FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[nike]

Porozmawiajmy o tym święcie.
Czy w Nowym Testamencie jest wzmianka, o zabraniu Maryi z ciałem do nieba i kiedy ta uroczystość miała miejsce?
zapraszam do dyskusji

[zion599]

hehe dobry temat, tylko jest jeden problem , nie wiem czy na tym akurat forum ktos sie znajdzie zeby o tym podyskutować


Jak dla mnie w NT nic takiego nie miało miejsca, choc jest pare poszlak ale na tej podstawie
powstała owa wiara

hehe dobry temat, tylko jest jeden problem , nie wiem czy na tym akurat forum ktos sie znajdzie zeby o tym podyskutować


Jak dla mnie w NT nic takiego nie miało miejsca, choc jest pare poszlak ale na tej podstawie
powstała owa wiara

[Iwona]

A ja jestem wierna tradycji ustnej przekazywanej ustnie od apostołów

A ja jestem wierna tradycji ustnej przekazywanej ustnie od apostołów

[Robert]

Tylko, ze Tradycja o wniebowzięciu Marii bierze się dopiero gdzieś od IV wieku :-)

Tylko, ze Tradycja o wniebowzięciu Marii bierze się dopiero gdzieś od IV wieku :-)

[oluss]

"Według teologii katolickiej Maryja mocą Bożą została wzięta do nieba podobnie jak Henoch i Eliasz. "

W Pismie tego podobno raczej nie odnajde

Krotko mowiac jest to wyssane z palca(a raczej z poganskich kultow)


WEDŁUG watykańskiej gazety L’Osservatore Romano katolicka nauka o wniebowzięciu głosi: „Niepokalana Dziewica, wolna od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej”. Jak czytamy, pogląd ten skłonił niektórych teologów katolickich do wniosku, że Maria „nie umarła, lecz została natychmiast przeniesiona z życia ziemskiego do chwały niebieskiej”.
Niedawno papież Jan Paweł II przedstawił inny punkt widzenia na tę sprawę. Podczas audiencji generalnej w Watykanie 25 czerwca 1997 roku oznajmił: „Nowy Testament nic nie mówi o okolicznościach śmierci Maryi. Brak jakichkolwiek informacji na ten temat pozwala przypuszczać, iż nastąpiło to w sposób naturalny, bez żadnych zdarzeń zasługujących na szczególną uwagę. (...) Poglądy, że Maryja na pewno nie umarła śmiercią naturalną, nie mają podstaw”.
Wypowiedź papieża godzi jednak w dogmat o niepokalanym poczęciu. Jeżeli matka Jezusa jest „wolna od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego”, jak mogła umrzeć „śmiercią naturalną”, będącą skutkiem grzechu odziedziczonego po Adamie? (Rzymian 5:12). Kościół katolicki stanął przed tym teologicznym dylematem z powodu wypaczonych poglądów na osobę matki Jezusa. Nic dziwnego, że sprawa ta wywołuje w łonie Kościoła podziały i zamieszanie.



juz sie sami mieszaja w swoich bredniach

Dobra to na koniec podam zrodlo tej "tradycji"





The ancient Germans worshipped
the virgin HERTHA with the child in the
arms of his mother. The Scandinavians
called her DISA pictured with her child.
In Egypt, the mother and her child were
worshiped as ISIS with the infant OSIRIS
or HORUS seated on his mother's lap.
In India, the mother and child were called
DEVAKI and KRISHNA, and also ISI and
ISWARA as they are worshiped to this day.
In Asia, they were known as CYBELE
and DEOIUS; in pagan Rome, as FORTUNA
and JUPITER-PUER, or the boy JUPITER;
in Greece, as CERES, the great mother
with babe at her breast, or as IRENE,
the goddess of peace, with the boy
PLUTUS in her arms. Even in Tibet,
China, and Japan, Jesuit missionaries
were astonished to find the Roman
counterpart of MADONNA and child.
SHING MOO, the holy mother in China
was portrayed with a child in her arms
and a glory (halo - nimbus) around her.

