalifikować unitarian, którzy taką formą posługiwali się zdecydowanie częściej od pozostałych wykazując, że doktryna trynitarna jest niebiblijna i odnosząc Imię Boże wyłącznie do Ojca Niebiańskiego. W 1567 r. benedyktyn Gilbertus Genebrardo ( 1537 - 1597 ) zaproponował formę Iahué, opierając się na zapisie Iabe u Teodoreta, a więc na pronuncjacji samarytańskiej a nie hebrajskiej. Uważał on, że formę tą potwierdza również krótka forma Yah występującej w wyrażeniu Hallelu -Yah. Nie zwrócił najwidoczniej uwagi na to co już wcześniej wskazał słynny żydowski komentator Tory - Raszi ( Szlomo Jicchaki 1040 - 1105 r. ), że forma Yah jest skróconą formą Imienia zawierającą pierwszą i ostatnią spółgłoskę Tetragramu i forma ta jest zakończeniem wyrażeń jak np. w Psalmie 122 : 4 שִׁבְטֵי־יָ֭הּ ( szibte-Yah dosł. pokolenia Yah ). Wynika więc z tego jasno, że skrócona forma Imienia występująca w imionach teoforycznych jako część kończąca te imiona ( np. AbiYah ; EliYah ) oraz w wysławianiu, pieśniach i Psalmach ( Ex. 15 : 2; Ps.68 : 4; Ap. 19 : 1 - 6 ) nie jest skrótem od formy Iahue, lecz od formy JEHOWAH. Niektórzy szesnastowieczni uczeni zasugerowali się też błędnie, że znaki samogłoskowe Tetragramu pochodzą od słowa Adonaj. Ale były też głosy sprzeciwu. Na przykład Jean Mercier ( 1510 - 1570 ) francuski hebraista ostrzegał przed używaniem samogłosek z wyrazu Adonaj lub Elohim jako klucza do Tetragramu. Zaproponował on formę Jeheveh poprzez wstawienie do Tetragramu samogłosek z wyrazu ehjeh - Ex. 3 : 14. Ostrzeżenia jego nie wiele pomogły. W końcu Roberto Francesco Bellarmino ( 1542 - 1621 ) włoski jezuita, kardynał i inkwizytor, kanonizowany przez Piusa XI w swoim słowniku Institutiones linguae hebraicae, 1609, str. 284 -289 zapewniał, że prawdziwa wymowa pozostaje nieznana, a samogłoski wstawiane do Tetragramu należą do słowa Adonaj i w związku z tym nie powinno się go wymawiać jako Iehoua. Po tej błędnej linii rozumowania poszedł kościół rzymski i takie stanowisko zajmuje do dziś. Wielu jednak ówczesnych uczonych opowiadało się za formą Jehowa : m. in. Nicholas Fuller (1612), Thomas Gataker (1645), Johannes Leusden (1657). Znany myśliciel i uczony Baruch Spinoza ( 1632 - 1677 ) pochodzący z rodziny żydowskich marranów, którzy uciekli z Portugalii do Niderlandii, użył imienia Jehowa w swoim Tractatus Theologico-politicus opublikowanym w 1670 r. Znał biegle Talmud, Kabałę a pierwsza jego praca naukowa dotyczyła gramatyki języka hebrajskiego. Hebraista John Simon ( 1698 - 1768 ) zaproponował w swym leksykonie Lexicon Manuale Hebraico-Chaldaicum Latinitate - donatum J.G. Eichhorn - wymowę Jahweh ( III wyd 1793 ). Ciekawe, że Heinrich Friedrich Wilhelm Gesenius ( 1786 - 1842 ) protestancki hebraista uczeń Eichhorna początkowo przyjmował formę Jehova - ( Hebräisches und Chaldäisches Handwörterbuch über das Alte Testament, Leipzig 1834, str.31 ) i taką też formę można spotkać w jego Hebraische Grammatik, Halle 1816 r, np.& 17, str. 31. W kolejnych jednak wydaniach jego leksykonu pojawia się forma Jahve bazująca na greckich transkrypcjach pochodzących z I wieku. Szczególną wartość nadano samarytańskiej wymowie Imienia ( Ιαβε), przekazanej przez Teodoreta i Klemensa Aleksandryjskiego. Większość współczesnych biblistów poszła niestety za tą sugestią traktując ją jako właściwy drogowskaz. Niektóre opracowania podają, że „wynalazcą” formy Jahwe był Georg Heinrich August Ewald ( 1803 - 1875 ) - uczeń Johanna Gottfrieda Eichhorna - niemiecki orientalista i luterański teolog, który zajmując się egzegezą tekstów hebrajskich klucz do wymowy Imienia Bożego upatrywał w fonetyce narodów sąsiadujących z Izraelem. Ale w swoim dziele Die Komposition der Genesis z 1823 r. bardzo konsekwentnie stosuje wymowę Jehowa. Również używa jej w swoim wydaniu gramatyki Kritische Grammatik der hebraischen Sprache, Leipzig 1827, & 349, str. 636. Natomiast w Geschichte des Volkes Izrael ( Historia Izraela ) w tomie 1 z 1843 r. z stosuje już wymowę Jahwe. Uczniami Ewalda byli Julius Wellhausen ( 1844 - 1918 ), który też początkowo często używał formy Jehova jak to widać choćby w jego dziele Prolegomena zur Geschichte Israels, wyd. Berlin 1882, oraz T. Noeldeke, A. Dillmann. Jak słusznie więc zauważył prof. George F. Moore ( 1851 - 1931 ) z Harvardu - wszystko wskazuje na to, że wymowa Jahve została przed Ewaldem zasugerowana w leksykonach w Niemczech co najmniej na 10 lat wcześniej zanim się narodził. Przyjęta została w późniejszych edycjach leksykonu Geseniusa pod wpływem fonetyki samarytańskiej i greckiej, gdy Ewald wciąż jeszcze posługiwał się formą - Jehovah. Okazuje się, że obecnie przyjmowana przez uczonych forma Jahwe nie jest ani naukowo udokumentowana i udowodniona. Z dokładnych badań wynika nawet, że jest formą bardzo wątpliwą. Jak stwierdzono według Filona z Byblos (ok. 64 - 141 ) Imię było transliterowane jako Ιευω , a Teodoret z Cyru (ok. 386 – 457 ) utrzymywał, że wymową hebrajską było Αια, zaś Samarytan - Ιαβε . Gdy Antioch Epifanes uciskał i prześladował Żydów jak podaje Józef Flawiusz w Dawnych Dziejach Izraela t.XII,5, 251-164 Samarytanie nie chcąc być uciskani, napisali do króla, aby nie obarczał ich przewinieniami Żydów od których czują się "odrębni zarówno pochodzeniem jak i obyczajem" i prosili go aby ich świątynię na górze Garizim, " która nie ma miana " pozwolił nazwać " świątynią Zeusa Helleńskiego. " Król Antioch spełnił ich życzenie. Odtąd w świątyni na górze Garizim zamiast czcić Jehowę zaczętą wzywać Zeusa ( odpowiednik rzymskiego Jupitera czyli Jowisza ). Gdy Bob Kobres z Biblioteki Uniwersytetu Georgii ujawnił Anastasy Papyrus, który znajduje się obecnie w British Museum okazało się, że treść papirusu zawiera magiczną formułę wzywania Zeusa - władcy bogów, gromowładnego króla Adonai, Pana Iaoouee. Bardzo przypomina to formę Jahve pisaną w języku greckim - Iaoue. Według prof.W.B. Eerdmansa wymowa samarytańska różniła się od hebrajskiej i nie może być uznana za podstawę hebrajskiej, tym bardziej, że Samarytanie połączyli wierzenia izraelskie z kultem bogów pogańskich, a ich wersja Pięcioksięgu zawiera ok. 6000 odchyleń od tekstu hebrajskiego ( Theological Journal Oudtestamentische Studien, vol.5, pp. 1 - 29, Brill Press, Leiden, Holland ). Samarytanie mieli więc własną formę imienia, lecz czy był to Bóg Izraela ? Po powstaniu Machabeuszy w połowie II w. p.n.e., w którym Samarytanie popierali Seleucydów, Żydzi odpłacili im za to i w dniu 21 miesiąca Kislew w 129 p.n.e. zniszczyli świątynię na wzgórzu Gerazim. Kiedy tereny te stały się prowincją rzymską obie strony konfliktu oskarżały się wzajemnie wobec cezarów o nielojalność i dążenia niepodległościowe. Kilkakrotnie wybuchały małe powstania samarytańskie, ale gdy w 66 r. n.e. Żydzi zbuntowali się przeciwko Rzymianom, Samarytanie nie przyłączyli się do powstania. Z kolei po następnym powstaniu Szymona Bar-Kochby w 132 r. n.e., sami Rzymianie odbudowali świątynię na wzgórzu Garizim, rzecz jasna, że nie dla Jehowy, lecz dla Jowisza. Pod koniec XVIII i na początku XIX w. formy Iehovah bronili m.in. hebraista i biblista prof.Johann David Michaelis ( 1712 - 1791 ), prof.Rudolph Stier ( 1800-1862 ) protestancki biblista oraz prof. teologii Hermann Gustav Hoelemann (1809 -1886 ). David Paul Drach ( 1791 - 1868 ) - rabin przekonwertowany na katolicyzm i pracujący dla watykańskiej Congregatio de Propaganda Fide wyjaśnił w swym dziele " Harmonie entre l'église et la synagogue ( 1842 r. ) dlaczego jest logiczne, że pronuncjacja Yehowa, która jest w zgodności z początkiem wszystkich teoforycznych imion jest autentyczną wymową w przeciwieństwie do formy Yahve pochodzenia samarytańskiego. Obalił też krytyczne argumenty skierowane przeciw formie Yehova. Następnie wykazał nieuzasadnione zamiany samogłosek ' a, o, a ' - wyrazu Adonaj na ' e, o, a ' - jako że ta hipotetyczna reguła została obalona w słowie Elohim posiadającym trzy samogłoski ' e, o, i' bez potrzeby zmiany ich na ' e, o, i '. Bardziej współcześnie w XX w. żydowski profesor J.H.Levy w artykule opublikowanym w The Jewish Quarterly Review w 1903 r. wyjaśnił dlaczego preferuje formę Y'howah zamiast Yahweh. Również jezuita, katolicki hebraista i gramatyk Paul Jouon ujawnił w 1923 r. w Grammaire de' l'Hebreu biblique, str.49, & 16f uw.1, wydanej przez Institut Biblique Pontifical,Rome 1923 r, że preferuje formę Jehovah niż hipotetyczą formę Yahweh. Podobne stanowisko zajął protestancki profesor Alexander Westphal w Encyclopedic Dictionary of the Bible opublikowanym w 1935 r. Pogląd w tej sprawie znawców języka hebrajskiego wpłynął na pojawienie się Imienia Bożego JEHOWAH w przekładach Biblii na języki narodowe. Za Williamem Tyndalem w 1611 r. ukazała się Authorized Version King James Version ( KJV ). Imię Boże zamieszczono w tłumaczeniu czterokrotnie ( Ex. 6 : 3; Psalm 83 : 18; Iz. 12 : 2; 26 : 4 ) a w Psalmie 68 : 4 zastosowano skróconą formę Yah. Tłumaczenie to miało poważny wpływ nie tylko na wszystkie następne angielskie przekłady Biblii, ale także na całą literaturę angielską. Pojawiło się w przekładzie Younga ( 1862 - 1898 r. ), w English Revised ( 1881 - 1895 r. ), w New English Bible ( 1961 - 1970 r. ), w American Standard ( 1901 r. ), w New World Translation ( 1984 r. ) w Third Millenium Bible ( 1998 r. ). W wersji niemieckiej Imię JEHOVAH pojawiło się w Elberfelder Bibel ( 1885 r, 1871 r. ), w francuskiej wersji w przekładzie Darby'ego ( 1859 r, 1885 r. ) oraz w przekładzie Crampona ( 1894 - 1904 r. ), w wersji hiszpańskiej w przekładzie Reina ( 1569 r. ), Valera ( 1602 r. ) oraz Moderna ( 1893 r. ), a także w rosyjskiej wersji Makarego ( 1860 - 1867 r.) i przekładzie synodalnym ( 1876 r. ). Imię Boże rozgłosili unitarianie, a potem również Badacze Pisma Świętego ( o ariańskich poglądach ). Założone przez nich Stowarzyszenie Biblijne i traktatowe - Watch Tower Bible and Tract Society nadawało potężny rozgłos Imieniu Bożemu w rozpowszechnianych na całym świecie milionach Biblii i różnych publikacji. W 1931r. w Columbus w stanie Ohio w USA wyrażono chęć nazwania się Świadkami Jehowy w oparciu o proroctwo Izajasza 43 : 10 - 12, aby odróżnić tę społeczność od innych grup badaczy Pisma Świętego oraz od pozostałych grup religijnych co ściągnęło różne nieuzasadnione ataki na Imię Boże - Jehowa. Antytrynitarne poglądy oraz demaskowanie niebiblijnych doktryn, którymi kler ogłupił ludzi, rozwścieczyło hierarchów i duchowieństwo różnych wyznań, które od tej pory miało wspólnego wroga. Celem stało się więc przede wszystkim zdyskredytowanie Imienia Bożego. Ale wszelkie próby nie powiodły się. Ostatnim wrogim działaniem wobec Imienia Bożego stała się decyzja byłego papieża Benedykta XVI, który abdykował - o usunięciu Imienia Bożego z przekładów Biblii. 29 czerwca 2008 r. kard. Francis Arinze prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów działając na polecenie Benedykta XVI przekazał rozporządzenie biskupom całego świata, że występujące w różnych formach w mowie i piśmie imię Boga wszechmogącego : Jahwe, Yahwe, Jahweh, Jawe, Yehowah - ma być odtąd zastępowane słowem Pan ( hebr. Adonaj, gr. Kyrios, Łac. Dominus ). Zgodnie z dyrektywą Imię Boże ma zniknąć z przekładów Biblijnych, tekstów, modlitw, pieśni kościelnych i z liturgii słowa. W uzasadnieniu rozporządzenia zostało napisane, że Żydzi unikali wypowiadania Imienia Bożego uważając je za zbyt święte. Nie jest to oczywiście prawdą, gdyż nie wszyscy Żydzi wyznawali taki pogląd. Na tych, którzy przestali wymawiać Imię Boże sprawdziło się proroctwo Amosa 6 : 9 -10, a cały kontekst nie wskazuje, by cieszyli się oni uznaniem Boga Wszechmocnego. Podobnie Pismo Święte mówi z naganą o tych, którzy zapominają o Jego Imieniu - Psalm 44 : 21 - 22. Ponadto z zapisków historycznych można wywnioskować, że chrześcijanie posługiwali się Ewangelią Mateusza napisaną w języku hebrajskim. Wspominał o tym Papiasz, Ireneusz, Orygenes o czym pisał w swej Historii Kościoła Euzebiusz z Cezarei : III 39.16; V 8.2; VI 25.4. Nie mieli oni żadnych powodów by unikać Imienia Bożego. Ale z zachowanych później fragmentów tekstu Ewangelii pochodzących z bardzo starych kopii hebrajskich, a może nawet oryginału odnalezionych w dziele Sefer Nestor Ha-Komer z ok. VI - IX w. widać, że w miejsce Tetragramu wpisany jest skrót הי od słowa HaSzem t.zn Imię. Tekst jest najwcześniejszym śladem antychrześcijańskiej, żydowskiej polemiki, ale dotyczy wydarzeń, które rozgrywały się w IV w. Wygląda na to, że cytowane fragmenty Ewangelii Mateusza są bardzo stare na co wskazuje sam język. Treść sugeruje, że w kopiach cytowanych fragmentów Ewangelii Mateusza istniał pierwotnie hebrajski Tetragram, który z czasem Żydzi zaczęli zastępować słowem HaSzem lub skrótem od tego słowa הי w pismach polemicznych. Widać to też np. w Even Bohan napisanym przez Szem-Tov ben-Izaak ben-Szaprut ok. 1380 r. Zachowany został sparafrazowany tekst Ewangelii Mateusza w języku hebrajskim, w którym nie wpisano Tetragramu, lecz skrót słowa HaSzem. W tekstach rabinicznych, w których podjęto się polemiki z katolikami niesłusznie utożsamiając z nimi wszystkich chrześcijan nie wymieniano Tetragramu w pełnym jego zapisie. Ale od połowy XVI w. pojawia się już wiele hebrajskich tekstów Ewangelii i t.zw. Nowego Testamentu pisanego dla Żydów, gdzie występuje Imię Boże JEHOWAH zwłaszcza w tych miejscach, w których Jezus ( hebr. Jeszua ) oraz apostołowie cytują Pisma Hebrajskie t.zw. Starego Testamentu, gdzie Imię Boże wyraźnie się znajduje. Należy do nich wydanie Eliasza Huttera ( Nuremberg 1599 r. ), Williama Robertsona ( London 1661 r. ), Richarda Cadicka ( London 1798 - 1805 r. ), Franza Delitzscha ( Leipzig 1877 r. ), Izaaka Salkinsona i Christiana Davida Ginsburga ( London 1886 r. ), Josepha Atzmona ( Jerusalem 1976 ). Patrząc wstecz na historię naprawdę zdumiewa fakt, że najbardziej znienawidzone przez wrogów prawdy Imię przetrwało w tym szatańskim świecie. Niejednokrotnie świat był przepełniony ludźmi wrogo odnoszącymi się do Imienia Bożego, którzy będąc pod inspiracją demoniczną a nawet samego szatana usiłowali zatrzeć imię Boże w pamięci ludu. - Jer. 23 : 27. Ale nie byli w stanie tego zrobić. Chociaż spora część Izraela okazała się niewierna, Bóg kieruje do godnych miana jego ludu słowa : " Lud mój pozna Imię moje " - Iz. 52 : 7. Będzie działał ze względu na swoje święte Imię znieważone wśród narodów i uświęci swoje wielkie Imię i poznają narody, że On Jest JEHOWAH - proroctwo Ezechiela 36 : 22-23. Ostatecznie wszyscy wrogowie Świętego Imienia Bożego będą zawstydzeni i pohańbieni, a zatriumfuje Bóg i spełni się wtedy proroctwo Zachariasza 14 : 9 które powiada : " I będzie JEHOWAH królem nad całą ziemią w tym dniu, będzie JEHOWAH jeden i jedno Imię Jego. " - Zach. 14 : 9 Benjamin.Szot - 2013-04-12, 06:25 Odpowiadam tylko na rzeczowe argumenty podane z rzetelnych źródeł a nie z wtórnych opracowań. Wszelkie komentarze nieuzasadnione i inwektywy będą ignorowane. narwik - 2013-04-12, 11:55 Benjamin, może warto by było pochwalić Komitet Redakcyjny drugiego wydania Biblii Tysiąclecia, gdzie w przedmowie na str 8 napisano: "Troska o autentyzm kazała nam nie stylizować zbyt współcześnie, hebrajskiego sposobu opisywania, który tak się różni od dzisiejszego. Wprowadzamy dalej wszędzie Boże imię Jahwe tam, gdzie dotąd w przekładach idących za Wujkiem, Wulgatą i Septuagintą, czytaliśmy zastępcze imię 'Pan', nie bedace wcale przekładem tego imienia Bożego". Szkoda tylko, że spanikowali i w tym przekładzie nie uwzględnili imienia Bożego w Pismach Greckich, przynajmniej w tych wersetach, które cytowali Jezus i apostołowie z Pism Hebrajskich. Czy zatem można mówić o rzetelności takiego przekładu Biblii lub mu podobnych? Gdzie się podziała troska o autentyzm? Dzięki, że jasno wykazałeś dlaczego imię Boga, Jehowa, (Jahwe), ma tylu wrogów. Benjamin.Szot - 2013-04-12, 12:57 Jeśli uważnie przeczytałeś to co napisałem, to już wiesz, że forma Jahve nie jest oparta na pronuncjacji hebrajskiej lecz samarytańskiej, a więc narodu obcego Izraelitom. Ci, którzy usiłują odtworzyć brzmienie Imienia Bożego przy pomocy wymowy samarytańskiej, przypominają tych, którzy chcieliby ustalić wymowę wyrazów języka polskiego przy pomocy np. języka niemieckiego. Co z tego wyjdzie - nie trzeba chyba tłumaczyć. Cały kler jest w przeważającej mierze wrogiem Imienia Bożego, a jeśli ktokolwiek z nich doświadczy olśnienia to i tak go reszta zakracze. nike - 2013-04-12, 20:05 Dostojnicy KrK obecnie tłumaczą, że chcą być zgodni z judaizmem, gdzie nie wymawia się JHWH tylko Adonaj, wiec KrK szybciutko usuwa JHWH z Biblii i zastępuje słowem Pan. KrK zapomniał widocznie,ze JHWH figuruje w Biblii hebrajskiej, tak w Starym jak i Nowym Testamencie, nie jest jednak wypowiadane dla czci do imienia Boga Najwyższego. Nie wypowiadają jednak Adon---Pan tylko Adonaj-- Bóg i mają na uwadze JHWH, Jehowę Boga Najwyższego. AlexK - 2013-04-12, 20:28 Za to obrońcy imienia Bożego wstawiają imię JHWH nawet w NT świadomie (bądź nie) zmieniając cały sens fragmentu, np. tutaj: Gdyż "każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony" [Rz 10, 13] Nie znam się za bardzo na grece, ale korzystam z interlinearnego przekładu i nie ma tu imienia JHWH: Πᾶς γὰρ ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα κυρίου σωθήσεται. nike - 2013-04-12, 20:35
Bardzo interesujące, bo Nowy Testament w j. hebrajskim, był tłumaczony z greckiego Nowego Testamentu, a tam o dziwo jest JHWH כִּי־כׂל אֲשֶׁר־יִקְרָא בְּשֵׁם יְהוָֹה יִמָּלֵט׃ nike - 2013-04-12, 20:39 AlexK, A dlaczego mówisz,że tetragram zmienia sens zdania? Czyżby Bóg Najwyższy nie był naszym Wybawicielem? AlexK - 2013-04-12, 20:47
A co to ma do rzeczy, skoro oryginał jest w języku greckim? Na dodatek użycie tetragramu jest, że tak się wyrażę, "od czapy" - całe 12 wersetów jest o Jezusie, potem 13 werset nagle pojawia się JHWH, a potem dalej o Jezusie. Widzisz tu jakiś sens i logikę? I pytanie: kto dokonał tego tłumaczenia na hebrajski? nike - 2013-04-12, 20:53
Jeżeli czegoś nie rozumiesz, to się pytaj, bo "od czapy" to chyba nie godzi się przy imieniu Boga Najwyższego prawda? Masz inne zdanie? AlexK - 2013-04-12, 20:55
Wiedziałam... Ale musisz przyznać, że użycie tam imienia Bożego jest nieuzasadnione? nike - 2013-04-12, 21:04
Proszę więc udowodnij biblij nie,że jest nieuzasadnione . Rozwiń teksty, które masz na uwadze, nie tylko wykrzykuj, bo to nie przystoi. AlexK - 2013-04-12, 21:11 Całe 12 wersetów jest o Jezusie, potem 13 werset nagle pojawia się JHWH, a potem dalej o Jezusie. Widzisz tu jakiś sens i logikę? nike - 2013-04-12, 21:25
To już pisałaś wyżej, może coś bardziej dokładnie wysil się, nic więcej nie potrafisz powiedzieć bez czapy? Axanna - 2013-04-12, 22:34
ale przy waszej doktrynie to chyba powinno byc bez znaczenia, czy juz nie wierzysz w Trojce? Mowie tak z doswiadczenia, bo trynitarni sie modla mieszajac Ojca z Synem co drugie zdanie, a nawet w jednym, wstawiajac a to Ojcze, a to Jezu jednym tchem, tak ze niewiadomo do kogo sie modla - wszak Trojca, to i nie ma co sie nad tym glowic... AlexK - 2013-04-13, 08:56
Ale co tu więcej pisać. Najpierw odpowiedz mi na ten zarzut, bo ciągle obstajesz przy tym, że jest uzasadnione. Axanna - bez komentarza. :Aku: Benjamin.Szot - 2013-04-13, 10:28 Wiadomość dla usera AlexK : Gdybyś dokładnie przeczytała artykuł, który napisałem, to wiedziałabyś że Imię Boże - Jehovah - w Nowym Testamencie nie jest wymysłem Towarzystwa Strażnica. Przypomnę więc, że : od połowy XVI w. pojawia się już wiele hebrajskich tekstów Ewangelii i t.zw. Nowego Testamentu pisanego dla Żydów, gdzie występuje Imię Boże JEHOWAH zwłaszcza w tych miejscach, w których Jezus ( hebr. Jeszua ) oraz apostołowie cytują Pisma Hebrajskie t.zw. Starego Testamentu, gdzie Imię Boże wyraźnie się znajduje. Należy do nich wydanie Eliasza Huttera ( Nuremberg 1599 r. ), Williama Robertsona ( London 1661 r. ), Richarda Cadicka ( London 1798 - 1805 r. ), Franza Delitzscha ( Leipzig 1877 r. ), Izaaka Salkinsona i Christiana Davida Ginsburga ( London 1886 r. ), Josepha Atzmona ( Jerusalem 1976 ). jeśli chodzi o werset listu do Rzymian 10 : 13 pozwolę sobie zacytować przekład Franza Delitzscha gdzie to Imię występuje - כִּי־כֹל אֲשֶׁר־יִקְרָא בְּשֵׁם יְהוָֹה יִמָּלֵט ׃ Izaaka Ginsburga כִּי־כֹל אֲשֶׁר־יִקְרָא בְשֵׁם יְהוָֹה יִמָּלֵט׃ Podobnie jest w wydaniu Josepha Atzmona ( Jerusalem 1976 ). Natomiast jeśli chodzi o tekst grecki, a w zasadzie kopie kopii które dotrwały do naszych czasów, to nie tylko Towarzystwo Strażnica uświadamiało sobie konieczność przywrócenia Imienia Bożego w tekście greckim. Dlaczego - to też o tym pisałem. Stąd też pojawia się np. w przekładzie interlinearnym Pism Greckich Nowego Testamentu Benjamina Wilsona ( 1817 - 1900 ) pt. Emphatic Diaglott wydanym w 1864 r. http://heraldmag.org/lite...glott_index.htm Imię Boże - Jehovah - pojawia się tam 18 razy np. w Mt. 21 : 9, Łuk. 20 : 42. Wiadomość dla usera Agnieszka : Drobna uwaga : Jezus jest w tym wersecie jest wymieniony pod niebem, a nie nad nim. Zbawicielem jest sam Bóg o czym mówi list Judy 1 : 25 ostatni werset : " jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i na wszystkie wieki! Amen. " ( przekł.Biblii Tysiąclecia ) Jezus nie jest Absolutem. W Ewangelii Łukasza 1 : 32 jest nzawany synem Najwyższego, a nie zaś Najwyższym - Psalm 83 : 19. David 77 - 2013-04-13, 10:35 agnieszka,
Bóg jest Zbawicielem. Teksty te mówią po prostu, że nikt inny, będący w opozycji do Boga, jak np. fałszywi bogowie, nie może zbawić. Nie przeczą one jednak zasadzie szalichatu, czyli temu, że Bóg może posłużyć się w tym zbawieniu swoim narzędziem, posłańcem, pośrednikiem. Gdyby było inaczej, wypowiedzi te byłyby sprzeczne z innymi wypowiedziami samego Boga, mówiącymi o posłaniu licznych zbawicieli, aby ratować Izraela. „A gdy synowie izraelscy wołali do JHWH, wzbudził im JHWH zbawiciela, Ehuda, syna Gery”. Sędz. 3:15 Skoro poza Najwyższym Bogiem nie ma Zbawiciela czyżby Ehud była samym Bogiem JHWH ? 
Neh 9:27 Toteż wydałeś ich w ręce ich wrogów, a ci ciemiężyli ich. W czasie ucisku zaś wołali do ciebie, a wtedy Ty wysłuchałeś ich z niebios i według obfitego swego miłosierdzia dałeś im zbawicieli, którzy wybawiali ich z ręki ich wrogów”. W wersetach tych pada hebrajskie słowo jasza (zbawić) od którego to słowa pochodzi imię naszego Zbawiciela - Jeszua. Znowu możemy tu zauważyć ideę szalichatu, gdyż to Bóg posyłał tych ludzi, aby dokonali zbawienia, które On zamierzył. „Wtedy JHWH zwrócił się do niego i rzekł: Idź w tej mocy twojej i zbaw Izraela z ręki Midiańczyków. Przecież to Ja cię wysyłam”. Sędz. 6:14 Choć ludzie ci byli nazywani zbawicielami, to jednak nie stało to w opozycji do Iz. 43:11, gdyż tak naprawdę to Bóg wybawiał Izraela poprzez tych szalichim. Sęd 6:36 „Wtedy rzekł Gedeon do Boga: Jeżeli wybawisz moją ręką Izraela, jak obiecałeś...” Na podstawie tych tekstów widzimy więc że nie ma sprzeczności w tym, że Pismo tytułuje zarówno Boga jak i jego Syna Jezusa tym samym tytułem Zbawiciela. Nie wynika z tego, że są oni tym samym Bogiem , lecz, że działa tu zasada szalichatu. Ojciec, jako autor zbawienia, posyła Jezusa , który jest tego zbawienia wykonawcą (Jan 3:17). AlexK - 2013-04-13, 10:40 W takim razie te teksty hebrajskie są fałszerstwem, bo w greckich oryginałach nie ma JHWH tam gdzie w hebrajskim jest. Tak samo jest w tym miejscu: i wielu synów Izraela zawróci ku Jehowie, ich Bogu. Pójdzie też przed nim z duchem i mocą Eliasza, żeby zawrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych ku praktycznej mądrości prawych, żeby przygotować Jehowie lud przysposobiony". [Łk 1, 16-17] Choć w oryginale imię Boże nie występuje. Jest za to słowo κύριον Wstawianie tu imienia JHWH jest nieuzasadnione, a na dodatek zaprzecza Boskości Jezusa. Wielu spośród synów Izraela nawróci do Pana, Boga ich; on sam pójdzie przed Nim w duchu i mocy Eliasza, żeby serca ojców nakłonić ku dzieciom, a nieposłusznych - do usposobienia sprawiedliwych, by przygotować Panu lud doskonały. AlexK - 2013-04-13, 10:57
Ale w tym poście, który cytujesz chodziło mi o fragment z Łk 1, 16-17. 
Wierzę, że jest tym samym Bogiem co JHWH, ale nie tą samą osobą. Tyle, że nie o tym tu dyskutujemy. 
AlexK - 2013-04-13, 11:07
Szanuję twój pogląd, ale pozwól, że zostanę przy swoim.
nike - 2013-04-13, 14:47
Rzym.10:13. Każdy bowiem, kto by wzywał imienia Pańskiego, zbawiony będzie. Kto nam daje zbawienie Ojciec, czy Syn? kto zaplanował stworzenie człowieka? Ojciec, czy Syn? Kto wzbudził z martwych Jezusa? Ojciec, czy Jezus sam się wzbudził? Kto rządził światem, kiedy Jezus był w grobie? Ociec, czy Jezus jako trup? Warto o tym pomyśleć. w tych miejscach w przekładach polskich nie ma Imienia Boga, bo tłumaczyli mnisi w klasztorach, a dla nich Jezus jest Bogiem. gdyby wstawili imię Boga JHWH, nie pasowałoby to do doktryny krk. Tekst ten jest bardzo logiczny, zastanów się czyje imię masz wzywać, Stworzyciela, czy stworzenia? To Bóg JHWH jest naszym Stworzycielem, pomimo,że wykonawca było Jego pierwsze stworzenie Jego umiłowany syn jeszcze w swojej przedludzkiej egzystencji jako Logos---Slowo potem kiedy byl na ziemi jako Jeszua---Jezus Tekst w j. hebrajskim dokładnie brzmi: 13 שֶׁכֵּן "כֹּל אֲשֶׁר־יִקְרָא בְּשֵׁם יהוה יִמָּלֵט." Ponieważ, każdy który wzywa imienia JHWH będzie zbawiony, Łuk.1:16-17 (16) A wielu z synów Izraelskich obróci ku Panu, Bogu ich. (17) Bo on pójdzie wprzód przed obliczem jego w duchu i w mocy Elijaszowej, aby obrócił serca ojców ku dzieciom, a odporne ku roztropności sprawiedliwych, aby sporządził Panu lud gotowy. 16 רַבִּים מִבְּנֵי יִשְׂרָאֵל יָשִׁיב אֶל יהוה אֱלֹהֵיהֶם, 17 וְיֵלֵךְ לְפָנָיו בְּרוּחַ אֵלִיָּהוּ וּגְבוּרָתוֹ, לְהָשִׁיב לֵב אָבוֹת עַל בָּנִים, וְסוֹרְרִים אֶל תְּבוּנַת הַצַּדִּיקִים, לְהַכְשִׁיר עַם מוּכָן לַיהוה." 16--A wielu synów Izraelskich obróci się ku JHWH Bogu Do kogo maja się obrócić? Jak nie do Jehowy? Przecież Izrael narodowo nie przyjął Jeszui, wierzą tylko w JHWH. 17--W tym wierszu jest przedstawiony Jezus---Jeszua i Jego Ojciec Jehowa. Pomyśl....to nie boli.. 17-- (17) Bo on pójdzie wprzód przed obliczem jego w duchu i w mocy Elijaszowej, ---kto pójdzie? Jaki On---tutaj jest pokazany Jezus, to On pójdzie, przed, obliczem swojego Ojca JHWH. Każdy Król jak chyba pamiętasz z historii miał swoje tzw. usta które za niego mówiły, tzn miał swoją prawą rękę, swojego RZECZNIKA wszystko co Król chciał to on mówił do ludu. Rzecznikiem Jehowy jest Jeszua--Jezus Pan, to on będzie szedł przed Jehową Druga część tekstu brzmi: aby sporządził Panu lud gotowy. Panem w tej części tego tekstu jest Ojciec rzecznika Jeszui Jehowa. nie jest to ani trudne, ani skąplikowane, tylko warto przy czytaniu Biblii jeszcze myśleć. AlexK - 2013-04-13, 15:31
Mogłabym odpowiedzieć na te pytania, ale i tak mojej odpowiedzi nie weźmiesz pod uwagę, bo jest "zbyt katolicka/doktrynalna". Katoliccy księża i mnisi nie tłumaczyli Biblii tak jak im się to podoba, bo nie są Świadkami Jehowy. 
Mamy wzywać imienia Jezusa, aby zostać zbawieni, o czym NT nie raz wspomina. I nie bardzo też mnie interesuje tekst hebrajski, bo oryginalny język NT to greka.
Czytając to aż pacnęłam się ręką w czoło... -O- Ja zacznę myśleć, a czy ty przestaniesz traktować Biblię wybiórczo? I powiedział do niego anioł: Nie bój się, Zachariaszu! Modlitwa twoja została wysłuchana. Oto Elżbieta, żona twoja, porodzi ci syna, któremu dasz imię Jan. (14) Sam będziesz się cieszył i radował, i wielu innych będzie się weselić z powodu jego narodzenia. (15) Będzie on bowiem wielki w oczach Pana. Nie będzie pił ani wina, ani sycery. Od łona matki będzie pełen Ducha Świętego (16) i wielu spośród Izraela nawróci do Pana, Boga ich. (17) Sam będzie szedł przed Nim w duchu i w mocy Eliasza, aby zwrócić serce ojców ku ich synom, a niewierzących ku rozsądkowi sprawiedliwych, i by przygotować Panu lud doskonały. Przecież Izraelici wierzyli w Ojca, więc po co mieli się do Niego nawracać? Mieli się nawrócić do Jezusa, bo od Niego otrzymaliśmy zbawienie przez Jego śmierć na krzyżu. Jan jest właśnie, jak to określiłaś rzecznikiem Jezusa, o czym sam mówił: Nazajutrz zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie. [J 1, 29-30] Faktycznie - przy czytaniu trzeba myśleć, ale przy pisaniu też... nike - 2013-04-13, 17:23
A jak tłumaczyli? Dlaczego więc jest tyle błędnych tłumaczeń z oryginalnych języków? ŚJ nie tłumaczyli wszystkich przekładów. A najwięcej błędów było i jest dalej w Biblii katolickiej tysiąclatce I wydanie. Tysiąc błędów na tysiąclecie to są słowa hierarchów krk.
