FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[nike]

Ew. Mat. 26:36-46; Mar. 14:32; Łuk. 22:39-46; Jan 18.
Złoty tekst – „Izali nie mam pić kielicha tego, który mi dał Ojciec”?

Zapraszam do dyskusji o tej wielkiej miłości, jaką Bóg Jehowa w swoim Synu Jezusie nam przekazał

[nike]

Ten opis, tak dobrze znany wszystkim chrześcijanom, jest pełen cennych lekcji, szczególnie dla tych, którzy z Jego łaski starają się postępować śladami stóp Jego. Zauważamy, że gdy Mistrz poznał, że godzina zdrady i srogiej pokusy jest bliska, pocieszywszy najpierw swoich uczniów, udzieliwszy im rad i pomodliwszy się za nich i z nimi, odszedł na miejsce ustronne, aby się modlić i mieć łączność z Ojcem, by znaleźć łaskę ku pomocy w czasie potrzeby. Zauważamy także Jego miłość do swoich uczniów i Jego pragnienie ich odwzajemnienia się miłością i sympatią. „Umiłowawszy swoich, aż do końca umiłował je”. Dlatego, że On ich miłował i wiedział, że oni Go miłują, pozwolił im towarzyszyć Mu do miejsca modlitwy, aby mogli czuwać i modlić się z Nim. Pozostawiając wszystkich, prócz Piotra, Jakuba i Jana, u wejścia do ogrodu, jakoby straż przeciw nagłej interwencji Jego zdrajcy w tej ostatniej godzinie modlitwy, postąpił dalej z trzema, w których żarliwej naturze spodziewał się najwięcej pocieszającej sympatii – gorąco prosił ich, by czuwali i modlili się, oddaliwszy się od nich na odległość rzutu kamienia. Trzy razy powstawał od modlitwy i wracał do nich w udręczeniu ducha, by odczuć dotknięcie ludzkiej sympatii, mówiąc: „Smutna jest dusza moja aż do śmierci”. Był to smutek, agonia, które wkrótce Go wyczerpały – było to silne umysłowe naprężenie i nerwowe przesilenie, które sprawiło, iż pocił się wielkimi kroplami krwi.

[nike]

Zapraszam do dyskusji

[tessa]

Ostatniej nocy ziemskiego życia Jezusa Piotr wraz z Jakubem i Janem mieli zaszczyt towarzyszyć mu do ogrodu Getsemani, na miejsce, gdzie pogrążył się w żarliwej modlitwie.

Jezus pragnął aby uczniowie z nim czuwali,ale oni posnęli.Trzykrotnie ich napominał aby z nim czuwali,ale oni dalej spali. Jezus zapytał: „Czyż nie mogliście nawet przez jedną godzinę czuwać ze mną?” Zwrócił się przy tym do Piotra — niewątpliwie dlatego, że ten tak zdecydowanie zapowiadał, iż go nie opuści.

Łukasza 22

39 Wyszedłszy, udał się według zwyczaju ku Górze Oliwnej, a za nim poszli też uczniowie. 40 Po przyjściu na miejsce rzekł do nich: „Módlcie się, żebyście nie wpadli w pokusę”. 41 A sam oddalił się od nich mniej więcej o rzut kamieniem i upadłszy na kolana, zaczął się modlić, 42 mówiąc: „Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ten kielich ode mnie. Jednakże nie moja wola, lecz twoja niech się dzieje”. 43 Wtedy ukazał mu się anioł z nieba i go umocnił. 44 On zaś, cierpiąc mękę, modlił się tym żarliwiej; i jego pot stał się jak krople krwi spadające na ziemię. 45 A wstawszy od modlitwy, poszedł do uczniów i zastał ich drzemiących z zasmucenia; 46 i rzekł do nich: „Czemu śpicie? Wstańcie i módlcie się, żebyście nie wpadli w pokusę”.