FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO Strona Główna FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO
TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17)

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Przeistoczenie Chrystusa - fałszywe doktryny
Autor Wiadomość
Serdunio
[Usunięty]

Poziom: 97
HP: 82251/88443
 93%
MP: 0/42228
 0%
EXP: 198/1408
 14%
Wysłany: 2016-05-02, 17:11   

Olus napisał/a:
Masz Go spożywać codziennie i nie piszę
tutaj o spożywaniu opłatka..


No a co?Jak spożywać codziennie?Wierzysz że Chrystus jest prawdziwym Słowem Boga,tym które się
ciałem stało ....nie zrealizowało jako plan,ale rzeczywiście się stało ciałem>?
Wtedy to co piszesz ma pokrycie :roll:
 
     
Olus
[Usunięty]

Poziom: 97
HP: 82251/88443
 93%
MP: 0/42228
 0%
EXP: 198/1408
 14%
Wysłany: 2016-05-02, 17:14   

Preegzystencja nie ma tutaj/teraz nic do rzeczy...
Jak?czytać codziennie,uczyć się,naśladować..
Na tym polega chrześcijaństwo...
 
     
Serdunio
[Usunięty]

Poziom: 97
HP: 82251/88443
 93%
MP: 0/42228
 0%
EXP: 198/1408
 14%
Wysłany: 2016-05-02, 17:18   

Chrześcijaństwo a spożywanie?? Czego Słowa??Bo tak cię rozumiem :)
 
     
Olus
[Usunięty]

Poziom: 97
HP: 82251/88443
 93%
MP: 0/42228
 0%
EXP: 198/1408
 14%
Wysłany: 2016-05-02, 17:24   

Słowa/Jezusa/nauki/prawa...
 
     
Serdunio
[Usunięty]

Poziom: 97
HP: 82251/88443
 93%
MP: 0/42228
 0%
EXP: 198/1408
 14%
Wysłany: 2016-05-02, 17:30   

Olus napisał/a:
Słowa/Jezusa/nauki/prawa...


Przecież to wszystko to to samo ,Słowo...Słowo Boże (nic innego)....

"Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu"Jan 6,33
"To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne."Jan 6,40
 
     
Olus
[Usunięty]

Poziom: 97
HP: 82251/88443
 93%
MP: 0/42228
 0%
EXP: 198/1408
 14%
Wysłany: 2016-05-02, 17:33   

No dobra...chodzi o to,że Jezus tutaj nie mówił
o adorowaniu,spożywaniu rzekomo
przeistoczonego chleba,wina..
lecz o wierze w niego,
byciu Jego uczniem..
 
     
Markerów 
VIP
Mistrz


Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
HP: 4687/15122
 31%
MP: 0/7220
 0%
EXP: 22/373
 5%
Wysłany: 2022-11-06, 15:57   

Olus napisał/a:
No dobra...chodzi o to,że Jezus tutaj nie mówił
o adorowaniu,spożywaniu rzekomo
przeistoczonego chleba,wina..
lecz o wierze w niego,
byciu Jego uczniem..


Nie... Nie o tym mówi kontekst .😒
Przeczytaj uważnie że zrozumieniem raz Jeszcze o czym jest mowa.
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli,
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 720 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6182
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4648/6115
 76%
EXP: 160/330
 48%
Wysłany: 2022-11-06, 23:22   

Markerów napisał/a:
Olus napisał/a:
No dobra...chodzi o to,że Jezus tutaj nie mówił
o adorowaniu,spożywaniu rzekomo
przeistoczonego chleba,wina..
lecz o wierze w niego,
byciu Jego uczniem..


Nie... Nie o tym mówi kontekst .😒
Przeczytaj uważnie że zrozumieniem raz Jeszcze o czym jest mowa.


Gdy Pan Jezus, skarcił tych których nakarmił, dzieki zaopatrzeniu przez pięciu sług, zaopatruących w chleb i dwóch, zaopatrujących w ryby, czyniąc tak wielki znak (a nie cud), to powiedział im, aby szukali nie takiego pokarmu, lecz życiodajnego, którym jest przyswajanie sobie codziennie prawdy, dotyczacej jego doskonałego człowieczeństwa ("ciało) i prawdy, dotyczącej praw życiowych, które daje za nas ("krew"), J. 6:63.

Cytat:
BIBLIA GDAŃSKA
Łuk. 22:17. A (2532) wziąwszy (1209) kielich (4221) i podziękowawszy (2168), rzekł (2036): Weźmijcie (2983) to (5124), a (2532) podzielcie (1266) między (1519) się (1438).
18. Albowiem (1063) powiadam (3004) wam (5213), że [3754] nie (3364) będę pił (4095) z (575) rodzaju (1081) winnej macicy (288), aż (2193_3755) przyjdzie (2064) królestwo (932) Boże (2316).
19. A (2532) wziąwszy (2983) chleb (740) i podziękowawszy (2168), łamał (2806) i (2532) dał (1325) im (846), mówiąc (3004): To (5124) jest (2076) ciało (4983) moje (3450), które (3588) się za (5228) was (5216) daje (1325); to (5124) czyńcie (4160) na (1519) pamiątkę (364) moję (1699).
20. Także (5615) i (2532) kielich (4221), gdy było po (3326) wieczerzy (1172), mówiąc (3004): Ten (5124) kielich (4221) jest nowy (2537) testament (1242) we (1722) krwi (129) mojej (3450), która (3588) się za (5228) was (5216) wylewa (1632).
21. Ale (4133) oto (2400) ręka (5495) tego (3588), co mię (3165) wydaje (3860), ze (3326) mną (1700) jest za (1909) stołem (5132).
22. Synci (5207) zaiste (3303) człowieczy (444) idzie (4198), tak jako (2596) jest postanowione (3724); ale (4133) biada (3759) człowiekowi (444) temu (1565), który (3739) go wydaje (3860)!


Tekst wg. KS do czytania z komentarzem

Łuk. 22:17. Przyjął kielich, a dziękując przemówił: Ten pojmijcie zmysłami dla siebie samych i dzielcie między siebie.
18. Bowiem mam na myśli wam: Nie mieliście obawy, pić z tworu winorośli dotychczas, póki wygłaszaliście królestwo Boże.


W tym tekście Pan Jezus, uświadamia apostołom, że są uczestnikami tego kielicha. Tak było, gdyż dzięki jego obecności i opatrzności Bożej, brali bezpieczny udział w ogłaszaniu Królestwa Bożego;

19. Także chleb pojmijcie zmysłami byli wdzięcznymi, on łamał i dawał, mówiąc: Ten jest pamiątką, dla osobowości mnie, tej stworzono mnie, tą wydaje (edytuję) poprzez was.

Chleb jest pamiątką osobowości Pana Jezusa Chrystusa, która była kształtowana przez doświadczenia bohaterów wiary ST i ostatecznie stworzona w nim, Hbr. 12:1,2. Tą osobowość Pan Jezus przez Apostołów, przekazał tym, który uwierzą w niego;

20. Podobnie po zjedzeniu wieczerzy, miał na myśli i kielich: To kielich krwi mnie; temu poprzez was oddadzą się w czasie nowego przymierza.

Po zjedzeniu wieczerzy, czyli już w nocy, symbolizującej Wiek Ewangelii do kielicha Chrystusowego miała być przelana krew tych, którzy w czasie aktywności Nowego Przymierza, pójdą jego drogą za przykładem Apostołów. Przymierze to ma trzy szczególne fazy. Pierwsza to składanie ofiar. Druga to sąd Arcykapłana (Chrystus, jako Głowa i Ciało), przechodzącego pod zasłoną, Hbr. 9:27. Trzecia to czas błogosławieństwa po zmianie szat Arcykapłana. To w tej fazie, Nowe Przymierze, (zawarte z Apostołami w Wieczerniku Łuk. 22:28-30; Wyj. 19:8), zostanie zawarte z Izraelem w Wielkim Tysiącletnim Jubileuszu Ziemi/Stworzenia, (Rz. 11:26,27 stało się to od Pana Jezusa, Apostołów itd.) Wyj. 24:7; Hbr. 8:8-13;
W Łuk. 22:17,18, 20 ukazano dwa kielichy. Pierwszy to czas radości z ogłaszania Ewangelii Królestwa Bożego w Chrystusie. Drugi to czas składania ofiary na rzecz tego Królestwa Bożego. Idąc tym porządkiem można dostrzec, że trzecim jest uczenie się narodów prawa Bożego przez przywracanie praw człowiekowi w Tysiącletni Sabat Ziemi/Stworzenia. Czwartym więc może być zawarcie Nowego Przymierza z Izraelem i z narodami w Tysiącletni Jubileusz Ziemi/Stworzenia.

21. Ot z wyjątkiem rąk tych, przeciwko mnie; wtrącą do więzienia mnie, według stołu bankierskiego.
22. Zaiste naznaczyli Syna człowieczego; odchodzi, jednakże biada człowiekowi temu z powodu którego wtrącą do więzienia!