I tylko tyle się nauczyłaś?
Znawczyni widzę jesteś, w grece jest to samo. tylko,żeby ją cytować to jeszcze należy ją znać.
Bardzo dobrze zrobiłaś, może w końcu zaczniesz myśleć. Reszta twojego postu nie jest do tematu. Benjamin.Szot - 2013-04-13, 18:25 Jak wspomniałem w artykule - z zapisków historycznych można wywnioskować, że chrześcijanie posługiwali się Ewangelią Mateusza napisaną w języku hebrajskim. Wspominał o tym Papiasz, Ireneusz, Orygenes o czym pisał w swej Historii Kościoła Euzebiusz z Cezarei : III 39.16; V 8.2; VI 25.4. Ale nie tylko chodzi o Ewangelię Mateusza. Językiem oryginalnym t.zw. Nowego Testamentu był język hebrajski a nie grecki. Jezus i apostołowie byli Hebrajczykami, myśleli jak Hebrajczycy i mówili po hebrajsku zwłaszcza, gdy cytowali Pisma Hebrajskie t.zw. Starego Testamentu. W mowie zaś potocznej posługiwali się językiem ludowym - galilejskim - a był to też język hebrajski w narzeczu aramejskim. Trudno sobie wyobrazić, aby Żydzi we własnym kraju mówili i pisali do siebie po grecku. Po co np. apostoł Paweł miałby pisać do własnych rodaków w Judei po grecku ? Gdyby tak uczynił, nikt nie traktowałby tam jego listu poważnie. Natomiast odwrót od języka hebrajskiego u późniejszych chrześcijan był spowodowany trzema czynnikami : 1. nienawiścią Żydów do własnych rodaków, którzy stali się chrześcijanami - co spowodowało niszczenie wszystkich Pism Chrześcijańskich z rozkazu Sanhedrynu o czym wspomina rabin Tarfon 2. nienawiścią Rzymian do wszystkich Żydów przy czym Rzymianie traktowali chrześcijan jak kolejną sektę żydowską. Wiele mówią słowa cezara Konstantyna wygłoszone na soborze nicejskim w 325.r. " nie miejmy nadal nic wspólnego ze znienawidzonym narodem żydowskim ." Niestety słowa te stały się myślą przewodnią kościoła katolickiego. Biskupi na soborze nicejskim podporządkowali się cezarowi czyli ich pontifexowi maximusowi za którego uważali cezara. Odcięcie się od " korzenia " jakim były pojęcia hebrajskie ukute w t.zw. Starym Testamencie i zwrócenie się ku pojęciom pogańskiej filozofii greckiej doprowadziło do licznych dewiacji i herezji, którym zwłaszcza dotknięty jest kościół rzymski 3.powiększającą się ilością chrześcijan pochodzenia greckiego oraz z innych narodów co powodowało konieczność pisania do nich w ich własnych językach. AlexK - 2013-04-13, 18:53
Jeden przekład z błędami, a ty już wszystkie szufladkujesz.
Lub mieć interlinearny przekład z greckiego na polski. I w nim nie ma imienia Bożego:
καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ κύριον τὸν θεὸν αὐτῶν. καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον.
Zostawię to bez komentarza.
Jakieś rewelacje wprowadzasz do biblistyki. Na jakiej podstawie tak twierdzisz? Jedynie oryginał ew. Mateusza był po hebrajsku, ale z tego co mi wiadomo to zaginął. David 77 - 2013-04-13, 21:04 AlexK,
Zbyt szybko wyciągasz nie uzasadnione wnioski zarówno Jezus jak też ewangelista Jan potwierdził że Boga nikt nigdy nie widział więc skąd taki wniosek że to Bóg był na ziemi ? gdzie tak jest napisane ? twój wniosek jest więc błędną interpretacją nie zgodną z tym co głosił sam Jezus ł ..
Na tej podstawie że imię Boże występuje w tych wersetach w tekście hebrajskim ewangelii Łukasza .
Łuk 1:16,17 16 16 רַבִּים מִבְּנֵי יִשְׂרָאֵל יָשִׁיב אֶל( יהוה) אֱלֹהֵיהֶם wers 17. וְיֵלֵךְ לְפָנָיו בְּרוּחַ אֵלִיָּהוּ וּגְבוּרָתוֹ, לְהָשִׁיב לֵב אָבוֹת עַל בָּנִים, וְסוֹרְרִים אֶל תְּבוּנַת הַצַּדִּיקִים, לְהַכְשִׁיר עַם מוּכָן (לַיהוה." zobacz tutaj : http://www.kirjasilta.net/hadash/Luq.1.html sprawdziłem również w inny wydaniu : Łuk 1:16 טו וְרַבִּים מִבְּנֵי יִשְׂרָאֵל יָשִׁיב אֶל־(יְהוָֹה) אֱלֹהֵיהֶם wers 17 וְהָלַךְ לְפָנָיו בְּרוּחַ אֵלִיָּהוּ וּבִגְבוּרָתוֹ לְהָשִׁיב לֵב אָבוֹת עַל־בָּנִים וּלְפשְׁעִים רוּחַ דֵּעָה יְשָׁרָה וְהֶעֱמִיד לִפְנֵי( יְהוָֹה) עָם אֲשֶׁר לִבּוֹ נָכוֹן עִמּוֹ) http://www.ancient-hebrew.org/13_03_luke.html Jak więc widzisz imię Boże występuje w tekście hebrajskim więc powiedz mi skąd taki pomysł że w Łuk 1:16.17 nie ma imienia Bożego w wersji hebrajskiej ewangelii Łukasza .
Mam rozumieć że sposób interpretacji Pisma przez Żydów był super a Jezus nie potrzebie zawracał im głowę tek uważasz ? Cytowałem ci słowa Jezusa że przyszedł on w imieniu Boga jako przedstawiciel swego Ojca jednak na tobie to nie robi wrażenia co mówi Jezus ,więc pomyśl kto ma racje Ty która na podstawie dwóch błędnie przec ciebie interpretowanych wersetów budujesz jakiś tam dogmat , Czy cały NT który zaprzecza twoim wnioskom .. AlexK - 2013-04-13, 21:27
Żadna błędna interpretacja, tylko czysta prawda płynąca z tego wersetu. Myślę, że aby dalej kontynuować ten temat należy zrobić nowy wątek.
No wybacz, ale te pytania albo jest głupie albo retoryczne... Jak niebo mogło być bez Boga?
Ale NT został spisany w języku greckim, a nie hebrajskim nie licząc pierwszej wersji Ewangelii Mateusza.
Dobrze rozumieli, ale się do niego nie stosowali. David 77 - 2013-04-13, 22:09 AlexK,
Tak jak ci mówiłem jest to błędny wniosek sprzeczny z tym czego uczył Jezus i apostołowie . czy ty sugerujesz że Jezus to Bóg Ojciec który ma imię JHWH ? Niema oryginałów NT to co obecnie posiadamy to kopie kopi oryginały zostały zniszczone widocznie komuś na tym bardzo zależało . Dz 3:13 Bóg Abrahama i Izaaka i Jakuba, Bóg ojców naszych, uwielbił Syna swego, Jezusa, którego wy wydaliście i zaparliście się przed Piłatem, który uważał, że należało go wypuścić na wolność; jakie imię w Biblii ma Bóg Abrahama i Izaaka i Jakuba który uwielbił Syna swego ? Cytowanie sprzecznych wniosków Bednarskiego jest jak dla mnie nie poważne [quote]Bednarski : Pamiętam, że wtedy prawie automatycznie wypowiedziałem słowa: „Łk 1:16-17. Proszę otworzyć ten tekst i przeczytać go nam!” (były przy tym obecne jeszcze trzy inne osoby). Oto te słowa:
http://www.trinitarians.i...ngelia-Lukasza_ Najwidoczniej Bednarski nie zna Pisma św gdyż sam anioł Gabriel zapowiedział że to Syn Boga Najwyższego miał się narodzić a nie sam Bóg Łukl 1:30 I rzekł jej anioł: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. (31) I oto poczniesz w łonie, i urodzisz syna, i nadasz mu imię Jezus. (32) Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida. Świadectwo Gabriela jest bardzo jasne narodzony dziecko będzie Synem Boga Najwyższego i ten Najwyższy którym nie jest Jezus miał dać swemu Synowi prawo do sprawowania władzy . Skoro więc w myśl słów Gabriela Jezus miał być synem Najwyższego Boga to nie mógł być tym że Najwyższym Bogiem którego jest Synem
W całym NT Jezus jest nazywany Adon -Pan ale tylko Bóg Najwyższy jest nazywany Adonai ot taka różnica Benjamin.Szot - 2013-04-13, 23:45 Pozwolę sobie dorzucić, że rewelacje to spotkać można w kościele katolickim, bo są w nim tacy, którzy jeszcze dzisiaj wierzą, że Jezus i Maria to Polacy. Na dokładkę jak się okazuje nie za bardzo potrafią liczyć do trzech, bo dla nich 1 = 3 choć zdarzały się sytuacje jak to było w przypadku opata cystersów Joachima de Fiore, że doliczył się czterech. Trafnie bowiem stwierdził, że jak trzech jest w jednym, to w gruncie rzeczy jest ich czterech. Wobec takiej matematyki nawet papież był bezradny, bo nie znalazłszy na to odpowiedzi, tezy potępił i odstawił do lamusa. Więc proszę mi tu nie wyjeżdżać, z kpinami jakobym wygłaszał rewelacje dotyczące narodowości Jezusa i apostołów. A jeśli ktoś ma braki w wykształceniu, to najwyższa pora aby je uzupełnił. Nic też nie stoi na przeszkodzie, aby się nauczył porządnie greki i hebrajskiego i nie wygłaszał tez, których nie ma nawet w katolickim katechizmie. AlexK - 2013-04-14, 08:38
Nie, nic takiego nie twierdzę.
Dobrze, a z którego wieku pochodzą te kopie? Też z XIX jak przekłady hebrajskie?
Pytanie nie do tematu...
Dziękuję, nie znałam tego artykułu - chętnie poczytam.
A czy jeżeli Jezus jest nazwany Synem Człowieczym, to znaczy, że nie mógł być człowiekiem? Fragment mówi jasno: Wielu spośród synów Izraela nawróci do Pana, Boga ich; on sam pójdzie przed Nim w duchu i mocy Eliasza, żeby serca ojców nakłonić ku dzieciom, a nieposłusznych - do usposobienia sprawiedliwych, by przygotować Panu lud doskonały. καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ κύριον τὸν θεὸν καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον. Dalej nie wiem na jakiej podstawie wstawiacie tu Jahwe (a raczej Jehowa) i uważacie, że wszystko jest w porządku... 
Nie o to mi chodziło. Na jakiej podstawie twierdzisz, że NT został spisany w języku hebrajskim? AlexK - 2013-04-14, 10:56 Myślę, że należy wrócić do głównego tematu, a dyskusję o fragmencie z Ewangelii Łukasza przenieść: http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?p=6382#6382 Tak więc mogę zrozumieć przywracania imienia Bożego do Starego Testamentu. Ale czemu próbujecie przywracać te imię w Nowym Testamencie, tam gdzie go nie ma? Nie wiem czy nawet można to nazwać przywracaniem, skoro tego wcześniej nie było. Jeszcze mogę zrozumieć jak wstawiacie imię JHWH tam gdzie są cytowane teksty z ST. Ale co z tymi fragmentami?: Mk 5, 19; Łk 1, 15-17; Łk 1, 76; Łk 20, 37; Dz 1, 24; Dz 2, 39; Dz 4, 29; Dz 5, 9; Dz 7, 60; Dz 8, 39; Dz 9, 31; Dz 13, 2; Dz 13, 44; Dz 15, 35-36; Dz 19, 20; 1 Kor 10, 21; 2 Kor 3, 16-18; Kol 1, 10; Ap 1, 8; Ap 4, 11; Ap 18, 8; Ap 22, 5-6. To nie wszystkie, ale według mnie te zmiany są najbardziej karygodne. nike - 2013-04-14, 11:20 AlexK, Czy na prawdę Imię Ojca Najwyższego ciebie tak mocno razi? smutne to jest 
AlexK - 2013-04-14, 11:29
Nie, razi mnie tylko wstawianie go tam gdzie go nie ma. nike - 2013-04-14, 12:12 AlexK, Czy jestes pewna,że nie bylo w oryginałach ? Kto toba steruje, bo nie wierzę,że sama sobą. Jeszcze tak niedawno, sama poczytaj swoje posta, po co ja mam ci to mówić. Pokora to wspaniała zaleta jest, jeżeli czegos nie jestem pewna to czekam---tak nakazuje pokora. AlexK - 2013-04-14, 13:20
Tak jestem pewna i nikt mną nie steruje (chyba, że Bóg i konieczność obrony własnej wiary). David 77 - 2013-04-14, 14:21 AlexK,
W takim razie o kim jest mowa w ew Łuk 1:16,17
rozumiem że już zmieniłaś zdanie jakoby Jezus był tym samym Bogiem co Bóg JHWH
Czy to my wstawiamy czy też tłumacze ?
A skąd ty wiesz że w oryginałach greckich NT czyli tych które pisali apostołowie nie było imienia Bożego ? przecież najstarsze kodeksy pochodzą z początku IV wieku
Komu zależało aby zniszczyć oryginały ? jaki w tym był cel ? czy nigdy się nad tym nie zastanawiałaś ? Skoro KK uparcie twierdzi że Chrystus założył KK to kto ponosi odpowiedzialność za zniszczenie oryginałów
AlexK - 2013-04-14, 14:56
Jak chcesz dalej o tym dyskutować, to tutaj: http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?p=6401#6401 Benjamin.Szot - 2013-04-14, 17:22 Zauważyłem ( i to nie tylko ja ), że Imię Boże niesamowicie denerwuje i drażni wrogów Prawdy. Coś w tym musi być. Wiadomo kto nienawidzi Świętego Imienia Bożego, a oddziaływanie ducha przeciwnika Bożego wyraźnie można dostrzec. Ta nienawiść do Świętego Imienia Bożego była zwłaszcza widoczna od soboru nicejskiego w 325 r. podczas którego pogański cezar Konstantyn - morderca własnej żony i własnego syna przewodził jako pontifex maximus temu zgromadzeniu, a nakazał zniszczyć wszystkie egzemplarze Biblii, które nie były uznawane przez uległych mu biskupów. Jemu też przypisuje się znamienne słowa po linii których poszedł kościół rzymski : " nie miejmy nic wspólnego ze znienawidzonym narodem żydowskim. " AlexK - 2013-04-14, 17:36
Mnie osobiście imię Boże nie drażni, wręcz przeciwnie - jestem za tym, aby wszędzie w ST znów się pojawiło. Tylko, kurcze, po co je przywracać do NT, skoro w oryginale tam nie występuje? Benjamin, a skąd bierzesz takie informacje o cesarzu Konstantynie? Podasz jakieś źródło twoich informacji? Benjamin.Szot - 2013-04-14, 20:22 Pytasz o Imię
A to nie wiedziałem, że mamy aktualnie oryginalne Pisma Greckie. To rewelacja na skalę światową. Gdzie o tym wyczytałaś ??? De Vita Constantini - podaje że wydał rozporządzenie, aby wcześniejsze manuskrypty i zapisy z synodu zostały „spalone” i oświadczył, że „każdy, kto będzie ukrywał tamte pisma, będzie strącony ze swoich barków.” Sokrates Scholastyk podaje w swojej Historii kościoła, że Konstantyn w liście do biskupów napisał " nie miejmy nic wspólnego ze znienawidzonym tłumem żydowskim. " Pierwsi uczniowie Jezusa byli narodowości żydowskiej więc logiczne jest, że wszystkie Pisma Chrześcijańskie musiały być pierwotnie napisane po hebrajsku. Wynika to też jasno z samej Biblii - list do Rzymian 3 : 1 - 2; 1 : 16. [ Dodano: 2013-04-21, 08:55 ] Niektórzy błędnie sądzą, że uczeni żydowscy wymyślili sobie system znaków i dodali je do tekstu biblijnego. Taki pogląd sugeruje, że różne nazwy hebrajskie w tym Imię Boże wymawiano przed tą zmianą inaczej. Jest to jednak pogląd całkowicie fałszywy. Wymyślony system znaków nie świadczy, że uczeni ci zmienili wymowę hebrajską, bo byłoby rzeczą nieprawdopodobną, aby całemu pokoleniu Żydów, a nawet pokoleniom wmówić inną wymowę niż tą która znali przekazaną przez swoich rodziców i ich rodziców. Drugi fałszywy pogląd wywodzi się z chęci wmówienia niedouczonym ludziom nieuzasadnionej tezy jakoby samogłoski z wyrazu Adonaj były kluczem do Tetragramu. W związku z tym sugeruje się, że samogłoska krótka t.zw. szwa złożone czyli w tym wypadku - ֲ hatef patah z wyrazu Adonaj była pisana tylko pod spółgłoskami gardłowymi א - Alef, ה - He, ח - Het, צ - Ajin, a ponieważ Imię Boże zaczyna się od yod, przy czym szwa złożone nie wolno było pisać pod spółgłoską niegardłową czyli w tym wypadku - yod, więc niby dlatego postanowiono użyć w zapisie szwa proste " : " które z kolei odczytywano niewłaściwie jako " e " choć w gruncie rzeczy pod yod powinna być wymawiana samogłoska krótka " a " jak w wyrazie Adonaj. W taki to sposób sposób miała rzekomo powstać forma imienia Jehowa. Ale gdyby tak było, to Tetragram konsekwentnie powinien być odczytany jako JaHoWaH jeśli uwzględni się punktację masorecką wyrazu Adonaj. Tymczasem np. w wersetach 1 Moj. 9 : 26; 2 Moj. 3 : 2; Ps.47 : 6; Jer.4 : 3, 8; Nah. 1 : 3 mamy zapis JEHOWAH w każdym tekście masoreckim. Forma Jahowah nie była znana Żydom. Ponadto daleko prościej byłoby napisać pod yod - samogłoskę hatef - patah czyli " a " niż zapisywać rzekomo błędną formę - Jehowa, co utrwalałoby niewłaściwą wymowę w pamięci ludu. Nie ma powodu, aby uczeni żydowscy w zapisie samogłosek stosowali błędny zapis Świętego Imienia Bożego i nigdzie nie ma uzasadnienia poglądu, że samogłoski z wyrazu Adonaj były szyfrem do wymowy Tetragramu. Trzeci fałszywy pogląd dotyczy przyimków, a dokładniej partykuł enklitycznych בְ ( be) , כְ ( ke ), לְ ( le ), które uległyby zdaniem twórców tej teorii zmianie w wymowie na בִ ( bi ), כִ ( ki ), לִ ( li ) - gdyby stały przy formie Jehowah, a tymczasem są zmienione na בַ ( ba ), כַ ( ka ), לַ ( la ). Miałoby to wskazywać , że zmiana nastąpiła pod wpływem samogłoski krótkiej hatef-patah czyli " a " stojącego zakulisowo w kluczu do tetragramu czyli w słowie Adonaj. Ale jak wspomniano wyżej nie ma żadnego dowodu na to, że samogłoski z wyrazu Adonaj są kluczem do Tetragramu. Są bowiem też inne formy zapisu pomimo formy לַיהֹוָה ( laJhowah ), בַיהוָֹה ( baJhowah ) czy כַיהוָֹה ( kaJhowah ). Nie zawsze też partykuły enklityczne zachowują się w ten sam sposób. Np. לְ ( le ) + יְהוּדָה dało לִהוּדָה lihuda' a nie lahuda'. W poezji מוֹ w połączeniu z בְ ( be) , כְ ( ke ), lub לְ ( le ) dało בְמוֹ ( bemo ), כְמוֹ ( kemo ) lub לְמוֹ ( lemo ). Zazwyczaj bowiem, gdy dane słowo zaczyna się od sylaby יְ ( je ) [ czyli yod oraz szwa pod yod ] to w przypadku dołączenia partykuły enklitycznej traci szwa i stąd np. kiedy בְ ( be ) jest dołączone do יְרוּשָׁלַיִם ( Jeruszalajim ) otrzymujemy בִרוּשָׁלַיִם ( biruszalajim ). Albo np. gdy לְ ( le ) dołączymy do wyrazu בְרִת ( berit ) to otrzymamy לִבְרִת ( liberit ). Te same zmiany dotyczą כְ ( ke ). Gdy dołączymy tą partykułę do słowa oznaczającego Jeruzalem - otrzymamy כִּיווּשָׁלִִָםִ ( kiruszalaim ). To samo dotyczy hebrajskich imion teoforycznych, które zawierają w pierwszej swej części skrót Imienia Bożego Jeho- np. Jehonadab, Jehoahaz, Jehoszua. Dodając partykuły enklityczne בְ ( be) , כְ ( ke ), לְ ( le ) otrzymujemy łącznie z danym imieniem בִ ( bi ), כִ ( ki ), לִ ( li ), a nie בַ ( ba ), כַ ( ka ), לַ ( la ) stąd np. לִיהוֹאָחָז ( lihoahaz a nie lahoahaz ) itd. Wszystko to świadczy o bogactwie form gramatyki hebrajskiej. [ Dodano: 2013-04-24, 16:08 ] Dodatek : Ostatnio często słyszy się zarzuty jakoby Imię Boże JEHOWAH było w sposób nieuprawniony użyte w Nowym Testamencie. Główny atak skierowany jest przeciw Towarzystwu Strażnica, które się oskarża o to, że w sposób nieuprawniony zastosowało Imię Boże w t.zw Nowym Testamencie Przekładu Nowego Świata. Wszystkie te oskarżenia wynikają często z niewiedzy, gdyż Imię Boże występowało też w innych przekładach Nowego Testamentu nie mających nic wspólnego z Towarzystwem Strażnica. Na przykład : przekład Eliasza Huttera , Nuremberg 1599 r. כִּי כֹל אֲשֶׁר יִקְרָא בְּשֵׁם יְהוָֹה יִמָּלֵט׃ przekład prof. Franza Delitzscha, Leipzig 1877 r. כִּי־כֹל אֲשֶׁר־יִקְרָא בְּשֵׁם יְהוָֹה יִמָּלֵט׃ przekład Izaaka Salkinsona i Christiana Davida Ginsburga, London 1886 r. כִּי־כֹל אֲשֶׁר־יִקְרָא בְּשֵׁם יְהוָֹה יִמָּלֵט׃ przeklad Josepha Atzmona, Jerusalem 1976 r. : שֶׁכֵּן כֹל אֲשֶׁר־יִקְרָא בְּשֵׁם יְהוָֹה יִמָּלֵט we wszystkich tych przekładach w wersecie listu do Rzymian 10 : 13 napisane jest po hebrajsku Imię Boże JEHOWAH !!! Oprócz wymienionych już wyżej przekładów Nowego Testamentu na język hebrajski, gdzie wymieniono wielokrotnie Imię Boże JEHOWAH są przekłady Nowego Testamentu na inne języki, gdzie również występuje Imię Boże. Ani jeden z tych przekładów nie został dokonany przez Towarzystwo Strażnica. A oto one : Przekład Hermana Heinfettera ( 1808 - 1888 - pseudonym Fredrick Parker ) : A literal Translation of the New Testament of our Lord and Saviour Jesusu Christ on definite rules of translation, from The Text of the Vatican Manuscript by Herman Heinfetter, Vi wydanie, London, 1863 r. list do Rzymian 10 : 13 " For every one, whomsoever should have called upon the name of Jehovah, shall be saved [ from condemnation as s alien ] to God " oraz np. poprawiona wersja Nowego Testamentu arcybiskupa Newcome'a dokonana przez Thomasa Belshama 1809, który używa imienia Jehowa np. Mt. 22 : 44 " He saith unto them, " Hoe then doth David by the spirit call him Lord, saying, ' Jehovah said to my Lord, Sit thou on my right hand , till I make thine enemies thy footstool ? ' " oraz np. Nowy Testament w przekładzie Johna Eliota ( 1604 - 1690 ) dla Indian pólnocno-amerykańskich Massachusett. The Holy Bible containing Old testament and The New,Cambridge MDCLXIII ( translated into the Indian language 1663 ) np. list do Rzymian 14 : 8 " Newutche pomantamog nuppomantamoowounomun Jehowah, kah nuppooog, nuppoowonomun Jehovah, newutche pomantamog afuh nuppooog neenawun wuttaiheuh Jehovah " tropiciel - 2013-05-24, 09:42 Bardzo interesujący artykuł. Mam kilka pytań : Jeśli odczytanie Tetragramu w formie Jehowah nie polegało na wstawieniu samogłosek z wyrazu Adonaj to jak wytłumaczyć fakt, że w tekstach masoreckich takich jak Kodeks z Aleppo oraz Kodeks Leningradzki oprócz zapisu imienia w formie Jehowah spotykamy też formę יְהוָה Jehwah ( Joel 1 : 1 ), do której samogłoski zaczerpnięto z wyrazu שְמָא szema. ? Czy nie jest przypadkiem przeważająca ilość takiego właśnie zapisu imienia Bożego w obu wymienionych kodeksach masoreckich ? Jak wytłumaczyć też istnienie innych form w wymienionych kodeksach jak יְהוִה Jehwih ( Rodzaju 15 : 2 ) lub יֱהֹוִה Jehowih ( Sędziów 16 : 28 ) do którego zapisu samogłoski zaczerpnięto z wyrazu אֱלֹהִים Elohim ( w obu przypadkach pod yod mamy samogłoskę hatef - segol ) ? Benjamin.Szot - 2013-05-25, 12:39 W okresie przed-masoreckim Hebrajczycy posługiwali się zapisem spółgłoskowym, ale znali system zwany אֵם קְרִיאָה - ( em qeria' - dosł. macierz odczytu ) łac. mater lectionis, [ l.mn matres lectionis ], który pozwalał na odczytanie takiego tekstu. Według tego systemu א ( alef ), ה ( he ), ו ( waw ) oraz י ( yod ) pełniły również rolę zapisu samogłoskowego. Aktualnie manuskrypty z Qumran potwierdzają, że można było odczytać Tetragram jako J-eH-U-A ( Jehouah ) [ostatnie he - było zanikające ] co stanowiło odpowiednik późniejszego masoreckiego zapisu JeHoWaH. Wiadomo, że imię Jezus w brzmieniu hebrajskim zawiera w sobie skrót imienia Bożego ( 5 Moj. 1 : 38 ). W dosłownym tłumaczeniu Pism Hebrajskich na język grecki Akwili ( 128-132 ) zachowała się transliteracja imienia Jeszua - Ιησουα ( Iesoua ). Należy pamiętać, że hebrajskie he nie miało żadnego odpowiednika w jezyku greckim. Również szereg imion teoforycznych nawiązujących do Imienia Bożego ma w swym zapisie samogłoskę " e " po " yod " np. Jehoram ( 2 Król. 1 : 17 ), Jehonadab ( 2 Sam. 13 : 5 ), Jehonatan ( 1 Sam. 14 :6 ), Jehoszafat ( 1 Kron. 18 : 15 ), Jehohanan ( Ezdr. 10 : 28 ) . Wniosek płynący z tego pozwala ustalić, że w Imieniu Bożym pierwszą samogłoską po " yod " było " e ". Dlaczego zatem w Kodeksie z Aleppo oraz Kodeksie Leningradzkim B19 A jest siedem różnych rodzajów punktacji masoreckiej w przypadku Tetragramu ? Zazwyczaj jest forma Jehwah ( samogłoski : szwa proste - e oraz qamac - a np. Jeremiasza 1 : 2), spotykana jest też forma Jehowih ( samogłoski : szwa proste - e, holem - o oraz hireq - i np. 1 Król. 2 : 26 ). Jest forma Jehowah ( np. Ezechiela 3 : 12 z samogłoskami : szwa proste - e, holem - o, oraz qamac - a ). Ale jest też zapis Jehowih ( samogłoski : hatef-segol - e, holem - o, oraz qamac - a np. Sędziów 16 : 28 ). Można znaleźć też formę Jahwah ( samogłoski : hatef-patah - a oraz qamac - a np. Psalm 144 : 15 choć też np.w Psalmie 144 : 3 jest forma Jehowah z samogłoskami : szwa proste - e, holem - o, oraz qamac - a ). W kodeksie B19A spotkać można także formę Jehwih ( samogłoski : szwa proste - e oraz hireq - i np. Ezechiela 24 : 24; 23 : 24 - choć w Kodeksie z Aleppo jest w tym miejscu Jehowih ) oraz zapis Jehwih ( samogłoski : hatef-segol - e oraz hireq - i np. Genesis 15 : 2, 8 tylko w Kodeksie B 19A , gdyż ta część Tory nie zachowała się w Kodeksie z Aleppo ). Na podstawie analiz porównawczych można powiedzieć, że w wielu przypadkach mamy błędy, które uszły uwagi kopistów. Przy porównaniu Kodeksu Leningradzkiego z Kodeksem z Aleppo widać np. że skrybowie przepisujący tekst opuszczali samogłoskę holem czyli - o zapisywaną jako kropka nad waw. Zdaniem Nehemiasza Gordona - przedstawiciela ortodoksyjnych Żydów karaimskich, pochodzącego z rodziny rabinów, który pomagał w tłumaczeniu Zwojów znad Morza Martwego opuszczanie holem czyli samogłoski - o przez kopistów było celowe, aby zasygnalizować czytającemu Torę, że Święte Imię jest zapisane w sposób niekompletny i nie należy je wymawiać. Stąd też pojawiła się forma Jehwah oraz Jehwih. Nie da się ukryć, że liczba zgłosek tworzących tą formę wynosi sześć, a liczba sześć oznaczała dla Hebrajczyków niedoskonałość. Doskonałość oznaczała liczba siedem - a Święte Imię było doskonałe i stąd forma JEHOWAH posiadająca siedem zgłosek jest zupełna. Pozostaje jeszcze kwestia skąd się wzięła forma Jehowih. Otóż, faktem jest, że jeśli tytuł Adonaj poprzedzał Tetragram to wokalizacja przybierała formę Jehowih ( np. Ezechiela 25 : 3 ). Świadczy to o tym, że Imię Boże było żywe w języku hebrajskim i nie było sztywną formą. Zapis z kolei formy Jehowih raz poprzez szwa proste - czyli samogłoskę - e ( 1 Król 2 : 26 ), a innym razem poprzez szwa złożone czyli poprzez hatef-segol, zaprzecza w tym wypadku poglądowi, że pod yod czyli spółgłoską niegardłową nie pisano szwa złożone. Widać w tym wypadku, że bardziej istotne dla skrybów było brzmienie Imienia Bożego niż nawet zasady zapisu. Wszystko więc wskazuje na to, że Święte Imię Boże zapisywano w formie podstawowej jako JEHOWAH i odczytywano Jehouah jako że hebrajskie waw odpowiada w wymowie polskiej spółgłosce " ł " . Bez względu na to co jeszcze pokaże przyszłość pewne jest już dzisiaj, że forma Jahweh jest formą niepoprawną utworzoną sztucznie na podstawie pronuncjacji samarytańskiej i greckiej. tropiciel - 2013-05-26, 13:14
Czy błędem jest też forma Jahwah występująca w Psalmie 144 : 15 ? Czy w formie Jehowah występującej w Psalmie 144 : 3 w kodeksie B19A jest samogłoska - o zwana holem czy też akcent toniczny rebija przypominający holem ? Benjamin.Szot - 2013-05-26, 14:16 Forma Jahwah יֲהוָ֥ה występuje tylko w Kodeksie Leningradzkim B19A natomiast w tym samym miejscu czyli w Psalmie 144 : 15 w Kodeksie z Aleppo występuje forma Jehwah יְהוָ֥ה Można z tego wywnioskować, że jest to błąd kopistów, którzy do szwa prostego czyli samogłoski e dodali z niewiadomych przyczyn kreskę poziomą tworząc w ten sposób hatef-patah czyli samogłoskę a. Należy pamiętać, że Kodeks Leningradzki powstał w kilkadziesiąt lat później po Kodeksie z Aleppo. Również błąd widać w Psalmie 144 : 3 w Kodeksie Leningradzkim w zapisie Imienia Bożego, gdzie występuje forma Jehwah יְהוָ֗ה natomiast w Kodeksie z Aleppo mamy formę יְהֹוָה Jehowah. Samogłoskę o zwaną holem w Kodeksie Leningradzkim potraktowano więc jak znak toniczny ( cantillation ) zwany rebia. Z wyglądu jest bardzo podobny do holem z tą jednak różnicą, że zapisywano go nie jak okrągłą kropkę, lecz w kształcie rombu. Niejednokrotnie spotyka się ten właśnie błąd kopistów, którzy holem traktują jako rebia. Wiesław S. - 2013-07-23, 20:50
Sa teksty i argumenty,ktore sa na prawde fajne Axanno...Muszę przyznać że masz także swego rodzaju haryzmę... [/b] Wiesław S. - 2013-07-23, 20:52
Bardzo interesujace...Nie jest błędem. Błędem było by zaniechanie używania imienia Bożego Benjamin.Szot - 2013-07-23, 21:35 - forma יַהְוֶה Jahweh - NIE WYSTĘPUJE W ŻADNYM MANUSKRYPCIE HEBRAJSKIM forma יֱהוִֹה Jehowih - występuje zawsze w tekście, gdy Tetragram jest poprzedzony tytułem אֲדֹנָי Adonaj ( Pan ) co świadczy, że Imię Boże nie jest sztuczną, lecz żywą formą gramatyczną - forma יְהוָה Jehwah oraz יְהוִה Jehwih - występuje jako forma niepełna o czym wie każdy, który zna hebrajski, gdyż ilość zgłosek tworzących Święte Imię jest równe sześć, a liczba sześć dla Hebrajczyków zawsze oznaczało niepełność i niedoskonałość. Brak samogłoski cholem zapisywanej w postaci kropki nad waw uświadamiał czytającemu tekst, że tak zapisane Imię jest formą niepełną i przez to Imię nie należy wymawiać co wynikało z błędnej tradycji, której Żydzi ulegli w okresie talmudycznym. A oto konkretny dowód jaki zapis Imienia Bożego występuje w tekstach hebrajskich : וַיֹּאמֶר בָּרוּךְ יְהֹוָה אֱלֹהֵי שֵׁם וִיהִי כְנַעַן עֶבֶד לָמוֹ: Codex Leningradensis 1008 r. - 1Moj. 9:26 כֹּה אָמַר הָאֵל | יְהֹוָה בּוֹרֵא הַשָּׁמַיִם וְנוֹטֵיהֶם רֹקַע הָאָרֶץ וְצֶאֱצָאֶיהָ נֹתֵן נְשָׁמָה לָעָם עָלֶיהָ וְרוּחַ לַהֹלְכִים בָּהּ: Codex z Aleppo 930 r. - Izaj. 42 : 5 וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֱלֹהִים | אֶל הַנָּחָשׁ כִּי עָשִׂיתָ זֹּאת אָרוּר אַתָּה מִכָּל הַבְּהֵמָה וּמִכֹּל חַיַּת הַשָּׂדֶה עַל גְּחֹנְךָ תֵלֵךְ וְעָפָר תֹּאכַל כָּל יְמֵי חַיֶּיךָ: Ponadto : BHS - 1Moj. 3 :14 כִּי כֹה | אָמַר יְהוָֹה לְאִישׁ יְהוּדָה וְלִירוּשָׁלִַם נִירוּ לָכֶם נִיר וְאַל תִּזְרְעוּ אֶל קֹצִים: Vocatio - Jer. 4 : 3 Wszystkim nie znającym języka hebrajskiego wyjaśniam, że w cytowanych przez mnie wersetach poważnych manuskryptów i tekstów hebrajskich użyte jest Święte imię Boże JEHOWAH. Wiesław S. - 2013-07-24, 12:04
Osobiście doceniam twoje starania w tej kwestii... nike - 2013-07-25, 00:42 [
Beniamin a jak odczytasz ten tetragram zacytowany przez ciebie: יְהֹוָה Ja przeczytałam : JHWAH nie ma zaznaczonej samogłoski E ani O Benjamin.Szot - 2013-07-25, 06:55 nike Powiększ sobie tekst a zobaczysz jak jest. Pod yod jest szwa proste, nad waw jest cholem, a pod waw jest qamec co należy odczytać JEHOWAH A jak masz wątpliwości jak jest, to odczytaj sobie te wersety zaglądając do kodeksów hebrajskich oraz do tekstu BHS oraz Vocatio, które podaję. nike - 2013-07-25, 09:43 Benjamin.Szot, Tak szczerze to ja żadnych wątpliwości nie mam, rzeczywiście nie zauważyłam szwy prostej więc czytam je zgoda, ale nad waw to nic nie widzę. wiec czytam Jehwah Uważam,ze odczytanie dokładnie imienia Bożego wcale nie jest takie łatwe i proste. Benjamin.Szot - 2013-07-25, 09:58 וַיֹּאמֶר בָּרוּךְ יְהֹוָה אֱלֹהֵי שֵׁם וִיהִי כְנַעַן עֶבֶד לָמוֹ: Codex Leningradensis 1008 r. - 1Moj. 9:26 כֹּה אָמַר הָאֵל | יְהֹוָה בּוֹרֵא הַשָּׁמַיִם וְנוֹטֵיהֶם רֹקַע הָאָרֶץ וְצֶאֱצָאֶיהָ נֹתֵן נְשָׁמָה לָעָם עָלֶיהָ וְרוּחַ לַהֹלְכִים בָּהּ: Codex z Aleppo 930 r. - Izaj. 42 : 5 וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֱלֹהִים | אֶל הַנָּחָשׁ כִּי עָשִׂיתָ זֹּאת אָרוּר אַתָּה מִכָּל הַבְּהֵמָה וּמִכֹּל חַיַּת הַשָּׂדֶה עַל גְּחֹנְךָ תֵלֵךְ וְעָפָר תֹּאכַל כָּל יְמֵי חַיֶּיךָ: Ponadto : BHS - 1Moj. 3 :14 כִּי כֹה | אָמַר יְהוָֹה לְאִישׁ יְהוּדָה וְלִירוּשָׁלִַם נִירוּ לָכֶם נִיר וְאַל תִּזְרְעוּ אֶל קֹצִים: Vocatio - Jer. 4 : 3 Wszędzie w cytowanych wersetach jest JEHOWAH. Powiększyłem tekst, a jeśli jeszcze masz jakieś wątpliwości, to sprawdź sobie w tekstach które podałem : http://www.aleppocodex.org http://tanach.us/Tanach.xml#Home ftp://bitflow.dyndns.org/hebrew/Bible/Hebrew-Biblia_Hebraica_Stuttgartensia.pdf Przekład Vocatio nie jest dostępny w internecie, ale można go kupić. Można też sprawdzić w Bibliotece. nike - 2013-07-25, 10:33 Ta kropka nad "hej" teraz jest widoczna, ale np. w bibliach hebrajskich to, nawet szwy pod "jud" nie widać. Dzięki, jest to dobry dowód na imię Jehowa Zaraz sobie ten twój post skopiuje .
