FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[David 77]

Benjamin.Szot,

Cytat:

Zapis Tetragramu ze znakami samogłoskowymi np. Sędziów 16 : 28 אֲדֹנָי יֱהוִֹה przeczy teorii, że pod yod nie pisano szwa złożonego i z czego wysnuto błędny wniosek, że dlatego w imieniu Jahweh pod yod jest w zapisie szwa proste.

Benjaminie nie koniecznie musi być to błędny wniosek , zauważ z jakiego słowa pochodzą samogłoski w tym zapisie :

יֱהוִֹה Jehowi zatem mamy samogłoski ( E,O, I)

אֱלֹהִים Elohim ( E,O,I) są to dokładnie te same samogłoski .

Jeżeli przy יהוה pojawiało się słowo אֲדֹנָי wtedy w celu uniknięcia powtarzania Tetragram jest wokalizowany jako יֱהוִֹה by wskazać na odczytanie אֱלֹהִים . Podobnie ma się sprawa z innymi zapisami Tetragramu gdzie przy odczytaniu tekstu było wymawiane inne słowo

Aby definitywnie obalić twierdzenie gramatyków że pod spółgłoską Jod zapisywano szewa złożone należało by podać więcej przykładów że tak istotnie było .

Ogólnie w podręcznikach do gramatyki hebrajskiej znajduje się taka o to reguła :

Szewa złożone występuje głównie pod spółgłoskami gardłowymi א ה ח ע zaś Szewa proste występuje we wszystkich spółgłoskach poza gardłowymi

[Benjamin.Szot]

David 77

Szalom ! Oczywiście nie musi być to błędny wniosek, ale znajdź jakikolwiek dowód, że kluczem do Tetragramu są samogłoski z wyrazu Adonaj. Z tego co mi wiadomo Nikt na to dowodu nie znalazł. Wiele natomiast przemawia za tym, że tytuł Adonaj używano zastępując przy czytaniu Tetragram co nie oznacza, że akurat samogłoski były wstawiane z tego wyrazu.
Jest jednak daleko prostsza metoda ustalenia brzmienia Imienia Bożego. Jest niemożliwością, by cale pokolenia Żydów używały błędnej wymowy imion tak powszechnie znanych w Izraelu jak imiona teoforyczne i Biblijne.


Imiona teoforyczne zaczynające się od Jeho- :


Jeho'ada
Jeho' adan
Jeho'aִhaz
Jeho'asz
Jeִhoanan
Jehonadab
Jehonatan
Jehoram
Jehocadaq
Jehoszab'at
Jehoszapat
Jehoszeba
Jehoszua
Jehojada
Jehojakin
Jehojaqim
Jehojarib
Jehozabad

W przypadku, gdy imiona kończą się spółgłoską waw lub inną spólgłoskę w tym he, - zakończenie imion teoforycznych w Biblii brzmi -ah :


Jehudah
'Aִhazjah
ִHananjah
Nedabjah
Netanjah
Szidqijah
Szepatjah
Jesza'jah
Jeda'ejah
Zebadjah

Zbierając razem dwie pierwsze sylaby Imienia oraz ostatnią w zakończeniach na waw oraz he - otrzyma się Imię w brzmieniu JEHOWAH

Pozdrawiam.

_________________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com

David 77

Szalom ! Oczywiście nie musi być to błędny wniosek, ale znajdź jakikolwiek dowód, że kluczem do Tetragramu są samogłoski z wyrazu Adonaj. Z tego co mi wiadomo Nikt na to dowodu nie znalazł. Wiele natomiast przemawia za tym, że tytuł Adonaj używano zastępując przy czytaniu Tetragram co nie oznacza, że akurat samogłoski były wstawiane z tego wyrazu.
Jest jednak daleko prostsza metoda ustalenia brzmienia Imienia Bożego. Jest niemożliwością, by cale pokolenia Żydów używały błędnej wymowy imion tak powszechnie znanych w Izraelu jak imiona teoforyczne i Biblijne.