Handlowano mocą Lwa z bankierami Piłata, a Judasz, stał się zdrajcą, Ps. 22:17.

Cytat:
Ps. 22:17) Albowiem (3588) psy (3611) mię obskoczyły (5437), gromada (5712) złośników (7489) obległa (5362) mię; (738) *przebodli (3738) ręce (3027) moje i nogi (7272) moje. [BG]


Ps. 22:17. Zgromadzenie jako psy zgromadziło się wokół, osaczyło, zadawało rany; trzy razy handlowali mocą lwa. [KS]

Tekst z Ps. 22:17 wskazuje raczej na potrójny handel mocą lwa z pokolenia Judy przez wywieranie presji na Ap. Piotra, który trzy razy się zaparł Pana Jezusa? Przez Judasza, który zdradził go oraz przez Heroda i Piłata, który uznał Pana Jezusa za niewinnego, a wziął go na osobność, aby się z nim układać (korupcja). W ten sposób Sanhedryn prowadził handel, aby zgładzić Pana Jezusa.
Zmiana w tekście, odwraca uwagę od tego handlu za trzydzieści srebrników, Mat. 26:15,16; Zach. 11:12; Dz. 4:26-28.

Kod:
Ps. 22:17. Zgromadzenie (5712) jako (3588) psy (3611) zgromadziło się wokół (5437), osaczyło (5362), zadawało rany (7489); trzy razy (7272) handlowali (3738) mocą (3027) lwa (738). [KS]


Na podst. K.S. do badania
Kod:
Łuk. 22:17. Przyjął (1209) kielich (4221), a (2532) dziękując (2168) przemówił (2036): Ten (5124) pojmijcie zmysłami (2983) dla (1519) siebie samych (1438) i (2532) dzielcie między siebie (1266).
18. Bowiem (1063) mam na myśli (3004) wam (5213): Nie mieliście obawy (3364), pić (4095) z (575) tworu (1081) winorośli (288) dotychczas (2193), póki (3755) wygłaszaliście (2064) królestwo (932) Boże (2316).
19. Pojąwszy zmysłami (2983) chleb (740) byli wdzięcznymi (2168), więc (2532) on (846), łamał (2806) i (2532) dawał (1325), mówiąc (3004): Ten (5124) jest (2076) dla (1519) osobowości (4983) mnie (3450) pamiątką (364), tej (5124) stworzono (4160) mnie (1699), tą (3588) wydaje (1325) poprzez (5228) was (5216).
20. Podobnie (5615) po (3326) zjedzeniu wieczerzy (1172), miał na myśli (3004) i (2532) kielich (4221): To (5124) kielich (4221) krwi (129) mnie (3450); temu (3588) poprzez (5228) was (5216) oddadzą się (1632) w czasie (1722) nowego (2537) przymierza (1242).
21. Ot (2400) z wyjątkiem (4133) rąk (5495) tych (3588), przeciwko (1909) mnie (3165); wtrącą do więzienia (3860) mnie (1700), według (3326) stołu bankierskiego (5132).
22. Zaiste (3303) naznaczyli (3724) Syna (5207) człowieczego (444); odchodzi (4198), jednakże (4133) biada (3759) człowiekowi (444) temu (1565) z powodu (2596) którego (3739) wtrącą do więzienia (3860)!
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Henryk 
VIP

Potwierdzenie wizualne: 9
Pomógł: 480 razy
Dołączył: 28 Kwi 2013
Posty: 6956
Poziom: 57
HP: 2433/14317
 17%
MP: 5394/6836
 78%
EXP: 260/359
 72%
Wysłany: 2022-11-07, 11:02   

Pokoja napisał/a:
Gdy Pan Jezus, skarcił tych których nakarmił, dzieki zaopatrzeniu przez pięciu sług, zaopatruących w chleb i dwóch, zaopatrujących w ryby, czyniąc tak wielki znak (a nie cud), [...]

:?: :?: :?:

Mt 14:17 Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». 18 On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj!» 19 Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom
Łk 9:13 Lecz On rzekł do nich: «Wy dajcie im jeść!» Oni odpowiedzieli: «Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi». 
J 6:9 «Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?» 
_________________
Okazja nie czyni złodzieja, a cel nigdy nie uświęca środków.
Tylko kłamstwa są skomplikowane.
Prawda jest na ogół śmiesznie prosta.
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 720 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6182
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4648/6115
 76%
EXP: 160/330
 48%
Wysłany: 2022-11-07, 18:51   

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Gdy Pan Jezus, skarcił tych których nakarmił, dzieki zaopatrzeniu przez pięciu sług, zaopatruących w chleb i dwóch, zaopatrujących w ryby, czyniąc tak wielki znak (a nie cud), [...]

:?: :?: :?:

Mt 14:17 Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». 18 On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj!» 19 Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom
Łk 9:13 Lecz On rzekł do nich: «Wy dajcie im jeść!» Oni odpowiedzieli: «Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi». 
J 6:9 «Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?» 


Bajdu, dla naiwnych z bajdą;
gnasz z kijem za złudy pajdą.

Przedewszystkim, należy zwrócić uwagę na fakt, że w J. 6:14, użyte zostało określenie nr 4592, oznaczające ZNAK, a nie cud.

SYNOPSA Z 4 Ewangelii, doycząca nakarmienia 5 000 osób, dzięki darowi od darczyncy, dostarczonemu przez jego 5 sług zaopatrujacych w chleby i dwóch sług, zaopatrujących w ryby pod nadzorem zarządcy tego pana.

Mt. 14:15a) A nadchodził wieczór; sami jego uczniowie przystąpili, mówiąc: Pustkowiem jest ta okolica, a czas już upłynął;
Mr. 6:35. A czas już stawał się znaczny; sami uczniowie jego przybywali, mówiąc: Ponieważ to miejsce jest pustkowiem, a już czas znaczny.
Łk. 9:12a) A dzień zaczął zniżać się; oni dwunastu przystąpili, przemawiali mu:

- Koniec dnia i podróż do domu były związane z zmęczeniem się w czasie dnia i z wysiłkiem podróży.

Mt. 14:15b) rozpuść ten lud, aby oddalił się do obwodu miasta, żywność sobie kupować na rynku.
Mr. 6:36. Rozpuść je, aby odeszli wokoło do wsi i obwodu miasta; coś jeść sobie kupią na rynku.
Łk. 9:12b) Rozpuść ten lud, aby odszedł wokoło do wsi obwodu miasta, znaleźć i znieść żywność, ponieważ jesteśmy tu w odludnej okolicy.

- Rozpuszczenie głodnego ludu, oznaczałoby brak wiary u tych, którzy przyjęli lud.
Jak. 2:14-17
14. Cóż to pomoże, bracia moi, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, a nie ma uczynków? Czy wiara może go zbawić?
15. Jeśli brat albo siostra nie mają się w co przyodziać i brakuje im powszedniego chleba,
16. A ktoś z was powiedziałby im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie, a nie dalibyście im tego, czego ciało potrzebuje, cóż to pomoże?
17. Tak i wiara, jeżeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie.
(BW)

J. 6:5b) na co rzekł do Filipa: Kupimy na rynku chleba, aby ten jedli?
J. 6:6. [Ale to mówił, go wystawiając na próbę; bo on wiedział: Kto miał zamiar zrobić, uczyni].

- Wcześniej ten, który zaopatrywał wojsko, jako dar otrzymał 2 000 świń. Potrzeba nakarmienia 5 000 osób była sposobnością do odwzajemnienia się. Pan Jezus znał naturę ludzką, że spodziewał się tego. Darczyńca mógł mieć także inny powód do odwzajemnienia się

Mt. 14:16a) Jezus zaś rzekł: Wy sami dajcie im jeść,
Mr. 6:37a) A on odpowiadając im, rzekł: Wy im dajcie jeść.
Łk. 9:13a) Zaś przemawiał do nich: Wy im dajcie jeść, chleby i ryby.

- Pan Jezus w ten sposób mobilizował uczniów do większej wiary w Boga i wskazał, czym można nakarmić tak wielki lud.

Mt. 14:16b) ponieważ sprawa ma za coś, rozejść się.
- Przyczyną dla której wieść ma się rozejść był dar chleba i ryb, jako potrzeba odwzajemnienia się za dar świń dla wojska. Rozejście się wieści o tym obdarowaniu było szczególną formą podziękowania za dar.

Mr. 6:37b) Więc rzekli mu: Oddalimy się kupować na rynku dwieście denarów chleba, i to wyznaczymy im jeść?
- Uczniowie zastanawiali się, czy w taki sposób mają zrealizować polecenie Pana Jezusa.

J. 6:7. Odpowiedział mu Filip: dwieście denarów nie wystarczy, aby każdy sam wziął trochę samego chleba.
- W Izraelu transakcje handlowe wiązały się z ważeniem, dlatego jednostki wagowe były też wymiernymi jednostkami płatniczymi.
https://www.chlebznieba.pl/index.php?id=666
- 200 denarów mieli w skarbonce;

Mr. 6:38a) A on im rzekł: Ilu chleb posiada?
- Ile szczególnych osób wśród zgromadzonych, a nie wśród najbliższych uczniów.