Semiramis was worshiped in Ephesus

http://fishcalledsanda.bl...her-of-god.html

"I na jej czole było imię napisane, TAJEMNICA, BABILONIA WIELKA, MATKA WSZETECZNIC I OBRZYDLIWOśCI ZIEMI."—Objaw. 17:5

http://www.stara.alberto....opzapowiedz.htm


Semiramis Queen of Heaven!
https://www.youtube.com/watch?v=AFjG7lewE04

"Według teologii katolickiej Maryja mocą Bożą została wzięta do nieba podobnie jak Henoch i Eliasz. "

W Pismie tego podobno raczej nie odnajde

Krotko mowiac jest to wyssane z palca(a raczej z poganskich kultow)


WEDŁUG watykańskiej gazety L’Osservatore Romano katolicka nauka o wniebowzięciu głosi: „Niepokalana Dziewica, wolna od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej”. Jak czytamy, pogląd ten skłonił niektórych teologów katolickich do wniosku, że Maria „nie umarła, lecz została natychmiast przeniesiona z życia ziemskiego do chwały niebieskiej”.
Niedawno papież Jan Paweł II przedstawił inny punkt widzenia na tę sprawę. Podczas audiencji generalnej w Watykanie 25 czerwca 1997 roku oznajmił: „Nowy Testament nic nie mówi o okolicznościach śmierci Maryi. Brak jakichkolwiek informacji na ten temat pozwala przypuszczać, iż nastąpiło to w sposób naturalny, bez żadnych zdarzeń zasługujących na szczególną uwagę. (...) Poglądy, że Maryja na pewno nie umarła śmiercią naturalną, nie mają podstaw”.
Wypowiedź papieża godzi jednak w dogmat o niepokalanym poczęciu. Jeżeli matka Jezusa jest „wolna od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego”, jak mogła umrzeć „śmiercią naturalną”, będącą skutkiem grzechu odziedziczonego po Adamie? (Rzymian 5:12). Kościół katolicki stanął przed tym teologicznym dylematem z powodu wypaczonych poglądów na osobę matki Jezusa. Nic dziwnego, że sprawa ta wywołuje w łonie Kościoła podziały i zamieszanie.



juz sie sami mieszaja w swoich bredniach

Dobra to na koniec podam zrodlo tej "tradycji"





The ancient Germans worshipped
the virgin HERTHA with the child in the
arms of his mother. The Scandinavians
called her DISA pictured with her child.
In Egypt, the mother and her child were
worshiped as ISIS with the infant OSIRIS
or HORUS seated on his mother's lap.
In India, the mother and child were called
DEVAKI and KRISHNA, and also ISI and
ISWARA as they are worshiped to this day.
In Asia, they were known as CYBELE
and DEOIUS; in pagan Rome, as FORTUNA
and JUPITER-PUER, or the boy JUPITER;
in Greece, as CERES, the great mother
with babe at her breast, or as IRENE,
the goddess of peace, with the boy
PLUTUS in her arms. Even in Tibet,
China, and Japan, Jesuit missionaries
were astonished to find the Roman
counterpart of MADONNA and child.
SHING MOO, the holy mother in China
was portrayed with a child in her arms
and a glory (halo - nimbus) around her.

Semiramis was worshiped in Ephesus

http://fishcalledsanda.bl...her-of-god.html

"I na jej czole było imię napisane, TAJEMNICA, BABILONIA WIELKA, MATKA WSZETECZNIC I OBRZYDLIWOśCI ZIEMI."—Objaw. 17:5

http://www.stara.alberto....opzapowiedz.htm


Semiramis Queen of Heaven!
https://www.youtube.com/watch?v=AFjG7lewE04

[Migdałek]

