Wiesława - 2023-10-22, 15:48 Temat postu: Przypowieść o nieuczciwym zarządcy W Ew.Łk roz.16 mamy znaną wszystkim opowieść, jak to zarządca majątku, zagrożony wylaniem z roboty za nieuczciwość, okpił swojego pana i umorzył długi najemcom, a za to wszystko został pochwalony i nagrodzony. Widzę tu wielką sprzeczność. Nawet pomyślałam (ilekroć to czytam), że tak nie mógł Pan Jezus nauczać, bo stoi to w sprzeczności z nie kłamaniem, nie okradanie itp. A tymczasem zarządca nie dość, że okłamał i okradał swojego pana, bogatego właściciela to ...konkluzja jest taka:"8 I pan pochwalił nieuczciwego zarządcę, że tak przezornie postąpił. Z tej historii wynika, że dzieci tego wieku bywają w stosunkach między sobą przezorniejsze niż dzieci światła. 9 I ja wam mówię: Zjednujcie sobie przyjaciół pieniędzmi niesprawiedliwego świata, aby — gdy czas pieniądza przeminie — przyjęli was do wiecznych przybytków." Czyli co? Ja już tyle objaśnień tego słyszałam i nijak nie mogę się połapać. Może tu jakiś natchniony się znajdzie, który zdoła mnie przekonać, że wolno kraść, oszukiwać, jeśli robimy to w stosunku do "właściwej" osoby🤔😯 Henryk - 2023-10-22, 18:28 Temat postu: Re: Przypowieść o nieuczciwym zarządcy
Ani natchniony, ani nie mający najmniejszego zamiaru przekonywać… Ja rozumiem tak: Przypowieść była mówiona do uczni, a zdaje się opisywać faryzeuszy i uczonych w piśmie. Wymagali oni od innych drobiazgowego przestrzegania Prawa. Mt 23:2-4 BW "Na mównicy Mojżeszowej zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. (3) Wszystko więc, cokolwiek by wam powiedzieli, czyńcie i zachowujcie, ale według uczynków ich nie postępujcie; mówią bowiem, ale nie czynią. (4) Bo wiążą ciężkie brzemiona i kładą na barki ludzkie, ale sami nawet palcem swoim nie chcą ich ruszyć." Było to z ich strony obłudą, ponieważ sami nie postępowali w taki sposób. Nie stosowali się do wszystkich wymagań Zakonu, ponieważ sprostać w pełni Prawu mógł tylko doskonały człowiek, z doskonałymi uczuciami. Gdyby nie byli tak drobiazgowi w wymaganiach- ale tylko od innych-, mogliby sobie zjednać celników, grzeszników, bagatelizując niektóre ich uchybienia a zachęcać do przestrzegania prawa na tyle, na ile byli zdolni. Nie znali przebaczania, łaski, miłosierdzia. Sam Jezus wiedział, że człowiek nie wykona wszystkiego w 100%, dlatego też Jego krew gładzi grzechy Jego Ludu. Przykrywa to, czego pomimo swoich szczerych chęci nie są w stanie sami dokonać. Taką postawę, aby nie być zbyt wymagającym od innych pochwalił „zarządca”- Jezus. Nikt z ludzi nie był i nie jest doskonały. Wyłączając oczywiście Jezusa! Wiesława - 2023-10-22, 20:16
Chyba, że o to chodziło. Już nie po raz pierwsze właśnie Henryk dotarł do mnie z wyjaśnieniem trudnych dla mnie wersetów. Jestem wdzięczna i pamiętam, a nawet te trudne (dla mnie), a wyjaśnione przez ciebie (i nie tylko) mam pozapisywane. Henryk - 2023-10-22, 20:31
Musisz wiedzieć, że są to tylko skróty obszerniejszych opracowań, które przeczytałem, a opisał je oczywiście Russell. 
