FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Listek]

[nike]

Cytat:

Olus Nie wiem co ty do mnie rozmawiasz Jezus opieral sie na calej Torze.

Tora --po hebrajsku------Prawo po Polsku-- dokładnie prawo religijne, doktryna, pięć ksiąg Mojżeszowych

Jezus i apostołowie opierali się nie tylko na Torze, ale często cytowali caly St.Testament.

Tora, ---księgi Mojżeszowe,
Newim---Prorocy
Ktawim--Pisma

[oluss]

Sorki nike ale zgubilem juz watek
Sabat jest dla czlowiek a wiec radosnego sabatu

Sorki nike ale zgubilem juz watek
Sabat jest dla czlowiek a wiec radosnego sabatu

[Listek]

Jak to się stało,że zamieniono szabat na niedzielę?

Cytat:

Historia wskazuje, że sabat został zmieniony na niedzielę już po śmierci apostołów ok. 135 r. przez cesarza Hadriana który chciał w ten sposób ukarać Żydów za organizowanie powstań. Cesarz Hadrian zakazał więc praktykowania judaizmu i świętowania sabatu. Wtedy więc najpierw zbór w Rzymie a później też inne pobliskie zbory zależne od Rzymu, aby uniknąć prześladowania wraz z Żydami oraz powodowane antysemityzmem cesarza ustanowiły niedzielę, czyli dzień boga słońca jako dzień nabożeństw. Wraz z rozprzestrzenieniem się antysemityzmu wielu chrześcijan, szczególnie na terenie Rzymu, próbowało odseparować się od Żydów, na ile to było możliwe. Jednak zbory w Azji i Afryce oraz innych rejonach jeszcze aż do V wieku zgromadzały się zgodnie z IV przykazaniem w sobotę. Ze zmianą niedzieli wiązała się też zmiana Paschy-Pamiątki Śmierci Jezusa czyli Wieczerzy Pańskiej (14 Nisan) na Wielkanoc (w niedzielę, w dzień boga słońca). Także ustanowienie Bożego Narodzenia nastąpiło w dniu 25 grudnia który był dniem narodzin boga Niezwyciężonego Słońca. A więc trzy rzeczy: Niedziela, Boże Narodzenie i Wielkanoc związane są z bogiem Słońcem. W niektórych miejscach np. w Afryce, świętowanie soboty przetrwało całe wieki, aż do dzisiejszych czasów – praktykuje to np. Kościół Koptyjski w Egipcie i Etiopii. Kościół Koptyjski jest odłamem katolicyzmu z V wieku, więc w wielu kwestiach ma podobne nauki, ale w odróżnieniu od katolicyzmu zachował świętowanie sabatu. Natomiast dopiero w 321 r. cesarz Konstantyn (który nienawidził Żydów) nadał prawo, że niedziela ma być dniem wolnym od pracy w całym Cesarstwie, jako dzień „czcigodnego dnia słońca” (a więc nie odwoływał się do przykazania czy zmartwychwstania ale do boga słońca). A w 364 r. na synodzie w Laodycei świętowanie soboty zostało zakazane a niedziela uznana jako dzień święty. Widocznie nadal Kościół Katolicki miał problem bo w wielu miastach świętowano sobotę, więc musiał prawnie zakazać jej świętowania. W VIII wieku sobota staje się dniem powszednim, dniem pracy a jedynie niedziela dniem odpoczynku. W 1431 r. sobór florencki wydaje formalny zakaz obchodzenia soboty jako dnia świętego. Jak więc widać sobota jako dzień święty długo jeszcze w Kościele cieszyła się uprzywilejowanym miejscem. Reformacja przyniosła jednak odnowę także w kwestii sabatu jako dnia siódmego. W XII wieku do świętowania soboty wracają waldensi, w XVI wieku baptyści dnia siódmego, w XIX wieku adwentyści dnia siódmego i kościół Boży chrześcijan dnia siódmego, w XX wieku zielonoświątkowcy dnia siódmego i inne ewangeliczne wyznania. Obecnie jest ok. 200 kościołów zachowujących sabat należących do różnych wyznań: koptowie, baptyści, adwentyści, zielonoświątkowcy, ewangelicznie wierzący.

„Pamiętaj o dniu sabatu, aby go święcić. (9) Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę, (10) ale siódmego dnia jest sabat Jahwe, Boga twego: Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach. (11) Gdyż w sześciu dniach uczynił Jahwe niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego Jahwe pobłogosławił dzień sabatu i poświęcił go.”2 Mojż. 20,8-1

Zachowywanie sabatu było dobrym zwyczajem Jezusa i Pawła a opuszczanie zebrań w dzień sabatu złym zwyczajem niektórych:

Łk. 4,16 „(16) I przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował, i wszedł według zwyczaju swego w dzień sabatu do synagogi, i powstał, aby czytać”

Dz. 17,2 „(2) Paweł zaś, według zwyczaju swego, poszedł do nich i przez trzy sabaty rozprawiał z nimi na podstawie Pism,”

Hbr. 10,25 „(25)nie opuszczając wspólnych zebrań naszych, jak to jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodając sobie otuchy, a to tym bardziej, im lepiej widzicie, że się ten dzień przybliża.”