W dniu 1 listopada 1950 roku papież Pius XII w konstytucji apostolskiej "MUNIFICENTISSIMUS DEUS" ("Najszczodrobliwszy Bóg...") ogłosił dogmat Wniebowzięcia NMP. Najistotniejsza jego część brzmi: "... Na chwałę Wszechmocnego Boga, który specjalną łaskawością obdarzył Dziewicę Maryję, ku czci Syna Jego, nieśmiertelnego Króla wieków oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci, dla powiększenia chwały jego Błogosławionej Matki, ku niewypowiedzianej radości całego Kościoła powagą Pana Naszego Jezusa Chrystusa, Świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, oświadczamy i określamy jako dogmat prawdę przez Boga objawioną, że Niepokalana Bogarodzica zawsze Dziewica Maryja, po dopełnieniu życia ziemskiego z ciałem
i duszą została wzięta do nieba...".

Oznacza to, że Matka Jezusa bezpośrednio po zakończeniu swojego ziemskiego życia dostąpiła radości oglądania Trójcy Świętej, do której zbliżyła się najbardziej ze wszystkich ludzi. Omawiany dogmat nie mówi nic na temat śmierci Maryi, pozostawiając ten problem teologom do rozważań. Są zresztą tylko dwie możliwości:

1. Jeśli Maryja zmarła to chwała wniebowzięcia poprzedzona była zmartwychwstaniem
i wszystkie te wydarzenia musiały nastąpić w krótkich odstępach czasu.
2. Jeśli natomiast nie umarła, to wniebowzięcie zostało dokonane w momencie zakończenia jej doczesnego życia, wówczas jednak nie można mówić o śmierci, ale jedynie o zaśnięciu.

Ostatecznie nawet w przypadku śmierci ciało Maryi nie mogłoby ulec rozkładowi i to już wyróżnia tę śmierć od zgonu wszystkich ludzi, dlatego taką śmierć można nazwać "zaśnięciem".

Pismo Święte nic nie wspomina o Wniebowzięciu Maryi, fakty bowiem opisane przez ewangelistów wydarzyły się jeszcze za Jej ziemskiego życia. Według tradycji Matka Jezusa żyła jeszcze około 15-20 lat po zmartwychwstaniu Syna. Niektórzy przyjmują, że "odeszła" do Ojca i Syna około 52 roku w czasie pobytu wszystkich apostołów w Jerozolimie. Grzegorz z Tours żyjący w VI wieku napisał apokryf, w którym relacjonuje śmierć Maryi: "Gdy wypełniwszy bieg życia ziemskiego, Najświętsza Maryja Panna miała zejść z tego świata, zebrali się w Jej domu wszyscy Apostołowie ze wszystkich krańców świata. Dowiedziawszy się o Jej niedalekim zejściu, czuwali razem z Nią. A oto Pan Jezus przyszedł z aniołami swymi i biorąc duszę Jej dał ją Michałowi Archaniołowi i odszedł. Natychmiast, lecz już po nadejściu brzasku dnia, Apostołowie wzięli ciało z łoża i umieścili je w grobie. Strzegli go czekając na przyjście Pana. I znowu stanął przy nich Pan, i rozkazał święte ciało na obłoku przenieść do raju, gdzie połączywszy się z duszą, teraz wraz z wybranymi zażywa radości dóbr wiecznych bez końca".

Dogmat o Wniebowzięciu NMP ogłoszony został dopiero w połowie XX wieku, ale święto ku czci Maryi wziętej do nieba obchodzone było już w pierwszych wiekach pod nazwą "zaśnięcia Maryi", a od około 600 roku uroczystości te w Konstantynopolu przeniesiono na dzień 15 sierpnia, od następnego stulecia obchodzono je także w Europie. Uchwalenie dogmatu postępowało jednak bardzo wolno, być może doszłoby do jego ogłoszenia w czasie trwania Soboru Watykańskiego I, ale jego obrady zostały przerwane z powodu wybuchu wojny prusko - francuskiej w 1870 roku.

To najstarsze święto maryjne zwane także świętem Matki Boskiej Zielnej obchodzone w Kościele katolickim, koptyjskim, Kościołach prawosławnych i orientalnych oraz przez część anglikanów.