Imiona teoforyczne zaczynające się od Jeho- :


Jeho'ada
Jeho' adan
Jeho'aִhaz
Jeho'asz
Jeִhoanan
Jehonadab
Jehonatan
Jehoram
Jehocadaq
Jehoszab'at
Jehoszapat
Jehoszeba
Jehoszua
Jehojada
Jehojakin
Jehojaqim
Jehojarib
Jehozabad

W przypadku, gdy imiona kończą się spółgłoską waw lub inną spólgłoskę w tym he, - zakończenie imion teoforycznych w Biblii brzmi -ah :


Jehudah
'Aִhazjah
ִHananjah
Nedabjah
Netanjah
Szidqijah
Szepatjah
Jesza'jah
Jeda'ejah
Zebadjah

Zbierając razem dwie pierwsze sylaby Imienia oraz ostatnią w zakończeniach na waw oraz he - otrzyma się Imię w brzmieniu JEHOWAH

Pozdrawiam.

_________________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com

[aneta]

[Olus]

Posluguje sie jego drugim nickiem z innego forum bo jestem bardziej do niego przyzwyczajony.Mam nadzieje ze Benjamin nie ma mi tego za zle.Poczytaj wiecej jego postow.Sa bardzo dobre i na rozne tematy.Sama tez sprawdzaj
wszystko

Posluguje sie jego drugim nickiem z innego forum bo jestem bardziej do niego przyzwyczajony.Mam nadzieje ze Benjamin nie ma mi tego za zle.Poczytaj wiecej jego postow.Sa bardzo dobre i na rozne tematy.Sama tez sprawdzaj
wszystko

[aneta]

[Olus]

Poniekad katolicy uznaja tetragram tylko uzywaja formy Jahwe.
Przez wzglad na tradycje zydowska i ekumenie go raczej nie uzywaja(wymawiaja.
Jesli Iwonki plany sie nie zmienily to nadal chce zostac dziewica konsekrowana
a takie dzieci chyba nie maja.Niektorzy tez twierdza ze imieniem jest Ojciec.Nie wiem
skad ten allah chyba z ekumenii..

Poniekad katolicy uznaja tetragram tylko uzywaja formy Jahwe.
Przez wzglad na tradycje zydowska i ekumenie go raczej nie uzywaja(wymawiaja.
Jesli Iwonki plany sie nie zmienily to nadal chce zostac dziewica konsekrowana
a takie dzieci chyba nie maja.Niektorzy tez twierdza ze imieniem jest Ojciec.Nie wiem
skad ten allah chyba z ekumenii..

[Krystian]

[David 77]

Benjamin.Szot,

Cytat:

Szalom ! Oczywiście nie musi być to błędny wniosek, ale znajdź jakikolwiek dowód, że kluczem do Tetragramu są samogłoski z wyrazu Adonaj. Z tego co mi wiadomo Nikt na to dowodu nie znalazł. Wiele natomiast przemawia za tym, że tytuł Adonaj używano zastępując przy czytaniu Tetragram co nie oznacza, że akurat samogłoski były wstawiane z tego wyrazu.

Witaj Benjaminie jak zapewne ci wiadomo imię Boga w Biblii hebrajskiej występuje z różnymi samogłoskami , z jakich więc słów zostały one zaczerpnięte ? Przyglądnijmy się tym różnym zapisom :

יְהוִה Jehwi taki zapis posiada tylko dwie samogłoski (e, i) zostały one zapożyczone ze słowa אֵלִי Eli samogłoski (e.i)

יְהוָה Jehwa - שְׁמַע Szema

יֱהוִֹה Jehowi Elohim

יְהֹוָה Jehowa - אֲדֹנָי Adonai

Kwestia samogłoski (A) pod alef i samogłoski (E ) pod Jod była wyjaśniana .

Skoro w trzech przykładach samogłoski do Tetragramu zostały zapożyczone z innych słów to dlaczego nie miało by być tak w przypadku słowa Adonai ?

W innym poście napisałeś :

Cytat:

Przed okresem masoreckim a więc przed 500 r. n.e. Żydzi posługiwali się metodą zwaną אֵם קְרִיאָה ( łac. Matres Lectionis ). Według tej metody litery א ( alef ), ה ( he ), ו ( waw ) oraz י ( yod ) pełniły również rolę zapisu samogłoskowego. Manuskrypty z Qumran potwierdzają, że י ( yod ) było odczytywane jako samogłoska i ( lub e ), ו ( waw ) - jako samogłoska o ( lub u ), ה ( he ) - jako samogłoska a - na końcu słowa oraz א ( alef ) - przeważnie jako samogłoska a. Dzięki temu można było odczytać Tetragram jako J-eH-U-A ( Jehouah ) [ostatnie he - było zanikające ]

W twoim zapisie spółgłoskę he zaposałeś jako ,,h'' a przecież piszesz że h było czytane jako ,, a'' ??

