FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[bartek212701]

[Y]

[Krystian]

[nike]

Cytat:

bartek212701, Obj. 1:7 7. Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen. (BW) Czy oznacza to,że przyjście Jezusa będzie widoczne ? Po co więc znaki, po których mieli uczniowie rozpoznać 'obecność' Chrystusa ?

Tom. II Pastor Russell.
Nasz Król będzie się więc objawiał stopniowo: niektórzy dostrzegą nowego Władcę wcześniej niż inni; w końcu jednak „ujrzy go [horao – dostrzec] wszelkie oko” – Obj. 1:7. Pan jednak „idzie z obłokami”; podczas gdy obłoki ucisku są ciężkie i ciemne, kiedy góry (królestwa tego świata) drżą i upadają, a ziemia (zorganizowane społeczeństwo) jest poruszona, podzielona i topnieje – niektórzy zaczną zauważać, że to co głosimy jest już bardzo blisko, że nadszedł wielki dzień Jahwe; że zaczyna się przepowiedziany dzień ucisku i gniewu dla narodów; że Pomazaniec Jahwe obejmuje swą wielką władzę i rozpoczyna swe dzieło wykonywania sądu według sznuru, a sprawiedliwości według wagi (Izaj. 28: 17). Musi panować, aż zniesie wszystkie władze i prawa na ziemi, które są przeciwne wobec tych, które rządzą niebem.
Kiedy ucisk będzie narastał, ludzie na próżno będą szukali schronienia w jaskiniach, skałach i fortecach społeczeństwa (Wolnomularstwo, Towarzystwo Wzajemnej Pomocy, związki zawodowe i rzemieślnicze, trusty oraz wszelkie towarzystwa duchowne i świeckie) i na górach (w rządach) ziemi, mówiąc: „Upadnijcie na nas* (okryjcie, ochrońcie) i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na stolicy, i przed gniewem tego Baranka; albowiem przyszedł dzień on wielki gniewu jego” – Obj. 6:15-17.

Cytat:

Mat. 24:3 3. A gdy siedział na Górze Oliwnej, przystąpili do niego uczniowie na osobności, mówiąc: Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata?(BW)

W rozmowie poprzedzającej pytanie z Mat. 24:3 nasz Pan przepowiedział zburzenie świątyni i odrzucenie cielesnego Izraela aż do czasu, gdy z radością uzna on w Nim swojego Mesjasza i rzecze: „Błogosławiony”. Pan powiedział swoim uczniom, że odejdzie, a potem przyjdzie zasię i weźmie ich do siebie. Nazwał tamten czas „żniwem”, czyli dokonaniem świata, wspominając też o przyszłym „żniwie” w czasie swego drugiego przyjścia (Mat. 9:37,38; 13:39,40). Pamiętając zapewne o tym, że jedynie garstka uznała Go za Chrystusa podczas Jego pierwszej obecności, uczniowie chcieli wiedzieć, jak rozpoznać Go przy drugiej – prawdopodobnie spodziewali się oni, że ta druga obecność będzie miała miejsce za ich życia. Stąd ich pytanie: „Co za znak [wskazówka] parousii [obecności] twojej i dokonania świata?”
Uczniowie byli skłonni mieszać końcowe wydarzenia Wieku Żydowskiego, czyli żniwo, podczas którego żyli, z tym przyszłym „żniwem”, czyli końcem Wieku Ewangelii. Dlatego nasz Pan podał dokładny opis wydarzeń, które muszą nastąpić, wskazując na znaczny okres czasu pomiędzy tymi żniwami, nie podając jednak długości tego okresu; nawet On sam nie znał jej wtedy (Mar. 13:32).
Odpowiedź naszego Pana w wersetach 1 do 14 obejmuje cały Wiek Ewangelii; Jego słowa w wersetach 15 do 22 mają podwójne zastosowanie – literalnie można je stosować do końca Wieku Żydowskiego, figuralnie zaś odnoszą się one do końca obecnego Wieku Ewangelii, którego Wiek Żydowski był cieniem. Wersety 23-26 zawierają słowa ostrzeżenia przed fałszywymi Chrystusami, a w wersecie 27 Pan dochodzi do pytania uczniów odnośnie Jego parousii i stwierdza (jak należałoby przełożyć): „Jako blask [światło słońca] wychodzi od wschodu słońca i ukazuje się aż na zachód, tak będzie i parousia [OBECNOŚĆ] Syna człowieczego”. Blask słońca pojawia się szybko, lecz bez najmniejszego hałasu; na samym początku dostrzegają go ci, którzy najwcześniej wstają.
Druga część Jego odpowiedzi na pytanie uczniów o Jego parousię. Znajduje się ona w wersetach 37 i 39. Pan mówi: „Jako było za dni Noego, tak będzie i parousia [OBECNOŚĆ] Syna człowieczego”. Zauważmy że porównanie to nie dotyczy przyjścia Noego i przyjścia naszego Pana, ani też przyjścia potopu i przyjścia naszego Pana. W ogóle nie ma tu wzmianki o przyjściu Noego, ani o przyjściu naszego Pana, ponieważ, jak już ustaliliśmy, parousia nie oznacza przyjścia, lecz obecność. Porównanie zostało więc uczynione pomiędzy czasem obecności Noego wśród ludzi „przed potopem”, a czasem obecności Chrystusa na ziemi, czasem Jego wtórej obecności, przed ogniem – wielkim uciskiem dnia Pańskiego, który kończy obecny wiek.
Za dni Noego, przed potopem, ludzie byli bezbożni; podobnie bezbożni będą w czasie obecności naszego Pana, przed ogniem wielkiego ucisku, który na nich spadnie; nie jest to jednak porównanie, czyli podobieństwo, o którym mówił nasz Pan, ponieważ bezbożność obfitowała w każdej epoce. Sedno porównania zostało jasno przedstawione i możemy je łatwo zauważyć, jeżeli przeczytamy te wersety krytycznie: ludzie, z wyjątkiem członków rodziny Noego, byli nieświadomi nadchodzącej burzy i nie uwierzyli świadectwu Noego i jego rodziny; dlatego „nie spostrzegli się”. To właśnie jest sedno tego porównania. Tak będzie również podczas OBECNOŚCI Syna Człowieczego. Nikt oprócz rodziny Bożej nie uwierzy; inni „nie spostrzegą się” dopóki społeczeństwo, obecnie zorganizowane, nie zacznie się rozpływać od gorejącego ognia ucisku, już teraz bezpośrednio zagrażającego. Zostało to zilustrowane słowami: „Albowiem jako za dni onych przed potopem jedli i pili, i żenili się [Łuk. 17:28 dodaje „szczepili i budowali”], aż do onego dnia, którego wszedł Noe do korabia, i nie spostrzegli się, (...) tak będzie i parousia [obecność] Syna człowieczego”. W czasach obecności Syna Człowieczego świat będzie więc trwał w swoim jedzeniu, piciu, szczepieniu, budowaniu i żenieniu się – w rzeczach, które nie zostały wymienione jako grzechy, lecz jako znaki nieświadomości obecności Pana i ucisku, który obejmie świat. Taka jest więc odpowiedź naszego Pana na pytanie uczniów – jaki będzie znak [wskazówka] obecności [parousii] twojej i dokonania świata (żniwa wieku)? Pan odpowiada następująco: nie będzie znaku dla mas ludzkości, nie będą one wiedziały ani o mojej obecności, ani o nowych, epokowych zmianach. Jedynie garstka to pozna i będzie o tym pouczona od Boga (w sposób, który tutaj nie został wyjaśniony), zanim pojawi się jakikolwiek znak (wskazówka), który będzie mógł dostrzec świat.
Łukasz (17:26-29) przekazał ten sam wykład nieco innymi słowami, ale w zupełnej zgodności z Mateuszem. Nie używa on słowa parousia, lecz wyraża dokładnie tę samą myśl, mó¬wiąc: „A jako było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna człowieczego” – za dni Jego obecności. Nie przed tymi dniami, nie po tych dniach, lecz za (podczas) Jego dni: świat będzie jadł, pił, żenił się, kupował, sprzedawał, szczepił i budował. Te wersety uczą więc jasno, że nasz Pan będzie obecny przy końcu tego wieku, całkowicie nieznany i niewidzialny dla świata.
Troszkę długie, ale uważam wszystko za bardzo ważne więc nic raczej nie mogłam skrócić.
warto przeczytać.