Mam przekład interilnearny sprawdziłam u Jeremiasza tez jest tak jak mówisz. wiec to jest moje niedopatrzenie hehehe.
tropiciel - 2013-07-27, 08:21 Benjamin.Szot A ja mam pytanie. Co myślisz o poglądzie, że imię Boże należy wymawiać Jahowah lub Jahuwah ? http://www.youtube.com/watch?v=iMWE7yJA4fY Wiesław S. - 2013-07-27, 16:27
Jeśli chodzi o mnie, to uważam, że to nie tyle pogląd, co propozycja może być, ponieważ nie ma to ściśle określonej reguły, gdyby była, to zbędna była by nad tym wątkiem dyskusja... To moje zdanie, z którym jak sadzę inni też się zgodzą... Benjamin.Szot - 2013-07-27, 20:05 tropiciel Forma Jahowah jest niemożliwa, ponieważ w języku hebrajskim znaczyłoby to, że Jah ( jest ) howah czyli katastrofą, klęską, ruiną, zniszczeniem. Takie bowiem jest znaczenie słowa howah występujące w Iz.47 : 11 oraz Ez. 7 : 26. Określenie w taki sposób Boga było dla Hebrajczyków bluźnierstwem. Dowodem na to jest, że nigdzie tego słowa nie umieszczano przy Imieniu Bożym, aby to się mylnie i bluźnierczo komuś nie kojarzyło. Natomiast dopatrywanie się w imieniu JEHOWAH złożenia z Je oraz howah jest błędem, ponieważ " je " nic nie znaczy w języku hebrajskim. Poza tym nie ma żadnych dowodów, hipotetycznej zmiany Jaho- na Jeho- Wśród tysięcy teoforycznych imion w greckiej Biblii nie ma ani jednego, w którym byłyby samogłoski IAO. Również przypuszczenie, że hebrajskie imiona teoforyczne - wymawiane w pierwszej części Imienia jako Jeho- miałyby powstać z pierwotnej formy Jaho- jest nie do udowodnienia z punktu widzenia praw językowych. Według prawa Barth-Ginsberga wszystkie semickie imiona przechodziły ewolucję z Ja >Ji> Je. Jednak to prawo jest często stosowane w odwrotnym kierunku, czyli z powrotem do przodu : a więc z Je<Ji<Ja. Ci, którzy podają jako dowód rzeczowy imię Jisra'el, które w dokumentach odnalezionych w Ebla jest przeliterowane na Iaasra'il zapominają, że niektóre formy i imiona mogły być wokalizowane jako Ji zamiast Ja. W dodatku w tekstach z Mari z tego samego okresu potwierdzono wokalizację Ji- zamiast Ja- w wielu przypadkach. Warto zwrócić uwagę, że imię Jehu transkrybowano Iaua w inskrypcjach na czarnym obelisku Salmanasara III ( IX wiek pne. ) z powodu braku samogłoski "e" w języku akadyjskim. Próby więc dopasowania wymowy hebrajskiej do fonetyki akadyjskiej, samarytańskiej lub greckiej lub wyprowadzenie pronuncjacji Imienia Bożego z tych pogańskich języków są ewidentnym nieporozumieniem. Z kolei odczytanie Tetragramu jako Jahwoh - nie potwierdzają żadne imiona teoforyczne. Podobnie wygląda sprawa z próbą odczytania Tetragramu jako Jahuwah. W tej formie widać od razu diminutivum - Jahu, które znaczy dosłownie " Jah ( jest ) on ". Ale wpisanie deminutivum w pełny Tetragram byłoby niezrozumiałe. Poza tym Bóg nie musiał nikogo zapewniać w Tetragramie, że On jest Jah. Nie trudno też zauważyć, że forma -Jahu widnieje jako skrócona forma Imienia Bożego w zakończeniu hebrajskich imion teoforycznych. Tak więc wszystko wskazuje na to, że formy Jahowah, Jahwoh lub Jahuwah są błędne. tropiciel - 2013-08-28, 11:37 Benjamin Szot Jakie były metody odczytywania spółgłoskowego tekstu hebrajskiego przed okresem masoreckim ? Czy mógłbyś to wyjaśnić ? nike - 2013-08-28, 11:40 Też mnie to interesuje. Krystian - 2013-08-29, 02:45
myślę, że każdego chrześcijanina interesuje jak Bóg Prawdziwy ma na imię według mnie po czytaniu postów na tym forum i na forum biblia webd i po przeanalizowaniu Jego imię to Jehowa Axanna - 2013-08-29, 08:06 kazdy udowadnia to co sam przyjal. Czytajac jednych sie wydaje ze "o, maja racje", ale poczytaj innych, to wyda sie to samo, wszyscy maja swoje argumanty za i przeciw. Gdyby sprawa byla taka jednoznaczna jak twierdza zwolennicy odczytywania jako "Jehowa", to nie byloby tyle kontrowersji... Ja tam wole sie wstrzymywac od stosowania czegos, w czym pewna nie jestem, choc moze nie mam racji, bo na przyklad imie jezusa tez jest wymawiane na rozne sposoby, w Polsce Jezus, w Rosji Isus itp. Y - 2013-08-29, 10:00 A o co wy się właściwie spieracie, bo już zgłupiałem? O wymowę? A co wy chcecie być jak ci literolodzy od siedmiu boleści? Oczywistym jest że w języku hebrajskim w dialekcie masoreckim wymawia się Jehua, Jehoua a czasami Jehwi lub Jehoui - zależy od miejsca w tekście. Forma podstawowa to Jehoua - zgodna z masorecką wymową imion teoforycznych. Poświadczona jest nawet w starożytności. Natomiast w języku hebrajskim w dialekcie samarytańskim obowiązuje wymowa Jahwa lub Jahwe, poświadczona w starożytności. Stąd forma tradycyjna, chrześcijańska - Jehowa, oraz forma naukowo-antyczna, Jahwe. W czym problem? A czy wy używacie swoich imion w poprawnej wymowie? A jak chcecie poprawnie wymawiać Imię Boże, skoro nie umiecie wymówić 4-5/7 dźwięków/liter tego imienia? 
Poza tym, inaczej to imię wymawiał Abraham, inaczej Mojżesz, inaczej Dawid a inaczej Jezus i apostołowie... o co chodzi? Takie konkretne ustalanie jedynie poprawnych wymów które nigdy nie istniały, rodzi tylko niepotrzebne podziały i kłótnie. Ma to więcej wspólnego z liczeniem diabłów na główce od szpilki niż w Biblią czy Ewangelią. Sama Biblia zawiera różne wymowy w zależności od miejsca i czasu a wy czas tracicie na próżne i bezpodstawne spory... 
Jak pogodzić tę różnorodność? Vide infra
bartek212701 - 2013-08-29, 13:14
Y - 2013-08-29, 13:22
Bartusiu, linijkę wyżej o tym napisałem
Cytat zrobiłeś z Biblii samarytańskiej
bartek212701 - 2013-08-29, 13:23 ok
nike - 2013-08-29, 13:52 Beniamin Szot właściwie już wyjaśnił dosyć dokładnie, jaki odczytywać tetragram Polemizowałam z nim trochę, bo nie dowidziałam kropki nad hej יְהֹוָה według samogłosek zaznaczonych, dokładnie brzmi: Jehowa [h] ostatnie [H] w domyśle. [nie wypowiada się długo] str. 5 tego tematu. A tak dokładnie to ja rozmawiałam z żydami i dowiedziałam się,że jak kto wypowie czestoi tak jest, bo zależy z jakiego rejonu świata żydzi do Izraela przybyli. Ja będę W wrześniu w Izraelu i będe na spotkaniach z żydami mesjańskimi to dokładnie popytam jak to oni wypowiadają, więc wam opowiem. bartek212701 - 2013-08-29, 13:58
Y - 2013-08-29, 14:28
To jest oczywiste. Przez tyle wieków w rozproszeniu różnie czytano. Tak samo jak różnie się czyta łacinę czy cerkiewnosłowiański. Popatrzmy na Kajaka Julka Czarka
Zapis: Caesar w łacinie archaicznej czytano: Kaesar. w łacinie klasycznej czytano: Kajsar. w łacinie południowoeuropejskiej: Czesar. w łacinie środkowoeuropejskiej: Cezar. w łacinie zachodnioromańskiej: Sesar w łacinie anglosaskiej: Sizaa lub SizaR. Nie wynika to z żadnych błędów, lecz ze zmian języka. Jak widzimy, nawet Gajusz Juliusz Cezar, nie wymawiał swego przydomku poprawnie
Tak samo jest ze wszystkimi imionami, które zmieniają się wraz ze zmianą języków - to tyczy to zarówno języków żywych jak i martwych. Bo jak np. rusek czy serb ma w cerkiewnosłowiańskim przeczytać imię Swętoslawъ skoro w jego języku od 800 lat nie ma już ę i ъ? Więc czyta po swojemu - Swjatoslaw. Tak samo jest z hebrajskim. Nie dość, ze zmieniał się z czasem, to i z przestrzenią. Choćby już za czasów sędziów były różne dialekty. W plemieniu Efraima nie wymawiano sz. Nie mogliby więc poprawnie wymówić imienia Jehoszua... o zgrozo!
A może to plemię Efraima poprawnie wymawiało, a w dialekcie Judejskim pojawiło się sz? A ile głosek jeszcze się zmieniło od tamtych czasów? Już samo to, że niektóre litery hebrajskie reprezentują różne dźwięki, pokazuje, że wymowa się zmieniała. Pytanie za 100: jak nazywał się poprawnie Abraham? Abraham mówił z Izaakiem i Ismaelem w tym samym języku. Ani jedni, ani drudzy języków nowych się nie uczyli. Jeden zapamiętał imię przodka jako Avraham, a drugi jako Ibrahim. Jak nazywał się Abraham?
Nie wiemy - bo on się posługiwał jakimś dialektem języka protosemickiego
A hebrajski i arabski są dopiero jego pochodnymi. Wymowa tak się w obu zmieniała, że dziś są to dwa odrębne języki. I tak było zawsze. Kłótnie o to jaka jest poprawna wymowa są pozbawione wszelkiego sensu. A jeśli pada pytanie o poprawną to trzeba zadać pytania: 1. Gdzie? 2. Kiedy? 3. W jakim języku? Inna była za czasów Abrahama w Paddan Aram a inna w tym samym czasie w Kanaanie. Jeszcze inna była za czasów Dawida w Judei a inna w Dan. Inna za Jeremiasza, a inna za Jezusa... nawet w Biblii są różne wymowy, bo w różnych czasach księgi były spisywane. Nawet imiona tych samych osób różnią się, w zależności od czasu i miejsca spisania. Podobnie jest z imieniem Bożym. To jest tak oczywiste... Można ustalić 2 rzeczy: 1. Jak czyta się tekst masorecki z X wieku w XXI wieku. 2. Jak czyta się tekst samarytański z V wieku w XXI wieku. Czasem mamy świadectwa greckie i łacińskie z innych wieków... To wszystko. Nie ma o co kruszyć kopij. Y - 2013-08-29, 14:58 Co do wymowy hebrajskiej... Miałem kiedyś przyjemność rozmawiać z Urim Huppertem.
Pogadaliśmy sobie o wielu zagadnieniach dotyczących żydów, Żydów i Izraela. Mówił on, że gdy odtwarzano język hebrajski to oparto się na wymowie sefardyjskiej, którą uważano, za bardziej prawidłową no i w ogóle sefardyjczycy, to byli tacy bardziejsi żydzi niż wątpliwi aszkenazyjczycy... po wielu latach, gdy już powstało Medinat Jisrael, przyjechali do Izraela żydzi z Jemenu... jak się okazało, ichnia wymowa była bardziej zbliżona, jeśli nie identyczna do tej aszkenazyjskiej... i klops! Ale było już za późno... o kilkadziesiąt lat... heheh
Najbardziej mnie dziwi, że ludzie spierają się o rzeczy w sytuacji gdy obie strony racji nie mają a jednocześnie mają, a nie są w stanie dostrzec słynnych oczywistych oczywistości...
Inny ciekawy przykład to języki albański, grecki, rumuński i turecki. 1. Albański standardowy w czasach przed drugą wojną światową oparty był na wymowie gegijskiej. Po wojnie, gdy do władzy dorwał się Envar Hodża, który był Toskiem, zmienił standard na toskijski. I tak, opozycja za granicą, literaci itp. stali się nagle wiochmenami, kórzy musieli się uczyć na nowo języka albańskiego
2. Po uzyskaniu niepodległości przez Grecję w latach 30tych XIX wieku, postanowiono w ramach re-hellenizacji oczyścić grekę z naleciałości albańskich, słowiańskich a zwłaszcza tureckich i w rezultacie powstał nowy język, mało zrozumiały dla przeciętnego ludowego Greka, ale za to bardziej zbliżony do greki starożytnej i bizantyjskiej. Taki bilingwalny ping pong trwał długo, bo aż do lat 70tych XX wieku. W końcu odrzucono poprawniejszą grekę. 3. Rumuński jest językiem romańskim. Z pochodzenia. Jadnak w XIX wieku miał tak olbrzymią liczbę słów słowiańskich, ze był zaliczany do języków słowiańskich! W XIX wieku na fali nacjonalizmu, oczyszczono go z większości slawizmów uzupełniając słownik wyrazami z innych języków romańskich, jeśli nie było własnych zastępników. W rezultacie, teksty w języku sprzed reformy są w zasadzie niezrozumiałe dla Rumuna. To tak jak byśmy dziś czytali Pana Tadeusza i ni w jotę go nie pojmowali.... 4. Podobnie było z językiem tureckim. Posiadał on tak dużą ilość hellenizmów, arabizmów i iranizmów (w tym gro persizmów), że po usunięciu tych słów i zastąpieniu ich słowami pochodzenia turańskiego, teksty sprzed 1920 roku - są całkowicie niezrozumiałe dla dzisiejszego klasycznego Turka. To tak, jakby czytać dzieła Sienkiewicza po niemiecku, no a przynajmniej po kaszubsku...
A więc widzimy, że język czasami zmienia się drastycznie... a wraz z nim wymowa... Zresztą, każdy kto pojedzie na wieś, albo uczy się angielskiego lub też poczyta teksty staropolskie wie, że wymowa nie jest i nigdy nie była jednolita... To chiba tile...
Benjamin.Szot - 2013-09-02, 17:59 Przed okresem masoreckim, a więc przed 500 r. n.e. Żydzi posługiwali się metodą zwaną אמות קריאה czyt.ʾimmot qeriʾa ( łac. Matres Lectionis ). Według tej metody litery א ( alef ), ה ( he ), ו ( waw ) oraz י ( yod ) pełniły również rolę zapisu samogłoskowego. Manuskrypty z Qumran potwierdzają, że י (yod ) było odczytywane jako samogłoska i ( lub e ), ו ( waw ) - jako samogłoska o ( lub u ), ה ( he ) - jako samogłoska a - na końcu słowa oraz א ( alef ) - przeważnie jako samogłoska a. Dzięki temu można było odczytać Tetragram jako J-eH-U-A ( Jehouah ) [ostatnie he - było zanikające ] co stanowiło odpowiednik późniejszego masoreckiego zapisu JeHoWaH. Potwierdzają to dzisiaj manuskrypty z Qumran oraz analiza imion hebrajskich. Juda Halevi napisał w swojej książce pt. Kuzari ( wydanej ok. 1140 r. ), że litery tworzące Tetragram były używane jako samogłoski do innych słów. W Kuzari IV: 3 Juda Halevi napisał, związane, że Y jest używany dla I, W dla O[/quote] i H dla A. Stąd też w pierwszym wieku, Józef Flawiusz, żydowski pisarz, napisał, że tetragram jest napisany z czteroma samogłoskami (a nie cztery spółgłoskami ) - Józef Flawiusz : Wojna żydowska V: 235. W opisie z Księgi Wyjścia 28 : 36 - 39 jest napisane, że na diademie noszonym przez arcykapłana miał być umieszczony Tetragram. Litery tworzące Tetragram były zapisane w paleo-hebrajskim i były odczytywane jako samogłoski. Poświadczyły to pisma z Qumran z I wieku. Yod służyło do identyfikacji I lub E. waw do identyfikacji o lub u, zaś he do identyfikacji a na końcu wyrazu. Między dwoma samogłoskami he służyło do identyfikacji e. W ten sposób tworzyło samogłoskowe compositum IEOA. Dodatkowym świadectwem jest Talmud. Tetragram jest tam nazwany " Szem Ha-meforasz " czyli "Imię wyraźnie odczytane " litera po literze " - patrz : Gesenius 6567 komentarz na # 2. Talmud zakazywał wymawiania Tetragramu według dźwięku jego liter - Sanhedryn 101a 10:01. Wyrażenie " wymawiać Tetragram zgodnie z jego literami " oznaczało wymawianie Imienia Bożego według dźwięku, a nie według zapisu liter. tropiciel - 2013-09-04, 08:42 Benjamin.Szot Czy jednak ta metoda przed-masorecka nie dawała pewnej dowolności w odczytaniu Tetragramu ? Benjamin.Szot - 2013-09-09, 08:34 tropiciel Owszem po pewnym czasie zagrażała dowolność i dlatego masoreci uściślili wymowę poprzez system samogłoskowej punktacji zwany niqqud. http://en.wikipedia.org/wiki/Niqqud tropiciel - 2013-09-14, 10:40 Benjamin.Szot Płynie z tego wniosek, że Żydzi wiedzieli jakie jest Imię Boże i jak powinno się je wymawiać. Ci, którzy to negują po prostu nie znają tych faktów, albo nie chcą ich znać, aby nie zawalił się ich światopogląd. Krystian - 2013-09-14, 22:09
mi się nie zawali, ponieważ dobrze o tym wiem, że Bóg Prawdziwy ma na imię Jehowa zresztą do tego, przyczynił się David i Benjamin, pośrednio ŚJ, ponieważ był czas , że imię Boga bałem się wypowiadać, aby Mu nie uwłaczyć Benjamin.Szot - 2013-09-15, 13:02 Krystian Skoro więc o tym wiesz, okaż teraz Bogu wdzięczność i mów innym ludziom o Świętym Imieniu Bożym oraz aby odstąpili od wszelkiej nieprawości jeśli chcą to Imię wysławiać i wzywać i jeśli chcą wejść do Królestwa Bożego, które nadchodzi - Joela 3 : 5; 2 Tym. 2 : 19; 1 Piotra 1 : 15 - 19; Mat. 10 : 7. Polecam też strony : http://biblia-odchwaszczona.webnode.com http://wwwJehowa.info http://www.lifespurpose.n.../NameofGod1.htm http://www.karaite-korner.org/yhwh_2.pdf http://www.lexiconcordance.com/hebrew/3068.html http://www.blueletterbibl...m?strongs=H3068 Benjamin.Szot - 2013-09-24, 22:48 Ciekawy wywiad z Nehemiaszem Gordonem na temat Imienia Bożego Nehemiasz Gordon rozmawia na temat swojej nowej książki Shattering The Conspiracy of Silence - The Hebrew Power of The Priestly Blessing Unleashed https://www.youtube.com/watch?v=uiNbvp6MYhs tropiciel - 2013-09-26, 11:32 Benjamin.Szot Jest rodowitym Źydem, synem rabina po gruntownych studiach na Hebrew Uniwersity of Jeruzalem. Brał udział w badaniach nad zwojami z Qumran. Osobiście uderzyła mnie radość emanująca z niego, gdy mówi o Imieniu Bożym. pprawda - 2013-09-26, 22:22
konstruktywna dyskusja wzbogaca - im więcej wiemy na te tematy tym lepeiej - nie ma potrzeby się ograniczać - Nehemiasz Gordon - hebrajczyk - podaje wiele cennych informacji- https://www.youtube.com/watch?v=uiNbvp6MYhs https://www.youtube.com/w...74_mtdO&index=5 https://www.facebook.com/...148441341847457 https://www.youtube.com/w...2DWBjyVfNU#t=36 http://www.youtube.com/wa...ddCNY6U77Y#t=28 http://www.nehemiaswall.c...er-fixed_cr.jpg Benjamin.Szot - 2013-09-28, 09:00 gwoli ścisłości : Nie ma czegoś takiego jak język hebrajski w dialekcie masoreckim, tak samo jak nie istnieje język hebrajski w dialekcie samarytańskim. Niektórzy błędnie uważają, że Mesjasz mówił po aramejsku i wielu dało się nabrać na tą bajkę, oglądając film - Pasja - Mela Gibsona. Tymczasem prof. Sebastian Brock wykładowca na uniwersytecie w Cambridge jeden z najwybitniejszych znawców języka aramejskiego na świecie z którym udało mi się nawiązać kontakt, wyjaśnił mi, że język w filmie Pasja jest językiem syryjskim, który nie wiele ma wspólnego z językiem, którym mówił Mesjasz. Jehoszua ( gr. Jezus ) rozmawiał językiem ludu i był to język hebrajski - w dialekcie galilejskim-aramejskim, ale był to język hebrajski, a nie aramejski. Z kapłanami zaś rozmawiał językiem Tory czyli czystym językiem hebrajskim. Y - 2013-09-28, 10:46 Aby nie dublować: http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?p=20111#20111 Ozeasz - 2013-12-07, 22:44 Jesli chodzi o imie Boga to u zydow bylo tak wielkie ze bali sie go uzywac i ja tez tego nie robie zgodnie z przykazaniem 2Moj.20:7 Nie nadużywaj imienia Pana, Boga twojego, gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, który nadużywa imienia jego. jak to maja w zwyczaju niektore wyznania, natomiast nie sadze aby Faraon wierzyl w tego samego Boga, jednym z dowodow moze byc 2 moj. 7.16 I powiedz mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie z wezwaniem: Wypuść lud mój, aby mi służył na pustyni; lecz ty dotychczas nie usłuchałeś. Poza tym kiedy Izrael wyszedl z niewoli i tulal sie po pustyni z niecierpliwosci ulali sobie cielca i oddawali mu czesc, to byl skutek 400 lat niewoli w Egipcie i przyjecie ich jakby to nazwac wiary i czczenia bozkow, czyli egipcjanie czcili ulane posagi. Benjamin.Szot - 2013-12-08, 09:22 Ozeasz
Jeśli cytujesz werset biblijny to go nie przekręcaj, bo w tekście hebrajskim brzmi ten werset inaczej. Katolicki kler Imię Boże usuwał z Biblii i nie miał żadnego szacunku do tego. Do dnia dzisiejszego włącznie agenci różnych katolickich organizacji propagują w internecie fałszywe poglądy na temat Imienia Bożego, bo kler boi się, że straci autorytet wśród ludzi. Przez wieki i zwłaszcza w ostatnim stuleciu to właśnie kler katolicki prześladował i nadal prześladuje ludzi, którzy Imię Boże wyznają.
znowu przekręciłeś werset. Takiego wersetu nie ma w Torze.
to nie był skutek niewoli w Egipcie lecz nieposłuszeństwa wobec Boga efroni - 2013-12-08, 09:49 Izaak Cylkow - polski rabin i kaznodzieja, tłumacz Biblii Hebrajskiej z języka hebrajskiego na polski. Nie wzywaj imienia Wiekuistego, Boga twojego, do fałszu! Gdyż nie przepuści Wiekuisty temu, który wzywa imię Jego do fałszu (Exodus 20;7) ----------------------------- I powiedz mu: Wiekuisty, Bóg Ibrejczyków posłał mnie do ciebie, mówiąc: uwolnij lud Mój, aby mi odprawili służbę na pustyni; a oto nie usłuchałeś dotąd. (Exodus 7;16) Bóg-Stwórca , Przedwieczny , Mocny , Potężny , Wszechmocny , Wiekuisty Majestat jest Jeden JEDEN i wszyscy znamy Jego IMIĘ i to Imię jest wyjątkowe , jedyne w swoim rodzaju , inne niż inne imiona i nie pomylimy tego Imienia z innym imieniem bo nie ma drugiego takiego Imienia a ze względu na bojaźń i szacunek dla tak potężnego Majestatu nie wymawiaj Imienia swego Boga nadaremno ( Jehowa to , Jehowa tamto ) bo to nie twój koleś ( czy zwracasz się do swego ojca jak do kolesia , po imieniu ? ) Benjamin.Szot - 2013-12-08, 10:26 efroni jak byś znał hebrajski to byś wiedział , że w tekście hebrajskim zarówno jednym jak i drugim, który cytujesz jest zapisane Święte Imię Boże. A Bóg Stwórca np. dla Arabów to jest Allah, a dla Hindusów - Brahma, a jednak ani Allah ani Brahma to nie jest JEHOWAH. Gdyby to było wszystko jedno jakie Bóg ma Imię to Pierwsze Przekazanie Biblijnego Dekalogu byłoby niepotrzebne ! Wzywanie zaś do czczych rzeczy Imię Boże to nie to samo co jego wysławianie i mówienie o tym Imieniu. Spytaj swoich kolesi z parafii jak uświęcają Imię Boże i dlaczego prześladują tych, którzy o tym Imieniu Bożym mówią. Dlaczego kler wymazał Imię Boże z kart Biblii ? czyżby tak się troszczył o Imię Boże ? Historia ostatniego stulecia na coś takiego wcale nie wskazuje ! nike - 2013-12-08, 12:03
לֹא תִשָׂא אֶת-שֵׁם-יְהוָה אֱלֹהֶיךָ לַשָׁוְא כִּי לֹא יְנַקֶּה יְהוָה אֵת אֲשֶׁר-יִשָׂא אֶת-שְׁמוֹ לַשָׁוְא Tekst ten dokładnie brzmi: Nie będziesz wzywać imienia JHWH Boga twojego na próżno bo nie zostawi bezkarnie JHWH temu który wzywa imię jego na próżno. Ozeasz napisał: Nie nadużywaj imienia Pana, Boga twojego, gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, który nadużywa imienia jego. Beniaminie w którym miejscu cos przekręcił? Jedynie to,ze nie napisał tetragramu, w naszych bibliach jak wiesz dobrze tetragram nie występuje w ogóle.