J(i,e)
H (a)
W (o,u)
H (a)

Jeaoa

Ponadto hebraiści jak i również Żydzi potwierdzają że szósta litera Alfabetu ו Waw była wymawiana jako ,, łał ''

Posługując się więc takim zapisem jaki podałeś można by było imię Boga zapisać na dwa sposoby

Iała lud Eała w oby przypadkach mamy ,, a''

Pozdrawiam .

[Benjamin.Szot]

Davis 77

Forma Jehwah występująca w kodeksie Leningradzkim, w Kodeksie z Aleppo w GHS oraz BHQ nie jest formą pełną, gdyż w przeciwieństwie do formy JEHOWAH tworzy ją sześć głosek, a liczba sześć zawsze oznaczała dla Hebrajczyków niepełność. To samo tyczy się formy Jahweh, gdzie jest sześć głosek. Natomiast forma JEHOWAH ma siedem głosek co oznaczało, że jest formą pełną. Zdaniem Nehemiasza Gordona w wielu zapisach Imienia w formie יְהוָה Jehwah  brakująca samogłoska „ o ” zwana cholem sygnalizowała odczytującemu tekst, by nie wymawiać Świętego Imienia, gdyż forma była wyraźnie niekompletna. Samogłoska " o " zwana cholem niemniej występuje w 50 przypadkach masoreckiego zapisu Imienia Bożego oraz w imionach hebrajskich zazwyczaj  złożonych z cząstki Imienia Bożego Jeho- i drugiego słowa dotyczącego szczególnych okoliczności związanych z nadaniem komuś imienia.

Ponadto wszelkie formy masoreckie Imienia zaczynały się od sylaby " Je- " a nigdy od sylaby " Ja- ". Pogląd, że forma Jehwah pochodzi z samogłosek wziętych ze słowa שֵׁם ( szem ) t.zn. imię jest też mocno naciągany, gdyż pod spółgłoską שׁ ( szin ) występuje samogłoska E zwana cere ( zapisana w postaci dwukropka poziomo ) a nie w postaci szwa prostego ( dwukropka zapisanego pionowo ) jak to jest w formie Jehwah יְהוָה , a ponadto brak jest w słowie szem שֵׁם samogłoski A zwanej qamac ( zapisywanej jak małe drukowane T ), które widnieje pod waw w zapisie masoreckim Imienia Bożego.
Obrońcy formy Jehwah powołują się na zapis כְּתִב ( ketib ) formy יְהוָה będącego קְרֵי ( qere ) czyli odczytanego z aramejskiego שְׁמָא odpowiednika hebrajskiego שֵׁם ( szem ), ale taki pogląd jest nie do przyjęcia, gdyż prawa fonetyki hebrajskiej nie mogą być dyktowane przez fonetykę innych języków.

Według systemu zwanego  אֵם קְרִיאָה  -  ( em qeria' ) pozwalajacego na odczytanie tekstu spółgłoskowego zanim został wynaleziony system punktacji masoreckiej litery א ( alef ), ה ( he ), ו ( waw ) oraz י ( yod ) pełniły również rolę zapisu samogłoskowego. Manuskrypty z Qumran potwierdzają, że jod było odczytywane jako samogłoska i  ( lub e ), waw - jako samogłoska o ( lub u ), he - jako samogłoska a - na końcu słowa oraz alef - przeważnie jako samogłoska a. Dzięki temu można było odczytać Tetragram jako J-eH-U-A ( Jehouah ) [ostatnie he - było zanikające ] co stanowiło odpowiednik późniejszego masoreckiego zapisu JeHoWaH.