[ametyst]

[jamali]

Niestety dziś o godzinie 2 rano, zmarł Zdzisław. Ciężka choroba zaatakowała okrutnie i nie było już szans... Wielu z Was zna go trochę od może śmiesznej strony (głównie przepowiednie na forach,plaga piwa itp.), ale w normalnym życiu na co dzień Zdzisław był wzorem człowieka uczciwego i prawego. Z jego ust NIGDY! nie usłyszałem złego słowa, nigdy nie odmówił klientom, nigdy nie traktował ludzi z góry, był dobrym przyjacielem, nauczycielem i kolegą. Nie znam drugiej takiej osoby. Pisząc NIGDY piszę to dosłownie bo on naprawdę nie potrafił być dla kogoś zły...
Zdzisiek... będzie mi Ciebie brakowało... nie zdążyłem się z Tobą spotkać... nie chciałem zdążyć.... nie mogłem tego wszystkiego zrozumieć, że ta choroba tak szybko postępuje... w mgnieniu oka.

[nike]

jamali, Jak mi przykro i smutno.
Nie zgadzałam się z nim,ale lubiłam go, przez wiele lat piszemy na forum, biblia web i też pisał na tym od kiedy powstało.
Bardzo mi przykro, wierzył w tysiąclecie, wiec Zdzisiek do zmartwychwstania w tysiącleciu

[bartek212701]

Boże, aż mnie serce zabolało, jak to przeczytałem to aż łzy pociekły. Miałem dziś do Niego pisać czemu nie pisze nic na forum, to bardzo przykre
Rozmawiałem z nim na PW, to był bardzo wierzący człowiek, podziwiałem Jego upór ! Podziwiałem Jego wielką wiarę, nigdy nie zwątpił, był dla nas wzorem w wierze, w jej ciągłości i uporze, nie pozwolił nigdy sobą zachwiać, każdy z Nas powinien się tego od Niego nauczyć
O reszcie nie pisze zachowam dla siebie i niech tak pozostanie, zawsze będzie przez nas miło wspominany.

Jamali, bardzo dziękujemy Ci za informację i w imieniu forum składam najszczersze wyrazy współczucia i jesteśmy myślami z Jego najbliższymi

[Iwona]

Chce mi się płakać:'(:'(:'(

Chce mi się płakać:'(:'(:'(