וְאָמַרְתָּ אֵלָיו יְהוָה אֱלֹהֵי הָעִבְרִים שְׁלָחַנִי אֵלֶיךָ לֵאמֹר שַׁלַּח אֶת-עַמִּי וְיַעַבְדֻנִי בַּמִּדְבָּר וְהִנֵּה לֹא-שָׁמַעְתָּ עַד-כֹּה I powiedział mu JHWH Bóg hebrajczykow posłał mnie do ciebie mówiąc wypuść lud mój aby służyli mi na pustyni a oto nie usłuchałeś aż do tąd. Jaki w tym tekście Ozeasz zrobił przekręt? Beniaminie chwalebne jest,ze umiesz posługiwać się j. hebrajskim, ale nie wymagaj ,żeby każdy znał hebrajski. W tekstach które Ozeasz zacytował jest identyczna wykladnia, jedynie tylko brakuje JHWH. Proszę popraw mnie, bo ja trochę z llowy, a resztę z Vokatio. nike - 2013-12-08, 12:06
Bardzo słuszna uwaga efroni. Bóg to nie nasz kolega. Do swojego ojca, tez nie wolamy Franek podaj mi to czy tamto, tylko tato. A przed stu laty to Panie Ojcze się mówilo z szacunkiem. nike - 2013-12-08, 13:21 Imię własne Boga Najwyższego to JHWH--- Jehowa, Jahwe, zależy w jakim kraju i kto je wymawia. Najdokładniej to Jehowa [h] h raczej nie wypowiada się, Jahwe tez jest to samo imię.JHWH. wszystko zależy pod którą spółgłoską wstawisz samogłoskę. Pytałam sie będąc w Izraelu przewodniczce która urodziła się w Polsce i jest mesjanistyczna żydówką. nie wypowiedziała imienia własnego Boga ale powiedziała,że zależy kto skąd przybył do Izraela, tak mówi. Ogólnie Żydzi mówią Adonai, lub szem elohim--- imię Boga. i każdy wie dobrze o kim jest mowa. pprawda - 2013-12-08, 13:42 Benjaminie - bardzo dziękujemy za tak mądry artykuł - i mądre wypowiedzi - i prosimy o więcej artykułów ... http://tetragram.pl/ http://pl.wikipedia.org/wiki/Tetragram http://www.rumburak.friko...H/imie_boze.php Ozeasz - 2013-12-08, 14:39
Rozumiem ze nadepnalem na odcisk i stad twoja reakcja, nie mialem tego na celu lecz czasem niektorych trzeba napominac, moje zacytowane wersety pochodza z bibli warszawskiej i inne przeklady mowia podobnie, rozumiem ze pochodzisz od SJ i twoja biblia jest inna lecz nie win mnie za to. Poza tym w czasie kiedy ty pisales do mnie posty ja bylem sluchac Slowa Bozego ty jednak w tym czasie probowales mnie tu oczernic. Poza tym twoja wiedza na temat jezyka hebrajskiego jest tylko pozornie duza. Rozumiem ze dla ciebie inne przeklady bibli sa zle i niezgodne z prawda. Jednak ponizej postaram sie wyjasnic imie Boze. Tekst zaczerpniety i innych zrodel. Bog 1 Mojż. 1:1: „Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię” – tymi słowami rozpoczyna się Biblia. Polskie słowo 'Bóg' jest z reguły przekładane z hebrajskiego słowa ELOHIM – Strong 430. Jest to 'liczba mnoga' pierwotnego słowa 'EL' (Strong 410). Nie oznacza jednak (wielu) Bogów, lecz jest formą emfatyczną, tzw. 'pluralis maiestatis seu excellenie' (liczba mnoga godności i wyższości. Odpowiada w przybliżeniu polskiemu znaczeniu 'Bóg najwyższy'. Znajduje to także odbicie we współczesnej kulturze, gdzie (np.) edykt króla zawsze miał wstęp: 'My, król'... Również emfatycznym jest słowo hebrajskie 'ELOAH' – Strong 433 (wydłużenie słowa El dla podkreślenia wzniosłości). Odpowiada mu aramejskie (w Księdze Ezdrasza) słowo ELAH. Wszystkie te słowa są przekładane na polskie 'Bóg', 'Bożego', 'Bożym', itp. Słowo EL w hebrajskim ma dwa znaczenia: pospolite – oznacza kierunek – 'do', 'na' 'w'; oraz w odniesieniu do Boga – 'mocny', 'mocarz'. Wielu uczonych tłumaczy je jako 'być na przedzie' – co oznacza cechę przywódczą. To znaczenie można odnieść także do władców, królów i bohaterów wiary. Czasem oznacza aniołów, synów Boga. Słowo EL w Biblii występuje w złożonych imionach Boga. Abrahamowi objawił się jako Bóg Wszechmogący (El Szaddaj): – „To Ja objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi, Jakubowi jako Bóg wszechmocny, ale nie dałem im poznać, co znaczy moje imię, Jahwe” – 2 Mojż. 6:3 (Biblia Warszawsko – Praska). Melchizedek jest nazwany 'kapłanem Boga najwyższego' – El Elion1 (1 Mojż. 14:18). Również błogosławiąc Abrahamowi, Melchizedek nazywa Boga El Elion – Bóg Najwyższy. Inne złożone imiona to : Bóg Zawistny (Zazdrosny) – El Qanna (2 Mojż. 20:6); Bóg Miłosierny (Litościwy) – El Rachum (Słowo hebr. 'Rachum' zawsze odnosi się do Boga) (2 Mojż. 34:6); Bóg Mocny – El Kabbijr (Ijoba 36:5); Bóg Potężny (Wielki) – El Ssaggij (Ijoba 36:26). Jesli bedziesz chcial dyskutowac dalej to prosze o komentarze lecz jesli bedziesz mnie oczernial nie podejme dyskusji z Toba. Benjamin.Szot - 2013-12-08, 14:45 W najwyższym stopniu bezczelne i cyniczne wypowiedzi ateisty H.W.Rosenthala, który pluje na wszystkie wartości biblijne i obraża Boga Biblii i Jego Święte Imię - są obrazą Boga i wartości chrześcijańskich. Są pogwałceniem regulaminu każdego biblijnego forum. Bluźniercze wypowiedzi tego twórcy teorii spiskowych, którego poważnie nie traktuje żadne środowisko żydowskie zawierają ponadto poważne luki i niedpowiedzenia. ktoś zapomniał dodać, że Grupa Bilderberg , FED i Trilateral Commission zmierza do NWO pod auspicjami jezuitów i ich generała a obecnie papieża. Informacje na ten temat można uzyskać od : Malachi Martin - sekretarz prywatny kardynała Augustina Bei S.J. - egzorcysta, były jezuita, mieszkał i pracował w Watykanie przez wiele lat : http://www.youtube.com/watch?v=jm38uzpbY3k Alberto Rivera - były jezuita, zamordowany z zemsty za ujawnienie prawdy http://www.youtube.com/watch?v=cvcl8pe53yU ks. Piotr Natanek - zawieszony w działalności przez hierarchów kościoła ( kara suspensy ) http://www.youtube.com/watch?v=30m1oCuj26M Eric Jon Phelps - były jezuita http://www.youtube.com/watch?v=9fmi_uiID0o http://www.spirituallysma...esuits_1975.pdf http://www.vaticanassassins.org http://vaticannewworldord...purple-and.html Nieuchwytny - 2014-02-19, 11:41 Pokój wam bracia i siostry Co do ,,imienia”, to są duże problemy. Może podam linki do porządnych materiałów, bo sam nie będę tego tłumaczył, nie te kompetencje. Dużo tego, ale warto to przeczytać, w końcu chodzi o reputację Stwórcy i Jego Syna. Nie będę zakładał nowego tematu o fałszerstwie imienia Chrystusa, dam tu wszystko. http://my.opera.com/red-o...ow.dml/52368902 http://my.opera.com/red-o...g/2012/10/07/gw http://my.opera.com/red-o...zykowy-przekret http://www.zbawienie.com/imie-Boga.htm http://www.zbawienie.com/imie-Zbawiciela.htm http://my.opera.com/red-o...ow.dml/52489862 chrzest To nie jakieś tam intelektualne wywody jakie można, albo i nie, poznać, bo te fałszerstwa mają konkretny cel. Trzeba to przeczytać. Najważniejsze przykazanie to oddawać cześć Stwórcy całym umysłem. bartek212701 - 2014-02-19, 16:11 Nieuchwytny, To co pisze red i fword jest naprawdę totalnie niebiblijne, oparte na własnym widzimisię...wykręcają, przekręcają, odkręcają na wszelkie mozliwe sposoby, by być 'odkrywcami Prawdy' Iwona - 2014-02-22, 16:40
I ja się z nimi nie zgadzam bartek212701 - 2014-02-22, 16:55 Ten człowiek juz pousuwał pół NT...to wariat, nie Chrześcijanin. Nieuchwytny - 2014-02-23, 12:26 Pokój wam To, co piszą ci ludzie było znane już wcześniej, tylko dla wąskiego grona osób (wiem ze swojego otoczenia). Oni to tylko rozpowszechniają i to pod swoimi nazwiskami. Gdyby nie oni, znaleźliby się inni. Co do imienia Chrystusa, to zna je Kościół Prawosławny, czyż nie? Usuwanie NT? Nikt nie kwestionuje fałszerstw KRK i manipulacji jakich dokonali w tym, co znamy jako NT? Co do soborów i ich uczciwości to chyba nie ma pytań? Nie obrażajmy braci, którzy nie ufają ,,nieomylności" jakichś instytucji i szukają prawdy w oparciu o dowody. Przecież nikt nie ma pretensji, że ktoś akceptuje, np. Księgę Henocha a drugi już odrzuca Księgę Tobiasza? Pod warunkiem oczywiście, że nie ma wciskania innym do gardeł swojej opinii jako jedynej słusznej. Każdy ma swoje sumienie, żeby podjąć wybór, trzeba poznać dowody drugiej strony. David 77 - 2014-02-23, 15:50 Nieuchwytny,
Ty pewnie nie wiesz o tym że Mariusz nie popiera już tłumaczenie Krzysztofa Króla Moim Panem jest Jeszu - ? więc najpierw poczytaj dobrze jakie obecnie zajmują stanowisko odnośnie imienia Jezus a później przyjdź tutaj to porozmawiamy na ten temat . Cały problem polega na tym że Jesu to forma dopełniaczowa czyli kogo czego -Jezusa . po drugie Krzysztof Król zanim co znowu palnie to powinien najpierw zapoznać się z gramatyką j greckiego jak i hebrajskiego . Pozdrawiam oluss - 2014-04-13, 15:06 https://www.youtube.com/watch?v=4XlOHXOrG7A Benjamin.Szot - 2014-07-30, 13:07 Ciekawy wykład pt. Kto jest Israelem Bożym. Antysemityzm, nastawienie anty-hebrajskie spowodowało, że całe t.zw chrześcijaństwo uległo wypaczeniu tworząc Babilon Wielki opisany w Apokalipsie. Nie ma co do tego żadnych wątpliwości, kto tworzy drzewo oliwne i dlaczego niektóre gałęzie tego drzewa zostały odłamane. Natomiast oczywiście by być uczestnikiem korzenia i tłuszczu oliwnego niezbędne jest stosownie się do Prawa, ale Nowego Przymierza, którego Pośrednikiem jest Jehoszua Mesjasz. Nie można mieszać Starego z Nowym, bo to zupełnie tak samo jakby wlewać nowe wino do starych bukłaków - Marka 2 : 22 Natomiast drugi wykład pt. Tetragram Imienia Bożego - tak gdzieś w minucie 21 : 28 zaczął wykazywać poważne braki i błędy. Mówca powinien zacząć nie od Kodeksu Leningradzkiego, lecz daleko starszego Kodeksu z Aleppo z 930 r. Niestety mówca nie powiedział prawdy o Imieniu Bożym. Nieprawdą jest bowiem, że forma JEHOWAH jest niepoprawną formą i deklinacją Imienia Bożego. Jeśli według mówcy forma ta powstała przez nałożenie samogłosek z wyrazu Adonaj na Tetragram, to świadczy o tym, że mówca nie ma pojęcia o tym jakie samogłoski są wpisane w słowo Adonaj. W każdym bądź razie nie ma ani jednego manuskryptu hebrajskiego, który by potwierdzał formę Jahweh. Powoływanie się na pronuncjację samarytańską jest poważnym nieporozumieniem, gdyż to zupełnie tak samo jak gdyby ktoś chciał ustalać wymowę polską np. przy pomocy języka niemieckiego. Powstała w ten sposób forma Jahwe nie jest formą opartą na pronuncjacji hebrajskiej. Natomiast forma w zapisie JEHOWAH pojawia się w bardzo wielu wydaniach Tanachu bynajmniej nie katolickich czy protestanckich, lecz izraelskich. ( W Polsce dostępne wydanie Cylkowa oraz Tora Pardes Lauder - zachęcam do sprawdzenia jakiej punktacji samogłoskowej w Tetragramie użyto w tych edycjach). Kolejnym poważnym błędem jest twierdzenie, że Imię Boże jest formą kauzatywną czasownika hawah . Taka forma jest jednak bardzo wątpliwa. Przeszkodą jest bowiem koniugacja hebrajska. Każda koniugacja zmienia nieco odmieniany czasownik. Niektóre rdzenie mogą być odmienione we wszystkich siedmiu typach koniugacyjnych, ale w gruncie rzeczy większość może być odmieniona tylko w trzech lub czterech. W pozostałych formach koniugacyjnych - nie istnieją. I tak też sprawa wygląda z czasownikiem „ być ” - HJH, którego formą jest JHWH, ponieważ czasownik ten istnieje tylko w pierwszej ( kal ) i drugiej ( nifal ) koniugacji w Biblijnym Hebrajskim. Założenie więc, że JHWH jest formą piel lub hifil czasownika HJH jest bezpodstawne, gdyż czasownik ten nie istnieje w tych koniugacjach. Skoro forma hajah nigdy nie występuje w jezyku hebrajskim w formie hifil, to nie pozostaje nic innego jak przyjąć, że Imię Boże jest formą Qal i oznacza „ Tego, który jest ” z odcieniem aktywnego ujawnienia istnienia. Harmonizowałoby to z pozostałymi opisami Biblijnymi, z których wynika, że Bóg objawia nie tyle sam fakt swego istnienia, który był oczywisty dla Hebrajczyków , lecz raczej dynamizm i skuteczność swego istnienia. Istnienie Boga wyrażające się w skuteczności Jego działania było bowiem czymś najbardziej oczekiwanym przez Izraelitów jęczących w niewoli egipskiej. Bóg objawił więc w znaczeniu swego Imienia swą miłość wobec Izraela jako troskliwy i kochający Ojciec. W kwestii jedynie poprawnej formy jaką jest dla mówcy forma Jahweh, prelegent przyznaje, że forma Jahwe pochodzi z zapisów samarytańskich, a więc nie zapisów hebrajskich. Nie można jednak ustalać wymowy hebrajskiej na podstawie pronuncjacji samarytańskiej czy greckiej. Taki pogląd jest nie do przyjęcia, gdyż prawa fonetyki hebrajskiej nie mogą być dyktowane przez fonetykę innych pogańskich języków. Forma JEHOWAH jest jedyną pełną forma zapisu hebrajskiego, gdyż zawiera siedem zgłosek. ( Siedem dla Hebrajczyków oznaczało zawsze zupełność ). Oprócz niej jest jeszcze inna pełna forma Jehowih kiedy ją poprzedzał tytuł Adonaj. Nie jest to jednak forma deklinacyjna, gdyż Imię ( HaSzem ) jest nieodmienialne w deklinacji hebrajskiej. Forma ta pokazuje jednak, że Imię Boże było forma żywą, a nie zaś martwą. Mówca nic nie wspomniał o przed-masoreckiej metodzie odczytywania tekstu spółgłoskowego zwanej אֵם קְרִיאָה według której Imię odczytywano jako JEHOUAH. Talmud Tetragram nazywa Szem HaMeforasz które oznacza " Imię wyraźnie przeczytane " lub " Imię odczytane zgodnie odczytane według liter " - ( Sifrei Bemidbar 6 : 23 -27 ). A więc odczytanie chodzi o odczytanie " litera po literze " - por. Gesenius 6567 komentarz nr.2 Pomimo twierdzenia zwolenników kabały, że meforasz znaczy " ukryty " - łatwo jest znaleźć prawidłowe znaczenie tego słowa w Biblii - Nehemiasza 8 : 8 ; Ezdrasza 4 : 18. Talmud Sanhedrin 101 a 10 : 1 zabraniał korzystania z Świętego Imienia Bożego dla celów magicznych, zaś rabin Abba Szaul ( 130 - 160 ) dodał by nie wykorzystywać cytatów zawierających Tetragram do celów egzorcystycznych i wymowy według liter jako ostrzeżenie ochronne przed przekraczaniem tego nakazu, by mieć udział w przyszłym świecie. Talmud potwierdzał, że Imię ( HaSzem ) było odczytywane w ten sposób. Kiedy go spisywano nie było wtedy jeszcze znaków diakrytycznych. Metoda אֵם קְרִיאָה nawet dzisiaj jest skuteczna dzięki czemu czyta się tekst hebrajski pozbawiony znaków diakrytycznych ( niqqud ) bez kłopotu. Pozostaje jeszcze kwestia desygnatów określających specyficzne przymioty Boga Izraela. Kompletnym absurdem jest twierdzenie, że Bóg wiedział o upadku człowieka zanim przystąpił do stwarzania ( minuta 26 : 22 ). Gdyby tak było to Bóg zaprzeczyłby swojej miłości, gdyż stworzyłby człowieka wiedząc o wszystkich okropieństwach, cierpieniach i tragediach, które spadną na całą ludzkość. Taka bezduszna filozofia pomija fakt, że miłość nie podejrzewa i zawsze spodziewa się tego co dobre - 1 Kor. 13 : 4 - 8. Bóg stwarzając doskonałego człowieka nie miał powodu mu nie ufać i podejrzewać, że się przeciw Niemu zbuntuje. Obdarzył go zaufaniem i miłością. 1 Samuela 2 : 3 nigdzie nie zawiera określenia, że Bóg jest wszechwiedzący. Określenie אֵ֤ל דֵּעוֹת֙ ( El Deot ) nie oznacza Boga wszechwiedzącego, lecz Boga wiedzy, poznania - ( דֵּעָה od rdzenia ידע ). Nie jest to więc prawdziwy desygnat Imienia Bożego wbrew temu co stwierdza mówca w min. 27 : 15. O tym, że Bóg nie jest wszechwiedzący dobitnie stwierdza Genesis 22 : 12. Bóg bez wątpienia jest Wszech-Mądry co nie jest równoznaczne z wszechwiedzą. Podobnie Bóg nie jest wszechmogący, lecz Wszechmocny, ponieważ sam sobie nie zaprzecza - 4 Moj. 23 : 19; Tyt. 1 : 2. Warto też zwrócić uwagę, że Jehoszua - יְהוֹשֻׁ֣עַ ( a nie Jehoszuah jak błędnie wymawia mówca - w minucie 29 : 36 oraz 30 : 06 ) to nie jest Imię Boże, lecz Imię Syna Bożego. Jehoszua ( Jeszua ) nie jest Najwyższym, lecz Synem Najwyższego - Łuk. 1 : 32. Najwyższy może być tylko jeden i jest nim JEHOWAH - Psalm 83 : 19; 5 Moj. 6 : 4; Marka 12 : 29. Jeszua nie jest Bogiem Najwyższym, a imię jakie nosił jest jednym z wielu imion teoforycznych typowych dla Izraela. Gdy słudzy arcykapłanów upadli przed Jeszuą z Nazaretu na twarz, gdy przyszli go aresztować ( Jana 18 : 6 ) wcale nie świadczy, że przedstawił się jako Bóg, który objawił się jako Ehje. Bo wtedy powiedziałby o sobie tak jak Bóg Mojżeszowi Ego Eimi Ho On ( Jestem Istniejący ). Natomiast Jeszua powiedział o sobie tylko ego eimi ( ja jestem ) co oznaczało, że jest tym Jezusem z Nazaretu, którego szukają. Ci którzy upadli przed nim na twarz mogli odczuć po prostu moc Bożą promieniującą z Chrystusa, ale też mogło być tak, że w pierwszym rzędzie mu się pokłonili jako znanemu Nauczycielowi co było typowym wschodnim zwyczajem. Bez względu na to jak było czego dzisiaj nikt nie jest w stanie ustalić na pewno nikt w Izraelu nie kłaniał się Chrystusowi jako Bogu Wszechmocnemu. I jeszcze jedno. Jeśli mówca używa w odniesieniu do wspólnot mesjanistycznych określenia " nasi bracia " - to jest dla mnie oczywiste o jakie poglądy tu chodzi. Ci pseudo-Żydzi wywodzący się ze środowisk zielonoświątkowych przyjęli trynitaryzm, który jest kompletną herezją nie mającą nic wspólnego z poglądem prawdziwych Hebrajczyków i pierwszych chrześcijan, którzy też byli Hebrajczykami. Bardzo dziwne, że takich ludzi nazywa swoimi braćmi. Cały zaś końcowy drugi wykład na temat Imienia Bożego trochę mi zajeżdża poglądami Williama Marriona Branhama. Może się mylę, ale takie odniosłem wrażenie. Tak więc reasumując pierwszy wykład na temat Izraela Bożego został zepsuty drugim wykładem w którym podano niezgodne z prawdą informacje. http://www.youtube.com/watch?v=g9Ha-ioayR8 _____________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com oluss - 2014-11-21, 17:39 tak JHWH to Imie Boze.Amen
Benjamin.Szot - 2014-11-21, 18:19 JHWH to tylko cztero-spółgłoskowy zapis Imienia Bożego i to nie jest brzmienie Imienia. Święte Imię Boże to JEHOWAH - taki zapis widnieje w najstarszym tekście masoreckim czyli Kodeksie z Aleppo z 930 r. Wcześniej Żydzi posługiwali się metodą em-qeriai podobnie odczytywali Imię Boże. Wszystkie żydowskie wydania Tory jakie są aktualnie dostępne w Polsce np. Przekład Izaaka Cylkowa, Tora Pardes Lauder mają punktację JEHOWAH _____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com MieczDucha - 2014-11-21, 19:44 , dziesiątki albo setki "jedynych prawdziwych imion" na które każdy ma "100 % dowody" : http://mieczducha888.blog...szu-i-inne.html , Benjamin.Szot - 2014-11-21, 19:57 MieczDucha kocioł w tym temacie to jest tylko w głowie tych, którzy mącą bo mają braki w wykształceniu ! proponuję zacząć studiować język hebrajski, by nie powtarzać niedorzeczności po nieukach ! _________________________________ Benjamin.Szot - 2014-12-10, 22:19 Polecam wszystkim uzupełnić wiedzę : http://en.wikipedia.org/wiki/Jehovah oluss - 2014-12-11, 11:40 Zakazy używania imienia Bożego http://pl.tetragram.wikia...nia_Bo%C5%BCego Przez stare zakazy teraz ludzie bladza.. fakt jest faktem czyli Ojciec tez siebie nazwal.. 
http://poznawaniebiblii.w...ie-boze/page/2/ 
"W Las Lunas, w Nowym Meksyku znaleziono inskrypcję z dziesięcioma przykazaniami w formie skróconej, które wyryto na kamieniu. Uczeni dokładnie zbadali te inskrypcje i datują je na rok około tysięczny p.n.e., czyli na czasy króla Salomona." http://tetragram.pl/458 ciekowostka/: http://innemedium.pl/wiad...naszego-stworcy Benjamin.Szot - 2014-12-11, 21:37 olus W w/w artykule zwrócono uwagę na szereg istotnych faktów. Powołują się na Nehemiasza Gordona oraz na baptystę Johna Gilla ( 1697 - 1771 ), który posługuje się argumentacją protestanckiego hebraisty Johannesa Buxtorfa II ( 1599 - 1664 ) w jego dziele pt. A Dissertation Concerning the Antiquity of the Hebrew Language, Letters, Vowel-Points and Accents, że punktacja samogłoskowa nie została wynaleziona przez masoretów, lecz jest daleko starsza. Cytuje karaimskiego uczonego Mordechaja ben Nisan Kukizov ( 1699 ), według którego przekaz Prawa nadanego Mojżeszowi był bardzo dokładny. John Gill cytuje Elia Levitę ( 1469 - 1549 ) renesansowego hebraistę, według którego " Nie było żadnej sylaby bez punktu, ani żadnego słowa bez akcentu. " I tak system samogłosek i akcentów był stosowany przed masoretami o czym świadczy : 1. Kuzari ( 1140 r. ), którego autorem jest Jehuda Halevi 2. pisma Sadia Gaona ( 927 r. ) 3. pisma Hieronima ( 380 r. ) 4. pisma Orygenesa ( 250 r ) 5. Zohar ( 120 r.) 6. spór miedzy Hillelem i Szammaiem ( ok. 30 r. ) 7. wypowiedź Jezusa - Mt. 5 : 18 ( ok. 31 r. ) 8. świadectwo karaimów ( ok 120 r.pne. ) 9. świadectwo Demetriusa Falereusa bibliotekarza Ptolemeusza II ( 277 . pne ) W dzisiejszych synagogach od niepamiętnych czasów czyta się test spółgłoskowy bez punktacji masoreckiej. _____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com oluss - 2014-12-12, 05:31
nie wylapalas Migdalciu
Jako moja asystentka musisz sie bardziej postarac! zebym ja cie czasem nie ukaral 
Nie jestem przekonany czy prawidlowo jest Jahwe czy tez Jehowa ale nie neguje zadnej z tych opcji.Do Jehowy i tak powinnismy sie zwracac Ojcze....bo jest naszym Ojcem . Odbić Konstantynopol! - 2014-12-12, 06:26
To jest jedna z ciekawszych i coś wnoszących uwag od dawien dawna. oluss - 2014-12-12, 22:09
to moze wrocimy do tematu. Dlaczego Jehowa a nie Jahwe?? Odbić Konstantynopol! - 2014-12-12, 22:11
Dlatego, że tak się tradycyjnie przyjęło. Można oczywiście także używać formy Jahwe. Tyle, że ona bardziej taka naukowa i historyczna. oluss - 2014-12-12, 22:16 Czyli wedlug ciebie tez prawidlowo jest Jehova? Wiekszosc opowiadaa sie za Jahwe.Na innym forum ktos mi napisal ostatnio ze zadno z nich nie jest prawidlowe Kazdy ma jakies swoje
argumenty.Ciezko sie polapac .. zion599 - 2014-12-12, 22:19 te spory o imie Pan Bog widzi i nie wiem co mysli.. opcje są dwie: albo - ''ale dzieci , kłocą się jak w piaskownicy o literki pomijając to co najważniejsze'' albo gorzej - ''każdemu odplace za robienie z mojego imienia powodu do wojny'' Obawiam się tego drugiego - to do benjamina i t p . oluss - 2014-12-12, 22:41 tak nalezy uwazac aby nie wpasc w jak ja to nazywam literkowe balwochwalstwo ale sam temat jest ciekawy
Odbić Konstantynopol! - 2014-12-12, 23:09
Obie formy są prawidłowe - bo znane i przyjęte. Wiadomo kogo oznaczają i skąd pochodzą. Wszystkie inne dywagacje to głupota. To tak, jakby się spierać która forma jest poprawniejsza: Szczepan czy Stefan? A może Stiopa?
oluss - 2014-12-13, 04:28 a moze obie sa bledne
jak pisalem dla mnie to bez roznicy bo samo imie nikogo nie zbawie ale nalezy uwazac aby nie zbluznic...Wydaje mi sie ze jakby to bylo takie wazne to BOg zrobilby tak aby nikt nie mial co do tego watpliwosci.. ostatnio czytalem teksta na ten temat i wzbudzil we mnie watpliwosci.. Ciekawe co na to Tropiciel
Jahwe czy Jehowa? Skoro trudno ustalić brzmienie Bożego imienia pozostając na terenie samej tylko hebrajszczyzny z jej zapisem spółgłoskowym, warto po pomoc zwrócić się ku grece. Istnieją bowiem starożytne rękopisy biblijne w języku greckim (posiadającym w swym alfabecie, jak wiadomo, zarówno znaki spółgłosek jak i samogłosek), które transliterują imię Boga Izraela jako VIabe, (Jabe) lub VIaoue, (Jaoue). Występujące w tych transliteracjach samogłoski a - e jednoznacznie przemawiają za wymową imienia Bożego jako Jahwe. Natomiast brzmienie w wersji „Jehowa” powstało w wyniku błędu. Otóż poczynając od VIII w. po Chrystusie zaczęły się rozwijać w Palestynie szkoły rabinackie, w których działali tzw. masoreci („przekaziciele tradycji”; od hebr. słowa masora - tradycja). Opracowali oni, w trosce o ujednolicenie brzmienia tekstu biblijnego, system znaków w formie kombinacji kropek i kresek, umieszczanych pod lub nad literami (spółgłoskami) hebrajskimi, a oznaczających samogłoski. Używany do dziś w drukowanych wydaniach Biblii Hebrajskiej system tyberiadzki wokalizacji został uznany za oficjalny w X w. po Chrystusie. W tym czasie (od kilkunastu(!) już wieków, począwszy od powrotu z niewoli babilońskiej w VI w. przed Chrystusem) imię Boże w ogóle nie było wymawiane. Powodem była wielka cześć dla tego imienia i obawa przed przekroczeniem drugiego przykazania Dekalogu: „Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy” (Wj 20,7). Dlatego właściwe imię Boże zastępowano przy czytaniu na głos, na przykład w synagodze, słowem Adonaj („Pan”, dokładniej „mój Pan”). Aby zaznaczyć konieczność tej zamiany, w rękopisach biblijnych przy spółgłoskach imienia Bożego hwhy (JHWH) umieszczano samogłoski pochodzące ze słowa Adonaj. Z powodu hebrajskich reguł fonetycznych, pierwszą samogłoskę „a” zmieniono na „e”. Dopiero w XVI w. renesansowa tradycja chrześcijańska mylnie połączyła elementy dwóch odrębnych wyrazów: 1) spółgłoski j-h-w-h wzięte z tetragramu, 2) samogłoski e-o-a wywodzące się z jego ekwiwalentu Adonaj, dając w ten sposób początek wymowie imienia Bożego w wersji „Jehowa”. Stąd znaleźć ją można w niektórych ówczesnych i późniejszych wydaniach Biblii. Jednak w języku hebrajskim takie brzmienie nigdy nie istniało i nigdy też nie było używane jako imię Boga. Nie wywodzi się ono z natchnionego tekstu Pisma Świętego Benjamin.Szot - 2014-12-13, 08:13 olus Przecież cały artykuł pt. JAK IMIĘ BOŻE PRZETRWAŁO W SZATAŃSKIM ŚWIECIE - o tym właśnie mówi. Przeczytaj dokładnie artykuł oraz wszystkie moje wpisy. Podane są też źródła, które można sprawdzić, jeśli ktoś ma ochotę. Forma Jahwe nie występuje w ŻADNYM MANUSKRYPCIE HEBRAJSKIM ! Ponadto radzę dobrze sprawdzić samogłoski z wyrazu Adonaj, które niektórzy podstawiają do Tetragramu - twierdząc, że dają formę Jahwe. Tym co nadal upierają się po sprawdzeniu, że mają rację - proponuję zapisać się na elementarny kurs języka hebrajskiego. https://www.youtube.com/watch?v=uiNbvp6MYhs http://bfainternational.c...matters-part-1/ https://www.youtube.com/watch?v=w2uaZ4NgLk0 _____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com oluss - 2014-12-13, 09:20 Przy niczym sie nie uperiam
tylko sprawdzam argumenty jednej i drugiej strony. Tetragram przetrwal ale.. dzieki za linki potem poogladam.. Benjamin.Szot - 2014-12-13, 21:09 olus przeczytaj : http://www.lifespurpose.n.../NameofGod1.htm http://www.karaite-korner.org/yhwh_2.pdf http://en.wikipedia.org/wiki/Jehovah http://www.nehemiaswall.c...h-obadiah-11-21 ______________________________________________ http://biblia-odchwaszczo...acje-dla-gości/ Krystian - 2014-12-13, 21:19
Gdyby to nie było ważne dla Boga to dlaczego zabronił Izraelitom nadużywać Jego imienia ? Odbić Konstantynopol! - 2014-12-13, 21:25
Inna wersja mówi o tym, aby nie używać w ogóle
Jednak Olus tu mówi o wersji imienia, a nie o imieniu jako takim. Czytaj za zrozumieniem łaskawco. Najwyższa pora się tego nauczyć.
zion599 - 2014-12-13, 21:25
ja Ci odpowiem.. właśnie dlatego , zeby nie powstały takie wojny jak tutaj prowokuje benek w Imie Boga/spierając sie o imie Boga, wmawiając celowe fałszowanie etc. (tyle ze tutaj naszczescie obywa się bez rozlewu krwi , tam bywało inaczej) Tak narzeka na tych , którzy bluznią imieniu Bożemu A sam najbardziej bluzni, w bardzo przykrym stylu używając imienia Bożego naprzeciw bliźniemu ! zion599 - 2014-12-13, 21:30 Bóg ma sie ludziom kojarzyć z czymś dobrym a nie fanatyctwem oszołomstwem, wojnami , sprzeczkami o pare literek Bez przesady Co innego walczyć o zasady moralne, a co innego robić z Imienia Bożego cyrk jak to robią właśnie tacy ludzie . Listek - 2014-12-13, 21:55
J 17:26 "Objawiłem im imię twoje i dalej objawiać będę, ażeby miłość, którą mnie umiłowałeś, była w nich i ja w nich". - powiedział Jahuszua do Ojca Świętego. To bardzo ważne by znać imię swojego Boga i Jego przymioty.
Benjamin.Szot - 2015-01-04, 08:00 zion599
ty masz czelność mówić, że ja spieram się o imię Boga, wmawiając celowe fałszowanie ? ! Kto tu fałszował Biblię, przez cale stulecia, wymazywał święte Imię Boże z przekładów Biblii i kto czyni to nadal ? ! Proponuję dokształcić się w temacie zanim głos zabierzesz ! _______________________________ zion599 - 2015-01-04, 12:43
no i właśnie o tym mowie Ciagle oskarżenia a co jeśli nie zmieniał tylko chcial jak najwierniej odtworzyć? Kto beknie za fałszywe oskarżenia słuchając kłamcow i siejąc tą wyuczoną propagande Imie Boże w przekładach występuje (Jahwe) Ty wyciagnales z piekła wyssaną informacje ze Bog nie moze się nazywać Jahwe Choc znany jest tylko jego tetagram J H W H I robisz z tego propagande oskarzając niewinnych , BLUZNISZ PRZECIWKO IMIENIU BOŻEMU I ŁAMIESZ PRZYKAZANIE Nabierz wreszcie wątpliwości do (nie)swojej szatanskiej nauki bo to już jest żałosne Jak nienawiść moze tworzyć ludzi tak bezkrytycznych na prawdę. prawie cały rok ci to wszyscy tłumacza ale ty swoje Robisz piekłu bardzo dobrą robote. Pewnie znowu zamiast zrozumieć to tanio wykrecisz jakąś gadką o personalnych przytykach, szatan wie w ktorym kierunku ma pojsc, zeby uciec od odpowiedzialności. Listek - 2015-01-04, 21:25 Rz 2:25 nbg-pl "Obrzezanie jest pożyteczne, jeżeli spełniasz Prawo. Zaś jeśli byłbyś przestępcą Prawa, twoje obrzezanie stało się nieobrzezaniem."
Benjamin.Szot - 2015-01-05, 16:51 Listek nie ma Pana Boga, lecz JEHOWAH Bóg. Forma Jahwe nie występuje w ŻADNYM nanuskrypcie hebrajskim. _____________________________ Jan Wiśniewski - 2015-01-05, 20:17
Czy dzisiejsi Żydzi nie znają imienia swojego Boga ? To dlaczego wszystkie współczesne i historyczne pisma podają że Żydzi wyznawali Boga Jahwe? Benjamin.Szot - 2015-01-05, 23:09 Jan Wiśniewski
Jak najbardziej znają, choć nie wymawiają, ale czasem o tym piszą. Np. historyk żydowski prof. H. Graetz w swej Historii Żydów podaje Imię Boże - Jehowa na str.111 oraz 208 ( wyd. Judaica W-wa 1929 r. ). Zapis hebrajski JEHOWAH znajdziesz w wydaniu Tanachu - Izaaka Cylkowa ( wznowione wydanie od 2006 r. Kraków ) oraz Tory Pardes Lauder - Sacha Pecarica ( od 2001 r Kraków ). Po jednej stronie jest tekst hebrajski, a po drugiej tłumaczenie polskie. W tłumaczeniu polskim niestety nie ma Imienia Bożego, ale w tekście hebrajskim wszędzie jest zapis JEHOWAH. ( spółgłoski wraz samogłoskami ). Forma JEHOWAH najwyraźniej nie przypadła do gustu katolickiemu klerowi, który starał się ją wyeliminować, choć nawet Karol Wojtyła początkowo posługiwał się tą właśnie formą o czym świadczą jego dzieła. W dramacie Hiob ( Drama ze Starego Testamentu), który napisał Karol Wojtyła ( Kraków 1940 r ) w usta Baldada z Suah autor wkłada następujące słowa : "Zamilcz już przecię, bo Jehowę obrażasz słowy i mowami! - Zamilcz, bo jako głupi prawisz. " Podobna sytuacja w dramacie Jeremiasz ( Drama Narodowe we Trzech Działach ) też napisanym przez Karola Wojtyłę ( Kraków 1940 r ). Są tam m.in. takie oto słowa : "JIRMEJAHU (...) A kędy źródło? - Żeście sami Baalów godni, nie Jehowy. (...) Bo naprzód trzeba przemyć ócz ! - i trzeba ostać, jak ten kryształ, nie w cudzołóstwie, nie w matactwach, a ino w Prawdzie przed Jehową. W Prawdzie jest Wolność i Wspaniałość - w nieprawdzie ku niewoli idziesz, (...) (...) JIRMEJAHU Tedy poznacie moc Jehowy. " Niestety nawet ten fakt ma być obecnie tuszowany. 29 czerwca 2008 r. kard. Francis Arinze prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów działając na polecenie Benedykta XVI przekazał rozporządzenie biskupom całego świata, że występujące w różnych formach w mowie i piśmie imię Boga wszechmogącego : Jahwe, Yahwe, Jahweh, Jawe, Yehowah - ma być odtąd zastępowane słowem Pan ( hebr. Adonaj, gr. Kyrios, Łac. Dominus ). Zgodnie z dyrektywą Imię Boże ma zniknąć z przekładów Biblijnych, tekstów, modlitw,pieśni kościelnych i z liturgii słowa. W uzasadnieniu rozporządzenia zostało napisane, że Żydzi unikali wypowiadania Imienia Bożego uważając je za zbyt święte. Na tych, którzy jednak przestali wymawiać Imię Boże sprawdziło się proroctwo Amosa 6 : 9-10, a cały kontekst nie wskazuje, by cieszyli się oni uznaniem Bożym. Podobnie Pismo Święte mówi z naganą o tych, którzy zapominają o Imieniu Boga - Psalm 44 : 21-22. Jednakże sam Bóg oświadcza, że będzie działał ze względu na swoje święte Imię znieważone wśród narodów i uświęci swoje wielkie Imię i poznają narody, że On Jest JEHOWAH - proroctwo Ezechiela 36 : 22-23. Jezus przed pojmaniem go modlił się do Ojca Niebiańskiego i powiedział m.in, że objawił Imię Jego ludziom i nadal to czynić będzie ! - Ewangelia Jana 17 : 6, 26. Nie mógłby zresztą czynić inaczej skoro sam zaznaczył, że prędzej by niebo i ziemia przeminęły niżby miała przepaść jedna jota (hebr. yod ) lub kreska z Prawa - Ewangelia Mateusza 5:18, Ewangelia Łukasza 16 : 17. Prawo zaś wyraźnie wskazywało w Dekalogu, że JEHOWAH jest Bogiem. _____________________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2015-01-05, 23:14 zion599 ośmieszasz się sam powtarzając po katolickim klerze takie brednie na temat Imienia Bożego. Radzę dobrze sprawdzić te informacje. jak na razie nie widać też argumentów i dowodów na poparcie twoich poglądów. Jan Wiśniewski - 2015-01-06, 01:30 Benjamin.Szot > wobec tego podaj jakie jest prawdziwe imię Boga Izraela Bo ja twierdzę że jak Jan i Janek to to samo imię tak samo Jahwe i Jehowa to to samo imię . Benjamin.Szot - 2015-01-06, 12:26 Jan Wiśniewski
To nie to samo. Przeczytaj dokładnie artykuł oraz moje komentarze : http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=501 _____________________________________________________________________________ http://biblia-odchwaszczo...acje-dla-gości/ http://biblia-odchwaszczo...ria-ujawniona-/ zion599 - 2015-01-06, 12:29 to są historyjki wyssane z niczego. Dokładnie to samo jakbyś czytał gnostyczne bajki cośtam niby było ale nie wiadomo skąd o tym wiedzą. jedyna prawda w tym wpisie to:
Gdy ktoś używa imienia Bożego do takich celow tworząc mity , tym samym słucha szatana. Listek - 2015-01-06, 15:58
Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich. Jan 17,25-26 
Benjamin.Szot - 2015-01-07, 12:16 polecam od 8 minuty filmu : http://bfainternational.c...matters-part-1/ oprócz tego : https://www.youtube.com/watch?v=uiNbvp6MYhs https://www.youtube.com/watch?v=w2uaZ4NgLk0 ___________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2015-01-07, 14:59 
Święte Imię Boga Najwyższego - JEHOWAH - zapisane po hebrajsku 
oraz znaczenie Imienia : הָיָה Hayah - BYŁ הֹוֶה Hoveh - JEST יִהְיֶה Yihjeh - BĘDZIE ___________________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2015-01-07, 15:11 ZAPIS Paleo-HEBRAJSKI 
_____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com zion599 - 2015-01-07, 15:12 Słuchali tego wszystkiego chciwi na grosz faryzeusze i podrwiwali sobie z Niego. 15 Powiedział więc do nich: "To wy właśnie wobec ludzi udajecie sprawiedliwych, ale Bóg zna wasze serca. To bowiem, co za wielkie uchodzi między ludźmi, obrzydliwością jest w oczach Bożych. Benjamin.Szot - 2015-01-07, 15:16 
http://www.wildolive.co.uk/namo%20of%20God.htm zion599 - 2015-01-07, 15:17 Ty masz wytrwałość: i zniosłeś cierpienie dla imienia mego - niezmordowany. 4 Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości. 5 Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i nawróć się, i pierwsze czyny podejmij! Jeśli zaś nie - przyjdę do ciebie ruszę świecznik twój z jego miejsca, jeśli się nie nawrócisz. Listek - 2015-01-07, 16:12 Jan 17,6) Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje.-powiedział Jeszua do Ojca Świętego.