Mr. 6:38b) Pójdźcie i dostrzegajcie. Więc dowiedziawszy się, powiedzieli: Pięciu, a dwóch ryby.
- To wyraźnie wskazuje, w jaki sposób uczniowie mieli dać jeść ludowi. Kto miał za mało, ten nie miał za mało, a ten, kto miał za wiele nie miał za wiele, Wj. 16:17,18.

J. 6:8. Jeden z uczniów jego, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł mu:
J. 6:9. Jest pewien młody niewolnik, wszakże tak okazały; tutaj jest pięciu względem chlebów jęczmiennych, dwóch posiada ryby; na co te rzeczy?

- Nie było pięciu chlebów jęczmiennych, a tylko pięciu sług z chlebami jęczmiennymi. Nie było też dwóch rybek, lecz dwóch sług z rybami. Obaj słudzy byli pod nadzorem zarządcy pana swego (młodego niewolnika). 2 000 świń dla wojska i chleby oraz rybki dla 5 000 osób, to wzajemne dary. Chleb i rybki były darem za wcześniejszy dar w postaci świń.

Mt. 14:17. Ale oni rzekli: Nie mamy za coś tutaj, chleba tych samych pięciu, a ryb lecz tylko dwóch?
Łk. 9:13b) A oni przemówili: Pięciu czy dwóch nie są raczej nam;

- Wśród uczniów było różne zapatrywanie się na tych, którzy byli wśród zgromadzonych, a zajmowali się zaopatrywaniem w chleby i ryby.

Łk. 9:13c) jeśli nie to my wyruszymy, kupić na rynku żywności, dla tego wszystkiego lud?
- Wśród zgromadzonego ludu były osoby, które znano, że zajmowały się dostarczaniem chleba (pięciu sług) i ryb (dwóch sług), ale uczniowie zastanawiali się, czy są tam obecni, aby pomóc, czy z innego powodu;

Mt. 14:18. A on rzekł: Skierujcie mi ich tutaj.
- Ten tekst wskazuje, że dar został przekazany przez siedmiu sług, pięciu od chleba i dwóch od ryb. Nie byli obecni, aby czerpać zysk z zaopatrzenia ludu w chleby i ryby, lecz po to, aby przekazać Panu Jezusowi, dar od swojego pana.

BIESIADA

Mt. 14:19a) Także polecił ludowi kłaść się na trawie;
Mr. 6:39. Więc im nakazał, wszystkich biesiadników uczty, posadzić na zielonkawożółtej trawie.
Łk. 9:14. Ponieważ ludzi było około pięciu tysięcy. Ale rzekł do uczniów swoich: Każcie usiąść im po pięćdziesiąt, grupami osób wspólnie posilających się.
J. 6:10. Jezus rzekł mężom: Uczyńcie rozłożenie się. A trawy było wiele; w miejscu, rozłożyła się liczba ludzi, około pięciu tysięcy.

- Określenie trawy, jako zielonkawożółtej oznacza, że była to pora, w której już kwitły rośliny. Wśród zgromadzonych 5 000 nie byli tylko sami mężczyźni, lecz także niewiasty i dzieci.

Mr. 6:40. Więc rozłożyli się na sto gromad, i to rzędami po pięćdziesiąt.
Łk. 9:15. I uczynili tak, więc posadzili wszystkich.

- Taka sama liczba osób została napełniona Duchem Świętego Boga Ojca, Dz. 4:4,31.

Mt. 14:19b) przyjął chleby tych pięciu i ryby dwóch;
Mr. 6:41a) Więc wziąwszy chleby tych pięciu, i ryby tych dwóch,
Łk. 9:16a) A wziąwszy chleby tych pięciu i ryby tych dwóch;
J. 6:11a) Jezus odebrał więc chleby,
(ryby także)
- Nie pięć chlebów i dwie ryby, lecz chleby od pięciu i ryby od dwóch.

Mt. 14:19c) spoglądał w twarze; względem nieba, błogosławił,
Mr. 6:41b) spoglądał w twarze; względem nieba błogosławił.
Łk. 9:16b) spoglądał w twarze, względem nieba błogosławił sam;
J. 6:11b) był wdzięcznym;

- Spoglądanie w twarze sług darczyńców, łączyło się z podziękowaniem panu ich. Był to wyraz szczególnej wdzięczności, względem pana z wyższych sfer (arystokracja).

Mt. 14:19d) a łamiąc dawał chleby uczniom, a uczniowie ludowi.
Mr. 6:41c) I łamał one chleby i dawał uczniom swoim, aby sami wyłożyli; także ryby tych dwóch rozdzielili wszystkim.
Łk. 9:16c) łamał i dawał uczniom, więc kładli przed ludem.
J. 6:11c) przekazywał uczniom, uczniowie leżącym przy stole; tak samo z rybek, jakie chcieli.

- Stół zamiast na nogach mieli na trawie, na której mogli leżeć, taki był tam zwyczaj. Zaznaczone jest też, że przynajmniej jakaś część (np. Żydzi) leżała jak przy stole. Takie jest znaczenie określenia nr 377 – upaść w tył, paść; rozłożyć się, położyć się do stołu. Natomiast określenia nr 347 i 2625, wskazują także na możliwość siedzenia. Wskazują one na Żydów i prozelitów z narodów.
347 – położyć; posadzić, kazać położyć się (przy stole); kłaść się (przy stole), Mt. 14:19; Mr. 6:39.
2625 - kłaść, położyć, kazać usiąść; leżeć, leżeć przy stole, zająć miejsce przy stole
Łk. 9:14

Mt. 14:20a) Więc jedli wszyscy
Mr. 6:42a) Więc jedli wszyscy
Łk. 9:17a) I jedli wszyscy,

- Był to rezultat zareagowania odpowiedniej osoby na przejaw zatroskania Pana Jezusa, a nie jakiś cud rozmnożenia pięciu chlebów i dwóch ryb, w wyniku którego po nakarmieniu 5 000 osób, niby zebrano wielokrotnie więcej niż posiadano. Dalej jest napisane, że to był ZNAK (4592) Kto rozsądny uwierzy w coś takiego po wiarygodnym zrozumieniu przesłania prawdy czterech Ewangelii? Tak sztucznie wyimaginowane „cuda” są wyrazem średniowiecznej „gonitwy za cudami/ za wiatrem”.

Mt. 14:20b) i nasycili się,
Mr. 6:42b) i nasycili się.
Łk. 9:17b) a nasycili się;

- Nie stało się to przez spożycie wirtualnego pokarmu, lecz tego z daru.

Mt. 14:20c) nawet zbywało;
Łk. 9:17c) nawet zbywało;

- Oznacza to, że dar był z czystego serca, dla 5 000 osób, a nie z wyrachowania, dla zysku. Darczyńca znał rozmiar potrzeby.

J. 6:12. A gdy nasycili się, rzekł uczniom swoim: Zbierzcie zbywające ułomki, żeby coś nie zginęło (nie było stracone).
- Pozostałe cząstki można było wykorzystać na paszę dla zwierząt, a także należało pozostawić porządek. Takie działanie było potwierdzeniem, wcześniej wyrażonej wdzięczności.

Mt. 14:20d) zebrali tego dwanaście pełnych koszów ułamków.
Łk. 9:17d) zebrali tego dwanaście koszów samych ułamków.
J. 6:13. Więc spośród jęczmiennego chleba pięciu, które zjadano, zebrali ułomki, napełnili dwanaście koszy; pozostały jako nadwyżka.

- Ryby zjedzono wszystkie. Izraelici otrzymali mannę i przepiórki, a Pan Jezus otrzymał i dał chleb i ryby;
Mr. 6:43. Nawet usunęli, dwanaście pełnych koszów z kawałków i tych ryb.
- Na paszę dla zwierząt.

Mt. 14:21. A jadło to około pięciu tysięcy; oddzielnie byli mężowie, niewiasty i dzieci.
Mr. 6:44. Jedli to, a było, około pięciu tysięcy ludzi.

- Wszystkich nie było więcej niż 5 000 osób. Określenie nr 435 oznacza mąż, ale i człowiek. Skoro na 5 000 osób, składali się mężowie, niewiasty i dzieci, więc określenie to w liczbie mnogiej oznacza ludzie.

J. 6:14. A mężowie, ujrzawszy uczyniony znak a nie CUD, mówili: Ten naprawdę jest prorokiem, który przybył na świat.
- Użyte zostało określenie nr 4592, oznaczające ZNAK, a nie cud.
Prorok to Mesjasz, zapowiedziany przez Mojżesza i proroków; Nakarmienie 5 000 było cudownym znakiem, świadczącym o tym, że miłowano Pana Jezusa i ceniono jego niematerialną działalność dla potrzebujących jej, za którą odwzajemniano się w postaci zaspokojenia jego doczesnych potrzeb i tych, których przyjmował od Jana Chrzciciela do siebie.