Metodę em-qeria' potwierdza Józef Flawiusz, żydowski pisarz, który przekazał, że Tetragram był napisany czterema samogłoskami ( a nie czterema spółgłoskami ) - Józef Flawiusz : Wojna żydowska V: 235. W opisie z Księgi Wyjścia 28 : 36 - 39 jest napisane, że na diademie noszonym przez arcykapłana miał być umieszczony Tetragram. Litery tworzące Tetragram były zapisane w paleo-hebrajskim i były odczytywane jako samogłoski. Poświadczyły to pisma z Qumran z I wieku. Jod służyło do identyfikacji I lub E, waw do identyfikacji O lub U, zaś he do identyfikacji A na końcu wyrazu. Między dwoma samogłoskami he służyło do identyfikacji E. W ten sposób tworzyło samogłoskowe compositum - IEOA.

Dodatkowym świadectwem jest Talmud. Tetragram jest tam określony jako " Szem Ha-meforasz " czyli Imię wyraźnie odczytane " litera po literze " - patrz : Gesenius 6567 komentarz na # 2. Talmud zakazywał wymawiania Tetragramu według dźwięku jego liter - Sanhedryn 101a 10:01.

Różne formy zapisu masoreckiego nie przesądzają faktu, że forma JEHOWAH była powszechnie znana w środowisku żydowskim, choć ze względu na zakaz istniejący w Talmudzie uważano ją za niewymawialną. Zamiast Imienia w pełnym brzmieniu zaczęto posługiwać się substytutem ha-Szem ( Imię ) oraz Szem ha-meforasz ( Imię wyjaśnione - por. Ezdr. 4 : 18, Neh. 8 : 8 ) - co tłumaczono też jako " Imię czytane według swoich liter ".
Na odczytywanie Imienia według swoich liter zwrócił szczególnie uwagę Juda Halevi ( 1075 - 1141 ), który w swoim słynnym dziele pt. Kuzari IV : 3 ( ok. 1140 r. ) napisał, że litery Tetragramu mają nadzwyczajne własności bycia matres lectionis tak że samogłoski wiążą się z innymi spółgłoskami, tak bardzo jak duch wiąże się z ciałem i sprawia że ono żyje. Wyjaśnił też on, że jod służy jak samogłoska ' i '  , waw służy jako samogłoska ' o ' , zaś he oraz alef służy jako samogłoska ' a ' . 

Ale niestety zwyczaj  zastępowania Imienia Bożego słowem ha-Szem utrwalił się od czasów talmudysty Mojżesza Mojmonidesa ( 1135 - 1204 ) i taka sytuacja w tradycyjnym środowisku żydowskim istnieje po dziś dzień. Nie wszyscy Żydzi jednak ją akceptują. Nie brak głosów sprzeciwu osób takich jak Nehemiasz Gordon, który twierdzi , że brak wymawiania Imienia Bożego przez Żydów stał się głównym powodem braku błogosławieństw ze strony Boga i Jego odpowiedzi na zanoszone do Niego modlitwy. A Imię Boże było niezbędne w modlitwie i w błogosławieństwie jeśli ktoś chciał je otrzymać - 4 Moj. 6 : 27. Mówi o tym nowa książka Nehemiasza Gordona pt. Shattering, the conspiracy of silence. The Hebrew power of the priestly blessing unleashed. [ tłum. Rujnująca zmowa milczenia. Hebrajska moc kapłańskiego błogosławieństwa uwolniona. ]

______________________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com

Davis 77

Forma Jehwah występująca w kodeksie Leningradzkim, w Kodeksie z Aleppo w GHS oraz BHQ nie jest formą pełną, gdyż w przeciwieństwie do formy JEHOWAH tworzy ją sześć głosek, a liczba sześć zawsze oznaczała dla Hebrajczyków niepełność. To samo tyczy się formy Jahweh, gdzie jest sześć głosek. Natomiast forma JEHOWAH ma siedem głosek co oznaczało, że jest formą pełną. Zdaniem Nehemiasza Gordona w wielu zapisach Imienia w formie יְהוָה Jehwah  brakująca samogłoska „ o ” zwana cholem sygnalizowała odczytującemu tekst, by nie wymawiać Świętego Imienia, gdyż forma była wyraźnie niekompletna. Samogłoska " o " zwana cholem niemniej występuje w 50 przypadkach masoreckiego zapisu Imienia Bożego oraz w imionach hebrajskich zazwyczaj  złożonych z cząstki Imienia Bożego Jeho- i drugiego słowa dotyczącego szczególnych okoliczności związanych z nadaniem komuś imienia.