Extra !!!!
Listek - 2015-01-07, 17:40 zionie to jest forum miłośników PŚ więc cytowane jest słowo Boże . Gdyż Słowo Boga jest żyjące, skuteczne i ostrzejsze od każdego obosiecznego sztyletu, a przenika aż do podziału duszy i ducha, lecz także stawów i szpików; zdolne do rozróżniania myśli oraz zamiarów serca." Hbr 4:12 nbg-pl " To ono nas wszystkich porusza, a nie ludzkie komentarze. "Dlatego tak powiedz domowi izraelskiemu: Tak mówi Wszechmocny Pan: Ja działam nie ze względu na was, domu izraelski, lecz ze względu na moje święte imię, Ez 36:22 bw
Benjamin.Szot - 2015-01-07, 18:13 
Biblia Genewska 1560 r. _____________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2015-01-07, 18:18 
Biblia Nieświeska 1572 r. ___________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2015-01-07, 18:23 
Biblia Brzeska 1563 r. ____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2015-01-07, 18:35 
The Great Bible 1540 r. ______________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2015-01-07, 19:00 
Imię Boże JEHOWAH w wydaniu Tora Pardes Lauder 2001 - 2006 r. _________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Listek - 2015-01-07, 19:17 2 O Panie, nasz Boże, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. 3 Sprawiłeś, że [nawet] usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę, na przekór Twym przeciwnikom, aby poskromić nieprzyjaciela i wroga. 4 Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził: 5 czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym - syn człowieczy, że się nim zajmujesz? Psalm 8,2-5
Krystian - 2015-01-07, 19:47 Posty nie dotyczące tematu zostały przeniesione tutaj : http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?p=44642#44642 oluss - 2015-01-07, 20:01 dzieki Krystianie przypilnuj troche ziona bo czasami go nosi
Jeszcze te z Wysłany: Dzisiaj 15:08 Wysłany: Wczoraj 23:33 Wysłany: Wczoraj 22:31 Wysłany: Wczoraj 17:43 dalej mi sie nie chce sprawdzac
This is the original 1611 King James Bible which had its 400th Anniversary in 2011. Najstarsze tlumaczenie KJ z 1611 zawiera taka wersje:IEHOVAH And I appeared vnto Abraham, vnto Isaac, and vnto Iacob, by the Name of God Almighty, but by my name IEHOVAH was I not knowen to them http://www.kingjamesbible...hp?word=my+name Ponoc w zadnym oryginalnym manuskrypcie NT nie ma ani jednego tetragramu.Najstarsze tlumaczenie Jehowa mozna znalesc w tlumaczeniu z 1385 roku. ale jest hallelujah..tylko czy nie powinno byc w hallelujEh? takie info znalazlem(mowie od razu ze zaden ze mnie ekspert) It is true, no reference to The Divine Name, in it's complete form, can be found in the extant manuscript copies of the original text of the "New Testament". However, an abbreviated form of The Name does occur at Revelation 19:1, 3, 4, 6, in the expression "Alleluia" or "Hallelujah" in KJ, Dy, JB, AS, and RS. The logic presented for the absence of the "full form" of the Divine Name in the NT had been that the inspired writers of the NT made their quotations from the Greek Septuagint version of the OT, which substituted Kyrios or Theos for the Tetragrammaton (an expression generally referring to the Divine Name, literally meaning "having four letters"); that they, therefore, followed the same custom or precedent in their own writings. However,in recent times at least ten fragments of the OT have been found, some of which are the oldest copies available, that did preserve the Tetragrammaton, usually in ancient Hebrew characters. Moze byly ale zostaly zniszczone?? Talmud na ten temat tez podaje ciekawa informacje (Talmud Shabbat 13.5) discusses the problem of destroying heretical texts (very probably including books of Jewish-Christians). The problem arises for the rabbinic writer, because the heretical texts contain the divine name, and their wholesale destruction would include the destruction of the divine name. This further suggests that Jewish Christians did not translate the divine name into Greek." Polecam ciekawy artykul http://bwid.net/studies/yhwhinnt.htm Jeszcze ciekawi mnie sprawa ewangeli Mateusza... External evidence to the effect that Matthew originally wrote this Gospel in Hebrew reaches as far back as Papias of Hierapolis, of the second century a.C. Eusebius quoted Papias as stating: "Matthew collected the oracles in the Hebrew language". - The Ecclesiastical History, III, XXXIX, 16. Early in the third century, Origen made reference to Matthew's account and, in discussing the four Gospels, is quoted by Eusebius as saying that the "first was written . . . according to Matthew, who was once a tax-collector but afterwards an apostle of Jesus Christ, . . . in the Hebrew language". - The Ecclesiastical History, VI, XXV, 3-6. http://jehovah.to/exe/greek/yhwh.htm ) Hebrew translations of the New Testament as a basis and justification for 'restoring' the name "Jehovah" to the New Testament text. The oldest of these translation is from the year 1385, then 1537 and from there on up to 1981 http://www.catholicapolog...ons/jehovah.htm a tak poza tym jak sie ma wspolczesny "hebrajski" do starozytnego? co prawda w greckich przekladach ST tetragram wystepuje.... w niektórych przedchrześcijańskich rękopisach greckiej wersji Biblii hebrajskiej pozostawiono tetragram (Papirus Fouad 266; fragmenty zwoju 8HevXII a (LXXVTS 10a) zawierającego Dwunastu Proroków znaleziony w Nachal Chewer; 4QLXXLevb) oraz w innych żydowskich tłumaczeniach Biblii hebrajskiej moje filmidla przez ziona niestety zostaly wyciete. Wiec zapodam jeszcze raz.. Jakie ma imię Bóg Ojciec - Elohim, Eli, Eloi Mike Holohan - Tajemnica imienia JAHWE ŚWIADKOWIE JEHOWY---------- Imię Boże — co znaczy i czy wolno go używać What Name is it? Jehovah, YHWH, Yah, Yahweh, Yahuwah, Jesus, Yahshua, Yeshua, YAHAWASHI Benjamin.Szot - 2015-01-07, 21:29 
fragment Ewangelii Mateusza w tłumaczeniu Szymona Budnego 1574 r.- wybitnego polskiego hebraisty i biblisty W jego przekładzie Nowego Testamentu wydanego w Łosku w 1574 r. użyto 11 razy Imienia Bożego w Ewangelii Mateusza 1:20, 21, 23; 2:13, 15, 19; 4:7, 10; 5:35, 22, 37, 44. ____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2015-01-07, 21:41 Tłumaczenie Nowego Testamentu przez Hermana Heinfettera strona tytułowa 1854 r. 
oraz Apokalipsa str. 420. warto zwrócić uwagę na werset 1 : 8 
____________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Listek - 2015-01-08, 10:10 .. Wj 3:15 "Powiedział Bóg także do Mojżesza: Powiesz nadto Izraelitom: JHWH, Bóg waszych ojców. Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Jakuba, posłał mnie do was i powiedział: Takie jest moje imię na wieki i tak mają Mnie nazywać wszystkie pokolenia."
znaczenie Imienia : הָיָה Hayah - BYŁ הֹוֶה Hoveh - JEST יִהְיֶה Yihjeh - BĘDZIE
Benjamin.Szot - 2015-01-08, 17:08 
" Jego Imię - JEHOWAH Zastępów - i twoim Wykupicielem - Święty Izraelski, zwany Bogiem całej ziemi " - Izajasz 54 : 5 _____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com oluss - 2015-01-08, 23:18 Jehowa-Imie Boga w literaturze polskiej do konca XX wieku. http://www.jehowa.info/ Biblioteka Imienia Bozego http://www.jehowa-biblioteka.com/ Nawet Papież i Watykan prawidłowo wymawiają imię Boże! http://roux.neon24.pl/pos...wiaja-imie-boze Benjamin.Szot - 2015-01-09, 16:49 olus Dlaczego Karol Wojtyła pisał o Bożym Imieniu ? Prawdopodobnie dlatego, że o tym dobrze wiedział. Nie tylko dlatego, że studiował teologię, ale i dlatego że jak twierdzą niektórzy wnikliwi sam miał pochodzenie żydowskie : https://www.youtube.com/watch?v=APr2OzOPBoQ Niestety, gdy uległ atmosferze panującej w katolickim środowisku teologicznym - już więcej o Imieniu Bożym Jehowah nie wspominał. Katolickie środowisko jest raczej zdecydowanym wrogiem Imienia Bożego JEHOWAH. Ostatnim takim wrogim działaniem wobec Imienia Bożego stała się decyzja byłego papieża Benedykta XVI, który abdykował - o usunięciu Imienia Bożego z przekładów Biblii. 29 czerwca 2008 r. kard. Francis Arinze prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów działając na polecenie Benedykta XVI przekazał rozporządzenie biskupom całego świata, że występujące w różnych formach w mowie i piśmie imię Boga wszechmogącego : Jahwe, Yahwe, Jahweh, Jawe, Yehowah - ma być odtąd zastępowane słowem Pan ( hebr. Adonaj, gr. Kyrios, Łac. Dominus ). Zgodnie z dyrektywą Imię Boże ma zniknąć z przekładów Biblijnych, tekstów, modlitw, pieśni kościelnych i z liturgii słowa. W uzasadnieniu rozporządzenia zostało napisane, że Żydzi unikali wypowiadania Imienia Bożego uważając je za zbyt święte. Nie jest to oczywiście prawdą, gdyż nie wszyscy Żydzi wyznawali taki pogląd. Na tych, którzy przestali wymawiać Imię Boże sprawdziło się proroctwo Amosa 6 : 9 - 10, a cały kontekst nie wskazuje, by cieszyli się oni uznaniem Boga Wszechmocnego. Podobnie Pismo Święte mówi z naganą o tych, którzy zapominają o Jego Imieniu - Psalm 44 : 21 - 22. _________________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com nike - 2015-01-09, 22:27
BYŁ------היה----haja JEST, SĄ------ יש-----jesz. BĘDZIE------יהיה ----jihie Nie bardzo wiem co ty przez tę analizę chcesz powiedzieć? Benjamin.Szot - 2015-01-09, 23:52 JEHOWAH Bóg Wszechmocny jest Tym, który Jest, Był i Będzie. הָיָה Hayah - BYŁ - Ap. 1 : 8 הֹוֶה Hoveh - JEST - Ap. 1 : 8 יִהְיֶה Yihjeh - BĘDZIE - Ap. 21 : 3 na podstawie - הברית החדשה ______________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com nike - 2015-01-10, 00:04
oluss - 2015-01-10, 02:18
Cos na ten temat juz kiedys czytalem.. http://www.bibula.com/?p=425
No dlatego dla mnie ten system jest chory. a papiez to nic wiecej jak celebryta ktory nawet jakby chcial cos faktycznie zrobic to by tego nie mogl. Tylko czy oni nie wiedza na co sie pisza?Nie znaja Biblii? Watpie. Masoni tez raczej znaja.. Cytat z książki „Zmierzch Izraela”: „Wolnomularstwo także i tutaj za wzorem żydowskim poszukuje „zgubionego słowa”. W symbolice masonerii szkockiej tak to wyglądało w XVIII w. według opisu ks. Barruela: „Stopień („Wybranego”) ma dwie części; jedna stosuje się do zemsty Adonirama, który zwie się tutaj Hiramem; druga jest szukaniem słowa, albo raczej świętej nauki, którą ono wyraża, a która została zagubiona436. Tak samo i ryt Swedenborga poszukuje „zgubionego słowa”437. W stopniach różokrzyżowcowych masonerii szkockiej usiłowano przy pomocy tajemniczej, magicznej figury tzw. pentaculum również odnaleźć zgubione słowo. Po poszukiwaniach na wyższych stopniach wtajemniczenia okazywało się, że owo słowo zgubione — to Jehowa439. Już zresztą owa „Fama Fratemitatis”, od której wywodzą się różokrzyżowcy, kończyła się okrzykiem: „sub umbra alarum tuarum Jehova!” („pod twymi skrzydłami, Jehowa!”)” http://zastopujczas.pl/biblia/czy-znamy-imie-boga/ Benjamin.Szot - 2015-01-10, 12:49 olus Autor książki pt. : " Zmierzch Izraela " - Tadeusz Gluziński występujący pod pseudonimem Henryk Rolicki ( 1888 - 1940 ), to antysemita i jeden z głównych i działaczy nacjonalistycznego Obozu Narodowego. W 1934 r. wystąpił z partii i tego samego roku podpisał deklarację ONR - czyli Obozu Narodowo-Radykalnego - najbardziej radykalnego skrzydła narodowców i największych antysemitów. Argumenty jakie zebrał w swojej książce pt. Zmierzch Izraela wydanej w Warszawie w 1932 r. to krótko mówiąc " mydło i powidło ". Rolicki miesza argumenty Historyka żydowskiego prof. H.Graetza z argumentami jezuity Augustyna Barruela i prezentuje typowy antysemicki, katolicki punkt widzenia, korzystając z argumentacji rozpowszechnianych przez środowiska klerykalne, w których jest całkowity brak jakiejkolwiek obiektywności. Żydzi byli dla endeków głównym wrogiem numer 1, „wewnętrznym okupantem” Polski. Książka " Zmierzch Izraela " - to pseudo-analiza historyczna będąca wytłumaczeniem dziejów za pomocą żydowskich spisków przeciwko cywilizacji chrześcijańskiej. Obecnie książka ta jest propagowana przez polskich antysemitów i nacjonalistów zwłaszcza narodowców. W książce tej już na str. 8 Rolicki pisze bzdury np. " kult Jehowy w świątyni uprawiali tylko kapłani. Lud nie miał dostępu do tajemniczych obrzędów. " Każdy kto zadał sobie trud przeczytania choć raz Biblii w swoim życiu - wie, że to kłamstwo. Później na tej samej stroni pisze : " Wokół tajemniczego kultu kwitła magja i sztuki czarnoksięskie ". W dodatku pomylił króla Dawida z Saulem, bo pisze dalej : " Król Dawid w trudnem położeniu udaje się do pewnej brzuchomówczyni, która potajemnie oddawała się praktykom czarnoksięskim. " Wszystkie ruchy religijne krytykujące papiestwo i wszystkich światłych ludzi czytających Biblię i wykazujących oszustwa kleru uważa Rolicki za zamaskowanych Żydów lub za ludzi będących na ich usługach bądź pod ich inspiracją. A więc waldensi, husyci, lollardowie, anabaptyści, unitarianie, protestanci - ci wszyscy według Rolickiego to robota żydowska, by zniszczyć kościół katolicki. Pisząc nawet o wolnomularstwie nie pisze prawdy, bo zapomniał dodać, że jezuici przeniknęli do lóż masońskich zanim narodzili się illuminaci Weishaupta, który był notabene - wychowankiem jezuitów. Wkrótce po założeniu zakonu jezuitów przez Ignacego Loyolę w 1534 r., zostało założone przez nich w 1550 r. w paryskim hotelu biskupa Clermont kolegium - stąd jego nazwa College z Clermont. Sobór Trydencki zaprosił jezuitów by otworzyli szkołę w tym hotelu paryskim. Kolegium stało się bazą jezuitów w Paryżu na 239 lat przed wybuchem Rewolucji Francuskiej oraz 226 lat przed powstaniem Iluminatów bawarskich Adama Weishaupta. Kolegium odegrało ważną rolę w edukacji francuskich elit. Wiele z jego dawnych uczniów stało się politykami, dyplomatami, prałatami, marszałkami Francjii i wszyscy prezydenci francuskiej Piątej Republiki stało się później wychowankami tego kolegium. Kiedy 27 grudnia 1594 r. Henryk IV został ugodzony nożem okazało się, że zamachowcem był Jean Châtel student Clermont. W tej też siedzibie jezuitów zamieszkał w 1688 r. zbiegły z Anglii król Jakub II Stuart, gdzie przebywał aż do czasu, gdy Ludwik XIV podarował mu pałac w Saint-Germain-en-Laye. Jakub II Stuart próbował przywrócić w Anglii katolicyzm. Częstym gościem dworu królewskiego był nuncjusz papieski, a poważną rolę odgrywał spowiednik króla jezuita Edward Petre. Próby przywrócenia katolicyzmu w Anglii okazały się wtedy niewypałem, a król musiał uciekać do Francji. Tam właśnie w Kolegium Clermont starał się, by poprzez system masoński umożliwiono odzyskanie tronu Anglii dla katolickiego Domu Stuartów. Naiwnością więc byłoby twierdzenie, że jezuici próżnowali przez 239 lat odkąd założyli Kolegium de Clermont. Nawet licząc skromnie czas odkąd Jakub II zaczął przebywać w Kolegium do wybuchu Rewolucji we Francji upłynęło ponad 100 lat. Z pewnością dla jezuitów powstanie Iluminatów bawarskich było więc na rękę, gdyż mogło posłużyć za zasłonę dymną maskującą rzeczywiste ich poczynania. Alberto Rivera potwierdza, że Adam Weishaupt był tylko zasłoną dymną, by ukryć rzeczywiste knowania jezuitów. Byli oni też faktycznymi autorami rytu szkockiego. Podwaliny pod ten ryt masoński podłożył francuski szlachcic Mikołaj de Bonneville, wychowanek jezuitów, który w 1754 r., nawiązując do tradycji szkocko - jakobickiej z 1688 r., utworzył w Clermont kapitułę dla wyższych szczebli wtajemniczenia. Składały się na nią stopnie: Mistrza Szkockiego, Wybranego Kawalera Orła, Kawalera Sławnego oraz Wzniosłego Kawalera Sławnego. Z tego rozwinął się 25 stopniowy ryt rycerzy Wschodu i Zachodu, zwany też obrządkiem Doskonałości. William Peterson - mason, tak napisał o jezuitach : " jezuici napisali 25 stopni rytu masońskiego w College de Clermont w Paryżu w 1754 r. , ale wcielili w życie na dworze Fryderyka II Pruskiego. " Tak więc powoływanie się na takich autorów jak Rolicki lub dzisiejsi klerykalni nacjonaliści, którzy są analfabetami nie tylko w hebrajszczyźnie, ale również w historii nie prowadzi do wyprowadzenia obiektywnych wniosków na temat Świętego Imienia Bożego. Ludzie ci przeżarci nienawiścią do Żydów i wszystkiego co żydowskie nie mogą w żadnym wypadku stanowić obiektywnego źródła informacji, dla żadnego poważnego badacza Biblii i historii. _____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com oluss - 2015-01-10, 14:17 O dzieki wielkie za tekscior prostujacy... ale ten taduesz nie jest jedyny. Podam kilka przykladow jak bezczeszczone jest przez nich sw imie Boze. 
http://www.freemasons-fre...agrammaton.html https://www.youtube.com/watch?v=nQrHzOnFMu0 Listek - 2015-01-10, 14:43 .. Lb 6:27 nwt-pl "I umieszczą moje imię na synach Izraela, żebym mógł im błogosławić"."
Ap 3:12 bgn "Tego, kto zwycięża, uczynię kolumną w Przybytku Świątyni mego Boga, więc już nie wyjdzie na zewnątrz. Także napiszę na nim Imię mojego Boga oraz nazwę miasta mojego Boga - nowej Jerozolimy, która schodzi z Nieba od mego Boga, i moje nowe Imię." Ap.7,2) I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. Czy tą pieczęcią będzie imię Boże 
Benjamin.Szot - 2015-01-10, 18:37 olus Tora Pardes Lauder w komentarzu do Księgi Rodzaju 4 : 26 podaje powołujac się na Targum Onkelosa, Targum Jonatana Ben Uzziela, że w czasach Enosza syna Seta zaczęto bluźnić Imieniu Bożemu. Potwierdza to również Kimchi, Raszi, Majmonides, Komentarz do Miszny, 1168 a.d. Widać więc, że Izraelici od bardzo dawnego czasu zdawali sobie z tego sprawę, że Imię Boże było znieważane i znajdą się tacy, którzy będą bluźnić. To znieważanie Imienia Bożego sięga czasów przed potopem do Enosza syna Seta, a prowadzi wprost do Edenu. Tam po raz pierwszy poprzez bunt przeciw Bogu doszło do znieważenia Imienia Bożego. W późniejszych czasach za czasów Enosza bluźniercy posunęli się jeszcze dalej. Jak podaje Targum Jerozolimski : " Było to pokolenie, za czasów którego ludzie zaczęli błądzić , robić sobie bożki i nazywać je imieniem Słowa Pana " . Kiedy Izraelici weszli do Kanaanu prawie każde miasto miało przedmioty poświęcone Baalowi. Aluzja do kultu Baala pojawia się w Biblii dosyć wcześnie, choć za życia patriarchów kult ten nie przybrał jeszcze takich form jak wtedy, gdy Izraelici wkraczali do ziemi kananejskiej. Mojżesz otrzymał na górze Synaj nakaz by roztrzaskać tzw. święte słupy i pościnać t.zw. święte pale zwiazane z kultem Baala ( 2 Moj. 34 : 12 - 14 ). Pomimo, że JEHOWAH ostrzegł Izraelitów, po osiedleniu się w Ziemi Obiecanej zaczęli oni naśladować ocalałych Kananajczyków, chcąc sobie zapewnić płodność stad i urodzaj ziemi, pozornie wielbiąc Boga Izraela. W końcu naród Izraelski został do cna skażony fałszywym kultem. Na domiar złego w języku hebrajskim słowo Baal oznaczał tytuł " Pan " , który był odnoszony do pana nieba dającego deszcz i urodzaj. Nastąpiła więc podmiana pojęć, co prowadziło do fałszywego kultu. Świadczy o tym proroctwo Ozeasza, które zapowiada klęskę dla niewiernych ( Oz. 2 : 12 - 15 ). W wersecie 18 sam Bóg mówi o Izraelu : " W owym dniu - mówi JEHOWAH - powie do mnie : Mężu mój ! I nigdy już nie powie do mnie : Baalu mój ! ". Było to w pełni uzasadnione, gdyż wtedy kult Baala wiązał się z odrażającym kultem Hadada, Melkarta czy Molocha. Wcześniej przed Ozeaszem doszło do konfrontacji między Eliaszem a czcicielami Baala. Eliasz w imieniu Jehowy zapowiedział nadejście suszy ( 1 Krol. 17 : 1 ). Byl to cios zadany czcicielom Baala, ponieważ po trzech i pół roku okazało się, że Baal nie potrafi przerwać tej suszy choć był uważany za boga deszczu. Eliasz wezwał wszystkich Izraelitów na górę Karmel, by na własne oczy się przekonali kto jest prawdziwym Bogiem. W odpowiedzi JEHOWAH zsyła z nieba ogień, ktory pochlania nie tylko ofiarę, ale drwa, kamienie ołtarza i wodę w rowie ( 1 Król. 18 : 36 - 38 ). Prorocy Baala zostają całkowicie upokorzeni. Za dni króla Jehu zniszczono kult Baala, a dom Baala przeznaczono na ustęp publiczny ( 2 Król. 10 : 18 - 28 ). Na jakiś czas udało się więc zdławić fałszywy kult. Ale niestety on się odradzał. W Judzie kult ten był tak mocno zakorzeniony, że nie pomogły starania króla Asy by wyeliminować zupełnie ten kult ( 2 Kron. 14 : 2 - 5 ). Nawet reformy przeprowadzone za panowania Jehoasza i potem za rządów Ezechiasza nie wykorzeniły całkowicie fałszywego kultu ( 2 Król. 11 : 18; 18 : 4 ). Również nie nastąpiło uzdrowienie kraju za dni Jozjasza. Dlatego zgodnie z wyrokiem Bożym Izrael został skazany na wygnanie z Ziemi Obiecanej, a kraj został obrócony w pustkowie ( 2 Król. 23 : 4 - 27; 2 Kron. 33 : 10 - 17; Jer. 32 : 29 ). Jeremiasz będący prorokiem Jehowy od dni Jozjasza do czasu uprowadzenia Żydów do Babilonu potępiał naród za kalanie się kultem Baala - Jer. 2 : 20- 27; 3 : 9, 14. Wprawdzie Biblia nie wspomina, by Izraelici praktykowali kult Baala zaraz po powrocie z niewoli babilońskiej, ale wspomniał o tym później za dni pierwszych chrześcijan Szczepan, który wytknął to słuchającym go Żydom. ( Dz.Ap. 7 : 42 - 43 ). Kiedy Szczepan ujawnił cała prawdę o ich odstępstwie wpadli we wściekłość i go ukamienowali ( Dz.Ap. 7 : 54 - 60 ). Ciekawe, że Szczepan wytykając Żydom fałszywy kult ( Dz. Ap. 7 : 43 ) powołał się na proroctwo Amosa 5 : 26. W tekście hebrajskim użyto nazwy Kijun, która jest odpowiednikiem Kajmanu lub Kajwanu z akadyjskich inskrypcji, gdzie tak nazywano Saturna. W greckiej Septuagincie LXX zostało to oddane terminem Raifan, które było jednym z imion egipskiego Seba będącego odpowiednikiem Saturna. Gwiazda Saturna, której symbolem jest hexagram używany w magii, w kabale i kartach Tarota, błędnie jest nazwany gwiazdą Dawida ( t.zw. Magen Dawid ), ponieważ Dawid nigdy nie miał z tym nic wspólnego. Hexagram był używany już w Babilonii jako symbol Ninurty, którego kult wiązano z planetą Saturn. W Mezopotamii Ninurta był nazwany Panem Ziemi. Zarówno Diodor Sycylijski jak i Plutarch wymieniają, że stał się on głównym bóstwem Kartaginy i jemu spalano na ofiarę małe, bezbronne dzieci. Wiele analiz z zakresu religioznawstwa porównawczego pokazuje, że Saturn to Moloch. Hexagram używany przez masonów, spotykany jest w starych, pogańskich kulturach całego tego świata. Helena Bławatska zajmująca się teozofią w swej książce The Secret Doctrine str.215-216, 220, 245, 255, 533 - nazywa szatana - " Bogiem naszej planety ". Biblia mówi o tym w 2 liście do Koryntian 4 : 3 - 4. Ciekawe, że Adolf Hitler był pod wpływem tej książki. Właśnie on zmuszał Żydów w obozach śmierci do noszenia na pasiakach hexagramu. Hexagram nie był używany przez Żydów przed 1648 r. jako ich identyfikator z wyjątkiem między 700 r. i 400 r. p.n.e. kiedy był używany do zaklęć magicznych. Po wojnie trzydziestoletniej ( 1618 - 1648 ) król Habsburg Ferdynand III nadał znak wyróżniający Żydom z Pragi w podziękowaniu za ich pomoc w walce przeciwko protestantom. Charakterystyczne jest to, że flagę, na której był hexagram zaprojektowali jezuici. Oni zawsze spiskowali przeciw Żydom i byli ich wrogami. Po przekazaniu flagi Żydom praskim symbol ten wbrew protestom rabinów zaczął się rozpowszechniać w synagogach i na uroczystościach. Dlatego zdumiewać musi osoby znające historię, że dzisiaj widnieje na flagach Izraela jako symbol narodowy. Na szczęście nie wszyscy Żydzi identyfikują się z tym symbolem. Ale papiescy Rycerze Maltańscy i bankierzy Watykanu - Rothschildowie postarali się o to, aby ten symbol stał się symbolem Izraela pomimo protestu wielu Żydów. Apokalipsa przestrzega przed fałszywymi Żydami, którzy choć podają się za Żydów, jednak nimi nie są, ale są synagogą szatana - Apokalipsa 2 : 9. Hexagram widnieje też w niektórych kościołach i bazylikach np. bazylika Santa Croce we Florencji, kościele St.John Cantius, a przede wszystkim widać go na papieskiej czapie w kształcie otwartego pyska ryby, która jest kopią czapek noszonych przez kapłanów Dagona. Hexagram zawierający trzy klepsydry ( zegary piaskowe ) daje w oznaczeniu cyfrowym liczbę 666. Również widziany pod kątem sześcianu daje liczbę 6+6+6. Posiada też 6 punktów wskazujących zewnętrznych i 6 wewnętrznych i 6 najgłębszych linii. Liczba 666 została opisana jednoznacznie w Apokalipsie 13 : 18. Kto więc nosi ten znak związany z fałszywym kultem jezuickiej trójcy mającej swe korzenie w lucyferycznej trójcy daleki jest od prawdziwego Boga. A jeśli już mówić o symbolu Izraela to była nim jedynie menora czyli świecznik siedmioramienny. W bałwochwalczy, lucyferyczny heksagram odstępczy Żydzi i masoni zaczęli wpisywać Tetragram, stąd można to spotkać w symbolach masońskich, w kartach Tarota, a również w symbolice katolickiej trójcy przedstawianej w postaci równoramiennego trójkąta. Za te wszystkie zniewagi ludzie zdadzą sprawę i odpowiedzą przed Bogiem co było zapowiedziane w księdze proroka Ezechiela 36 : 20 - 23; 38 : 23. ______________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2015-03-23, 08:38 Listek Poprawny tekst wersetu Exodus 3 : 15 וַיֹּאמֶר֩ ע֨וֹד אֱלֹהִ֜ים אֶל־מֹשֶׁ֗ה כֹּֽה־תֹאמַר֮ אֶל־בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵל֒ יְהֹוָה אֱלֹהֵ֣י אֲבֹתֵיכֶ֗ם אֱלֹהֵ֨י אַבְרָהָ֜ם אֱלֹהֵ֥י יִצְחָ֛ק וֵאלֹהֵ֥י יַעֲקֹ֖ב שְׁלָחַ֣נִי אֲלֵיכֶ֑ם זֶה־שְּׁמִ֣י לְעֹלָ֔ם וְזֶ֥ה זִכְרִ֖י לְדֹר דֹּר co znaczy : „ I powiedział jeszcze Bóg do Mojżesza : tak powiesz do synów Izraela : JEHOWAH Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest moje Imię po czas niezmierzony i takie jest przywołanie mnie z pokolenia w pokolenie ! ” _________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2015-03-29, 09:37 " Bo to pewna, że greccy tłumaczowie miasto Jehowa lub Jowa, tłumacząc Bibliją na swój język, Kyrios, greckie słowo kładli. " - Szymon Budny : O przedniejszych wiary Chrystyjańskiej artykulech, Dowód dwudziesty szósty, Odwód, albo odpór 35 - 40, Łosk 1576 r., str. 89 Szymon Budny często odwołuje się do Pism Hebrajskich. np. " Ale niewiele się bawiąc, wejrzy ( kto umiesz po ebrejsku ) do 14 rozdziału Wtórych ksiąg Mojżeszowych. Tak tam na końcu najdziesz na[isano : " Vaireu haam eth ( albo es ) Jehovah waiaameynu ba Jehovah ube Mosche awdo ' , co się tak wlaśnie tłumaczy : " I zlękli się lud Jehowy, i uwierzyli w Jehowę i w Moszecha ( albo : w Mojżesza ), sługę jego ". Oto masz, że także o sobie napisał Mojżesz, jako i o Bogu, że uwierzyli ludzie w Jehowę i weń " - Dowód trzydziesty wtóry, 20. " Jeślibyśmy nie wierzyli, iż Bóg jeden tylko jest, tedybyśmy z strony tej drogi na umyśle roztargnieni być musieli, nie wiedząc który ją nam pewnie podał. Dla której przyczyny też Pan Bóg bardzo często w Piśmie świętym nam przypomina, iż Bóg jest jeden, jako masz u Mojżesza, co też powtarza Pan Jezus u Mateusza i u Marka świętego: Słuchaj Izraelu Jehowa Bóg twój, Bóg jedyny jest. ( 5 Mojż. 6,4; Mat. 19, 17; Mar. 12, 29) Także u Mojżesza: Patrzcie, że ja sam tylko jestem, a niemasz inszego Boga oprócz mnie. ( 5 Mojż. 32, 39) Patrz też o tym; 1 Kor. 8,6; 1 Tym. 2,5; Efez. 4,6; Gal, 3,20.26 " - fragment z Katechizmu Rakowskiego, 1605 r., str. 14. " Co do drugiej rzeczy mówię, że nie jest rzeczą niespotykaną w pismach świętych zestawianie stworzenia ze stwórcą w sprawach nie mniejszej wagi niż chrzest, takich jak bojaźń i wiara. O bojaźni masz cytat w 1Krl [1Sm] 12,18: I cały lud przeląkł się bardzo Pana i Samuela. O wierze w Wj 14,31, gdzie według hebrajskiego oryginału jest powiedziane: I uląkł się lud Jehowy, i uwierzył w Jehowę i w Mojżesza, jego sługę. Dlatego nic nie stoi na przeszkodzie, by rzecz stworzona była zestawiana ze stworzycielem także w sprawach największej wagi, i dotyczących kultu samego stwórcy. Ponieważ oczywista jest zawsze w tej materii należna różnica, oddzielanie stwórcy od stworzenia. " - fragment traktatu Adama Gocławskiego z Babelna, Raków 1613, str. 24. Był przedstawicielem unitariańskich Braci Polskich " Masz także w przekładzie starołacińskim, który w Wj 6,3 wprowadza Boga tak mówiącego: A imienia Adonai nie objawiłem im [Et nomen Adonai non indicavi eis], podczas gdy w hebrajskim jest: A pod imieniem moim, Jehowa, nie zostałem przez nich poznany. [ Vestigia lectionis Hebraeis usitatoris habes apud Graecos interpretes, qui vocem Jehova passim reddunt Kυριος, quod responder nomini Adonai, habes etiam apud Latinum veterem, qui Exod. cap.6 ( v.3 ) Deum ita loquentem inducit : Et nomen Adonai non indicavi eis : cum in Hebraeo sit, Et [ in ] nomine meo Iehova, non fui cognitus illis. ]" - Johannis Crellii - Liber de Deo et ejus attributis, Liber I, Cap. XI :. De nomine Jehova str. 89 Jan Crell pisze też nieco dalej o pochodzeniu skróconej formy JAH - " Należy dodać nieco o imieniu Jah, które pojawia się zwłaszcza w psalmach. Znana jest wśród ludu ta uroczysta zachęta do chwalenia Boga: Hallelu-Jah, albo Hallu-Jah; którą i Grecy, i łacinnicy zapisują powszechnie Alleluja. Oznacza zaś chwalcie Jah, to jest Pana. [Jah] bowiem zwykło być przez Greków i łacinników tłumaczone tak jak tetragram, z którego też, jak się wydaje, powstało po odrzuceniu dwóch środkowych liter h i w. " Visibilis autem Dei Ecclesiaee initium, tempore Enos filii Seth extitisse dici potest. Tunc enim, ut scriptum est Gen. 4.5 ultimo coeptum est invocari Jehovae, id est, ut ego quidem una cum non paucis aliis interpretor, coepti sunt haberi coetus, in quibus Jehova Deus coleretur. Scio autem locum iullum in contrarium sensum, ex vi linguae Hebraeae, accipi a quibusdam, ut scilicet ibi dicatur, tunc profanatum suisse in invocando nomen Jehovae. Sed ego a vulgata lectione isto in loco nullo modo, ex eadem linguae Hebraeae vi recedendum puto. - Explicatio loci Esaia 49.5. Et nunc dixit Jehovah, qui me fornavit ab utero servum & c - Ad eundem Eliam Arcissevium Vidaviam - fragment listu Fausta Socyna do Eliasza Arciszewskiego - jego przyjaciela również unitarianina. Unum illud fortasse nomen a rebus omnibus caeteris, quae vel supra vel infra, vel in ipso coelo sunt, hoc tantum nomen discriminare, quali rationae poterit, quod hebraei ab essendo deducunt, quodque ipse sibi sumsisse videtur, auum Mosi quaerenti, quis esset respondit : Ego sum qui sum, Aut, ut Hebraice est , Ego ero, qui ero. Et Esai. 43. Ego Jehovah, hoc est nomen meum, indicans semptiternum esse, & unum se existere. Sic enim Jehovam, hoc est, existentem, a verbo Haiach, you'd existere significat, deducunt ; idque propterea, quod proprie ipse est solus, ac per se primum essendi principium, a nullo accipiens ut sit, omnibus vero esse suum largiens, ac conservans. Nam nisi is esset, omnia eodem momento corruerrent, ut David inquit : Avertente te faciem turbabuntur, & in pulverem suum revententur. Hoc nimirum est tetragrammaton illud, quod superstitiosi Iudaei essari dubitant, quod non nomen ipsum, sed id quod significatur, eloqui atque, explicari nequeat. Non enim tantum majestatis, sed ne actiones quidem ejus, quales sunt, intelligentia humana comprehendi potest. - fragment listu Fausta Socyna do Andrzeja Dudycza. _____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Krystian - 2015-04-11, 22:59 Temat nie dotyczy tego, czy Bóg Prawdziwy ma imię tylko jak Jego Święte Imię, przetrwało w szatańskim świecie. Posty nie związane z wątkiem zostały przeniesione tutaj: http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2081 Posty dotyczące kwestii - czy Żydzi są nadal narodem wybranym zostały scalone z tym tematem: http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1347 Benjamin.Szot - 2015-04-26, 12:54 Niejednokrotnie w różnych encyklopediach i dziełach poruszających kwestię Imienia Bożego przytaczany jest Rajmund Martini jako autor błędnego poglądu dotyczącego brzmienia Imienia Bożego. Czy tak rzeczywiście było ? Kim on był ? Skąd wywodził swoje poglądy, w tym te, które dotyczyły Imienia Bożego ? Jaki miały wpływ na ludzi ? Rajmund Martini ( w zasadzie Ramon Marti ) XIII-wieczny kataloński dominikanin, autor Pugio fidei ( Sztylet wiary ) z ok. 1280 r. W 1250 r. był jednym z ośmiu mnichów powołanych przez kapitułę prowincji, by w Toledo uczył się języka hebrajskiego w celu zwalczania Żydów. W marcu 1264 r. z biskupem Barcelony, Rajmundem de Peñaforte i dwoma innymi dominikanami Arnoldem z Sagarra i Petrusem Janua otrzymał polecenie zbadania hebrajskich manuskryptów i książek, które z rozkazu króla Żydzi mieli im dostarczyć w celu zbadania czy fragmenty nie kryją czegoś obraźliwego wobec religii chrześcijańskiej. Był to pierwszy przypadek cenzury Talmudu przez zakon dominikanów. Raport był ostry, ale Martini oświadczył, że wiele fragmentów potwierdza pogląd chrześcijański i że Talmud nie powinien być spalony w całości - Pugio Fidei, ii.14, § 8. Martini jednak był autorem antyżydowskich książek : Pugio fidei oraz Capistrum Judeorum ( 1267 r. ) opublikowanej w 1990 r. W swej książce Pugio fidei stara się wykazać fałszywość religii żydowskiej. Pugio Fidei Adversus Mauros et Iudaeos (1278 r. ) było wykorzystywana przez Porchetusa de Salvaticisa na początku XIV wieku w jego Adversus Victoria Porcheti impios Hebreos ( wydrukowana w 1520 r. ), Hieronima de Sancta Fide w jego Hebraeomastix oraz przez Petrusa Galatinusa. Stanowił