J. 6:15. Jezus istotnie poznał, że przybyli, aby porwać go; mieli zamiar zrobić go królem; znowu uczynili go samotnym; wycofał się na górę.
- Wtedy także zapanował specyficzny „wirus korony”. Pan Jezus z proroctwa Daniela (9:25-27) wiedział, że nie nadeszła jeszcze godzina jego, więc nie dopuścił, aby przed czasem obwołali go królem. 3.5 roku (połowa tygodnia lat) miało się skończyć dopiero w czasie następnej Paschy, czyli w czasie Ostatniej Wieczerzy.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Markerów 
VIP
Mistrz


Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
HP: 4687/15122
 31%
MP: 0/7220
 0%
EXP: 22/373
 5%
Wysłany: 2022-11-19, 18:12   

Pokoja napisał/a:
Markerów napisał/a:
Olus napisał/a:
No dobra...chodzi o to,że Jezus tutaj nie mówił
o adorowaniu,spożywaniu rzekomo
przeistoczonego chleba,wina..
lecz o wierze w niego,
byciu Jego uczniem..


Nie... Nie o tym mówi kontekst .😒
Przeczytaj uważnie że zrozumieniem raz Jeszcze o czym jest mowa.


Gdy Pan Jezus, skarcił tych których nakarmił, dzieki zaopatrzeniu przez pięciu sług, zaopatruących w chleb i dwóch, zaopatrujących w ryby, czyniąc tak wielki znak (a nie cud), to powiedział im, aby szukali nie takiego pokarmu, lecz życiodajnego, którym jest przyswajanie sobie codziennie prawdy, dotyczacej jego doskonałego człowieczeństwa ("ciało) i prawdy, dotyczącej praw życiowych, które daje za nas ("krew"), J. 6:63.

Cytat:
BIBLIA GDAŃSKA
Łuk. 22:17. A (2532) wziąwszy (1209) kielich (4221) i podziękowawszy (2168), rzekł (2036): Weźmijcie (2983) to (5124), a (2532) podzielcie (1266) między (1519) się (1438).
18. Albowiem (1063) powiadam (3004) wam (5213), że [3754] nie (3364) będę pił (4095) z (575) rodzaju (1081) winnej macicy (288), aż (2193_3755) przyjdzie (2064) królestwo (932) Boże (2316).
19. A (2532) wziąwszy (2983) chleb (740) i podziękowawszy (2168), łamał (2806) i (2532) dał (1325) im (846), mówiąc (3004): To (5124) jest (2076) ciało (4983) moje (3450), które (3588) się za (5228) was (5216) daje (1325); to (5124) czyńcie (4160) na (1519) pamiątkę (364) moję (1699).
20. Także (5615) i (2532) kielich (4221), gdy było po (3326) wieczerzy (1172), mówiąc (3004): Ten (5124) kielich (4221) jest nowy (2537) testament (1242) we (1722) krwi (129) mojej (3450), która (3588) się za (5228) was (5216) wylewa (1632).
21. Ale (4133) oto (2400) ręka (5495) tego (3588), co mię (3165) wydaje (3860), ze (3326) mną (1700) jest za (1909) stołem (5132).
22. Synci (5207) zaiste (3303) człowieczy (444) idzie (4198), tak jako (2596) jest postanowione (3724); ale (4133) biada (3759) człowiekowi (444) temu (1565), który (3739) go wydaje (3860)!


Tekst wg. KS do czytania z komentarzem

Łuk. 22:17. Przyjął kielich, a dziękując przemówił: Ten pojmijcie zmysłami dla siebie samych i dzielcie między siebie.
18. Bowiem mam na myśli wam: Nie mieliście obawy, pić z tworu winorośli dotychczas, póki wygłaszaliście królestwo Boże.


W tym tekście Pan Jezus, uświadamia apostołom, że są uczestnikami tego kielicha. Tak było, gdyż dzięki jego obecności i opatrzności Bożej, brali bezpieczny udział w ogłaszaniu Królestwa Bożego;

19. Także chleb pojmijcie zmysłami byli wdzięcznymi, on łamał i dawał, mówiąc: Ten jest pamiątką, dla osobowości mnie, tej stworzono mnie, tą wydaje (edytuję) poprzez was.

Chleb jest pamiątką osobowości Pana Jezusa Chrystusa, która była kształtowana przez doświadczenia bohaterów wiary ST i ostatecznie stworzona w nim, Hbr. 12:1,2. Tą osobowość Pan Jezus przez Apostołów, przekazał tym, który uwierzą w niego;

20. Podobnie po zjedzeniu wieczerzy, miał na myśli i kielich: To kielich krwi mnie; temu poprzez was oddadzą się w czasie nowego przymierza.

Po zjedzeniu wieczerzy, czyli już w nocy, symbolizującej Wiek Ewangelii do kielicha Chrystusowego miała być przelana krew tych, którzy w czasie aktywności Nowego Przymierza, pójdą jego drogą za przykładem Apostołów. Przymierze to ma trzy szczególne fazy. Pierwsza to składanie ofiar. Druga to sąd Arcykapłana (Chrystus, jako Głowa i Ciało), przechodzącego pod zasłoną, Hbr. 9:27. Trzecia to czas błogosławieństwa po zmianie szat Arcykapłana. To w tej fazie, Nowe Przymierze, (zawarte z Apostołami w Wieczerniku Łuk. 22:28-30; Wyj. 19:8), zostanie zawarte z Izraelem w Wielkim Tysiącletnim Jubileuszu Ziemi/Stworzenia, (Rz. 11:26,27 stało się to od Pana Jezusa, Apostołów itd.) Wyj. 24:7; Hbr. 8:8-13;
W Łuk. 22:17,18, 20 ukazano dwa kielichy. Pierwszy to czas radości z ogłaszania Ewangelii Królestwa Bożego w Chrystusie. Drugi to czas składania ofiary na rzecz tego Królestwa Bożego. Idąc tym porządkiem można dostrzec, że trzecim jest uczenie się narodów prawa Bożego przez przywracanie praw człowiekowi w Tysiącletni Sabat Ziemi/Stworzenia. Czwartym więc może być zawarcie Nowego Przymierza z Izraelem i z narodami w Tysiącletni Jubileusz Ziemi/Stworzenia.

21. Ot z wyjątkiem rąk tych, przeciwko mnie; wtrącą do więzienia mnie, według stołu bankierskiego.
22. Zaiste naznaczyli Syna człowieczego; odchodzi, jednakże biada człowiekowi temu z powodu którego wtrącą do więzienia!


Handlowano mocą Lwa z bankierami Piłata, a Judasz, stał się zdrajcą, Ps. 22:17.

Cytat:
Ps. 22:17) Albowiem (3588) psy (3611) mię obskoczyły (5437), gromada (5712) złośników (7489) obległa (5362) mię; (738) *przebodli (3738) ręce (3027) moje i nogi (7272) moje. [BG]


Ps. 22:17. Zgromadzenie jako psy zgromadziło się wokół, osaczyło, zadawało rany; trzy razy handlowali mocą lwa. [KS]

Tekst z Ps. 22:17 wskazuje raczej na potrójny handel mocą lwa z pokolenia Judy przez wywieranie presji na Ap. Piotra, który trzy razy się zaparł Pana Jezusa? Przez Judasza, który zdradził go oraz przez Heroda i Piłata, który uznał Pana Jezusa za niewinnego, a wziął go na osobność, aby się z nim układać (korupcja). W ten sposób Sanhedryn prowadził handel, aby zgładzić Pana Jezusa.
Zmiana w tekście, odwraca uwagę od tego handlu za trzydzieści srebrników, Mat. 26:15,16; Zach. 11:12; Dz. 4:26-28.

Kod:
Ps. 22:17. Zgromadzenie (5712) jako (3588) psy (3611) zgromadziło się wokół (5437), osaczyło (5362), zadawało rany (7489); trzy razy (7272) handlowali (3738) mocą (3027) lwa (738). [KS]


Na podst. K.S. do badania
Kod:
Łuk. 22:17. Przyjął (1209) kielich (4221), a (2532) dziękując (2168) przemówił (2036): Ten (5124) pojmijcie zmysłami (2983) dla (1519) siebie samych (1438) i (2532) dzielcie między siebie (1266).
18. Bowiem (1063) mam na myśli (3004) wam (5213): Nie mieliście obawy (3364), pić (4095) z (575) tworu (1081) winorośli (288) dotychczas (2193), póki (3755) wygłaszaliście (2064) królestwo (932) Boże (2316).
19. Pojąwszy zmysłami (2983) chleb (740) byli wdzięcznymi (2168), więc (2532) on (846), łamał (2806) i (2532) dawał (1325), mówiąc (3004): Ten (5124) jest (2076) dla (1519) osobowości (4983) mnie (3450) pamiątką (364), tej (5124) stworzono (4160) mnie (1699), tą (3588) wydaje (1325) poprzez (5228) was (5216).
20. Podobnie (5615) po (3326) zjedzeniu wieczerzy (1172), miał na myśli (3004) i (2532) kielich (4221): To (5124) kielich (4221) krwi (129) mnie (3450); temu (3588) poprzez (5228) was (5216) oddadzą się (1632) w czasie (1722) nowego (2537) przymierza (1242).
21. Ot (2400) z wyjątkiem (4133) rąk (5495) tych (3588), przeciwko (1909) mnie (3165); wtrącą do więzienia (3860) mnie (1700), według (3326) stołu bankierskiego (5132).
22. Zaiste (3303) naznaczyli (3724) Syna (5207) człowieczego (444); odchodzi (4198), jednakże (4133) biada (3759) człowiekowi (444) temu (1565) z powodu (2596) którego (3739) wtrącą do więzienia (3860)!