W Kościołach wschodnich, używających kalendarza juliańskiego, święto przypada według kalendarza gregoriańskiego (tzw. nowego stylu) 28 sierpnia. W tradycji wschodniej jest nazywane Zaśnięciem Najświętszej Bogurodzicy (grec. Koímēsis, cs. Uspienije Preswiatyja Bohorodicy, serb. Velika Gospa).

Wniebowzięcie NMP jest obecnie świętem państwowym w wielu krajach Europy (Andora, Austria, Belgia, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Francja, Grecja, Hiszpania, Litwa, Luksemburg, Macedonia, Malta, Monako, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowenia, Szwajcaria, Włochy), Afryki (Burundi, Gabon, Gwinea, Kamerun, Republika Kongo, Republika Środkowoafrykańska, Madagaskar, Mauritius, Rwanda, Senegal, Seszele, Wybrzeże Kości Słoniowej), Azji (Cypr, Liban, Timor Wschodni), Ameryki Środkowej i Południowej (Haiti, Chile, Kolumbia, Paragwaj) oraz Oceanii (Tahiti, Togo i Vanuatu).

Według nauki katolickiej Jezus Chrystus własną mocą wstąpił do nieba, podczas gdy Maryja Panna została wzięta do nieba mocą bożą. W nauce prawosławnej Zaśnięcie Bogurodzicy wypływa z faktu, że jest Matką Jezusa-Życia, który po jej śmierci zabiera ją do nieba.

Wniebowzięcie/Zaśnięcie NMP jest jednym z najważniejszych świąt w Kościele katolickim i Kościołach wschodnich. W prawosławiu jest jednym z dwunastu wielkich świąt, zamyka rok liturgiczny.

Przyjęcie Matki Bożej do nieba jest rozumiane jako symbol obietnicy danej przez Jezusa wszystkim chrześcijanom, że bramy raju pozostają dla nich otwarte. W prawosławiu i Kościołach orientalnych obchody Zaśnięcia NMP poprzedza dwutygodniowy post. Święto jest nazywane Paschą Bogurodzicy, gdyż Kościół wyraża przez to wiarę w jej cielesne zmartwychwstanie. Wiąże się z nim obrzęd pogrzebu Matki Bożej.

Niegdyś obchodzono je jako dzień Matki Bożej Dożynkowej ( „Na Wniebowzięcie pokończone żęcie”). Tradycja ludowa wiąże to święto ze święceniem płodów rolnych, kwiatów i ziół. Stąd popularna jego nazwa – Matki Boskiej Zielnej (podanie głosi, że apostołowie zamiast ciała Maryi znaleźli kwiaty).

Dawniej już kilka dni przed świętem Matki Boskiej Zielnej w gospodarstwach rozpoczynano świąteczne przygotowywania. Ustawiano snopy zbóż z najdorodniejszych kłosów, w których nie mogło zabraknąć również ziół, owoców oraz warzyw. Dzieci plotły małe wiązanki z ziół i kwiatów. W drodze powrotnej z kościoła pozostawiano zioła w bruzdach zagonów, aby szkodniki nie zagrażały uprawom. Poświęcone przez kapłana plony trzymano w domach, co miało zapewniać bezpieczeństwo i harmonię ogniska domowego. Z poświęconych kłosów wykruszało się ziarna pod pierwszy zasiew. Jeżeli któryś z domowników lub zwierząt zachorował, zaparzano zioła z bukietu i wywaru używano jako lekarstwo. Ziołami okadzano izby i obejścia domów dla ochrony przed burzą, pożarami i chorobami.

Chociaż zwyczaj święcenia kłosów zbóż i ziół przetrwał do naszych czasów, dawniej święcone snopy bywały znacznie większe i bogatsze. Obecnie w wielu miejscowościach rolnicy przynoszą do kościołów wieńce dożynkowe, bukiety kwiatów, kłosy zbóż i owoce, pragnąc w ten sposób podziękować Bogu za wszystko to, co zrodziła ziemia, a co będzie podstawą bytowania rodziny do następnych zbiorów.