wzór antysemickich poglądów i uprzedzeń wobec Żydów przez kolejne wieki. Odrzucał on Tikkun Soferim twierdząc, że skrybowie żydowscy celowo sfałszowali tekst. Kler katolicki uważał, że reprezentuje Mesjasza i jedyną prawdę więc wszyscy, którzy myśleli inaczej stanowili dla niego zagrożenie. Żydzi jednak nigdy nie przestawali się uważać za naród wybrany przez Boga co bardzo drażniło hierarchię kościelną. Ponieważ nie potrafiła ona nawrócić ich na katolicyzm, przy pomocy "ramienia świeckiego" próbowała zmusić ich do przejścia na katolicyzm. Miały temu służyć ataki, pogromy, palenia na stosie i wyprawy krzyżowe podczas których wymordowano dziesiątki tysięcy Żydów. Tymczasem w Hiszpanii Żydzi cieszyli się wolnością podczas rządów arabskich dopóki katolicy nie zaczęli odzyskiwać terenów zajętych przez Arabów. Natychmiast na te tereny wkraczała nietolerancja i kontrola życia ich mieszkańców przez katolicki kler. Tak też było w wypadku Aragonii. Zakon dominikanów obok franciszkanów ( konkurentów o wpływy w kościele ) stanowił główne narzędzie papieskiej inkwizycji. Szpiegostwo i donosicielstwo na rzecz kościoła oraz niszczenie wszystkiego co stawało im w drodze stanowiło główne metody ich postępowania. Oni to namówili dosyć tolerancyjnego jak na tamte czasy króla Jakuba I Aragońskiego, by urządzić pośmiewisko z Żydów poprzez urządzenie publicznej debaty, na której wykazano by niższość judaizmu nad katolicyzmem. Zachętą do tego były wydarzenia w Paryżu, które doprowadziły do publicznego spalenia Talmudu. Kler wykorzystał tam przechrztę Nicholasa de Rupella znanego jako Donin ( Dunin ), który po wstąpieniu do zakonu franciszkanów koło La Rochelle zaczął na terenie Francji ukazywać Talmud jako dzieło niezwykle szkodliwe dla chrześcijaństwa, co doprowadziło w kilku miejscowościach do zamieszek antyżydowskich. W końcu sformułował w 35 punktach zarzuty przeciw Talmudowi, które w 1236 roku przedstawił papieżowi Grzegorzowi IX. Później powtarzali je przez wieki autorzy polemicznych i antyżydowskich pism. Ich sformułowanie polegało na wyborze szeregu zdań z traktatów talmudycznych pozbawionych kontekstu, niekiedy nawet błędnie przetłumaczonych, i opatrzonych tendencyjnymi komentarzami. Tak powstały rzekome „dowody” na to, że Talmud wypacza Biblię, a nawet jest stawiany przez Żydów ponad nią, ponieważ zawiera inne prawa niż te, które Bóg dał Mojżeszowi, a ten je spisał. Ponadto – jak twierdził Donin – zawiera on bluźnierstwa przeciw Bogu, zniesławia Jezusa i jego matkę Maryję, obraża chrześcijaństwo oraz uczy fałszywej moralności. W konkluzji Donin stwierdził, że gdyby nie Talmud, łatwiej byłoby nawrócić Żydów na chrześcijaństwo. Już wcześniej ustanowiono przeciw Żydom wiele surowych sankcji kościelnych. Najdotkliwsza dla Żydów była próba pozbawienia ich ważnych stanowisk państwowych i spychanie w większych miastach zachodnioeuropejskich w oddzielne dzielnice, przez co narażeni byli na wrogie nastawienie do nich katolickiego społeczeństwa i częstsze ataki oraz masakry. Na tle tych wydarzeń i zmieniającej się pozycji społecznej Żydów pojawiły się zarzuty Donina o szkodliwości Talmudu. Ówczesny papież Grzegorz IX wykorzystał doniesienia Donina jako nowe argumenty propagandowe przeciw Żydom. Po zapoznaniu się z 35 zarzutami Donina wystosował list papieski ( datowany 20 VI 1239 r. na Lateranie ) do biskupa Paryża i tamtejszych przełożonych zakonu dominikanów i franciszkanów, w którym przytoczył oskarżenia mnicha, nakazując, aby „Żydów żyjących w królestwach Francji, Anglii, Aragonii, Nawary, Kastylii, Leonu i Portugalii zmusić siłą do zaniechania używania tych książek, a te z nich, w których by odnaleziono wyszczególnione w liście błędy, powinny być spalone na stosie”. Opornych nakazywał papież uciszać, za co odpowiedzialnymi czynił cenzorów kościelnych, którzy mieli działać zgodnie z prawem. Aby doprowadzić do potępienia Talmudu Grzegorz IX wyznaczył Paryż jako miejsce dysputy na jego temat. Jej termin ustalono na 25 VI 1240 roku. Miała się ona toczyć pomiędzy Żydami ( reprezentowali ich Jechiel z Paryża i Mojżesz z Coucy ) a duchowieństwem, głównie biskupami i dominikanami oraz z udziałem Donina i kanclerza Sorbony. Jej finał był dość nieoczekiwany. Za sprawą jednego z dostojników kościelnych, który był przekonany o niesłuszności oskarżeń, postanowiono zwrócić Żydom skonfiskowane księgi Talmudu. Gdy w niedługim czasie od wydania tej decyzji ów dostojnik zmarł, Donin zinterpretował ten fakt jako karę i znak Boży, co powszechnie podchwycono, i doprowadził w 1242 roku do publicznego spalenia napiętnowanych ksiąg na jednym z placów paryskich. Komisja papieska powołana przez Alberta Wielkiego potwierdziła wyrok na Talmud. Praktyka cenzurowania traktatów talmudycznych, a nawet ich palenia stawała się coraz częstsza. W tej sytuacji doszło w Barcelonie do dyskusji 20, 23, 26 i 27 lipca 1263 r. zainicjowanej przez dominikanów w Aragonii, której celem było zdyskredytowanie Żydów i judaizmu. Stanowisko żydowskie bronił Mojżesz ben Naḥman (1194 - 1270 ), któremu król Aragonii Jakub I ( 1213 - 1276 ) - będący wychowankiem mistrza templariuszy Guillema de Montrodon - zagwarantował wolność słowa. Naḥmanides odpierał ataki i bronił judaistycznego punktu widzenia oraz tezy, że rządy Mesjasza to rządy pokoju ( Izaj. 2 : 4 ) co raczej wykluczają rządy kleru katolickiego - stąd jego zdaniem Mesjasz jeszcze nie wrócił. Dysputa na dworze królewskim ograniczyła się głownie do tematu czy Mesjasz już przyszedł i czy był on Bogiem czy człowiekiem oraz kto przejął depozyt prawa Bożego : Żydzi czy chrześcijanie ( 1 Moj. 49 : 10 ). Naḥmanides stwierdził, że pogląd jakoby Stwórca nieba i ziemi narodził się z żydowskiej dziewicy - nie trafia do umysłu Żyda i że taka podstawa wiary nie może być przyjęta przez rozum. Stronę przeciwną stanowili dominikanie reprezentowani przez przechrztę, którym był Pablo Christiani. Po czwartej sesji król ogłosił koniec debaty, król podarował Nahmanidesowi 300 dinarów i odesłał go do domu. Na prośbę biskupa Gerony, Naḥmanides podsumował swoje poglądy w książce Sefer ha-Vikku'aḥ. Na słynną dysputę został wysłany Ramon Martini. Uważał on, że chrześcijaństwo może pokonać Żydów ich własną bronią. Jego Pugio fidei stało się opus magnum i było traktowane jako summa dla studentów w Hiszpanii, stając się wzorcem dla kolejnych anty-semickich traktatów i paszkwili. Pablo Christini (i inni dominikanie), chcąc zatuszować w rzeczywistości doznaną porażkę w dyspucie z Żydami, nie dążył do dalszej z nimi konfrontacji w formie dysput, lecz postanowili zmienić taktykę. Uznał, jak to wcześniej uczynił Donin, że Talmud szkodzi chrześcijaństwu i zawiera bluźnierstwa przeciw Jezusowi, w związku z czym poprosił papieża Klemensa IV o pozwolenie powołania specjalnej komisji do cenzury ksiąg hebrajskich, ich konfiskaty i palenia. Za zgodą papieża, udzieloną w bulli wysłanej z Viterbo 15 VII 1267 roku do króla Aragonii Jakuba I, utworzyli ją: Benedict de Rocaberti, arcybiskup Tarragony, były generał dominikanów Rajmund de Peńaforte, Pablo Christiani i jeszcze dwóch dominikanów ( jednym z nich był prawdopodobnie Rajmund Martini ). Na rozkaz króla zaczęto w Hiszpanii konfiskować egzemplarze Talmudu i poddawać cenzurze, zamazując w nich miejsca rzekomo obrażające katolików. Rozpętana w XIII wieku walka z Talmudem trwała w chrześcijańskiej Europie, zwłaszcza zachodniej, do XVIII wieku włącznie. Na ogół dominowała opinia ukształtowana w XIII wieku o zawartej w nim perfidii żydowskiej, co miało tłumaczyć przeprowadzane ataki Kościoła w formie cenzury, zakazu jego studiowania (decyzja papieża Eugeniusza IV podjęta na soborze w Bazylei – 1437), konfiskat i palenia jego egzemplarzy. Tak utrwalał się mit o Żydach, którzy przez studiowanie Talmudu mieli się uczyć nienawiści do gojów ( nie-Żydów ), nawet mając przyzwolenie na ich zabijanie. Przypisywano im szczególną niechęć żywioną do tych, którzy w soboty odpoczywają i studiują Torę. Dominikanie z zemsty pozwali Nahmanidesa przed Sąd Inkwizycji w kwietniu 1265 r. za jego rzekome nadużycia wobec chrześcijaństwa. Naḥmanides przed trybunałem stwierdził, że jego słowa zostały wypowiedziane w obecności króla, który zapewnił mu wolność, a pracę swoją napisał na zlecenie biskupa. Dzięki królowi udało się wyrwać Nahmanidesa z tego procesu, który przełożono na czas nieokreślony. Niezadowoleni z tego dominikanie szukali pomocy papieża Klemensa IV, który wysłał list do króla Aragonii wzywając go do ukarania Nahmanidesa. Udało mu się jednak w porę opuścić Hiszpanię i w tym samym roku przybyć na tereny ziemi izraelskiej. W dniu 9 Elul 1267 r. przybył do Jerozolimy. Natomiast Żydzi w Hiszpanii zostali zmuszeni do słuchania kazań wygłaszanych przez dominikanów. Na wniosek dominikanów papież Klemensa IV polecił biskupowi, aby zebrać wszystkie książki żydowskie w Królestwie Aragoni i dać do wglądu dominikanom i franciszkanom. Zarówno jeden jak i drugi zakon działał jako instrument władzy papieskiej w walce z judaizmem. Przechrzta - Pablo Christiani wysługujący się katolickiemu klerowi został uznany za godnego zaufania asystenta do tego zadania. Po wynalezieniu druku Żydzi zaczęli drukować Torę, komentarze biblijne, traktaty talmudyczne, kodeksy halachiczne oraz dzieła takich myślicieli jak Majmonides, Gersonides ( Levi ben Gerszon ) oraz wielu innych. Edycje włoskie Talmudu : Soncino-Pesaro 1484-1519, Wenecja 1519-1523 (1. wyd. Bomberga), Wenecja 1526-1539 (2. wyd. Bomberga), 1546-1551 Wenecja ( wyd. Giustinianiego ), Wenecja 1548-1549 (wyd. Bomberga ) ukazały się po ostrej polemice wokół Talmudu, jaka wywiązała się w zachodniej Europie głównie za sprawą przechrzty - Johannesa (Josepha, wcześniej Meira) Pfefferkorna, który wysługiwał się dominikanom. Fanatycznym ośrodkiem anty-żydowskim stała się Kolonia. Po stronie Pfefferkorna stanął też przechrzta przezwany Wiktor von Karben, który wystąpił przeciw judaizmowi. Ale dla dominikanów sterującym wszystkim w ukryciu, użyteczniejszym był Pfeffekorn, który w latach 1507 i 1509 napisał wiele traktatów anty-żydowskich m.in. Der Warnungsspiegel ( Zwierciadło ku upomnieniu ). Dominikanom chodziło o wyjednanie edyktu nakazującego konfiskatę ksiąg talmudycznych jak to było za dni Ludwika króla francuskiego. Dominikanie więc posługując się Pfeffekornem wystąpili z kilku nowymi pismami, w których wyłuszczali, że " obowiązkiem chrześcijan jest wypędzić Żydów jak psy parszywe. Gdyby się monarchowie na to zgodzili, niechaj lud weźmie tę sprawę w swe ręce, niechaj się najpierw zwróci do książąt z prośbą, by zabrali Żydom siłą wszystkie książki z wyjątkiem Pisma świętego, oraz wszystkie zastawy, co większa, wydarli im dzieci i kazali je wychowywać w wierze chrześcijańskiej, a dorosłych, jako niepoprawnych łotrów, wygnali z swych dzierżaw. Najsroższe nawet postępowanie z Żydami grzechu nie czyni, bo nie są to ludzie wolni, ale ich osoby i mienie należą do monarchy. Jeżeliby nie chcieli dobrowolnie przychylić się do prośby ludu, niech ten się zbierze gromadnie, a nawet uczyni rozruch i natarczywie zażąda dopełnienia obowiązku chrześcijańskiego względem żydostwa. Niechaj tłumy podejmą rolę rycerzy Chrystusa i wykonają jego testament. Kto krzywdzi Żydów, ten jest członkiem Chrystusa, ale kto ich popiera, gorszy jest jeszcze od nich i na tamtym świecie pewnym być może wiecznej męki w ogniu piekielnym. " - prof. H. Graetz : Historia Żydów, vol. VII, 1929 W-wa, str. 161. Dominikanie chcąc zrealizować swój anty-żydowski plan dotarli do cesarza Maksymiliana I Habsburga poprzez jego siostrę Kunegundę - przeoryszę zakonu franciszkanek zaopatrując Pfefferkorna w list, w którym zaklinali, by położyć kres bluźnierstwom Żydów przeciw Jezusowi, Marii i kościołowi. Kunegunda dała posłuch potwarzom na Żydów i zwróciła się do swego brata cesarza, by ogłosił edykt nakazujący zabrać Żydom i spalić wszystkie księgi hebrajskie oprócz Biblii. Maksymilian udzielił wychrzcie mandatu nadającego mu moc nad Żydami 10 sierpnia 1509 r. Miało mu przysługiwać prawo rewidowania w całym państwie niemieckim książek żydowskich i niszczenia wszystkich, których treść była niezgodna z doktryną katolicką. Tymczasem arcybiskup Moguncji wezwał Pfefferkorna na rozmowę, by usunąć w w mandacie mu udzielonym błąd formalny osłabiający jego skuteczność. Uradzono, by prosić cesarza o mianowanie również na sędziego ksiąg żydowskich Johanna Reuchlina ( 1455 - 1522 ) wybitnego niemieckiego uczonego hebraistę związanego z zakonem dominikanów. Był on uczniem Pico della Mirandoli oraz Obadjasza Sforno. Ale zamiłowanie Reuchlina do hebrajszczyzny i prawdy przeważyło nad intrygą, którą sterowali zakulisowo dominikanie. On rozniecił w Niemczech zapał do studiowania języka greckiego oraz hebrajskiego, by przedkładać prawdę hebrajską nad zepsute choć uchodzące w kościele za kanoniczne tłumaczenie łacińskie Biblii zwane Wulgatą. Tymczasem rzecznicy gminy frankfurckiej - Jonatan Cyon oraz Izaak Triest zabiegali gorliwie koło udaremnienia planów Pfefferkorna. Ale gdy ten zjawił się powtórnie u Maksymiliana z pismem jego siostry, wydał mandat powtórny 10 listopada 1509 r. w którym wyrzucał Żydom, że ważyli się stawić opór jego rozkazom i polecał kontynuować konfiskatę książek żydowskich. Mianował komisarzem arcybiskupa Uriela by powołał do pomocy profesorów akademii kolońskiej, mogunckiej, erfurckiej i heidelberskiej oraz mężów takich jak Reuchlin, Wiktor von Karben oraz inkwizytor Hochstraten. Obława na pisma hebrajskie rozpoczęła się na nowo. Dominikanie za plecami Pfefferkorna starali się przez opinię powszechną wywrzeć na Maksymiliana nacisk moralny. W tym celu wypuszczono pod nazwiskiem Pfeffernkorna nowy pamflet pt. Ku chwale i czci cesarza Maksymiliana. Również księżna-przeorysza Kunegunda przypuściła formalny szturm do brata starając się go przekonać jak wielki wyrośnie uszczerbek dla chrześcijaństwa, a właściwie już urósł, jeśli Żydzi znieważający hostię i mordujący dzieci chrześcijańskie będą się mogli chlubić, że na rozkaz cesarski zwrócono im książki. W tej sytuacji Maksymilian ogłosił nowy, czwarty mandat 6 lipca 1510 r. na imię arcybiskupa Uriela polecając mu podjąć na nowo sprawę pism żydowskich. Miał on zasięgnąć opinii uniwersytetów niemieckich tudzież Reuchlina, Wiktora von Karben oraz Hochatrtena. Ale Reuchlin wydał zupełnie inną opinię niż ta ktorej oczekiwali dominikanie. Wyszedł ze słusznego punktu widzenia, że nie należy traktować ksiąg żydowskich jako jednolitej literatury i trzeba je raczej za wyjątkiem Biblii podzielić na sześć różnych klas. Pierwsza klasa to komentarze do Biblii : Rasziego, Ibn Ezry, Kimchidów, Mojżesza Gerundensis i Lewiego ben Gersona. Hańbą jest, że wielu doktorów teologii chrześcijańskiej przez nieznajomość hebrajskiego i greckiego fałszywie objaśnia Pismo Święte. Reuchlin zamknął swe orzeczenie wnioskiem, aby nie konfiskowano, ani palono książek żydowskich, lecz by we wszystkich uniwersytetach niemieckich ustanowiono po dwie katedry języka hebrajskiego i i rabinicznego. Wówczas dałoby się nawrócić Żydów na wiarę chrześcijańską łagodnymi środkami, drogą przekonania. Nie należy Żydów traktować jako kacerzy, gdyż stoją poza obrębem kościoła i nie dają się do nich zastosować pojęcia kacerstwa i niewiary - prof. dr. H. Graetz : Historia Żydów, vol.VII, str. 173 - 174. W przeciwieństwie do Reuchlina - Wiktor von Karben oraz inkwizytor Hochstraten radzili bez ceremonii Żydom i spalić pisma talmudyczne, tudzież wszystkie inne. Hochstraten uważał zaś, że samych Żydów należy posadzić na ławie oskarżonych. Tymczasem fakultet moguncki wydał opinię, że nie tylko wszystkie pisma talmudyczne i rabiniczne roją się od błędów i herezji, lecz i Pismo Święte zaraziło się od nich fałszami i skaziło. Należy więc zabrać Żydom także Biblię i przejrzeć, a gdyby się potwierdziła słuszność tego zdania, spalić na stosie. W gruncie rzeczy był więc to atak na samą Biblię hebrajską w celu jej wyeliminowania i podłożenia zamiast niej sfałszowany tekst Wulgaty. - prof. dr. H. Graetz : Historia Żydów, vol.VII, str. 175. Dominikanie chcąc storpedować przychylną opinię Reuchlina napisali kolejny pamflet pt. Handspiegel ( Zwierciadło ręczne ) ogłoszony pod nazwiskiem Pfefferkorna i rozpowszechniony w tysiącach egzemplarzy. Reuchlin w odpowiedzi wydał pod koniec sierpnia lub na początku września 1511 r. swą replikę pt. Augenspiegel ( Zwierciadło oczne ). Zdemaskował w niej Pfefferkorna i jego współpracowników i obnażył tym samym wady ówczesnego chrześcijaństwa. Godziło to głównie w Pfefferkorna i w dominikanów kolońskich jego protektorów i inspiratorów całej intrygi. Obalił też tezę, że prawa boskie zakazują obcowania z Żydami. Wolno z nimi rozmawiać jak to czynił Hieronim i Mikołaj de Lyra. A wreszcie chrześcijanin powinien kochać Żyda jako bliźniego swego. W tej sytuacji walka przybrała wielkie rozmiary i stała się sprawą całego zakonu. Rzekomo z upoważnienia swego prowincjała posłał Hochstraten 15 września 1513 r. Reuchlinowi wezwanie, aby w terminie sześciodniowym o ósmej godzinie rano stawił się w Moguncji, gdzie miał być sądzony jako przyjaciel Żydów i heretyk. Sam zaś z czeredą dominikanów przybył do Moguncji, gdzie wystąpił jednocześnie jako oskarżyciel i sędzia w jednej osobie. Hochstraten wystąpił z wnioskiem, aby komisja orzekła, że " Zwierciadło " Reuchlina roi się od kacerstw i błędów, zbyt oręduje za niewiernymi Żydami i obraża kościół, że zatem należy je potępić, skonfiskować i spalić. Ku zdumieniu dominikanów do Moguncji przybył Reuchlin w towarzystwie dwóch wybitnych radców księcia wirtemberskiego. W tej sytuacji Hochstraten odroczył rozprawy do 12 października, w którym to dniu miał zapaść wyrok ostateczny. Inkwizytor dał duchowieństwu katolickiemu w Moguncji polecenie, aby ogłoszono z ambon, że każdy zarówno katolik jak i Żyd winien pod grozą kary surowej wydać na stos egzemplarze " Zwierciadła ocznego " . Nadto obiecano 300 dni odpustu każdemu, kto w oznaczonym dniu stawi się na placu kościelnym, aby obecnością swoją przyczynić się do uświetnienia autodafé. Tymczasem przed samym wyrzeczeniem interdyktu przybył goniec arcybiskupa Uriela z pismem odraczającym wyrok na miesiąc do czasu nowego pośrednictwa. Dominikanie najwyraźniej zostali upokorzeni, ale nie oznaczało to jeszcze zwycięstwa Reuchlina. Zdawał on sobie z tego sprawę jak również z powagi sytuacji, dlatego napisał list do Boneta de Lates z prośbą o pomoc, by wstawił się za nim do ówczesnego papieża Leona X, którego był lekarzem przybocznym. Bonet de Lates sam będący Żydem, użył całego swego wpływu by pomóc Reuchlinowi. Leon X w dniu 21 listopada 1513 r. wystosował breve do biskupów spirskiego i wormackiego polecając im zbadanie sporu między Reuchlinem a Hochstartenem i z wyłączeniem wszelkiego trybunału ferowali wyrok, któremu strona zwyciężona poddać się ma bez protestu. Sprawa ciągnela się trzy miesiące do kwietnia 1514 r. W końcu zapadł wyrok całkowicie na korzyść Reuchlina i orzekał, że jego " Zwierciadło " nie zawiera ani błędów, ani herezji, że nawet nie " trąci nimi ", że nie popierał Żydów nad miarę godziwą. Natomiast Hochstarten oczernił autora i z tego powodu należy mu nakazać milczenie w tej materii, zaś " Zwierciadło " może być przez każdego czytane i drukowane, przy czym Hochstarten ma zapłacić koszty sądowe ( 111 złotych guldenów reńskich ). Tak niepomyślny i upokarzający wynik procesu wprawił we wściekłość dominikanów kolońskich. Ani myśleli poddawać się wyrokowi. Hochstarten zaapelował do papieża w drodze pozasądowej czyli bez powiadomienia biskupa spirskiego pełniącego funkcję sędziego papieskiego. Wszyscy dominikanie podali sobie ręce w Niemczech i poza ich granicami, aby wspólnymi siłami obalić Reuchlina. Już wcześniej Hochstraten rozesłał do czterech uniwersytetów pisma licząc na potępienie " Zwierciadła ". Liczono zwłaszcza na uniwersytet a Paryżu, którego opinia moglaby być skuteczna w wywarciu nacisku na kurię papieską. Ale te zabiegi dominikanów aktywizowały wrogów scholastyki i ogłupieni teologią kościelną. Znani jako humaniści połączyli się do wspólnego działania. Zawiązał się związek humanistów, zwolenników Reuchlina, którego członkowie wspierali się wzajemnie. Wśród nich wyróżniał się Ulryk von Hutten, Hermann von dem Busche, Willibald Pirckheimer. Grunt pod Reformację został przygotowany. Jest to dosyć istotny szczegół, gdyż właśnie humaniści mieli spory wpływ na Marcina Lutra. Tymczasem wokół Reuchlina coraz częściej gromadzili się ludzie posiadający znaczenie w kraju jak np. książę Ulryk wirtemberski i cały jego dwór.hrabia Helfenstein z Augsburga, patrycjusze Welser, Pirkheimer i Peutinger i wielu innych. Reuchlin jako znawca języka hebrajskiego zyskiwał coraz większy rozgłos. Reuchlin chciał, aby w nielicznych wszechnicach niemieckich wykładano naukę języka hebrajskiego. Niebawem pogląd, że Biblia bez znajomości tego języka musi pozostać księgą zamknięta, tak się rozpowszechnił, że książęta i uniwersytety poszukiwali gorliwie odpowiednich profesorów i zakładali katedry języka hebrajskiego nie tylko w Niemczech i Włoszech, ale także we Francji i Polsce. Prawie w każdym większym mieście znaleźć można było zwolenników i przeciwników Reuchlina, których kłótnie niejednokrotnie kończyły się bójką. Zwolennicy dominikanów coraz bardziej zaciekali się w swej nienawiści do Żydów. Leon X powierzył dochodzenie sądowe kardynałowi Dominikowi Grimaniemu, który interesował się literaturą rabiniczna i Kabałą, a jako franciszkanin był w opozycji do dominikanów. Największą nadzieję dominikanie pokładali w orzeczeniu wszechnicy paryskiej - macierzy wszystkich uniwersytetów europejskich. W tym celu by zapewnić sobie zwycięstwo poprzez skaptowanie króla francuskiego Ludwika XII. Drogę do niego znaleźli poprzez spowiednika Wilhelma Haquineta Petita, aby swą powagą monarszą skłonił fakultet teologiczny do wydania przychylnego dla dominikanów werdyktu.- prof. dr. H. Graetz : Historia Żydów, vol.VII, str. 188. Dla wielu teologów francuskich miarodajny był przykład Ludwika IX, który przed trzema wiekami pod wpływem przechrzty Mikołaja Donina i z polecenia papieża Grzegorza IX kazał spalić Talmud na stosie. W tym też duchu powziął decyzję fakultet teologiczny w Paryżu. Według tej opinii " Zwierciadło " Reuchlina zawiera herezje i broni pism talmudycznych przez co zasługuje na potępienie i winno być skazane na spalenie. Ale przyjaciele Reuchlina postanowili stworzyć dla niego inną formę obrony. Stały się nią t.zw " Listy obskurantów " ( Epistolae obscurorum virorum ) ogłoszone w 1515 r. Był to szereg listów pochodzących z kręgu humanistów, które pod względem dowcipu, humoru i gryzącej satyry na duchowieństwo katolickie nie miały dotąd równych sobie w piśmiennictwie. Obnażały one nieuctwo, zmysłowość, złość, moralność i wiele przywar kleru katolickiego. Czytając " Listy obskurantów " Europa zachodnia brała się za boki. Śmiano się z scholastyków i dominikanów. Drobny spór na temat Talmudu nabrał wszechświatowego znaczenia. Pod wpływem dominikanów kolońskich nieprzyjaciele Żydów namówili arcybiskupa Alberta do zaproszenia panów duchownych i świeckich tudzież miast, zwłaszcza Frankfurtu i Wormacji na sejm w Frankfurcie, na którym naradzać się miano nad wypędzeniem Żydów z Niemiec na wieczne czasy. Na to zaproszenie 7 stycznia 1516 r. zjechało do Frankfurtu wielu delegatów. Ale żydzi postanowili się bronić i wysłali do cesarza Maksymiliana deputację, która wyprosiła wzięcie ich w obronę. Cesarz skierował więc pismo do elektora Alberta i kapituły katedralnej w Moguncji do wszystkich panów duchownych i świeckich oraz do miast, w którym wynurzył swe niezadowolenie z wiecu frankfurckiego i zabraniał im zjazdu w uchwalonym terminie, ale ani arcybiskup moguncki, ani kapituła katedralny nie wyrzekli się swego zamiaru. Nieprzyjaciele żydów, a przyjaciele dominikanów kolońskich ciągle się jeszcze spodziewali, że zdołają podburzyć cesarza przeciw Żydom. Spór z Johannesem Reuchlinem podzielił przez lata duchownych kościoła katolickiego, włącznie z papieżami i monarchami, na zaciętych wrogów Talmudu, dążących do całkowitego zniszczenia wszystkich jego kopii, i zwolenników studiowania tego dzieła. Drukowany w oficynach Bomberga i Giustinianiego Talmud zaczął w latach 1544-1545 wzbudzać niepokój papiestwa. Jego ocenzurowania, podobnie jak i innych ksiąg hebrajskich drukowanych wówczas w dużej ilości w Wenecji, domagał się nuncjusz Della Casa. W Rzymie utworzono specjalną komisję, którą tworzyli apostaci wspierani przez dominikanów oraz sześciu kardynałów wraz z Inkwizytorami, którym przewodniczył kardynał Giovanni Pietro Caraffa ( przyszły papież - Paweł IV ). Komisja wnioskowała do papieża o wydanie nakazu spalenia Talmudu. Ówczesny papież Juliusz III przychylił się do wniosku większości i bullą z 12 VIII 1553 roku zarządził konfiskatę i spalenie Talmudu jerozolimskiego i babilońskiego oraz innych ksiąg hebrajskich we wszystkich państwach włoskich. Już w niecały miesiąc później, 9 IX 1553 roku, w święto żydowskiego Nowego Roku w Rzymie na Campo di Fiori dokonano ceremonialnie spalenia skonfiskowanych egzemplarzy traktatów talmudycznych, rozpoczynając tym akcję niszczenia Talmudu na szeroką skalę. Po objęciu tronu papieskiego 23 V 1555 roku przez kard. Caraffę, który przybrał imię Paweł IV, doszło do zaostrzenia polityki papieskiej wobec Żydów. Znalazło to wyraz w bulli Cum nimis absurdum z 14 VII 1555 roku. Papież, podtrzymując nakaz palenia Talmudu, rozpoczął jednocześnie represje natury ekonomicznej, które polegały na zamknięciu Żydów w określonej dzielnicy miasta (getcie) i zmuszeniu ich do sprzedaży wszystkich ich domów znajdujących się poza nią. Papież wprowadził także zakaz posiadania przez Żydów w getcie więcej niż jednej synagogi oraz obciążył ich podatkiem na utrzymanie domu dla katechumenów – konwertytów żydowskich, którzy przygotowywaliby się do przyjęcia chrztu. Talmud podobnie jak wiele innych niewygodnych dla kleru ksiąg znalazło się na Indeksie Ksiąg Zakazanych ( Index librorum prohibitorum ). Talmud został ujęty w nim jako książka zakazana. Uznano go jednak za księgę tolerowaną, o ile nie będzie używany przy jego druku tytuł „Talmud” i zostaną usunięte z niego fragmenty obrażające katolicyzm. Na jego druk, podobnie jak i innych ksiąg, nie tylko hebrajskich, należało uzyskać aprobatę cenzora kościelnego wy-znaczonego przez Kongregację Inkwizycji lub biskupa ordynariusza miejsca. Ta regulacja prawna Soboru Trydenckiego i Piusa IV zachowała swą ważność przez ponad 300 lat. Kolejny papież Klemensa VIII (1592-1605), powrócił do polityki względem Żydów swoich poprzedników – Pawła IV i Piusa V, odwołując udzielone od ich czasów dyspensy dotyczące ksiąg hebrajskich i nakazując ponownie opuścić Żydom Państwo Kościelne, za wyjątkiem Rzymu i Ancony ( oraz Awinionu ). Klemens VIII zabronił również w niezwykle surowej bulli Cum Hebraeorum malitia nawet posiadania Talmudu ( ksiąg drukowanych i rękopiśmiennych ) komukolwiek żyjącemu w chrześcijańskim świecie. Najbardziej rygorystyczne zarządzenie było egzekwowane w Państwie Kościelnym i w innych państwach na Półwyspie Apenińskim. Z tego krótkiego przeglądu historii będącej tłem ważnych wydarzeń widać, że głównym celem kleru było zdyskredytowanie Żydów oraz ich ksiąg. Chodziło nie tylko o Talmud, lecz o wszystkie teksty hebrajskie zagrażające doktrynie katolickiej. Wyrazicielem tego był Ramon Marti ( Rajmund Martini ), który w swym dziele pt. Pugio fidei, III-III, II rozdziale rozpoczyna wywód na temat Imienia Bożego cytując Mojżesza ben Majmona ( Majmonidesa ) More hanewuchim I, 61 by wykazać, że Tetragrammaton jest zapisem właściwego Imienia Bożego, którego Żydzi nie wymawiają zastępując go słowem Adonaj. ( Raymundi Martini : Pugio Fidei, Tertia Pars, Dift.III, Caput II ,IX, M.D.C.L., str. 513 - 514 ). יהוה, et est nomen appropriatum creatori altissimo [ יהוה jest imieniem Stwórcy Najwyższego - Raimundus Martini : Pugio fidei, III-III, Caput II, IX, M.D C. L., str. 514 ]. Jest to więc powtórzenie poglądu Mojżesza Majmonidesa, który w swym dziele pt. More hanewuchim I, LXI pisze : " Możliwe, że w języku hebrajskim, który obecnie znamy w niewielkim stopniu Tetragram w sposób w jaki był wymawiany wyrażał " Byt Absolutny " . Krótko mówiąc, majestat tego Imienia oraz ogromny lęk związany z jego wypowiadaniem, wiąże się z faktem, że oznacza ono Samego Boga, wyłączając z jego znaczenia wszelkie inne nazwy rzeczy stworzonych przez Niego. Dlatego nasi mędrcy powiadają " 'Moje Imię' ( 4 Moj. 6 : 27 ) oznacza Imię swoiste dla Mnie. " Wszystkie pozostałe Imiona Boga zawierają odniesienie do przymiotów i nie oznaczają prostej istoty, lecz istotę posiadającą atrybuty, które są derywatami. " Dalej Majmonides pisze : " Każde inne Imię Boga jest wyrazem pochodnym, jedynie Tetragram stanowi rzeczywiste imię Boga ( łac. nomen proprium ) i tylko jako takie należy je rozważać. " W końcu też stwierdza, że Imię Boga jest wypowiadane w Świątyni " tak jak się je pisze " . W czwartym rozdziale Martini prezentuje egzegezę czterech spółgłosek tworzących Tetragrammaton. Tu tworzy urojoną teorię, że spółgłoski yod, he, waw oraz he wyrażają Trójcę, przy czym ostatnie he wskazuje na jedność substancji ( esencji ) trzech osób ( Raimundi Martini : Pugio fidei, Tertia Pars, Dift. III, Caput IV, IV, M.D C. L., str. 540 ). W dalszej części tego rozdziału Martini rozwija trynitarną doktrynę przypisując błędnie wszystkie określenia Pism Hebrajskich dotyczące Boga jako odnoszące się do Ojca, Syna i Ducha Św. Ramon Martini cytuje poglądy Augustyna - ( Raimundi Martini : Pugio fidei, Tertia Pars, Dift.III, Caput. IV, VI, M.D C. L., str. 544 ). Wypowiada się też na temat brzmienia imienia : " Et quod est nomen meum ? יהוה Iehoua, siue Adonay, quia Dominus es omnium - [ tłum. A jakie jest imię Moje ? יהוה Iehoua lub Adonay, gdyż to Pan wszystkiego ]- ( Raymundi Martini : Pugio Fidei, Tertia Pars, Dift.II, Caput III, M.D C. L., str. 448 ). W dalszej części pisze, że wszystkie imiona Stwórcy są w księgach, ale jedno imię którym jest יהוה to imię stosowne dla Najwyższego Stwórcy ( יהוה , et est nomen appropriatum Creatori altissimo ). I z tego powodu jest nazywane שם המפרש Szem ha-Meforasz - imię przedstawione ( Et propter hoc vocatur שם המפרש schem hameephorasch, nomen expositum. ). Odnosi się ono do istoty Stwórcy, oznaczającej istotę doskonałą i tylko do Niego. ( Vult autem dicere quod ipsum significat substantiam creatoris, et quidditatem eius significatione perfecta, et manifesta in quanon esta qui nocatio, nequemixtura, id est, nihil est quod Deo communicet, siue particepetin hoc nomine.) Mówi się, że imię pochodzi od אדני Adonaj, który jest Panem ( Ita quod etiam nomen quod dicitur loco יהוה quod est אדני adonay deriuatum est ab hoc verbo אדון Adon, quod est Dominus. ) - ( Raymundi Martini : Pugio Fidei, Tertia Pars, Dift.III, Caput II, M.D C. L. str. 514 ). Rajmund Martini korzystał z różnych tekstów hebrajskich i w zasadzie odnośnie samego brzmienia Imienia i przypisywanemu mu pochodzenia czy raczej zapożyczenia fonetycznego od słowa Adonaj nie napisał niczego nowego. Nie był na pewno - jak się sugeruje - pomysłodawcą formy Jehowah ( fonetycznie - Iehouah ). Widać, że pogląd ten podobnie jak inne przejął od swoich nauczycieli, natomiast teologiczne wiązanie przez niego Tetragrammatonu z trynitaryzmem należy uznać za kompletne urojenia nie mające żadnej Biblijnej podstawy. Ale i w tej kwestii powtarzał jedynie błędne poglądy Augustyna oraz Tomasza z Akwinu - też jak Rajmund Martini - dominikanina. Wyróżniała ich podobnie jak cały ten zakon będący na usługach Inkwizycji papieskiej - nietolerancja i chęć zwalczania wszystkiego różniącego się od doktryny katolickiej. Przytaczanie tła historycznego nie oznacza obrony Talmudu. Jest tylko ważnym odniesieniem, by zrozumieć w jakiej sytuacji powstawały dyskusje na temat pism hebrajskich z Biblią hebrajska włącznie oraz Imienia Bożego. Wrogość wobec Żydów była w gruncie rzeczy wrogością do tego w co wierzyli i pisali, a więc do ich pism zwłaszcza do tej ich części, która była jawnym zaprzeczeniem trynitarnej doktryny katolickiej oraz teologii wcielenia ( inkarnacji ). Kryła się za tym również wrogość do Boga Hebrajczyków i Jego Świętego Imienia. http://books.google.pl/bo...epage&q&f=false http://bildsuche.digitale...v=150&nav=&l=en Benjamin.Szot - 2015-06-14, 16:08 UWAGA ! Wspaniała książka Gerarda Gertoux na temat Imienia Bożego do ściągnięcia w formacie PDF : http://www.academia.edu/1...onounceable_why _______________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Olus - 2015-06-29, 12:27 Posty od tego z Wysłany: 2015-06-17, 19:25 do kosza. Krystian - 2015-07-22, 15:57
Posty zaśmiecające ten temat zostały wyrzucone do kosza. Benjamin.Szot - 2015-07-22, 21:26 
Imię Boże w Kodeksie z Aleppo. 