No cóż :roll: trochę byłoby to dziwne gdyby Jezus mówił – używając tych samych słów! – w tym miejscu o wierze, a w czasie Ostatniej Wieczerzy o (przemienionym) Chlebie i Winie.
;-)
Jeśli jednak uważnie przeczytasz kontekst wypowiedzi, zauważsz że konieczność
wiary jest przywoływana właśnie w kontekście uwierzenia w to, że to Jezus jest owym
dającym życie pokarmem. 8-)
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli,
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 720 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6182
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4648/6115
 76%
EXP: 160/330
 48%
Wysłany: 2022-11-19, 20:26   

Markerów napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Markerów napisał/a:
Olus napisał/a:
No dobra...chodzi o to,że Jezus tutaj nie mówił
o adorowaniu,spożywaniu rzekomo
przeistoczonego chleba,wina..
lecz o wierze w niego,
byciu Jego uczniem..


Nie... Nie o tym mówi kontekst .😒
Przeczytaj uważnie że zrozumieniem raz Jeszcze o czym jest mowa.


Gdy Pan Jezus, skarcił tych których nakarmił, dzieki zaopatrzeniu przez pięciu sług, zaopatruących w chleb i dwóch, zaopatrujących w ryby, czyniąc tak wielki znak (a nie cud), to powiedział im, aby szukali nie takiego pokarmu, lecz życiodajnego, którym jest przyswajanie sobie codziennie prawdy, dotyczacej jego doskonałego człowieczeństwa ("ciało) i prawdy, dotyczącej praw życiowych, które daje za nas ("krew"), J. 6:63.

Cytat:
BIBLIA GDAŃSKA
Łuk. 22:17. A (2532) wziąwszy (1209) kielich (4221) i podziękowawszy (2168), rzekł (2036): Weźmijcie (2983) to (5124), a (2532) podzielcie (1266) między (1519) się (1438).
18. Albowiem (1063) powiadam (3004) wam (5213), że [3754] nie (3364) będę pił (4095) z (575) rodzaju (1081) winnej macicy (288), aż (2193_3755) przyjdzie (2064) królestwo (932) Boże (2316).
19. A (2532) wziąwszy (2983) chleb (740) i podziękowawszy (2168), łamał (2806) i (2532) dał (1325) im (846), mówiąc (3004): To (5124) jest (2076) ciało (4983) moje (3450), które (3588) się za (5228) was (5216) daje (1325); to (5124) czyńcie (4160) na (1519) pamiątkę (364) moję (1699).
20. Także (5615) i (2532) kielich (4221), gdy było po (3326) wieczerzy (1172), mówiąc (3004): Ten (5124) kielich (4221) jest nowy (2537) testament (1242) we (1722) krwi (129) mojej (3450), która (3588) się za (5228) was (5216) wylewa (1632).
21. Ale (4133) oto (2400) ręka (5495) tego (3588), co mię (3165) wydaje (3860), ze (3326) mną (1700) jest za (1909) stołem (5132).
22. Synci (5207) zaiste (3303) człowieczy (444) idzie (4198), tak jako (2596) jest postanowione (3724); ale (4133) biada (3759) człowiekowi (444) temu (1565), który (3739) go wydaje (3860)!


Tekst wg. KS do czytania z komentarzem

Łuk. 22:17. Przyjął kielich, a dziękując przemówił: Ten pojmijcie zmysłami dla siebie samych i dzielcie między siebie.
18. Bowiem mam na myśli wam: Nie mieliście obawy, pić z tworu winorośli dotychczas, póki wygłaszaliście królestwo Boże.


W tym tekście Pan Jezus, uświadamia apostołom, że są uczestnikami tego kielicha. Tak było, gdyż dzięki jego obecności i opatrzności Bożej, brali bezpieczny udział w ogłaszaniu Królestwa Bożego;

19. Także chleb pojmijcie zmysłami byli wdzięcznymi, on łamał i dawał, mówiąc: Ten jest pamiątką, dla osobowości mnie, tej stworzono mnie, tą wydaje (edytuję) poprzez was.

Chleb jest pamiątką osobowości Pana Jezusa Chrystusa, która była kształtowana przez doświadczenia bohaterów wiary ST i ostatecznie stworzona w nim, Hbr. 12:1,2. Tą osobowość Pan Jezus przez Apostołów, przekazał tym, który uwierzą w niego;

20. Podobnie po zjedzeniu wieczerzy, miał na myśli i kielich: To kielich krwi mnie; temu poprzez was oddadzą się w czasie nowego przymierza.

Po zjedzeniu wieczerzy, czyli już w nocy, symbolizującej Wiek Ewangelii do kielicha Chrystusowego miała być przelana krew tych, którzy w czasie aktywności Nowego Przymierza, pójdą jego drogą za przykładem Apostołów. Przymierze to ma trzy szczególne fazy. Pierwsza to składanie ofiar. Druga to sąd Arcykapłana (Chrystus, jako Głowa i Ciało), przechodzącego pod zasłoną, Hbr. 9:27. Trzecia to czas błogosławieństwa po zmianie szat Arcykapłana. To w tej fazie, Nowe Przymierze, (zawarte z Apostołami w Wieczerniku Łuk. 22:28-30; Wyj. 19:8), zostanie zawarte z Izraelem w Wielkim Tysiącletnim Jubileuszu Ziemi/Stworzenia, (Rz. 11:26,27 stało się to od Pana Jezusa, Apostołów itd.) Wyj. 24:7; Hbr. 8:8-13;
W Łuk. 22:17,18, 20 ukazano dwa kielichy. Pierwszy to czas radości z ogłaszania Ewangelii Królestwa Bożego w Chrystusie. Drugi to czas składania ofiary na rzecz tego Królestwa Bożego. Idąc tym porządkiem można dostrzec, że trzecim jest uczenie się narodów prawa Bożego przez przywracanie praw człowiekowi w Tysiącletni Sabat Ziemi/Stworzenia. Czwartym więc może być zawarcie Nowego Przymierza z Izraelem i z narodami w Tysiącletni Jubileusz Ziemi/Stworzenia.

21. Ot z wyjątkiem rąk tych, przeciwko mnie; wtrącą do więzienia mnie, według stołu bankierskiego.
22. Zaiste naznaczyli Syna człowieczego; odchodzi, jednakże biada człowiekowi temu z powodu którego wtrącą do więzienia!


Handlowano mocą Lwa z bankierami Piłata, a Judasz, stał się zdrajcą, Ps. 22:17.

Cytat:
Ps. 22:17) Albowiem (3588) psy (3611) mię obskoczyły (5437), gromada (5712) złośników (7489) obległa (5362) mię; (738) *przebodli (3738) ręce (3027) moje i nogi (7272) moje. [BG]


Ps. 22:17. Zgromadzenie jako psy zgromadziło się wokół, osaczyło, zadawało rany; trzy razy handlowali mocą lwa. [KS]

Tekst z Ps. 22:17 wskazuje raczej na potrójny handel mocą lwa z pokolenia Judy przez wywieranie presji na Ap. Piotra, który trzy razy się zaparł Pana Jezusa? Przez Judasza, który zdradził go oraz przez Heroda i Piłata, który uznał Pana Jezusa za niewinnego, a wziął go na osobność, aby się z nim układać (korupcja). W ten sposób Sanhedryn prowadził handel, aby zgładzić Pana Jezusa.
Zmiana w tekście, odwraca uwagę od tego handlu za trzydzieści srebrników, Mat. 26:15,16; Zach. 11:12; Dz. 4:26-28.