W dniu 1 listopada 1950 roku papież Pius XII w konstytucji apostolskiej "MUNIFICENTISSIMUS DEUS" ("Najszczodrobliwszy Bóg...") ogłosił dogmat Wniebowzięcia NMP. Najistotniejsza jego część brzmi: "... Na chwałę Wszechmocnego Boga, który specjalną łaskawością obdarzył Dziewicę Maryję, ku czci Syna Jego, nieśmiertelnego Króla wieków oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci, dla powiększenia chwały jego Błogosławionej Matki, ku niewypowiedzianej radości całego Kościoła powagą Pana Naszego Jezusa Chrystusa, Świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, oświadczamy i określamy jako dogmat prawdę przez Boga objawioną, że Niepokalana Bogarodzica zawsze Dziewica Maryja, po dopełnieniu życia ziemskiego z ciałem
i duszą została wzięta do nieba...".

Oznacza to, że Matka Jezusa bezpośrednio po zakończeniu swojego ziemskiego życia dostąpiła radości oglądania Trójcy Świętej, do której zbliżyła się najbardziej ze wszystkich ludzi. Omawiany dogmat nie mówi nic na temat śmierci Maryi, pozostawiając ten problem teologom do rozważań. Są zresztą tylko dwie możliwości:

1. Jeśli Maryja zmarła to chwała wniebowzięcia poprzedzona była zmartwychwstaniem
i wszystkie te wydarzenia musiały nastąpić w krótkich odstępach czasu.
2. Jeśli natomiast nie umarła, to wniebowzięcie zostało dokonane w momencie zakończenia jej doczesnego życia, wówczas jednak nie można mówić o śmierci, ale jedynie o zaśnięciu.

Ostatecznie nawet w przypadku śmierci ciało Maryi nie mogłoby ulec rozkładowi i to już wyróżnia tę śmierć od zgonu wszystkich ludzi, dlatego taką śmierć można nazwać "zaśnięciem".

Pismo Święte nic nie wspomina o Wniebowzięciu Maryi, fakty bowiem opisane przez ewangelistów wydarzyły się jeszcze za Jej ziemskiego życia. Według tradycji Matka Jezusa żyła jeszcze około 15-20 lat po zmartwychwstaniu Syna. Niektórzy przyjmują, że "odeszła" do Ojca i Syna około 52 roku w czasie pobytu wszystkich apostołów w Jerozolimie. Grzegorz z Tours żyjący w VI wieku napisał apokryf, w którym relacjonuje śmierć Maryi: "Gdy wypełniwszy bieg życia ziemskiego, Najświętsza Maryja Panna miała zejść z tego świata, zebrali się w Jej domu wszyscy Apostołowie ze wszystkich krańców świata. Dowiedziawszy się o Jej niedalekim zejściu, czuwali razem z Nią. A oto Pan Jezus przyszedł z aniołami swymi i biorąc duszę Jej dał ją Michałowi Archaniołowi i odszedł. Natychmiast, lecz już po nadejściu brzasku dnia, Apostołowie wzięli ciało z łoża i umieścili je w grobie. Strzegli go czekając na przyjście Pana. I znowu stanął przy nich Pan, i rozkazał święte ciało na obłoku przenieść do raju, gdzie połączywszy się z duszą, teraz wraz z wybranymi zażywa radości dóbr wiecznych bez końca".

Dogmat o Wniebowzięciu NMP ogłoszony został dopiero w połowie XX wieku, ale święto ku czci Maryi wziętej do nieba obchodzone było już w pierwszych wiekach pod nazwą "zaśnięcia Maryi", a od około 600 roku uroczystości te w Konstantynopolu przeniesiono na dzień 15 sierpnia, od następnego stulecia obchodzono je także w Europie. Uchwalenie dogmatu postępowało jednak bardzo wolno, być może doszłoby do jego ogłoszenia w czasie trwania Soboru Watykańskiego I, ale jego obrady zostały przerwane z powodu wybuchu wojny prusko - francuskiej w 1870 roku.