Ponadto wszelkie formy masoreckie Imienia zaczynały się od sylaby " Je- " a nigdy od sylaby " Ja- ". Pogląd, że forma Jehwah pochodzi z samogłosek wziętych ze słowa שֵׁם ( szem ) t.zn. imię jest też mocno naciągany, gdyż pod spółgłoską שׁ ( szin ) występuje samogłoska E zwana cere ( zapisana w postaci dwukropka poziomo ) a nie w postaci szwa prostego ( dwukropka zapisanego pionowo ) jak to jest w formie Jehwah יְהוָה , a ponadto brak jest w słowie szem שֵׁם samogłoski A zwanej qamac ( zapisywanej jak małe drukowane T ), które widnieje pod waw w zapisie masoreckim Imienia Bożego.
Obrońcy formy Jehwah powołują się na zapis כְּתִב ( ketib ) formy יְהוָה będącego קְרֵי ( qere ) czyli odczytanego z aramejskiego שְׁמָא odpowiednika hebrajskiego שֵׁם ( szem ), ale taki pogląd jest nie do przyjęcia, gdyż prawa fonetyki hebrajskiej nie mogą być dyktowane przez fonetykę innych języków.

Według systemu zwanego  אֵם קְרִיאָה  -  ( em qeria' ) pozwalajacego na odczytanie tekstu spółgłoskowego zanim został wynaleziony system punktacji masoreckiej litery א ( alef ), ה ( he ), ו ( waw ) oraz י ( yod ) pełniły również rolę zapisu samogłoskowego. Manuskrypty z Qumran potwierdzają, że jod było odczytywane jako samogłoska i  ( lub e ), waw - jako samogłoska o ( lub u ), he - jako samogłoska a - na końcu słowa oraz alef - przeważnie jako samogłoska a. Dzięki temu można było odczytać Tetragram jako J-eH-U-A ( Jehouah ) [ostatnie he - było zanikające ] co stanowiło odpowiednik późniejszego masoreckiego zapisu JeHoWaH.

Metodę em-qeria' potwierdza Józef Flawiusz, żydowski pisarz, który przekazał, że Tetragram był napisany czterema samogłoskami ( a nie czterema spółgłoskami ) - Józef Flawiusz : Wojna żydowska V: 235. W opisie z Księgi Wyjścia 28 : 36 - 39 jest napisane, że na diademie noszonym przez arcykapłana miał być umieszczony Tetragram. Litery tworzące Tetragram były zapisane w paleo-hebrajskim i były odczytywane jako samogłoski. Poświadczyły to pisma z Qumran z I wieku. Jod służyło do identyfikacji I lub E, waw do identyfikacji O lub U, zaś he do identyfikacji A na końcu wyrazu. Między dwoma samogłoskami he służyło do identyfikacji E. W ten sposób tworzyło samogłoskowe compositum - IEOA.

Dodatkowym świadectwem jest Talmud. Tetragram jest tam określony jako " Szem Ha-meforasz " czyli Imię wyraźnie odczytane " litera po literze " - patrz : Gesenius 6567 komentarz na # 2. Talmud zakazywał wymawiania Tetragramu według dźwięku jego liter - Sanhedryn 101a 10:01.

Różne formy zapisu masoreckiego nie przesądzają faktu, że forma JEHOWAH była powszechnie znana w środowisku żydowskim, choć ze względu na zakaz istniejący w Talmudzie uważano ją za niewymawialną. Zamiast Imienia w pełnym brzmieniu zaczęto posługiwać się substytutem ha-Szem ( Imię ) oraz Szem ha-meforasz ( Imię wyjaśnione - por. Ezdr. 4 : 18, Neh. 8 : 8 ) - co tłumaczono też jako " Imię czytane według swoich liter ".
Na odczytywanie Imienia według swoich liter zwrócił szczególnie uwagę Juda Halevi ( 1075 - 1141 ), który w swoim słynnym dziele pt. Kuzari IV : 3 ( ok. 1140 r. ) napisał, że litery Tetragramu mają nadzwyczajne własności bycia matres lectionis tak że samogłoski wiążą się z innymi spółgłoskami, tak bardzo jak duch wiąże się z ciałem i sprawia że ono żyje. Wyjaśnił też on, że jod służy jak samogłoska ' i '  , waw służy jako samogłoska ' o ' , zaś he oraz alef służy jako samogłoska ' a ' . 