Kod:
Ps. 22:17. Zgromadzenie (5712) jako (3588) psy (3611) zgromadziło się wokół (5437), osaczyło (5362), zadawało rany (7489); trzy razy (7272) handlowali (3738) mocą (3027) lwa (738). [KS]


Na podst. K.S. do badania
Kod:
Łuk. 22:17. Przyjął (1209) kielich (4221), a (2532) dziękując (2168) przemówił (2036): Ten (5124) pojmijcie zmysłami (2983) dla (1519) siebie samych (1438) i (2532) dzielcie między siebie (1266).
18. Bowiem (1063) mam na myśli (3004) wam (5213): Nie mieliście obawy (3364), pić (4095) z (575) tworu (1081) winorośli (288) dotychczas (2193), póki (3755) wygłaszaliście (2064) królestwo (932) Boże (2316).
19. Pojąwszy zmysłami (2983) chleb (740) byli wdzięcznymi (2168), więc (2532) on (846), łamał (2806) i (2532) dawał (1325), mówiąc (3004): Ten (5124) jest (2076) dla (1519) osobowości (4983) mnie (3450) pamiątką (364), tej (5124) stworzono (4160) mnie (1699), tą (3588) wydaje (1325) poprzez (5228) was (5216).
20. Podobnie (5615) po (3326) zjedzeniu wieczerzy (1172), miał na myśli (3004) i (2532) kielich (4221): To (5124) kielich (4221) krwi (129) mnie (3450); temu (3588) poprzez (5228) was (5216) oddadzą się (1632) w czasie (1722) nowego (2537) przymierza (1242).
21. Ot (2400) z wyjątkiem (4133) rąk (5495) tych (3588), przeciwko (1909) mnie (3165); wtrącą do więzienia (3860) mnie (1700), według (3326) stołu bankierskiego (5132).
22. Zaiste (3303) naznaczyli (3724) Syna (5207) człowieczego (444); odchodzi (4198), jednakże (4133) biada (3759) człowiekowi (444) temu (1565) z powodu (2596) którego (3739) wtrącą do więzienia (3860)!


No cóż :roll: trochę byłoby to dziwne gdyby Jezus mówił – używając tych samych słów! – w tym miejscu o wierze, a w czasie Ostatniej Wieczerzy o (przemienionym) Chlebie i Winie.
;-)
Jeśli jednak uważnie przeczytasz kontekst wypowiedzi, zauważsz że konieczność
wiary jest przywoływana właśnie w kontekście uwierzenia w to, że to Jezus jest owym
dającym życie pokarmem. 8-)


Proszę o naprowdzenie: Co masz na mysli w pierwszym zdaniu.

2 zdanie: Dostrzegam, że konieczność wiary jest przywoływana w kontekście uwierzenia w to, że to Słowa z nauczania Pana Jezusa są owym, dającym życie pokarmem, J. 6:63. W nich jest przekazany Duch żywota.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Markerów 
VIP
Mistrz


Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
HP: 4687/15122
 31%
MP: 0/7220
 0%
EXP: 22/373
 5%
Wysłany: 2022-11-19, 20:34   

Pokoja napisał/a:
Markerów napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Markerów napisał/a:
Olus napisał/a:
No dobra...chodzi o to,że Jezus tutaj nie mówił
o adorowaniu,spożywaniu rzekomo
przeistoczonego chleba,wina..
lecz o wierze w niego,
byciu Jego uczniem..


Nie... Nie o tym mówi kontekst .😒
Przeczytaj uważnie że zrozumieniem raz Jeszcze o czym jest mowa.


Gdy Pan Jezus, skarcił tych których nakarmił, dzieki zaopatrzeniu przez pięciu sług, zaopatruących w chleb i dwóch, zaopatrujących w ryby, czyniąc tak wielki znak (a nie cud), to powiedział im, aby szukali nie takiego pokarmu, lecz życiodajnego, którym jest przyswajanie sobie codziennie prawdy, dotyczacej jego doskonałego człowieczeństwa ("ciało) i prawdy, dotyczącej praw życiowych, które daje za nas ("krew"), J. 6:63.

Cytat:
BIBLIA GDAŃSKA
Łuk. 22:17. A (2532) wziąwszy (1209) kielich (4221) i podziękowawszy (2168), rzekł (2036): Weźmijcie (2983) to (5124), a (2532) podzielcie (1266) między (1519) się (1438).
18. Albowiem (1063) powiadam (3004) wam (5213), że [3754] nie (3364) będę pił (4095) z (575) rodzaju (1081) winnej macicy (288), aż (2193_3755) przyjdzie (2064) królestwo (932) Boże (2316).
19. A (2532) wziąwszy (2983) chleb (740) i podziękowawszy (2168), łamał (2806) i (2532) dał (1325) im (846), mówiąc (3004): To (5124) jest (2076) ciało (4983) moje (3450), które (3588) się za (5228) was (5216) daje (1325); to (5124) czyńcie (4160) na (1519) pamiątkę (364) moję (1699).
20. Także (5615) i (2532) kielich (4221), gdy było po (3326) wieczerzy (1172), mówiąc (3004): Ten (5124) kielich (4221) jest nowy (2537) testament (1242) we (1722) krwi (129) mojej (3450), która (3588) się za (5228) was (5216) wylewa (1632).
21. Ale (4133) oto (2400) ręka (5495) tego (3588), co mię (3165) wydaje (3860), ze (3326) mną (1700) jest za (1909) stołem (5132).
22. Synci (5207) zaiste (3303) człowieczy (444) idzie (4198), tak jako (2596) jest postanowione (3724); ale (4133) biada (3759) człowiekowi (444) temu (1565), który (3739) go wydaje (3860)!


Tekst wg. KS do czytania z komentarzem

Łuk. 22:17. Przyjął kielich, a dziękując przemówił: Ten pojmijcie zmysłami dla siebie samych i dzielcie między siebie.
18. Bowiem mam na myśli wam: Nie mieliście obawy, pić z tworu winorośli dotychczas, póki wygłaszaliście królestwo Boże.


W tym tekście Pan Jezus, uświadamia apostołom, że są uczestnikami tego kielicha. Tak było, gdyż dzięki jego obecności i opatrzności Bożej, brali bezpieczny udział w ogłaszaniu Królestwa Bożego;

19. Także chleb pojmijcie zmysłami byli wdzięcznymi, on łamał i dawał, mówiąc: Ten jest pamiątką, dla osobowości mnie, tej stworzono mnie, tą wydaje (edytuję) poprzez was.

Chleb jest pamiątką osobowości Pana Jezusa Chrystusa, która była kształtowana przez doświadczenia bohaterów wiary ST i ostatecznie stworzona w nim, Hbr. 12:1,2. Tą osobowość Pan Jezus przez Apostołów, przekazał tym, który uwierzą w niego;

20. Podobnie po zjedzeniu wieczerzy, miał na myśli i kielich: To kielich krwi mnie; temu poprzez was oddadzą się w czasie nowego przymierza.

Po zjedzeniu wieczerzy, czyli już w nocy, symbolizującej Wiek Ewangelii do kielicha Chrystusowego miała być przelana krew tych, którzy w czasie aktywności Nowego Przymierza, pójdą jego drogą za przykładem Apostołów. Przymierze to ma trzy szczególne fazy. Pierwsza to składanie ofiar. Druga to sąd Arcykapłana (Chrystus, jako Głowa i Ciało), przechodzącego pod zasłoną, Hbr. 9:27. Trzecia to czas błogosławieństwa po zmianie szat Arcykapłana. To w tej fazie, Nowe Przymierze, (zawarte z Apostołami w Wieczerniku Łuk. 22:28-30; Wyj. 19:8), zostanie zawarte z Izraelem w Wielkim Tysiącletnim Jubileuszu Ziemi/Stworzenia, (Rz. 11:26,27 stało się to od Pana Jezusa, Apostołów itd.) Wyj. 24:7; Hbr. 8:8-13;
W Łuk. 22:17,18, 20 ukazano dwa kielichy. Pierwszy to czas radości z ogłaszania Ewangelii Królestwa Bożego w Chrystusie. Drugi to czas składania ofiary na rzecz tego Królestwa Bożego. Idąc tym porządkiem można dostrzec, że trzecim jest uczenie się narodów prawa Bożego przez przywracanie praw człowiekowi w Tysiącletni Sabat Ziemi/Stworzenia. Czwartym więc może być zawarcie Nowego Przymierza z Izraelem i z narodami w Tysiącletni Jubileusz Ziemi/Stworzenia.

21. Ot z wyjątkiem rąk tych, przeciwko mnie; wtrącą do więzienia mnie, według stołu bankierskiego.
22. Zaiste naznaczyli Syna człowieczego; odchodzi, jednakże biada człowiekowi temu z powodu którego wtrącą do więzienia!


Handlowano mocą Lwa z bankierami Piłata, a Judasz, stał się zdrajcą, Ps. 22:17.

Cytat:
Ps. 22:17) Albowiem (3588) psy (3611) mię obskoczyły (5437), gromada (5712) złośników (7489) obległa (5362) mię; (738) *przebodli (3738) ręce (3027) moje i nogi (7272) moje. [BG]


Ps. 22:17. Zgromadzenie jako psy zgromadziło się wokół, osaczyło, zadawało rany; trzy razy handlowali mocą lwa. [KS]

Tekst z Ps. 22:17 wskazuje raczej na potrójny handel mocą lwa z pokolenia Judy przez wywieranie presji na Ap. Piotra, który trzy razy się zaparł Pana Jezusa? Przez Judasza, który zdradził go oraz przez Heroda i Piłata, który uznał Pana Jezusa za niewinnego, a wziął go na osobność, aby się z nim układać (korupcja). W ten sposób Sanhedryn prowadził handel, aby zgładzić Pana Jezusa.
Zmiana w tekście, odwraca uwagę od tego handlu za trzydzieści srebrników, Mat. 26:15,16; Zach. 11:12; Dz. 4:26-28.