To najstarsze święto maryjne zwane także świętem Matki Boskiej Zielnej obchodzone w Kościele katolickim, koptyjskim, Kościołach prawosławnych i orientalnych oraz przez część anglikanów.

W Kościołach wschodnich, używających kalendarza juliańskiego, święto przypada według kalendarza gregoriańskiego (tzw. nowego stylu) 28 sierpnia. W tradycji wschodniej jest nazywane Zaśnięciem Najświętszej Bogurodzicy (grec. Koímēsis, cs. Uspienije Preswiatyja Bohorodicy, serb. Velika Gospa).

Wniebowzięcie NMP jest obecnie świętem państwowym w wielu krajach Europy (Andora, Austria, Belgia, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Francja, Grecja, Hiszpania, Litwa, Luksemburg, Macedonia, Malta, Monako, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowenia, Szwajcaria, Włochy), Afryki (Burundi, Gabon, Gwinea, Kamerun, Republika Kongo, Republika Środkowoafrykańska, Madagaskar, Mauritius, Rwanda, Senegal, Seszele, Wybrzeże Kości Słoniowej), Azji (Cypr, Liban, Timor Wschodni), Ameryki Środkowej i Południowej (Haiti, Chile, Kolumbia, Paragwaj) oraz Oceanii (Tahiti, Togo i Vanuatu).

Według nauki katolickiej Jezus Chrystus własną mocą wstąpił do nieba, podczas gdy Maryja Panna została wzięta do nieba mocą bożą. W nauce prawosławnej Zaśnięcie Bogurodzicy wypływa z faktu, że jest Matką Jezusa-Życia, który po jej śmierci zabiera ją do nieba.

Wniebowzięcie/Zaśnięcie NMP jest jednym z najważniejszych świąt w Kościele katolickim i Kościołach wschodnich. W prawosławiu jest jednym z dwunastu wielkich świąt, zamyka rok liturgiczny.

Przyjęcie Matki Bożej do nieba jest rozumiane jako symbol obietnicy danej przez Jezusa wszystkim chrześcijanom, że bramy raju pozostają dla nich otwarte. W prawosławiu i Kościołach orientalnych obchody Zaśnięcia NMP poprzedza dwutygodniowy post. Święto jest nazywane Paschą Bogurodzicy, gdyż Kościół wyraża przez to wiarę w jej cielesne zmartwychwstanie. Wiąże się z nim obrzęd pogrzebu Matki Bożej.

Niegdyś obchodzono je jako dzień Matki Bożej Dożynkowej ( „Na Wniebowzięcie pokończone żęcie”). Tradycja ludowa wiąże to święto ze święceniem płodów rolnych, kwiatów i ziół. Stąd popularna jego nazwa – Matki Boskiej Zielnej (podanie głosi, że apostołowie zamiast ciała Maryi znaleźli kwiaty).

Dawniej już kilka dni przed świętem Matki Boskiej Zielnej w gospodarstwach rozpoczynano świąteczne przygotowywania. Ustawiano snopy zbóż z najdorodniejszych kłosów, w których nie mogło zabraknąć również ziół, owoców oraz warzyw. Dzieci plotły małe wiązanki z ziół i kwiatów. W drodze powrotnej z kościoła pozostawiano zioła w bruzdach zagonów, aby szkodniki nie zagrażały uprawom. Poświęcone przez kapłana plony trzymano w domach, co miało zapewniać bezpieczeństwo i harmonię ogniska domowego. Z poświęconych kłosów wykruszało się ziarna pod pierwszy zasiew. Jeżeli któryś z domowników lub zwierząt zachorował, zaparzano zioła z bukietu i wywaru używano jako lekarstwo. Ziołami okadzano izby i obejścia domów dla ochrony przed burzą, pożarami i chorobami.

Chociaż zwyczaj święcenia kłosów zbóż i ziół przetrwał do naszych czasów, dawniej święcone snopy bywały znacznie większe i bogatsze. Obecnie w wielu miejscowościach rolnicy przynoszą do kościołów wieńce dożynkowe, bukiety kwiatów, kłosy zbóż i owoce, pragnąc w ten sposób podziękować Bogu za wszystko to, co zrodziła ziemia, a co będzie podstawą bytowania rodziny do następnych zbiorów.