Wiesława - 2023-10-22, 21:21
Ja nie mam uprzedzeń. Dobrze mi wytłumaczyłeś i jest to dla mnie do zaakceptowania. Zrozumiałam, a to najważniejsze. Prawda? radek - 2023-10-22, 23:40 Tą przypowieść można też zrozumieć jako wskazanie, że pozyskanie przychylności ludzi jest ważniejsze niż dbanie o dobra materialne. Bo pamiętać trzeba o tym, że zarządca miał być odsunięty od swej pracy ze względu na złą opinię. A po tym co wtedy zrobił, jego Pan poznał, że mądrze postępuje dbając bardziej o ludzi, niż o mienie. Zrozumiał, iż oskarżenia dotyczące trwonienia majątku były nierzetelne Ewangelia według św. Mateusza 6:19-20 BW1975 [19] Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie je mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje podkopują i kradną; [20] Ale gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie podkopują i nie kradną. https://bible.com/bible/3490/mat.6.20.BW1975 Wiesława - 2023-10-23, 02:36 https://www.youtube.com/watch?v=GIh-NkzLh3k Ten link przeniosłam z ,"Warto posłuchać".. Podał go Henryk Suchecki , ale jak najbardziej w tym temacie powinien zaistnieć. Wiesława - 2023-10-23, 02:39
Teraz rozumiem. Popatrzcie jaki wysyp i dotknięcie sedna. A tyle czasu męczyłam się, aby pogodzić tą sytuację z resztą nauk PJ. Henryk - 2023-10-23, 08:12
Każdą przypowieść (parabolę) można rozumieć na co najmniej dwa sposoby. A ich wykładnia nie jest taka oczywista, jak to się czasami może zdawać. Użyte podobieństwo samo z siebie prowokuje do interpretacji. Czytelnik czuje się zmuszony do zastanowienia się nad ich treścią i rozważeniu, jaka jest relacja tekstu do ukrytej treści. Jeden w szafarzu widzi rzeczywistego szafarza i dobra materialne, drugi widzi szafarza łask i bogactw Bożych. Pokoja - 2023-10-23, 09:24 Temat postu: OSĄD SZAFARZA ROZUMNEGO I WIERNEGO, OSKARŻONEGO O KORUPCJĘ OSĄD SZAFARZA ROZUMNEGO I WIERNEGO, OSKARŻONEGO O KORUPCJĘ Treść Łukasza 16:1-14, rozumiem następująco: Przypowieść zapisana w Łuk. 16:1-14, zawiera opis tego samego szafarza rozumnego i wiernego co w Mat. 12:18-21 i Łuk. 12:37-45, ale przedstawionego ze strony oskarżenia przez przeciwników. W Mat. 12:18-21 jest ukazany sługa Boży według proroctwa. W Łuk. 12:37-45 Pan Jehoszua udzielił instrukcji poszczególnym członkom tego szafarza, co mają czynić, aby zyskać uznanie Pana swego (Jehowy, dającego im Ducha swego). Natomiast w Łuk. 16:1-14 jest ukazana postawa jego przeciwników, wyśmiewających taki sposób zarządzania, w którym czynnikiem rozstrzygającym jest miłosierdzie, a nie surowa sprawiedliwość. Miłosierdzie nie wiąże się z korupcja, lecz z ulgą dla dłużnika, która pobudza do wysławiania Pana, a nie tworzenia kasty nowobogackich, dla których: Czynienie zwykłych aktów pobożności będzie sposobem zarabiania, 1Tym. 6:5 KS. Z tego to powodu, podobnie jak Faryzeusze, wyśmiewają zarządzanie, związane z ulgą dla dłużnika, Łuk. 16:14. Łuk. 16: (5) Wołał do siebie dłużników pana swego, i to każdego jednego: Zarządca mówił: Ile byłeś winien panu memu? (6) A on rzekł: Sto baryłek oliwy. Ale sam rzekł: Zważaj na papier wartościowy, osądzający ciebie; Prędko, przedstaw pięćdziesiąt. (7) Potem drugiemu rzekł: A ty ile byłeś winien? A on mu rzekł: Sto korcy pszenicy. I rzekł mu : Zważaj na papier wartościowy, twój; Prędko, przedstaw osiemdziesiąt. Zarządca osądzał sług Pana swego, według nauczania jego, że w przypadku ich szczególnie trudnej sytuacji należy okazać im miłosierdzie bardziej niż żądanie pełnej ofiary, Mat. 9:13; 1Kor. 4:4. Mieli oni jednak pamiętać o tym, że Pan im to darował. To miało pobudzać ich do wysławiania Pana; (8) Więc zaaprobował pan zarządcę niesprawiedliwości, dlatego że rozsądnie uczynił; jako że synowie tego świata w swoim okresie czasu, rozsądniejsi są nad synów światłości (czyli tych z wywyższającej się kasty żydowskiej i międzynarodowej). Więc zaaprobował pan zarządcę niesprawiedliwości – Darowanie części zobowiązania nie wynikało z sprawiedliwości, lecz z miłosierdzia, ale to jest zgodne z wolą Chrystusa w Bogu synowie tego świata – Ci, którzy zostali odsunięci na bok w swoich społecznościach, tak wśród Żydów, jak i wśród narodów, Mat. 21:30,31; Łuk. 18:14a; w swoim okresie czasu – Dzięki łasce Bożej, otrzymanym zmysłem Ducha Bożego, przyjęli do serc swoich, Królestwo Boże w Wieku Ewangelii nad synów światłości – Tych którzy się wywyższają, zarówno wśród Żydów, jak i wśród narodów, gdyż traktują siebie jako szczególną światłą kastę, która jednak swój standard życia osiągnęła przez wyzyskiwanie słabszych i pot pracy ich, Mat. 11:8; Łuk. 22:24-27; 1Kor. 11:17-22; Wiesława - 2023-10-23, 10:16
Zdaję sobie z tego sprawę. Na marginesie dodam, że książka L.Tołstoja, o której napisałam w stosownym dziale, właśnie o Ewangeliach w świetle duchowym rozważa. Niektóre przypowieści umiem przełożyć na ten duchowy wymiar, ale ta sprawiała mi kłopot. |