Kod:
Ps. 22:17. Zgromadzenie (5712) jako (3588) psy (3611) zgromadziło się wokół (5437), osaczyło (5362), zadawało rany (7489); trzy razy (7272) handlowali (3738) mocą (3027) lwa (738). [KS]


Na podst. K.S. do badania
Kod:
Łuk. 22:17. Przyjął (1209) kielich (4221), a (2532) dziękując (2168) przemówił (2036): Ten (5124) pojmijcie zmysłami (2983) dla (1519) siebie samych (1438) i (2532) dzielcie między siebie (1266).
18. Bowiem (1063) mam na myśli (3004) wam (5213): Nie mieliście obawy (3364), pić (4095) z (575) tworu (1081) winorośli (288) dotychczas (2193), póki (3755) wygłaszaliście (2064) królestwo (932) Boże (2316).
19. Pojąwszy zmysłami (2983) chleb (740) byli wdzięcznymi (2168), więc (2532) on (846), łamał (2806) i (2532) dawał (1325), mówiąc (3004): Ten (5124) jest (2076) dla (1519) osobowości (4983) mnie (3450) pamiątką (364), tej (5124) stworzono (4160) mnie (1699), tą (3588) wydaje (1325) poprzez (5228) was (5216).
20. Podobnie (5615) po (3326) zjedzeniu wieczerzy (1172), miał na myśli (3004) i (2532) kielich (4221): To (5124) kielich (4221) krwi (129) mnie (3450); temu (3588) poprzez (5228) was (5216) oddadzą się (1632) w czasie (1722) nowego (2537) przymierza (1242).
21. Ot (2400) z wyjątkiem (4133) rąk (5495) tych (3588), przeciwko (1909) mnie (3165); wtrącą do więzienia (3860) mnie (1700), według (3326) stołu bankierskiego (5132).
22. Zaiste (3303) naznaczyli (3724) Syna (5207) człowieczego (444); odchodzi (4198), jednakże (4133) biada (3759) człowiekowi (444) temu (1565) z powodu (2596) którego (3739) wtrącą do więzienia (3860)!


No cóż :roll: trochę byłoby to dziwne gdyby Jezus mówił – używając tych samych słów! – w tym miejscu o wierze, a w czasie Ostatniej Wieczerzy o (przemienionym) Chlebie i Winie.
;-)
Jeśli jednak uważnie przeczytasz kontekst wypowiedzi, zauważsz że konieczność
wiary jest przywoływana właśnie w kontekście uwierzenia w to, że to Jezus jest owym
dającym życie pokarmem. 8-)


Proszę o naprowdzenie: Co masz na mysli w pierwszym zdaniu.

2 zdanie: Dostrzegam, że konieczność wiary jest przywoływana w kontekście uwierzenia w to, że to Słowa z nauczania Pana Jezusa są owym, dającym życie pokarmem, J. 6:63. W nich jest przekazany Duch żywota.


To że pokarmem o którym mówił Jezus nie jest wiara w niego lecz On sam..
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli,
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 720 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6182
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4648/6115
 76%
EXP: 160/330
 48%
Wysłany: 2022-11-19, 22:24   

Markerów napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Markerów napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Markerów napisał/a:
Olus napisał/a:
No dobra...chodzi o to,że Jezus tutaj nie mówił
o adorowaniu,spożywaniu rzekomo
przeistoczonego chleba,wina..
lecz o wierze w niego,
byciu Jego uczniem..


Nie... Nie o tym mówi kontekst .😒
Przeczytaj uważnie że zrozumieniem raz Jeszcze o czym jest mowa.


Gdy Pan Jezus, skarcił tych których nakarmił, dzieki zaopatrzeniu przez pięciu sług, zaopatruących w chleb i dwóch, zaopatrujących w ryby, czyniąc tak wielki znak (a nie cud), to powiedział im, aby szukali nie takiego pokarmu, lecz życiodajnego, którym jest przyswajanie sobie codziennie prawdy, dotyczacej jego doskonałego człowieczeństwa ("ciało) i prawdy, dotyczącej praw życiowych, które daje za nas ("krew"), J. 6:63.

Cytat:
BIBLIA GDAŃSKA
Łuk. 22:17. A (2532) wziąwszy (1209) kielich (4221) i podziękowawszy (2168), rzekł (2036): Weźmijcie (2983) to (5124), a (2532) podzielcie (1266) między (1519) się (1438).
18. Albowiem (1063) powiadam (3004) wam (5213), że [3754] nie (3364) będę pił (4095) z (575) rodzaju (1081) winnej macicy (288), aż (2193_3755) przyjdzie (2064) królestwo (932) Boże (2316).
19. A (2532) wziąwszy (2983) chleb (740) i podziękowawszy (2168), łamał (2806) i (2532) dał (1325) im (846), mówiąc (3004): To (5124) jest (2076) ciało (4983) moje (3450), które (3588) się za (5228) was (5216) daje (1325); to (5124) czyńcie (4160) na (1519) pamiątkę (364) moję (1699).
20. Także (5615) i (2532) kielich (4221), gdy było po (3326) wieczerzy (1172), mówiąc (3004): Ten (5124) kielich (4221) jest nowy (2537) testament (1242) we (1722) krwi (129) mojej (3450), która (3588) się za (5228) was (5216) wylewa (1632).
21. Ale (4133) oto (2400) ręka (5495) tego (3588), co mię (3165) wydaje (3860), ze (3326) mną (1700) jest za (1909) stołem (5132).
22. Synci (5207) zaiste (3303) człowieczy (444) idzie (4198), tak jako (2596) jest postanowione (3724); ale (4133) biada (3759) człowiekowi (444) temu (1565), który (3739) go wydaje (3860)!


Tekst wg. KS do czytania z komentarzem

Łuk. 22:17. Przyjął kielich, a dziękując przemówił: Ten pojmijcie zmysłami dla siebie samych i dzielcie między siebie.
18. Bowiem mam na myśli wam: Nie mieliście obawy, pić z tworu winorośli dotychczas, póki wygłaszaliście królestwo Boże.


W tym tekście Pan Jezus, uświadamia apostołom, że są uczestnikami tego kielicha. Tak było, gdyż dzięki jego obecności i opatrzności Bożej, brali bezpieczny udział w ogłaszaniu Królestwa Bożego;

19. Także chleb pojmijcie zmysłami byli wdzięcznymi, on łamał i dawał, mówiąc: Ten jest pamiątką, dla osobowości mnie, tej stworzono mnie, tą wydaje (edytuję) poprzez was.

Chleb jest pamiątką osobowości Pana Jezusa Chrystusa, która była kształtowana przez doświadczenia bohaterów wiary ST i ostatecznie stworzona w nim, Hbr. 12:1,2. Tą osobowość Pan Jezus przez Apostołów, przekazał tym, który uwierzą w niego;

20. Podobnie po zjedzeniu wieczerzy, miał na myśli i kielich: To kielich krwi mnie; temu poprzez was oddadzą się w czasie nowego przymierza.

Po zjedzeniu wieczerzy, czyli już w nocy, symbolizującej Wiek Ewangelii do kielicha Chrystusowego miała być przelana krew tych, którzy w czasie aktywności Nowego Przymierza, pójdą jego drogą za przykładem Apostołów. Przymierze to ma trzy szczególne fazy. Pierwsza to składanie ofiar. Druga to sąd Arcykapłana (Chrystus, jako Głowa i Ciało), przechodzącego pod zasłoną, Hbr. 9:27. Trzecia to czas błogosławieństwa po zmianie szat Arcykapłana. To w tej fazie, Nowe Przymierze, (zawarte z Apostołami w Wieczerniku Łuk. 22:28-30; Wyj. 19:8), zostanie zawarte z Izraelem w Wielkim Tysiącletnim Jubileuszu Ziemi/Stworzenia, (Rz. 11:26,27 stało się to od Pana Jezusa, Apostołów itd.) Wyj. 24:7; Hbr. 8:8-13;
W Łuk. 22:17,18, 20 ukazano dwa kielichy. Pierwszy to czas radości z ogłaszania Ewangelii Królestwa Bożego w Chrystusie. Drugi to czas składania ofiary na rzecz tego Królestwa Bożego. Idąc tym porządkiem można dostrzec, że trzecim jest uczenie się narodów prawa Bożego przez przywracanie praw człowiekowi w Tysiącletni Sabat Ziemi/Stworzenia. Czwartym więc może być zawarcie Nowego Przymierza z Izraelem i z narodami w Tysiącletni Jubileusz Ziemi/Stworzenia.

21. Ot z wyjątkiem rąk tych, przeciwko mnie; wtrącą do więzienia mnie, według stołu bankierskiego.
22. Zaiste naznaczyli Syna człowieczego; odchodzi, jednakże biada człowiekowi temu z powodu którego wtrącą do więzienia!