[oluss]

W dalszym ciagu nie widac dowodow BIBLIJNYCH na to niby niebowziecie
Co jest oczywiste bo byloby to niezgonde z trescia PS.
Migdalku fanatazjowac kazdy moze ..brednia a nie symbolizm..
Maria jak pozostali sw czekaja na ponowne przyjscie Mesjasz i wksrzeszenie..
Jestem zawiedziony tym co dzisiaj wypisywalalas
ide punaic..zastanow sie nad tym czego bronisz i w jakio sp[osob.

W dalszym ciagu nie widac dowodow BIBLIJNYCH na to niby niebowziecie
Co jest oczywiste bo byloby to niezgonde z trescia PS.
Migdalku fanatazjowac kazdy moze ..brednia a nie symbolizm..
Maria jak pozostali sw czekaja na ponowne przyjscie Mesjasz i wksrzeszenie..
Jestem zawiedziony tym co dzisiaj wypisywalalas
ide punaic..zastanow sie nad tym czego bronisz i w jakio sp[osob.

[nike]

Judyta, Piszesz,ze wszyscy apostołowie, którzy żyli czuwali przy Mari, kiedy zasypiała. Dlaczego więc żaden nic w Nowym Testamencie o tym nie wspomniał?
nie dziwi ciebie to?

[Migdałek]

Nie ja tak piszę tylko Grzegorz z Tours a wraz z nim ówczesny świat chrześcijański, nie napisał kto dokładnie był przy jej śmierci, ale podejrzewam że pewnie miał na myśli apostołów od Jezusa. Od czasu zakończenia Ewangelii do ewentualnego zaśnięcia minęło bardzo wiele lat. Grzegorz musiał znac wczesniej historie skoro ja spisał. prawosławie i katolicyzm szli na początku razem więc nic dziwnego, że to uznają, ale że koptowie, skoro oni rozwijali si e niezależnie od Rzymu to juz ciekawe.

Nie ja tak piszę tylko Grzegorz z Tours a wraz z nim ówczesny świat chrześcijański, nie napisał kto dokładnie był przy jej śmierci, ale podejrzewam że pewnie miał na myśli apostołów od Jezusa. Od czasu zakończenia Ewangelii do ewentualnego zaśnięcia minęło bardzo wiele lat. Grzegorz musiał znac wczesniej historie skoro ja spisał. prawosławie i katolicyzm szli na początku razem więc nic dziwnego, że to uznają, ale że koptowie, skoro oni rozwijali si e niezależnie od Rzymu to juz ciekawe.

[oluss]

a ja sobie moge podejrzewac ze Jezus zabralo ufo i co?
apostolowie na ten temat nic nie napisali.Napisali za to
ze kazdy czeka na paruzje i nikt wczesniej nie pojdzie do
nieba..wiec ?Grzegorz to musial miec wielka fantazje i kochac
poganskie kulty.Ten dogmat jest niebiblijny i ma zerowe podstawy
do tego wypacza przeszlanie Biblijne

a ja sobie moge podejrzewac ze Jezus zabralo ufo i co?
apostolowie na ten temat nic nie napisali.Napisali za to
ze kazdy czeka na paruzje i nikt wczesniej nie pojdzie do
nieba..wiec ?Grzegorz to musial miec wielka fantazje i kochac
poganskie kulty.Ten dogmat jest niebiblijny i ma zerowe podstawy
do tego wypacza przeszlanie Biblijne

[nike]

Judyta, Wedłu tego artykulu, to Maria zasneła okolo roku 52-giego, więc apostołowie Piotr Paweł też Jan jeszcze żyli i nic nie napisali o takim wzniosłym wydarzeniu/ Tym bardziej,ze Piotr podobno był papieżem?

[Henryk]

[Krystian]

[Listek]