http://www.nehemiaswall.com https://en.wikipedia.org/wiki/Jehovah 
_______________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com bartek212701 - 2015-07-22, 22:55 Benjamin.Szot, Super, ale to nadal nie jest żaden rękopis z NT, a my szukamy potwierdzenia używania imienia Bożego w NT, bo jak do tej pory ŻADEN RĘKOPIS tego nie poświadcza. Niestety. Benjamin.Szot - 2015-07-23, 10:04 osobom zainteresowanym tematem powiem, że sprawa Imienia Bożego w NT. była szczegółowo wyjaśniona w artykule - Jak Imię Boże przetrwało w szatańskim świecie. http://biblos.feen.pl/vie...der=asc&start=0 jeśli ktoś nie czyta tego co jest publikowane na tym forum - to nie moja wina ! _______________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Olus - 2015-07-23, 21:57 Benjaminie ostatnio spotkalem osoby ktore twierdza ze imie Boze to Yah. Powoluja sie na psalm,smierc na krzyzu(Boze,Boze czemus mnie opuscil) i sa zdania ze to dopiero Jezus objawil prawdziwe imie
zerknij http://www.hebrew4christi...-d/YAH/yah.html https://www.youtube.com/watch?v=zbmsU6z2G1Q https://www.youtube.com/watch?v=TWm_6AfuVXY Benjamin.Szot - 2015-07-24, 12:35 Olus też już o tym pisałem. Ten pogląd to żadna nowość. ___________________________________________ http://biblehub.com/concordance/j/Jehovah.htm https://en.wikipedia.org/wiki/Jehovah Benjamin.Szot - 2015-09-11, 09:31 " Bo to pewna, że greccy tłumaczowie miasto Jehowa lub Jowa, tłumacząc Bibliją na swój język, Kyrios, greckie słowo kładli. " - Szymon Budny : O przedniejszych wiary Chrystyjańskiej artykulech, Dowód dwudziesty szósty, Odwód, albo odpór 35 - 40, Łosk 1576 r., str. 89 ______________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2016-01-03, 09:59 Nowy dokumentalny film o Imieniu Bożym יהוה 2014 r. ( 58 min. ) zrobiony przez Fritza Poppenberga. Film otrzymał naukowe wsparcie ze strony Gérarda Gertoux oraz Rolfa Furuliego. 
http://stoopsmanufacturin...ame-of-god-dvd/ http://www.dreilindenfilm...ame-gottes.html 
___________________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com bartek212701 - 2016-01-03, 14:15 Benjamin.Szot, Oglądałeś? Mógłbyś zarekomendowac nam? Opowiedz pokrótce co się w nim dzieje
Benjamin.Szot - 2016-01-03, 16:30 bartek212701 dzięki za zaglądnięcie na tą stronę. Stanowisko Gerarda Gertoux masz szczegółowo wyjaśnione w jego książce na temat Imienia Bożego : 
_____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com bartek212701 - 2016-01-03, 18:53 Dzięki
Benjamin.Szot - 2016-01-03, 20:04 polecam też książkę Nehemiasza Gordona - syna rabina wykształconego na uniwersytecie w Jerozolimie, który broni Imienia JEHOWAH : 
_____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Olus - 2016-01-03, 20:08 ja dodam jeszcze do tego ciekawe wyklady Open Door Series 3 -- The Name of God -- Nehemia Gordon https://www.youtube.com/watch?v=ah3k1dhR-ag Pope Benedict XVI's Theological Three Card Monte - Nehemia Gordon https://www.youtube.com/watch?v=5z1KaE3zKkI Wiecej tutaj : https://www.youtube.com/user/ngordon4/videos bartek212701 - 2016-01-03, 20:19 A zapytam z ciekawości. Czy macie cos PO POLSKU?
Benjamin.Szot - 2016-01-04, 08:16 Święte Imię Boże 
http://biblos.feen.pl/vie...der=asc&start=0 http://biblia-odchwaszczo...imienia-Bozego/ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com/nowości/ Benjamin.Szot - 2016-01-04, 15:56 http://www.Jehowa-biblioteka.com http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/2012412 http://rumburak.friko.pl/...iblia/index.php http://www.Jehowa.info 
Biblia Brzeska 1563 r. _____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2016-01-21, 18:53 
_____________________________________ http://biblia-odchwaszczo...imienia-Bozego/ Benjamin.Szot - 2016-02-20, 18:11 Elementarne błędy na temat Imienia Bożego, które można spotkać w różnych książkach i w internecie : ( UWAGA ! Błędne poglądy zapisane są kolorem fioletowym ) 1. kluczem do samogłosek Tetragramu był zastępczy tytuł Adonaj Gdyby tak było Imię Boże powinno w zapisach masoreckich widnieć jako Jahowah, tymczasem w żadnym manuskrypcie hebrajskim nie ma takiej formy 2. poprawną formą Imienia Bożego jest Jahwe Niestety takiej formy nie ma w żadnym manuskrypcie hebrajskim. Pogląd ten wywodzi się z zapisów samarytańskich lub greckich, a fonetyka samarytańska i grecka różniły się od hebrajskiej. 3. forma Jehowa jest błędna i pochodzi z błędnego zapisu wynikającego z reguł pisowni hebrajskiej, które nie pozwalały pisać pod jod szwa złożone ( odczytywane w tym wypadku jako a ) przez co zapisywano szwa proste ( odczytywane jako krótkie e ) Argument, że w Tetragramie pod jod nie pisano szwa złożonego ( które pod alef w tytule Adonaj zapisywano jako dwukropek i poziomą kreskę ) i dlatego zapisano to jako szwa proste ( w postaci dwukropka co odczytywano jako samogłoskę krótką e ) nie jest prawdą. Dowodem na to jest Sędziów 16 : 28 ), gdzie zamiast szwa prostego mamy w Tetragramie pod jod zapisane szwa złożone tzw. hatef-segol ( razem w postaci dwukropka i trzy-kropka w postaci odwróconego trójkąta - co w sumie daje pięcio-kropek odczytywany jako e ). 4. skrócona forma Imienia Bożego JAH pochodzi od formy Jahwe Dokładne przypatrzenie się jak wygląda zapis samogłoski w formie JAH wyklucza taką możliwość. Forma JAH szczególnie używana w trakcie wychwalania w pieśniach i Psalmach ma pod jod samogłoskę qamac ( zapisywaną jak polskie T ), tymczasem w zapisie Jahwe ( oczywiście nie w manuskryptach, bo tam takiej formy nie ma ) pod jod występuje samogłoska krótka zwana patah ( w postaci poziomej kreski ). Forma skrócona JAH powstała poprzez połączenie jod oraz ostatniej samogłoski qamac ( zapisanej jak polskie T ) pod spółgłoską he - z formy JEHOWAH. 5. w najstarszych manuskryptach masoreckich mamy szereg zapisów Imienia Bożego : Jehowah, Jehwah, Jehowih, Jehwih w kilku wersjach. Nie wiadomo, która była prawdziwa i sami masoreci nie znali wymowy Imienia Bożego Masoreci byli starannie wykształconymi skrybami, którzy dokładnie opierali się na zasadach wielowiekowej fonetyki hebrajskiej. Nie mogli wprowadzać swoich innowacji, bo spotkałoby się to z natychmiastowym sprzeciwem wszystkich Żydów. Skąd więc te różne formy ? Otóż, warto zauważyć, że forma Jehowih oraz skrócona forma Jehwih występuje tylko po tytule Adonaj co wskazuje, że Imię Boże było formą żywą. Nie było formą skostniałą jak wynika zapisów masoreckich. Skąd zatem skrócona forma Jehwah oraz Jehwih ? Jeśli ktoś uważnie przeanalizuje Tetragram, to z jego zapisu widać, że wprowadzenie samogłosek tworzy trzy sylaby. Już z tego względu dwusylabowa forma Jehwa, Jehwih czy Jahweh ( której nie ma w żadnym manuskrypcie hebrajskim ) jest niepoprawna. Dlaczego zatem masoreci opuszczali samogłoskę holem odczytywaną jako samogłoska o - zapisywaną nad spółgłoską waw ? Odpowiedź jest prosta. Sygnalizowało to czytającemu publicznie Torę w synagodze, że wymowa jest niepełna przez co zamiast wymawiać Imię Boże zastępowano je tytułem Adonaj co nie świadczy oczywiście, że samogłoski z tytułu Adonaj były szyfrem do Tetragramu. Podobnie było w przypadku formy skróconej Jehwih. 6. formę Jehowa błędnie wprowadził Rajmund Martini w XIII wieku w swojej książce Pugio fidei ( Sztylet wiary ) z ok. 1280 r. Przede wszystkim należy wiedzieć, że Rajmund Martini był katalońskim dominikaninem starannie wykształconym w języku hebrajskim w celu dialogu z Żydami i ich zwalczania. Katolicki kler sporo w niego zainwestował. Gdyby więc Rajmund Martini wprowadził zniekształcone Imię Boże, to na dyspucie z Nahmanidesem - słynnym uczonym żydowskim natychmiast zostałoby mu to wytknięte. Ponadto najstarsze kodeksy masoreckie z Imieniem JEHOWAH to kodeks z Aleppo z 930 r. oraz Kodeks Leningradzki B 19A przechowywany w Petersburgu z 1008 r. 7. Imię Boże Jehowah wymyślili masoreci i wcześniej nie było takiej formy Ci którzy tak twierdzą nie znają przed-masoreckiej metody odczytywania tekstu spółgłoskowego zwanej Em-Qeria' , która pozwala na odczytanie Tetragramu jako Jehouah, gdyż zapisane waw odczytywano jako polskie " Ł " natomiast akcent padał na ostatnią sylabę z powodu pierwszej samogłoski krótkiej e. Metodę Em-Qeria' potwierdza Józef Flawiusz. W opisie z Księgi Wyjścia 28 : 36 - 39 jest napisane, że na diademie noszonym przez arcykapłana miał być umieszczony Tetragram. Litery tworzące Tetragram były zapisane w paleo-hebrajskim i były odczytywane jako samogłoski. Poświadczyły to pisma z Qumran z I wieku. Dodatkowym świadectwem jest Talmud. Tetragram jest tam określony jako " Szem Ha-meforasz " czyli Imię wyraźnie odczytane " litera po literze " - patrz : Gesenius 6567 komentarz na # 2. Talmud zakazywał wymawiania Tetragramu według dźwięku jego liter - Sanhedryn 101a. 8. Imię Boże przestało być wymawiane przez Żydów z szacunku dla tego Imienia Przeczy temu historia. Gdy Seleucydzi zdobyli Jerozolimę i zaczęli panować nad ziemią izraelską Antioch IV Epifanes wprowadził swój Nowy Porządek Świata według wzorców pogańskiej kultury i myśli helleńskiej. Całkowita utrata suwerenności Izraela zmusiła wszystkich Żydów do przyjęcia i wprowadzenia w życie nowych praw i rozporządzeń kompletnie przeciwnych Torze. Antioch IV wprowadził też całkowity zakaz wypowiadania Imienia Boga Izraela. Talmud wspomina o tym tylko w jednym zdaniu : " Trzeciego dnia miesiąca Tiszri, wzmiankowanie IMIENIA Bożego w kontraktach zostało zakazane, ponieważ grecka władza zabroniła wspominania Imienia Bożego Izraelitom". Dokładnie przypatrując się historii zakaz wypowiadania Świętego Imienia Bożego rozpoczął się od dekretu Antiocha IV Epifanesa przeciwnego Torze. Była to tylko część jego polityki Nowego Porządku Świata zmierzającej do całkowitej hellenizacji narodu żydowskiego i przekształcenia go w społeczeństwo greckie. Później Rzym, który zdobyły władzę nad Izraelem, nawiązał do ustaw Seleucydów. Za publiczne nauczanie Tory i publiczne wymawianie Imienia Bożego groziły srogie kary. Nie wszyscy Żydzi się temu podporządkowali, ale spotkała ich za to śmierć w okropnych męczarniach co zanotowały kroniki, gdy cezar Hadrian sprawował władzę. To skłoniło rabinów zwłaszcza Abba Szaula ( II wieku ) przeciw wymawianiu Imienia Bożego co jest datowane są na krótko po męczeńskiej śmierci rabbiego Haniny. Zwyczaj ten został przyjęty w obawie przed restrykcjami władz rzymskich. Zarówno Seleucydzi jak i Rzymianie doskonale wiedzieli, że Imię Boże jednoczy wszystkich Żydów czego się najbardziej obawiali. 9. Imię Boże zostało wpisane przez skrybów żydowskich do Pisma Świętego Gdyby tak było hebrajscy skrybowie musieliby sfałszować Pismo Święte co najmniej 6 825 razy, bo tyle razy występuje Imię Boże w manuskryptach masoreckich. Poglądowi temu przeczą też daleko wcześniejsze zwoje z Qumran, w których występuje Imię Boże zapisane w formie Tetragramu zwłaszcza zwój Izajasza. Teza, że skrybowie fałszowali Pismo Święte jest absurdalna, gdyż nie udałoby się oszukać całego społeczeństwa żydowskiego, które z pokolenia na pokolenie pielęgnowało wiedzę na temat Boga Izraela. 10. Jezus i apostołowie nie wymawiali Imienia Bożego i nigdzie go nie ma w Nowym Testamencie Przeczy temu Apokalipsa 19 : 1, 3, 4, 6, gdzie w greckich pismach Nowego Testamentu występuje forma Alleluja, które jest dokładnym odpowiednikiem hebrajskiego Hallelu - JAH. Występuje więc skrócona forma Imienia Bożego. Jezus i apostołowie cytowali 112 razy Pisma Hebrajskie, gdzie występowało Imię Boże. Jezus i apostołowie mający ogromny szacunek do Słowa Bożego nie mogli go przeinaczać i zmieniać. _______________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Iwona - 2016-02-20, 19:34 Ja tam wolę wymawiać Adonai. Benjamin.Szot - 2016-02-20, 20:07 Iwona przez usta ci nie przejdzie Imię JEHOWAH, bo wpierw musiałabyś odrzucić fałszywe doktryny swojego kościoła i bałwochwalcze praktyki ! Krystian - 2016-02-20, 20:16 Benjamin.Szot, Zgadzam się z Twoim postem.
Iwona - 2016-02-20, 21:25
Nie bo najpierw musiałabym się na 100 % upewnić, że jest to forma prawidłowa a takiej całkowitej pewności nie mam póki co. Benjamin.Szot - 2016-02-20, 21:42 Iwona wynika z tego, że w ogóle nie czytasz tego co piszę, bo gdybyś uważnie przeczytała i zadała sobie choć trochę trudu by to sprawdzić, to byś nie miała żadnych wątpliwości _____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Iwona - 2016-02-20, 22:08
Przepraszam Ciebie jeśli uraziłam Ciebie. Nie gniewaj się. Po prostu jestem osobą, która wszystkie rzeczy musi wpierw bardzo wnikliwie przeanalizować. Czasem mam coś w sobie z św. Tomasza i po prostu muszę widzieć w realu dowody.. Taka jestem. Benjamin.Szot - 2016-02-21, 15:33 Iwona Nie przepraszaj w kółko, bo to przestaje być poważne i nie powołuj się bęz przerwy na Tomasza z Akwinu, bo nie słuchasz nawet tego co on napisał ! A Tomasz z Akwinu w swej Sumie Teologicznej ( Summa Theologiae ) napisał : " nomen Deus non est nomen proprium, sed appellativum " [ tłum. " nazwa Bóg wcale nie jest nazwą ( imieniem ) własnym, ale pospolitym " ] II art.9. Nieco dalej pisze : " proprium nomen est Tetragrammaton " [ tłum. " imieniem właściwym Boga jest Tetragrammaton " ] II art. 11. Warto zwrócić uwagę, że według wykształconego w kolegium jezuickim papieża Leona XIII jego encyklika Aeterni Patris z 4 sierpnia 1879 r. - uznaje wykładnię Tomasza z Akwinu jako obowiązującą przy studiowaniu teologii. Leon XIII zwracając się do wszystkich biskupów napisał " niech wybrani przez Was roztropnie nauczyciele starają się usilnie wpajać naukę św. Tomasza w dusze uczniów i niech w wyraźnym świetle ukazują jej niezbitość i wzniosłość w stosunku do pozostałych doktryn. " 100 lat później papież Jan Paweł II w przemówieniu wygłoszonym do Papieskiej Akademii Nauk w dniu 12 listopada 1983 r. przypomniał, iż według Tomasza „ ultimus finis totius Universi est Veritas ” [ tłum. " Prawda jest celem wszechświata " ] . W swej encyklice Fides et Ratio ogłoszonej 14 września 1998 r. powiedział, że " kościół słusznie przedstawiał św. Tomasza jako mistrza sztuki myślenia i wzór właściwego uprawiania teologii. " ( 43. Nieprzemijająca nowość myśli św. Tomasza z Akwinu ). Dla niego jak i jego następców Tomasz z Akwinu pozostawał Doktorem Anielskim. Warto też przypomnieć co Karol Wojtyła pisał zanim wstąpił na tron papieski jako Jan Paweł II . W dramacie pt. Hiob ( Drama ze Starego Testamentu), który napisał w Krakowie 1940 r. w usta Baldada z Suah włożył następujące słowa : " Zamilcz już przecie, bo Jehowę obrażasz słowy i mowami ! - Zamilcz, bo jako głupi prawisz. " W innym dramacie pt. Jeremiasz ( Drama Narodowe we Trzech Działach ) też napisanym przez niego w Krakowie w 1940 r. prorok Jeremiasz wypowiada takie m.in. słowa : "JIRMEJAHU (...) A kędy źródło? - Żeście sami Baalów godni, nie Jehowy. (...) Bo naprzód trzeba przemyć ócz! - i trzeba ostać, jak ten kryształ, nie w cudzołóstwie, nie w matactwach, a ino w Prawdzie przed Jehową. W Prawdzie jest Wolność i Wspaniałość - w nieprawdzie ku niewoli idziesz, (...) (...) JIRMEJAHU Tedy poznacie moc Jehowy. " _____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Serdunio - 2016-02-21, 16:21 Może tak byłoby dobrze ? " Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze! "List do Galatów 4,6 Olus - 2016-02-21, 16:30
W modlitwie...jak najbardziej powinnas zwracac sie do Boga jak do Ojca. To w sumie zadna nowosc.Ale dobrze zdawac sobie sprawe z tego ze Bog tez ma imie ) Olus - 2016-02-22, 14:21 Posty nie na temat przenioslem Tutaj 36 Reasons the NAME of the GOD of Israel is YEHOWAH.wmv https://www.youtube.com/watch?v=WEvdqPMvccY Benjamin.Szot - 2016-02-26, 16:32 Olus Film nawet może być, ale wykładowca coś tam sugeruje pod koniec filmu i nie za bardzo wiem o co mu chodzi, bo jeśli utożsamia Boga z Jezusem, to popełnia elementarny błąd. Imię JEHOWAH odnosi się wyłącznie do Ojca Niebiańskiego długo oczekiwanego Mesjasza jakim się okazał Jeszua z Nazaretu znany jako Jezus Chrystus. Jezus nigdy nie przypisywał sobie tego Imienia i nigdzie w Pismach Hebrajskich nie ma takiej sugestii, że to Imię odnosi się do Mesjasza. Ci, którzy twierdzą inaczej po prostu bzdury opowiadają i nie znają Pisma Świętego.. ____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Serdunio - 2016-02-26, 19:39
Benjaminie ,wybacz lecz nie rozumiem tego zdania Odbieram je jako zrównanie obu tych postaci (prawdopodobnie nie o to chodziło?) Ps.Prawdopodobnie mnie ignorujesz ,lecz ja często Twoje posty czytam i tutaj chyba widzę błąd 
Olus - 2016-02-27, 00:27 „Jam jest Jehowa. To jest moje imię" Formy imienia Bożego w różnych językach, świadczące o międzynarodowym uznawaniu brzmienia Jehowa: angielski — Jehovah awabakal — Yehóa bugotu — Jihova duński — Jehova efik — Jehovah fidżijski — Jiova fiński — Jehova francuski — Jéhova hiri motu — Iehova hiszpański — Jehová holenderski — Jehovah igbo — Jehova japoński — Ehoba joruba — Jehofah kantoneski — Yehwowah maoryski — Ihowa mwala-malu — Jihova narrinyeri — Jehovah nembe — Jihova niemiecki — Jehova petats — Jihouva polski — Jehowa portugalski — Jeová rumuński — Iehova samoański — Ieova suahilijski — Yehova suto — Jehova szwedzki — Jehova tagalski — Jehova tahitański — Iehovah tongan — Jihova venda — Yehova węgierski — Jehova włoski — Geova xosa — uYehova zulu — uJehova http://rgbplus.pl/index.php?id=1082 Znaczenie imienia Bożego JeHoVaH https://bioslawekblog.wordpress.com/2016/01/23/znaczenie-imienia-bozego-jehovah/ https://bioslawekblog.wordpress.com/2016/01/23/artykul-dedykuje-wszystkim-tym-ktorzy-swiadomie-lub-nie-usprawiedliwiaja-zakaz-wymawiania-imienia-bozego-jehovah-mylac-uzywanie-go-z-naduzywaniem/ Benjamin.Szot - 2016-02-27, 10:55 Donia
Święte Imię Boże JEHOWAH odnosi się wyłącznie do Ojca Niebiańskiego, który wzbudził w narodzie izraelskim długo oczekiwanego Mesjasza czyli Jeszuę z Nazaretu ( według przyjętego łacińskiego nazewnictwa - znanego jako Jezus Chrystus. ). por.Wulgata - Mt. 1 : 1 "Liber generationis Iesu Christi filii David filii Abraham" ______________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Krystian - 2016-02-27, 11:43
Świetny post Olusie
Dałbym Ci lubika, ale to nie mój temat. Benjaminie wiem, że Ty się nie bawisz w lubiki, ale zrób wyjątek i daj go tutaj Olusowi. Benjamin.Szot - 2016-02-27, 19:53 Olus Imię Boże trzeba wymawiać poprawnie. Nawet imion prezydentów nie wymawia się różnie w różnych językach, a tym bardziej Imię Boga. Hebrajczycy wymawiali Imię jako JEHOUAH ponieważ hebrajskie waw, to odpowiednik polskiego " Ł ". Pierwszą samogłoskę " e " wymawiali bardzo krótko, przez co akcent podał na ostatnią sylabę, a więc nie tak jak w języku polskim lub angielskim, gdzie akcent pada na środkową sylabę. Hebrajskie " he " wymawiano bardzo łagodnie, przy czym pierwsze " he " było wyraźnie słyszalne, natomiast ostatnie " he " miało charakter zanikający i zamykało Tetragram. Wszystkich głosek było siedem, a jest to liczba doskonałości. Tetragram uzupełniony samogłoskami tworzy trzy sylaby, a nie dwie, stąd wszystkie pozostałe wersje są niepoprawne. W pełnym zapisie masoreckim Imię Boże to JEHOWAH Ciekawy film i wykład na ten temat, który wygłosił karaimski Żyd Melech ben Ya'aqov : https://www.youtube.com/watch?v=w2uaZ4NgLk0 Proroctwo Sofoniasza 3 : 9 - "Potem jednak przemienię ludom ich wargi na czyste, aby wszystkie mogły wzywać imienia JEHOWAH i służyć Mu jednomyślnie - wyraźnie sugeruje, że lud Boży w końcu dokładnie pozna Imię Boże i będzie wzywać Imienia we właściwy sposób. Podobnie mówi o tym proroctwo Izajasza : "Dlatego mój lud pozna moje imię, zrozumie w owym dniu, że to Ja jestem, który mówi: Oto jestem ! " - Iz. 52 : 6. Niektórzy jednak twierdzą, że wymowa nie ma żadnego znaczenia, bo ważne jest samo stosowanie w przekładach Biblii Imienia Bożego oraz w modlitwie i głoszeniu Słowa Bożego. Na pewno jest to bardzo ważne, ale to nie wszystko. Jeśli bowiem nie przekręca się imion i nazwisk ważnych prezydentów i wymawia się je tak jak brzmią w ich języku ojczystym i podobną metodę zaczynają stosować wydawnictwa kartograficzne drukujące mapy świata z zamieszczonymi nazwami geograficznymi w języku w którym się je stosuje, to tym bardziej Imię Boże - najważniejsze ze wszystkich imion. Ci, którzy powołują się na wzywanie Imienia Bożego powinni uwzględnić, że często podawany przykład jak ktoś kogoś woła w tłumie ludzi po imieniu - ma sens wówczas, gdy się tego imienia nie zniekształca. Bo jeśli np. ktoś zamiast Janek zawoła Ranek - to nikt nie musi na to zareagować. Dzisiaj badania nad Imieniem Bożym posunęły się znacznie dzięki czemu można wyeliminować mnóstwo błędnych poglądów od których aż się roi w internecie i w różnych książkach nie pisanych przez fachowców od tych zagadnień. Później takie informacje są powielane i rozpowszechniane w kolejnych podręcznikach i w internecie, i mnóstwo takiego śmiecia zatruwa ludzkie umysły powodując chaos oraz dezorientację. Specjalistami od tego jest kler a zwłaszcza jezuici, dla których Imię Boże stało się kłopotliwe, gdyż wskazuje wyłącznie na Niebiańskiego Ojca przez co doktryna trynitarna zostaje w prosty sposób podważona. Nikt bowiem w Biblii poza Niebiańskim Ojcem nie nosi takiego Imienia. A to Imię wskazuje jednoznacznie, że tylko On jest Bogiem Wszechmocnym. _____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Olus - 2016-03-03, 15:57 Posty na temat Izajasza 9,5 przenioslem Tutaj Serdunio - 2016-03-03, 18:17
Skąd wiemy jak to imię wymawiali hebrajczycy? Benjamin.Szot - 2016-03-03, 22:19 Donia Przeczytaj dokładnie artykuł i wszystkie wpisy, a będziesz wiedziała. Nie czytasz nawet tego co zostało opublikowane na tym forum !!! ________________________________________ Serdunio - 2016-03-04, 11:06
Staram się wywiązywać z obowiązków które zostały mi tutaj powierzone więc czytam Gdybyś post skierowany do mnie napisał czarnym drukiem bez wykrzykników też bym przeczytała .. Piszesz:
Co może świadczyć tylko o tym że skoro się posuwają to wciąż jeszcze trwają Ja uważam że ostateczna forma brzmienia imienia Bożego nie jest jeszcze nam znana. Dla mnie imię Wszechmocnego jest święte to znaczy ponad wszelkie profanum(odłączone ponad to co znamy)..Boję się je przekręcić lub źle wypowiedzieć (bo wiem co to znaczy wedle Pisma) Co wcale nie znaczy że ktoś musi uważać tak samo. Wypowiedziałam tylko swoje zdanie nic ponad to. Nie chcę żebyś myślał że to atak z mojej strony,bo tak nie ma. Szanuję twój wkład w każdy temat.(dobra robota) Benjamin.Szot - 2016-03-04, 17:29 Donia
Co nie oznacza, że można sobie twierdzić co się chce !
Widać, że nie masz pojęcia o tej tematyce, więc w polemikę z tobą bawić się nie będę. Przeczytaj dobrze artykuł i wpisy, a wtedy porozmawiamy.