Handlowano mocą Lwa z bankierami Piłata, a Judasz, stał się zdrajcą, Ps. 22:17.

Cytat:
Ps. 22:17) Albowiem (3588) psy (3611) mię obskoczyły (5437), gromada (5712) złośników (7489) obległa (5362) mię; (738) *przebodli (3738) ręce (3027) moje i nogi (7272) moje. [BG]


Ps. 22:17. Zgromadzenie jako psy zgromadziło się wokół, osaczyło, zadawało rany; trzy razy handlowali mocą lwa. [KS]

Tekst z Ps. 22:17 wskazuje raczej na potrójny handel mocą lwa z pokolenia Judy przez wywieranie presji na Ap. Piotra, który trzy razy się zaparł Pana Jezusa? Przez Judasza, który zdradził go oraz przez Heroda i Piłata, który uznał Pana Jezusa za niewinnego, a wziął go na osobność, aby się z nim układać (korupcja). W ten sposób Sanhedryn prowadził handel, aby zgładzić Pana Jezusa.
Zmiana w tekście, odwraca uwagę od tego handlu za trzydzieści srebrników, Mat. 26:15,16; Zach. 11:12; Dz. 4:26-28.

Kod:
Ps. 22:17. Zgromadzenie (5712) jako (3588) psy (3611) zgromadziło się wokół (5437), osaczyło (5362), zadawało rany (7489); trzy razy (7272) handlowali (3738) mocą (3027) lwa (738). [KS]


Na podst. K.S. do badania
Kod:
Łuk. 22:17. Przyjął (1209) kielich (4221), a (2532) dziękując (2168) przemówił (2036): Ten (5124) pojmijcie zmysłami (2983) dla (1519) siebie samych (1438) i (2532) dzielcie między siebie (1266).
18. Bowiem (1063) mam na myśli (3004) wam (5213): Nie mieliście obawy (3364), pić (4095) z (575) tworu (1081) winorośli (288) dotychczas (2193), póki (3755) wygłaszaliście (2064) królestwo (932) Boże (2316).
19. Pojąwszy zmysłami (2983) chleb (740) byli wdzięcznymi (2168), więc (2532) on (846), łamał (2806) i (2532) dawał (1325), mówiąc (3004): Ten (5124) jest (2076) dla (1519) osobowości (4983) mnie (3450) pamiątką (364), tej (5124) stworzono (4160) mnie (1699), tą (3588) wydaje (1325) poprzez (5228) was (5216).
20. Podobnie (5615) po (3326) zjedzeniu wieczerzy (1172), miał na myśli (3004) i (2532) kielich (4221): To (5124) kielich (4221) krwi (129) mnie (3450); temu (3588) poprzez (5228) was (5216) oddadzą się (1632) w czasie (1722) nowego (2537) przymierza (1242).
21. Ot (2400) z wyjątkiem (4133) rąk (5495) tych (3588), przeciwko (1909) mnie (3165); wtrącą do więzienia (3860) mnie (1700), według (3326) stołu bankierskiego (5132).
22. Zaiste (3303) naznaczyli (3724) Syna (5207) człowieczego (444); odchodzi (4198), jednakże (4133) biada (3759) człowiekowi (444) temu (1565) z powodu (2596) którego (3739) wtrącą do więzienia (3860)!


No cóż :roll: trochę byłoby to dziwne gdyby Jezus mówił – używając tych samych słów! – w tym miejscu o wierze, a w czasie Ostatniej Wieczerzy o (przemienionym) Chlebie i Winie.
;-)
Jeśli jednak uważnie przeczytasz kontekst wypowiedzi, zauważsz że konieczność
wiary jest przywoływana właśnie w kontekście uwierzenia w to, że to Jezus jest owym
dającym życie pokarmem. 8-)


Proszę o naprowdzenie: Co masz na mysli w pierwszym zdaniu.

2 zdanie: Dostrzegam, że konieczność wiary jest przywoływana w kontekście uwierzenia w to, że to Słowa z nauczania Pana Jezusa są owym, dającym życie pokarmem, J. 6:63. W nich jest przekazany Duch żywota.


To że pokarmem o którym mówił Jezus nie jest wiara w niego lecz On sam..


On powiedział w Mat. 28:20, że jest godzien wiary = To ject Pan Jezus Chrystus od wtedy, dzisiaj i dalej w czasie. On powiedział, że: Słowo, które głosił jest Duchem żywota, J. 6:63.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Markerów 
VIP
Mistrz


Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
HP: 4687/15122
 31%
MP: 0/7220
 0%
EXP: 22/373
 5%
Wysłany: 2022-11-19, 22:40   

Pokoja napisał/a:
]

On powiedział w Mat. 28:20, że jest godzien wiary = To ject Pan Jezus Chrystus od wtedy, dzisiaj i dalej w czasie. On powiedział, że: Słowo, które głosił jest Duchem żywota, J. 6:63.


Myślę że warto dokładniej przeanalizować ten fragment:
Zaczyna się od tego, iż Jezus wyrzuca Żydom że szukali go tylko dlatego że się najedli chleba:
(26) W odpowiedzi rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam:
Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb
do sytości.

I tu jest pierwsza zapowiedź pokarmu jaki uczniom da (w przyszłości! – gdyby chodziło o
wiarę czy naukę, Jezus użyłby czasu teraźniejszego):😇
(27) Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki,
a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg
Ojciec.

W odpowiedzi Żydzi pytają Jezusa co mają zrobić by „wypełniać dzieła Boże” i otrzymują
odpowiedź że mają w Niego uwierzyć:
(28) Oni zaś rzekli do Niego: Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła
Boże?
(29) Jezus odpowiadając rzekł do nich: Na tym polega dzieło /zamierzone przez
Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał.

Żydzi w odpowiedzi pytają Jezusa o cud – jakby mówili „no dobrze, uwierzymy, ale jak się
uwierzytelnisz? Mojżesz uwierzytelnił się chlebem z Nieba, a Ty co uczynisz?”:
„(30) Rzekli do Niego: Jakiego więc dokonasz znaku, abyśmy go widzieli i
Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz?
(31) Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: Dał im do jedzenia
chleb z nieba.”

Jezus ripostuje mówiąc o sobie samym jako o chlebie z Nieba – i o tym że mojżeszowa
manna była jedynie zapowiedzią Eucharystii:
(32) Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam
chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba.
(33) Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje
światu.

zwróc uwagę że to Jezus jest Chlebem, sama Jego osoba. Nie wiara w Niego, lecz On
sam! 😇😇😇🙂🙂🙂🙂🙂🙂

Żydzi na razie nie są zaniepokojeni, gdyż interpretują te słowa podobnie jak Ty dziś - symbolicznie. 😅

Niezrażeni proszą:
(34) Rzekli więc do Niego: Panie, dawaj nam zawsze tego chleba!

Chyba nie ma wątpliwości że w tym momencie Żydzi myśleli o jakiejś przenośni a nie
spożywaniu Jezusa.😅
Jednak Jezus natychmiast wyprowadza ich z tego mniemania, sprowadzając tę ich
symboliczną interpretację do konkretu:
(35) Odpowiedział im Jezus: Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął;
a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie.

Teraz następuje tekst o wierze:🧐
(36) Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie.

Jasno widać, że Jezus mówi tu o niewierze w to że to On jest Chlebem z Nieba.😃
(37) Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz
nie odrzucę, (38) ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego,
który Mnie posłał.

Owo „zstąpienie z Nieba” jest wyraźnym odniesieniem do chleba Bożego z wersu 33.
(36) Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie.
(37) Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz
nie odrzucę, (38) ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego,
który Mnie posłał.
(39) Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale
żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym.
(40) To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie
wieczne. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Żydzi zaczynają się niepokoić – Jezus podaje się za kogoś innego niż go znali (jako sąsiada), a
do tego całkiem serio mówi o sobie jako o Chlebie z Nieba. Wcześniej uważali to za
przenośnię i wszystko było w porządku, ale teraz są zmieszani::
(41) Ale Żydzi szemrali przeciwko Niemu, dlatego że powiedział: Jam jest chleb, który z
nieba zstąpił.
Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy? Jakżeż może On teraz
mówić: Z nieba zstąpiłem.”

Teraz następuje mowa Jezusa o tym że trzeba wierzyć w Niego i w Jego słowa, by mieć
życie wieczne:
(43) Jezus rzekł im w odpowiedzi: Nie szemrajcie między sobą!
(44) Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś
wskrzeszę go w dniu ostatecznym.
(45) Napisane jest u Proroków: Oni wszyscy będą uczniami Boga. Każdy, kto od Ojca
usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie.
(46) Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział
Ojca.
(47) Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto /we Mnie/ wierzy, ma życie wieczne.
I zaraz potem Jezus powraca do treści tego, w co Żydzi mają uwierzyć:
(48) Jam jest chleb życia.
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli,
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
BannerFans.com
BannerFans.com
BannerFans.com
Strona wygenerowana w 0,09 sekundy. Zapytań do SQL: 13