Ale niestety zwyczaj  zastępowania Imienia Bożego słowem ha-Szem utrwalił się od czasów talmudysty Mojżesza Mojmonidesa ( 1135 - 1204 ) i taka sytuacja w tradycyjnym środowisku żydowskim istnieje po dziś dzień. Nie wszyscy Żydzi jednak ją akceptują. Nie brak głosów sprzeciwu osób takich jak Nehemiasz Gordon, który twierdzi , że brak wymawiania Imienia Bożego przez Żydów stał się głównym powodem braku błogosławieństw ze strony Boga i Jego odpowiedzi na zanoszone do Niego modlitwy. A Imię Boże było niezbędne w modlitwie i w błogosławieństwie jeśli ktoś chciał je otrzymać - 4 Moj. 6 : 27. Mówi o tym nowa książka Nehemiasza Gordona pt. Shattering, the conspiracy of silence. The Hebrew power of the priestly blessing unleashed. [ tłum. Rujnująca zmowa milczenia. Hebrajska moc kapłańskiego błogosławieństwa uwolniona. ]

______________________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com

[David 77]

Benjamin.Szot,

Nie wiem Benjaminie czy zauważyłeś ale ja nic nie pisałem o formie Jahwe , podałem ci tylko przykłady z jakich słów pochodzą różne formy imienia Bożego w TM .

Wracając do mojego pytania :

Cytat:

Przed okresem masoreckim a więc przed 500 r. n.e. Żydzi posługiwali się metodą zwaną אֵם קְרִיאָה ( łac. Matres Lectionis ). Według tej metody litery א ( alef ), ה ( he ), ו ( waw ) oraz י ( yod ) pełniły również rolę zapisu samogłoskowego. Manuskrypty z Qumran potwierdzają, że י ( yod ) było odczytywane jako samogłoska i ( lub e ), ו ( waw ) - jako samogłoska o ( lub u ), ה ( he ) - jako samogłoska a - na końcu słowa oraz א ( alef ) - przeważnie jako samogłoska a. Dzięki temu można było odczytać Tetragram jako J-eH-U-A ( Jehouah ) [ostatnie he - było zanikające ]

W twoim zapisie spółgłoskę he zapisałeś jako ,,h'' a przecież piszesz że h było czytane jako ,, a'' ??

J(i,e)
H (a)
W (o,u)
H (a)

Jeaoa

Ponadto hebraiści jak i również Żydzi potwierdzają że szósta litera Alfabetu ו Waw była wymawiana jako ,, łał ''

Posługując się więc takim zapisem jaki podałeś można by było imię Boga zapisać na dwa sposoby

Iała lud Eała w oby przypadkach mamy ,, a''

Skoro te 4 spółgłoski było odczytywane jako samogłoski to skąd między nimi spółgłoska ,,he'' ?

[Benjamin.Szot]

David 77

Napisalem wyrąźnie wielokrotnie, że hebrajskie ה ( he ) - odczytywano jako jako samogłoskę a. Więcej na temat metody Em-Qeria :

http://www.ulpan.net/matres-lectionis

http://en.wikipedia.org/wiki/Mater_lectionis

http://www.jewishvirtuall...13_0_13385.html

Pozdrawiam.

_____________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com

David 77

Napisalem wyrąźnie wielokrotnie, że hebrajskie ה ( he ) - odczytywano jako jako samogłoskę a. Więcej na temat metody Em-Qeria :

http://www.ulpan.net/matres-lectionis

http://en.wikipedia.org/wiki/Mater_lectionis

http://www.jewishvirtuall...13_0_13385.html

Pozdrawiam.