Jak się tak bardzo boisz, to nie powinnaś też wymawiać imię Syna Bożego, bo w jego imieniu jest też zawarte Imię Boże. Naucz się czytać po hebrajsku, to niczego nie przekręcisz, a w każdym razie nie będziesz mówić takich rzeczy.
Sorry, ale twoje zdanie mnie mało interesuje. To jest forum publiczne, a nie klub wzajemnej adoracji !
Gdybyś szanowała, to rozmowa byłaby inna. Prawda jest taka, że nie czytasz tego co piszę, a jeśli nawet czytasz, to byle jak. Gdyby było inaczej, to poziom tej rozmowy byłby inny. Pozdrawiam _________________________________ Serdunio - 2016-03-04, 20:25 Jakie jest imię Boga? https://www.youtube.com/watch?v=Awu4l_hP2Kg "inne spojrzenie" na imię Najwyższego. Krystian - 2016-03-04, 23:06
dobrze napisane ja kiedyś też się bałem wymawiać słowo JEHOWAH Benjamin.Szot - 2016-03-05, 08:02 Krystian
Boją się przeważnie ci, którzy są nieczyści. Zastanawiające jest, że to zostało przez Boga dokładnie przepowiedziane w proroctwie Amosa 6 : 8 - 10. Są też tacy jak choćby kler katolicki, który chce wymazać Imię Boże z pamięci ludzi i z kart Biblii - co też zostało przepowiedziane tym razem przez proroka Jeremiasza 23 : 27. Ciekawe, że to właśnie najwyżsi rangą kapłani, którzy skazali Jezusa na śmierć przestali wymawiać Imię Boże - por. Ewangelia Marka 14 : 61. Zamiast Imienia używali tytułu. Krystian - 2016-03-05, 12:50
Ciekawe co na to rzymscy katolicy i inni będący w wielkiej nierządnicy
Serdunio - 2016-03-05, 16:52
Nieczyści według Biblii jesteśmy wszyscy jedynie łaska Boża nas oczyszcza dostępna dla wszystkich tych którzy trwają w Panu.
Według Józefa Flawiusza imię Boże mógł wymawiać arcykapłan raz do roku w miejscu"świętym świętych" a wtedy cały lud zgromadzony w świątyni padał na twarz.
Według KomKKK 447 :Święte imię Boże otaczamy szacunkiem,gdy używamy go po to ,by je błogosławić,wychwalać,uwielbiać.Zakazane jest więc jego nadużywanie w celu popełnienia zbrodni i wszelkie nieodpowiednie używanie imienia Bożego. Olus - 2016-03-05, 17:46 
Wojtyla Hiob - (dramat) Drama ze Starego Testamentu (...) BALDAD Z SUAH Zamilcz już przecię, bo Jehowę obrażasz słowy i mowami! - Zamilcz, bo jako głupi prawisz. I. PRONUNCIATION OF JEHOVAH http://www.catholic.org/e...iew.php?id=6291 
https://www.youtube.com/watch?v=ktXZa0f023w Listek - 2016-03-05, 17:49 Potem ujrzałem: a oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące, mające imię Jego i imię Jego Ojca wypisane na czołach. Ap.14,1 
Pozdrawiam Krystian - 2016-03-05, 18:03
I co Ty Doniu na poniższe posty Samsona i Listka. Mamy całkiem nie wymawiać to święte IMIĘ
Serdunio - 2016-03-05, 18:26
Ja nie jestem na to gotowa, jestem w rękach Pana i kiedy będę pewna że Jezus mi to imię objawi a więc moje sumienie niczego nie będzie mi wyrzucać w tej sprawie ,wtedy to uczynię. Tymczasem chwalę i wielbię wszelkie Boże atuty i tytuły które wypływają ze Słowa,nie zapominając o tym aby zawsze dołączyć słowa o uświęceniu imienia Boga Wiekuistego. Olus - 2016-03-05, 18:45
11) królowie ziemi i wszystkie grupy narodowościowe, książęta i wszyscy sędziowie ziemi, (12) młodzieńcy, a także dziewice, starcy wraz z chłopcami. (13) Niech wysławiają imię Jehowy, bo samo jego imię jest niezrównanie wzniosłe, dostojeństwo jego przewyższa ziemię i niebo. (14) I wywyższy on róg swego ludu, sławę wszystkich lojalnych wobec Niego, synów Izraela, ludu, który jest mu bliski. Wysławiajcie Jah! psalm 148 Izajasz 59 [i](19) I od zachodu słońca będą się bali imienia Jehowy, a od wschodu słońca - jego chwały, bo on przybędzie jak niosąca udrękę rzeka pędzona duchem Jehowy. (20) 
https://www.youtube.com/watch?v=5z1KaE3zKkI Krystian - 2016-03-05, 18:49
AMEN Serdunio - 2016-03-05, 19:03 Fajnie że potraficie,ja przyznaję że wciąż jeszcze potrzebuję oczyszczenia.. Tak ,tak jak twierdzi Benjamin jestem "zła",nieczysta.. Cały czas potrzebuję jeszcze wzrastać i się uświęcać.. Może pod koniec "biegu" Jezus uzna że jestem godna aby imię Najwyższego i nazwę Nowego Jeruzalem wypisać na mym czole Olus - 2016-03-05, 19:23
Ludzie ktorzy wymawiali imie Boze nie byli bezgrzeszni.
Jak kazdy...
15 A głos znowu po raz drugi do niego: «Nie nazywaj nieczystym tego, co Bóg oczyścił». 16 Powtórzyło się to trzy razy i natychmiast wzięto ten przedmiot do nieba. (7) Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu. (8) 19 9 Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa. 20 On nam zapoczątkował drogę nową i żywą, przez zasłonę, to jest przez ciało swoje. 21 Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym10, 22 przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą11. Krystian - 2016-03-05, 19:25
Ja Cię Doniu trochę rozumiem. Świadkiści tym Świętym Imieniem tak szastają, że zamiast je uświęcić to sprawę pogarszają. Ludzie jak ich widzą to mówią, że jehowcy idą. Serdunio - 2016-03-05, 19:38
Dzięki Krystianie właśnie o to chodzi,by w przyszłości (gdyby cokolwiek się wydarzyło) nie czułam się winna zbezczeszczenia tego Świętego imienia. Jeszcze pal licho gdyby chodziło o moje poczucie winy ,ale o to by mogło to kogoś zgorszyć(zostało by przez kogokolwiek mi wypomniane) Szanuję Boże atrybuty i te wypowiadam dla zaznaczenia wielkości Boga który ludziom okazał ogrom miłosierdzia (dla uzmysłowienia każdemu Jego niewyobrażalnej potęgi i mocy)
nike - 2016-03-05, 19:53 Zrozumiałam z waszych postów,że Mojżesz, był nieczysty, Abraham był nieczysty,Izaak, Jakub wszyscy byli nieczyści, a obecny Izrael to już brudas jest, bo prawie w ogóle nie wypowiadają imienia Bożego nawet jak czytają Torę, to zastępują imię Boże słowem ADONAJ. Ja też z szacunku dla IMIENIA BOŻEGO staram się jak najmniej wypowiadać imię Boga Najwyższego. NIE BIERZ IMIENIA BOGA NAJWYŻSZEGO NADAREMNO. A czy nie czystą jestem?? Pewnie tez jestem chociaż w oczach, niektórych z was.
Olus - 2016-03-05, 19:59
Ja nic takiego nie pisalem
Serdunio przebajerowalo :D Jak z tym zgorszeniem. (Juz to tlumaczylem ale nie zrozumiala) lub udaje
Serdunio - 2016-03-05, 20:10 Zrozumiała i nie udaje 
"..Ojcze nasz ,któryś jest w niebie niech się święci imię Twoje.."
Dodałam żeby nie było że nie w temacie
Krystian - 2016-03-05, 20:37
Nike akurat wy Badacze macie rozsądny stosunek do imienia Boga. Dobrze wiecie jak ma na Imię, ale nim nie szastacie jak świadkiści. Benjamin.Szot - 2016-03-05, 21:01 Imię Boże a "Ojcze nasz" Przeciwnicy Świętego Imienia Bożego, którzy starają się usuwać Imię Boże z przekładów Biblii, wymyślają bezpodstawne teorie według których, Bóg jest bezimienny lub też, że wszystko jedno jak Go ludzie nazywać będą. Potem raptem stwierdzają, że Jezus modląc się do Niego mówił : " Ojcze nasz ". Ich zdaniem wystarczy mówić do Boga : Ojcze nasz. Przeoczają jednak, że uczniowie Chrystusa, byli rodowitymi Żydami znającymi dobrze Torę i Pisma Proroków i doskonale wiedzieli kto jest ich Bogiem. Przeciwnicy Świętego Imienia Bożego ujawniają, że zajmują dokładnie taką samą postawę jak szatan. Przeciwnik Boży nigdy nie wypowiadał Świętego Imienia Bożego. Świadczy o tym dobitnie rozmowa z Jezusem podczas kuszenia - Mt. 4 : 3 -10; Łuk.4 : 1 - 13. Nie wypowiadał z tej prostej przyczyny, że nienawidzi tego Imienia, bo jest największym wrogiem Boga Najwyższego. W przeciwieństwie do niego Jezus wielokrotnie wymawiał Święte Imię o czym świadczy fakt, że cytował Pisma Hebrajskie, gdzie to Imię widniało - Mt.4 : 4 i 5 Moj. 8 : 3; Mt.4 : 7 i 5 Moj. 6 : 16; Mt. 4 : 10 i 5 Moj. 6 : 13. Jezus nie tylko je rozsławiał - jak mówi Hebr. 2 : 11 - 13 - ale również podkreślał ważność tego Imienia wymieniając w modlitwie Ojcze Nasz na pierwszym miejscu kwestię Jego uświęcenia. Gdyby to Święte imię nie było ważne, to nie byłoby wymienione w Biblii ok. 7 000 razy. Jezus podkreślał, że nawet najmniejsza litera alfabetu hebrajskiego jakim jest yod nie przepadnie, a cóż dopiero Imię jego umiłowanego Ojca w niebiosach zapisane tyle razy w Piśmie Świętym ( Mat. 5 : 18 ). Ciekawe, że niektóre kopie : Bizantyńskie, aramejskie, łacińskie oraz stara kopia koptyjska mają zapisane w modlitwie Ojcze Nasz słowa cytowane w niektórych przekładach biblijnych kończące modlitwę Jezusa : " albowiem Twoje jest królestwo i moc, i chwała na wieki wieków . Amen ". Różni bibliści są w tym zgodni, że słowa te są nawiązaniem do biblijnej księgi 1 Kronik 29 : 11 - 13, w którym to fragmencie znajduje się Święte Imię Boże - JEHOWAH. Jezus nie tylko to Imię ujawniał i dawał je ludziom poznać o czym świadczy jego modlitwa przed męczeńską śmiercią - Jana 17 : 6, 26. Jezus to Imię wychwalał, bo był Żydem z pokolenia Judy, a słowo Żyd w języku hebrajskim Jehuda oznacza " chwalcę Jehowy ". Jezus wychwalał swego Ojca w sposób doskonały. Nazywał go też wielokrotnie swoim Ojcem, bo miał do tego pełne prawo jako ten, który Go nigdy nie zawiódł. A ci, których nauczył, by modlili się "Ojcze nasz" byli również Żydami czyli chwalcami Jehowy i dokładnie wiedzieli do jakiego Boga się zwracają w modlitwie. Znali dokładnie Pisma Hebrajskie, w których to Imię zapisano 6825 razy. Jezus a właściwie po hebrajsku Jehoszua zgodnie z zasadami hebrajskich imion teoforycznych nawiązujących do Imienia Bożego miał skrót tego Imienia we własnym Imieniu. Dokładnie znał swoje imię i wiedział co ono oznacza i do jakiego Świętego Imienia nawiązuje. Chciał urzeczywistnić plan Boga, który poprzez Jezusa zesłał ludziom wybawienie - Judy 1 : 25. Kler rzymsko-katolicki sfałszował modlitwę " Ojcze nasz " . Modlitwa w wersji kleru katolickiego zaczyna się od słów : " In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. " [ tłum. W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego " ]. A w taki sposób nie zaczyna się modlitwa, której nauczył Jezus - por. Mt. 6 : 9. Nigdzie też w ewangelicznych opisach nie widać, by Jezus kiedykolwiek się przeżegnał przed modlitwą. Ponadto : 1. nie wiadomo co znaczy w tak tłumaczonej modlitwie sformułowanie " święć się Imię twoje. " Samo Imię się nie święci, tylko ludzie je mogą uświęcać. Tekst grecki ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου dosłownie znaczy : " niech zostanie uświęcone Imię Twoje. " - Mt. 6 : 9. 2. W modlitwie, której nauczył Chrystus nie ma słów " panem nostrum quotidianum da nobis hodie " [ tłum. " chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj " ] ani słów " et ne nos inducas in tentationem " [ tłum. " i nie wódź nas na pokuszenie " ]. Modlitwa Jezusa też nie kończy się odmówieniem kolejnej modlitwy wymyślonej przez kler Ave Maria, w której się zachęca Marię, żeby się modliła za grzesznymi " ora pro nobis peccatoribus " , gdyż tylko jeden jest pośrednik między Bogiem i ludźmi - człowiek Jezus Chrystus - 1 Tym . 2 : 5; 1 Jana 2 : 1 - 2; Dz.Ap. 4 : 12. W tekście greckim nie chodzi wcale o powszedni chleb. Grecki tekst τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον - Mt. 6 : 11 - nie oznacza chleba fizycznego, bowiem ἐπιούσιος to nie ἐφημέρος ( powszedni - Jak. 2 : 15 ). Słowo ἐπιούσιος składa się z przyimka ἐπι oraz ούσιος ( od rzeczownika ούσια - mienie, rzeczywistość istota ) i wskazuje na coś co jest konieczne do bycia, ale cała modlitwa jest zanoszona o sprawy duchowe, a nie materialne. Jest to pokarm niezbędny dla nachodzącego Królestwa - Takie wyjaśnienie daje m.in. Wielki Słownik Grecko - Polski - Vocatio. 3. " Nie wódź nas na pokuszenie " - to już największy przekręt. Takie sformułowanie pochodzi z Wulgaty " et ne inducas nos in temptationem " - Mt. 6 : 6 : 13 W tekście greckim mamy : μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν dosł. " nie prowadź nas ku pokuszeniu " . Takie sformułowanie w hebrajskim sposobie opisywania w żadnym wypadku nie oznaczało to co sugeruje tekst Wulgaty, a nawet tekst grecki. Według hebrajskiego sposobu rozumienia tego tekstu należałoby to oddać : nie daj byśmy popadli w pokusę. Tradycyjne tłumaczenie - " i nie wódź nas na pokuszenie " sugeruje, jakoby Bóg był kusicielem ! Tymczasem Jakub napisał : " Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi, Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi " ( Jakub 1 : 13 ). W całym Piśmie Świętym nie ma sytuacji, w której Bóg kogokolwiek by „ kusił ” do zła. Bóg jest tym, który ocala od zła. Kusicielem jest przeciwnik Boga – szatan ! JEHOWAH Bóg Wszechmocny chciał być traktowany jak Ojciec przez Izraelitów czemu wielokrotnie dawał wyraz. Np. proroctwo Jeremiasza 3 : 17, 19 mówi : בָּעֵת הַהִיא יִקְרְאוּ לִירוּשָׁלִַם כִּסֵּא יְהֹוָה נִקְוּוּ אֵלֶיהָ כָל הַגּוֹיִם לְשֵׁם יְהֹוָה לִירוּשָׁלִָם וְלֹא יֵלְכוּ עוֹד אַחֲרֵי שְׁרִרוּת לִבָּם הָרָע co znaczy : " W owym czasie będą nazywać Jerozolimę tronem Jehowy ( her. JEHOWAH ); i zgromadzą się w niej w Jerozolimie wszystkie narody dla imienia JEHOWAH, i już nie będą chodzić w uporze swych złych serc " w kolejnym wersecie sam JEHOWAH mówi : וְאָנֹכִי אָמַרְתִּי אֵיךְ אֲשִׁיתֵךְ בַּבָּנִים וְאֶתֶּן לָךְ אֶרֶץ חֶמְדָּה נַחֲלַת צְבִי צִבְאוֹת גּוֹיִם וָאֹמַר אָבִי תִּקְרְאִי לִי וּמֵאַחֲרַי לֹא תָשׁוּבִי co znaczy : " A Ja rzekłem: 'Jakżebym chciał zaliczyć cię do synów i dać ci ziemię rozkoszną, dziedzictwo najwspanialsze między narodami ' , a powiedziałem : ' będziecie wołać do mnie "Mój Ojcze !" i ode mnie nie odwrócisz się '. " W innym miejscu w Psalmie 103 : 13 Dawid napisał : כְּרַחֵם אָב עַל בָּנִים רִחַם יְהֹוָה עַל יְרֵאָיו co znaczy : " Jak miłosierdzie ojca nad synami, tak JEHOWAH okazuje miłosierdzie tym, którzy się Go boją. " Przypowieści 3 : 12 mówi z kolei : כִּי אֶת אֲשֶׁר יֶאֱהַב יְהֹוָה יוֹכִיחַ וּכְאָב אֶת בֵּן יִרְצֶה co znaczy : " kogo JEHOWAH miłuje tego upomina, jak ojciec syna, w którym ma upodobanie. " Do Niego zwracał się prorok Izajasz tymi słowy : וְעַתָּה יְהֹוָה אָבִינוּ אָתָּה אֲנַחְנוּ הַחֹמֶר וְאַתָּה יֹצְרֵנוּ וּמַעֲשֵׂה יָדְךָ כֻּלָּנוּ Co znaczy : " A teraz JEHOWAH - Tyś naszym Ojcem, myśmy gliną, a Tyś Twórcą naszym i my wszyscy dziełem Twoich rąk. " - Iz. 64 : 7 Stąd też przez proroka Malachiasza - JEHOWAH oznajmia i pyta ( Mal. 1 : 5 - 6 ) : וְעֵינֵיכֶם תִּרְאֶינָה וְאַתֶּם תֹּאמְרוּ יִגְדַּל יְהֹוָה מֵעַל לִגְבוּל יִשְׂרָאֵל : בֵּן יְכַבֵּד אָב וְעֶבֶד אֲדֹנָיו וְאִם אָב אָנִי אַיֵּה כְבוֹדִי co znaczy : " I ujrzą wasze oczy i powiecie : Wielki jest JEHOWAH poza granicą Izraela. Syn powinien czcić ojca , a sługa pana swego. Skoro Ja jestem Ojcem, gdzież szacunek do mnie ? " Jak więc widać JEHOWAH Bóg Wszechmocny jest Ojcem i to najlepszym jaki tylko może być. Jego wysławiał Chrystus jako swego Ojca nazywając Go dobrym i miłosiernym - Marka 12 : 28 - 30; 5 Moj. 6 : 4 - 5; Ap. 19 : 1 - 7; Marka 10 : 18; Psalm 103 : 8; Psalm 145 : 8; Łukasza 6 : 36. JEHOWAH chciał, aby jego wierni słudzy zwracali się do Niego jak do Ojca, ale wielu Izraelitów, nie doceniło tego. Nie byli wierni Przymierzu i łamali Prawo Boże. Nie mieli szacunku do swego Ojca Niebiańskiego. Poza prorokami i wiernymi Izraelitami, nie potrafili zwracać się do Niego jako do swego troskliwego Ojca, bo ich serce otępiało wskutek grzechów jakie popełniali. Ale życzenie Boga urzeczywistnił Jezus. Nauczył on swoich uczniów poszanowania Bożych zasad i zwracania się Boga Izraela jako do kochającego ich Ojca - Mt. 6 : 9 - 13. __________________________________ Listek - 2016-03-09, 16:56
Hbr 2:12 bp "mówiąc: "Ogłoszę moim braciom Twoje imię, w zgromadzeniu będę Cię wysławiał"," Rz 15:9 bp "Poganie zaś uwielbili Boga za miłosierdzie. Tak też napisano: "Dlatego wysławiać Cię będą wśród pogan i śpiewać będę na chwałę Twego imienia"." Ap.5,(5) I mówi do mnie jeden ze Starców: Przestań płakać: Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci. (6) I ujrzałem między tronem z czworgiem Zwierząt a kręgiem Starców stojącego Baranka, jakby zabitego, a miał siedem rogów i siedmioro oczu, którymi jest siedem Duchów Boga wysłanych na całą ziemię. (7) On poszedł, i z prawicy Zasiadającego na tronie wziął księgę. (8) A kiedy wziął księgę, czworo Zwierząt i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych. (9) I taką nową pieśń śpiewają: Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i nabyłeś Bogu krwią twoją [ludzi] z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, (10) i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi. Benjamin.Szot - 2016-03-18, 07:43
Film jest warty obejrzenia. Zachęcam Olus - 2016-03-19, 14:28 Daj linka to obejrze
Szukalem i nie znalazlem. Trzeba kupic a wiec lipton. Benjamin.Szot - 2016-03-20, 07:23 Odczytywanie Imienia Bożego w tekście hebrajskim Biblii przy omawianiu Dekalogu Bożego : 8 : 45 min. wykładu : www.youtube.com/watch?v=bBUR68ZfeWw Listen to the Pophets in Hebrew : www.nehemiaswall.com/prophet-pearls-vayishlach ________________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2016-04-22, 21:50 W BHS ( Biblia Hebraica Stuttgartensia ) jest szereg razy napisane imię Boże JEHOWAH יְהֹוָה - np.: וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֱלֹהִים| אֶל הַנָּחָשׁ כִּי עָשִׂיתָ זֹּאת אָרוּר אַתָּה מִכָּל הַבְּהֵמָה וּמִכֹּל חַיַּת הַשָּׂדֶה עַל גְּחֹנְךָ תֵלֵךְ וְעָפָר תֹּאכַל כָּל יְמֵי חַיֶּיךָ 1Moj. 3 :14 וַיֹּ֕אמֶר בָּרוּךְ יְהֹוָה אֱלֹהֵי שֵׁם וִיהִי כְנַעַן עֶבֶד לָמוֹ 1 Moj. 9 : 26 וַיֵּרָא מַלְאַךְ יְהֹוָה אֵלָיו בְּלַבַּת אֵשׁ מִתּוֹךְ הַסְּנֶה וַיַּרְא וְהִנֵּה הַסְּנֶה בֹּעֵר בָּאֵשׁ וְהַסְּנֶה אֵינֶנּוּ אֻכָּל 2 Moj. 3 : 2 וַיַּעַשׂ אַחְאָב אֶת הָאֲשֵׁרָה וַיּוֹסֶף אַחְאָב לַעֲשֹוֹת לְהַכְעִיס אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל מִכֹּל מַלְכֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר הָיוּ לְפָנָיו 1 Król. 16 : 33 לֵאמֹר הֵן יְשַׁלַּח אִישׁ אֶת אִשְׁתּוֹ וְהָלְכָה מֵאִתּוֹ וְהָיְתָה לְאִישׁ אַחֵר הֲיָשׁוּב אֵלֶיהָ עוֹד הֲלוֹא חָנוֹף תֶּחֱנַף הָאָרֶץ הַהִיא וְאַתְּ זָנִית רֵעִים רַבִּים וְשׁוֹב אֵלַי נְאֻם יְהֹוָה Jer. 3 : 1 כִּי כֹה | אָמַר יְהֹוָ֗ה לְאִישׁ יְהוּדָה וְלִירוּשָׁלִַם נִירוּ לָכֶם נִיר וְאַל תִּזְרְעוּ אֶל קֹצִים Jer. 4 : 3 עַל זֹאת חִגְרוּ שַׂקִּים סִפְדוּ וְהֵילִילוּ כִּי לֹא שָׁב חֲרוֹן אַף יְהֹוָה מִמֶּנּוּ Jer. 4 : 8 וְאַתָּה אַל תִּירָא עַבְדִּי יַעֲקֹב נְאֻם יְהֹוָה וְאַל תֵּחַת יִשְׂרָאֵל כִּי הִנְנִי מוֹשִׁיעֲךָ מֵרָחוֹק וְאֶת זַרְעֲךָ מֵאֶרֶץ שִׁבְיָם וְשָׁב יַעֲקֹב וְשָׁקַט וְשַׁאֲנַן וְאֵין מַחֲרִיד Jer. 30 : 10 יְהֹוָ֗ה אֶרֶךְ אַפַּיִם וּגְדָל (כתיב וּגְדָול) כֹּחַ וְנַקֵּה לֹא יְנַקֶּה יְהֹוָה בְּסוּפָה וּבִשְׂעָרָה דַּרְכּוֹ וְעָנָן אֲבַק רַגְלָיו Nahum 1 : 3 מִזְמוֹר לְדָוִד יְהֹוָה מִי יָגוּר בְּאָהֳלֶךָ מִי יִשְׁכֹּן בְּהַר קָדְשֶׁךָ Psalm 15 : 1 אַשְׁרֵי הַגֶּבֶר אֲשֶׁר שָׂם יְהֹוָה מִבְטַחוֹ וְלֹא פָנָה אֶל רְהָבִים וְשָׂטֵי כָזָב Psalm 40 : 5 עָלָה אֱלֹהִים בִּתְרוּעָה יְ֝הֹוָ֗ה בְּקוֹל שׁוֹפָר Psalm 47 : 6 כִּי טוֹב הֹוָה לְעוֹלָם חַסְדּוֹ וְעַד דֹּר וָדֹר אֱמוּנָתוֹ Psalm 100 : 5 יְהֹוָ֗ה - Jer. 4 : 3, Nahuma 1 : 3 oraz Psalm 47 : 6 zasługuje na uwagę, gdyż oprócz samogłoski cholem widnieje nad waw akcent zapisany jako kropka w kształcie rombu - zwany rebija Miejsc w BHS, gdzie występuje zapis JEHOWAH jest oczywiście więcej. Podaję tylko niektóre wersety. https://pl.wikipedia.org/wiki/Biblia_Hebraica_Stuttgartensia _________________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Benjamin.Szot - 2016-04-29, 07:56 Lista hebrajskich przekładów NT w których występuje imię Boże : Gospel of Matthew, a cura di J. du Tillet, Parigi, 1555 Gospel of Matthew, di Shem-Tob ben Isaac Ibn Shaprut, 1385 Matthew and Hebrews, di S. Munster, Basilea, 1537 e 1557 Gospel of Matthew, di J. Quinquarboreus, Parigi, 1551 Gospels, di F. Petri, Witchi;temberg, 1537 Gospels, di J. Claius, Lipsia, 1576 NT, di E. Hutter, Norimberga, 1599 NT, di W. Robertson, Londra, 1661 Gospels, di G. B. Jona, Roma, 1668 NT, di R. Caddick, Londra, 1798-1805 NT, di T. Fry, Londra, 1817 NT, di W. Greenfield, Londra, 1831 NT, di A. McCaul e altri, Londra, 1838 NT, di J. C. Reichardt, Londra, 1846 Luke, Acts, Romans and Hebrews, di J. H. R. Biesenthal, Berlino, 1855 NT, di J. C. Reichardt e J. H. R. Biesenthal, Londra, 1866 NT, di F. Delitzsch, Londra, ed.1981 NT, di I. Salkinson e C. D. Ginsburg, Londra, 1891 Gospel of John, di M. I. Ben Maeir, Denver, 1957 A Concordance to the Greek New Testament, di Moulton e Geden, 1963 NT, United Bibles Societies, Gerusalemme, 1979 NT, di J. Bauchet e D. Kinnereth, Roma, 1975 NT, di H. Heinfetter, Londra, 1863 Romans, di W. G. Rutherford, Londra, 1900 Psalms and Matthew, di A. Margaritha, Lipsia, 1533 NT, di Dominik von Brentano, Vienna e Praga, 1796 NT, Bible Society, Gerusalemme, 1986 ________________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Lamed - 2016-05-01, 05:30 Osobiste Imię Boga było wymawiane tylko i wyłącznie w Bet Hamikdasz – Świątyni, podczas bardzo wyjątkowych modlitw. W synagodze podczas modlitwy czy odczytywania Tory używa się terminu "Ad-naj", który dosłownie oznacza "mój Pan" i jest zastępstwem wobec Tetragramaton, lecz nawet "Ad-naj", nie może być wymawiane podczas zwykłych rozmów. Haszem lub HaSzem nie znaczy "Bóg", ale wskazuje na Boga. Używa się go w miejsce imienia Boga i znaczy "to [wyjątkowe] Imię". Podobnie jak dzieci nie zwracają się po imieniu do swoich rodziców, tak żydzi nie wypowiadają Imienia Boga i żydowskie prawo zabrania wypowiadania go. Haszem lub HaSzem wymawia się i używa w tekstach pisanych jako zastępstwo dla Tetragramatonu. Znajomość wymowy tego Imienia znikneła w wyniku ograniczeń religijnych, które pozwalały na wymowę wyłącznie arcykapłanowi w Świętym Świętych Świątyni i wraz ze zniszczeniem Świątyni prawdopodobnie całkowicie zanikła znajomość odczytywania tego imienia. Wersji i propozycji wymawiania Imienia było później i jest wiele.
Krystian - 2016-05-01, 11:20
Co nie oznacza, że dzieci nie znają imienia swojego ojca. Oczywiście nie należy wypowiadać to Święte Imię na lewo i prawo jak to czynią świadkisci. Ja do swojego ziemskiego ojca nie mówię po imieniu. Jednak jak ktoś się mnie pyta jak mój ojciec ma na imię to odpowiadam, że Edward. Lamed - 2016-05-01, 19:08
Słusznie! Każdy chciałby znać Imię samego Stwórcy, jego prawidłową wymowę. Oby tylko nie używać go w złej sprawie, powoływać się na nie, kiedy czynimy zło. W historii nieraz się zdarzało, że straszliwie zdyskredytowana została idea Boga i religii na przykład poprzez krzywdy wyrządzone przez krucjaty, inkwizycję, wojny religijne, prześladowania Żydów i innych ludzi z przyczyn religijnych - akty zła dokonywane właśnie w imieniu Boga. Najbliższym więc oryginałowi przykazania o Imieniu i jego używaniu byłoby tłumaczenie: "Nie będziesz niósł (głosił) imienia Boga w sposob niegodny, fałszywy, nielegalny, poniżający, do osiągnięcia złego celu" . Benjamin.Szot - 2016-05-01, 19:54 Lamed
to zależy w jakim okresie ! Nie uwzględniłeś ważnych faktów na ten temat, które już były omawiane na tym forum
bladego pojecia nie masz na temat, który się wypowiadasz. Ponadto nie było żadnego "Ad-naj" tylko Adonaj !
HaSzem nie znaczy Bóg tylko dokładnie " to Imię "
Żydzi to nie psy i ich narodowość pisze się z dużej litery ! Są Żydzi, którzy nie wymawiają Imienia Bożego i są tacy. którzy to Imię wymawiają, a nawet wzywają w modlitwach
Znajomość wymowy nigdy nie zniknęła, o czym byś wiedział, gdybyś w swym życiu przeczytał choć jedną kartkę tekstu biblijnego po hebrajsku. Proponuję byś doczytał artykuły na ten temat na tym forum, a potem zabierał głos. ___________________________________________________________________ http://biblos.feen.pl/vie...der=asc&start=0 Lamed - 2016-05-02, 05:22
Benjamin drogi, widzę, że poniosły Cię emocje. Co do narodowości, to faktycznie powinienem napisać z litery wielkiej. Zwykła omyłka-literówka. Tu masz rację. Co do reszty, to cytuję głównie ze strony która już wcześniej podałem: The 614 -th Commandment Society, która powstała dzięki fundacji Pardes Lader. Zawiera ona oficjalne stanowisko judaizmu ortodoksyjnego, nurtu dominujacego na świecie, a zwłaszcza w Izraelu. Tak zatem zanegowałeś w swojej wypowiedzi stanowisko nie moje, jak Ci sie wydawało, ale rabinów ortodoksyjnych z USA. Wybacz, ale ja sie za kogoś mądrzejszego od rabina nie uważam. Natomiast możemy się od nich uczyć. I to jest dla nas cenne. Pozdrawiam. 
BTW.Sam kiedyś toczylem dyskusję z moderatorem forum biblijnego o nick-name Yarpen Zirgin. Był on zdania, że piszemy ta narodowość z litery małej i powoływał się na zasady pisowni polskiej. Ja dowodziłem, że z litery wielkiej. Skończyło sie to dla mnie banem.
Benjamin.Szot - 2016-05-02, 07:24 Lamed
bez komentarza
W dalszym ciągu widać, że nie przeczytałeś nawet jednej strony Biblii wydania Tora Pardes Lauder. Proponuję, byś zwrócił uwagę jaki jest zapis Imienia Bożego w tekście hebrajskim. Gdybyś miał trudności z odczytem, to łaskawie zwróć się do kogoś, kto jest w stanie powiedzieć jaka jest punktacja samogłoskowa w Tetragramie. Stanowisko niektórych ortodoksyjnych rabinów mnie mało interesuje jeśli jest sprzeczne z testami hebrajskimi Biblii. Są od nich bardziej ortodoksyjni np. Żydzi karaimscy ( choć nie tylko oni ), którzy odrzucili dodatki Talmudu i prawa ustnego i są bezpośrednimi spadkobiercami masoretów. Tu masz ich wykład : https://www.youtube.com/watch?v=w2uaZ4NgLk0 https://www.youtube.com/watch?v=uiNbvp6MYhs a tu parę książek na ten temat :
Jak się rzetelnie zapoznasz z przedstawionymi tam informacjami, to wtedy możemy podyskutować, bo na razie to nie ma o czym. ________________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Krystian - 2016-05-02, 16:05
Wiem on kiedyś był moderatorem na webdzie. Zagorzały obrońca KrK. Olus - 2016-05-02, 19:00 To napisał Lamed Już poprawiam..
Lamed - 2016-05-02, 19:26
Benjamin, bardzo Cię proszę, aby nigdy więcej nie używał chamskich odzywek i obraźliwych insynuacji wobec rozmówców na forum . Moja cierpliwość wobec prymitywizmu Twego braku kultury też ma swoje granice. Tora jest traktowana odmiennie przez różne nurty judaizmu. A- nurt ortodoksyjny stoi na stanowisku, że zarówno Tora Pisana jak i Tora Ustna (Talmud plus tradycja rabiniczna) są dane Mojżeszowi przez Boga, a więc zawarte w nich 613. Przykazań obowiązują na zawsze i nie podlegają zmianom. B- judaizm reformowany uważa, że Tora nie jest dana bezpośrednio przez Boga i że obowiązują nie konkretne przykazania, lecz zasadnicze, główne wartości etyczne zawarte w Torze. C- nurt konserwatywny znajduje się pomiędzy tymi dwiema skrajnościami i jakkolwiek uważa, że halacha (religijne prawo żydowskie) wyprowadzone z Tory obowiązuje, to twierdzi także, iż prawa religijne muszą dostosowywać się do wymogów zmieniającego się świata, zachowując jednak głębsze wartości, które reprezentują. D- nurt rekonstrukcjonistyczny nie uważa Tory i jej praw za obowiązujące, ale wypełnia niektóre z nich, traktując je przede wszystkim jako ważny element żydowskiej tożsamości. A na podstawie idiotycznych filmików na "you tube" możemy nawet odkryć, że dinozaury istnieją nadal.
W takim razie proszę nie zaśmiecać nonsensami i chamstwem osobistym moich postów na forum. Jeśli nie nauczyli Cię jak dotąd kultury, popracuj najpierw nad sobą, zanim zaczniesz cokolwiek pisać na forach dyskusyjnych.
Jan Wiśniewski - 2016-07-17, 20:18 https://www.youtube.com/watch?v=V8t2E59chsw |
chociaż oni w innym rejonie lądowali troche