_____________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com

[David 77]

Benjamin.Szot,

Witaj Benjaminie to co napisałeś jest przedstawione w książce ,, Wprowadzenie do hebrajszczyzny biblijnej ''

Tyle że nadal coś mi tutaj nie pasuje , jeżeli Tetragram JHWH odczytamy jako samogłoski to nie wyjdzie nam odczyt Jehowa

J= I
H= A
W=O
H ( ostatnie H jest nieme )

lub :

J= E
H= A
W=U
H

Taki zapis różnic się w obu przypadkach samogłoską pierwszą i trzecią , ponadto pozostaje kwestia wymowy spółgłoski Waw która była wymawiana jako ,,łał''

Cytat:

Napisalem wyrąźnie wielokrotnie, że hebrajskie ה ( he ) - odczytywano jako jako samogłoskę a.

IHWH

IAU

EAU

Pozdrawiam

[Benjamin.Szot]

David 77

Przed okresem masoreckim hebrajskie imiona były powszechnie wymawiane poprzez trzy litery Yod, Waw oraz He co potwierdzają manuskrypty z Qumran. Litera Yod byla czytana jako I lub E, litera Waw jako U lub O a litera He jako A na końcu słowa. Np. YH było czytane jako IA, YHWDH było czytane jako IHUDA ( Juda ). Jeśli nie było żadnej samogłoski w imieniu, samogłoska A była wstawiana. Stąd Imię Boże YHWH było czytane IHUA ( Ihoua ). Ponieważ ostatnie He jest zanikające, aby było lepiej słyszalne dodawano głoskę E i dlatego np. imię YHWDH odczytywane dosłownie I-H-U-D-A stawało się I-eH-U-D-A jako dokładny odpowiednik Hebrajskiego imienia Yehudah. To nieznaczne ulepszenie daje imieniu YHWH pronuncjację I-eH-U-A - ( IehoUa ) jako dokładny odpowiednik YeHoWaH w masoreckim pełnym ( siedmiozgłoskowym ) zapisie. Tak też metodą Em-Qeria było odczytywane przez wszystkich hebraistów.

Pozdrawiam.

____________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com

David 77

Przed okresem masoreckim hebrajskie imiona były powszechnie wymawiane poprzez trzy litery Yod, Waw oraz He co potwierdzają manuskrypty z Qumran. Litera Yod byla czytana jako I lub E, litera Waw jako U lub O a litera He jako A na końcu słowa. Np. YH było czytane jako IA, YHWDH było czytane jako IHUDA ( Juda ). Jeśli nie było żadnej samogłoski w imieniu, samogłoska A była wstawiana. Stąd Imię Boże YHWH było czytane IHUA ( Ihoua ). Ponieważ ostatnie He jest zanikające, aby było lepiej słyszalne dodawano głoskę E i dlatego np. imię YHWDH odczytywane dosłownie I-H-U-D-A stawało się I-eH-U-D-A jako dokładny odpowiednik Hebrajskiego imienia Yehudah. To nieznaczne ulepszenie daje imieniu YHWH pronuncjację I-eH-U-A - ( IehoUa ) jako dokładny odpowiednik YeHoWaH w masoreckim pełnym ( siedmiozgłoskowym ) zapisie. Tak też metodą Em-Qeria było odczytywane przez wszystkich hebraistów.

Pozdrawiam.

____________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com

[David 77]

Benjamin.Szot,

Benjaminie twój post niczego nowego nie wniósł zatem uzupełniam moje pytanie :

Czy spółgłoski JHWH były odczytywane jako samogłoski ? jeżeli tak to :

JHWH
IAU (ostatnie H było nieme )

lub :

JHWH
EAO ( końcowe H nieme )

Czy też spółgłoski JHWH odczytywano jako spółgłoski z samogłoskami ?


Napisz tetragram zgodnie z tym co piszesz

Cytat:

YH było czytane jako IA,

Pozdrawiam

[Benjamin.Szot]

David 77

Z całym szacunkiem, ale chyba wyrażam się jasno. Jeśli i to nie jest jasne to podaję stronę wraz z przykładami :

http://biblicalhebrew.org/mater-lectionis.aspx

_______________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com

David 77

Z całym szacunkiem, ale chyba wyrażam się jasno. Jeśli i to nie jest jasne to podaję stronę wraz z przykładami :

http://biblicalhebrew.org/mater-lectionis.aspx

_______________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com