FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Serdunio]

[Listek]

[Serdunio]

[Listek]

[Olus]

Poslany byl tez Jan.Preegzystowal ?

Poslany byl tez Jan.Preegzystowal ?

[Listek]

Cytat:

Całe zamieszanie wywołane zarówno przez tych, którzy przyjmują trynitaryzm jak i tych którzy przyjmują preegzystencję jest wynikiem WYRYWANIA wersetów z kontekstu. Ani w liście do Kolosan, ani w liście do Hebrajczyków, ani w Apokalipsie, ani w księdze Przypowieści NIE MA nauki o preegzystencji. Proponuję dokładnie przeczytać tekst. Również takie określenia jak " pierworodny " lub " jednorodzony " nie świadczą wcale o preegzystencji, jeśli się je rozważy w świetle WSZYSTKICH wersetów biblijnych, a nie tylko wybranych dla własnego użytku. List do Kolosan nie świadczy wbrew pozorom o preegzystencji Jezusa ( hebr. Jehoszua ). Cały tekst listu ma znaczeniu duchowe, a nie fizyczne, literalne. Apostoł Paweł nie rozprawia o metafizyce i o kwestiach ontologicznych ( podobnie jak w liście do Hebrajczyków ), lecz o sprawach etycznych. Wręcz ostrzega przed filozofią - Kol.2 : 8. Na przekór temu niektórzy dalej chcą interpretować nawet list pisany przez Pawła filozoficznie dopatrując się w jego słowach filozoficznych znaczeń. Cóż za ironia ! Werset 16 pierwszego rozdziału jest w zasadzie kluczową odpowiedzią na sugestie preegzystencji Jezusa. Tekst grecki ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα, εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίαι· τὰ πάντα δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται - mówi : " bo w nim zostało stworzone wszystko - w niebiosach i na ziemi, widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy to zwierzchności ( ἀρχαὶ ) czy władze ( ἐξουσίαι ); wszystko ze względu na niego i dla niego zostało stworzone. " Wyrażenie ἐν αὐτῷ ( en auto ) t.zn. " w nim " - to nie " przez niego " - Expositors Greek Testament, Vol. 3, p. 504. Podobnie wyjaśnia to Moulton Milligan, Turner, Vol. 3, p. 253, oraz - A Grammar of NT Greek, Vol. 3 by Nigel Turner, p. 253. Podobnedo zdania jest James Dunn - Christology in the Making, p. 190. Chrześcijanie byli także " en " czyli w Chrystusie przed założeniem świata - Ef.1 : 4. To istnienie w Bożym Planie nie było rzeczywistym wówczas istnieniem - 2 Tym 1:9; 1 Piotra. 1:2, 20. Gdyby więc w tej wypowiedzi dopatrywać się preegzystencji Jezusa ( hebr. Jehoszua ) to trzeba wtedy konsekwentnie przyjąć, że wszelka władza, trony, panowania, a więc cały stary porządek świata został stworzony dla niego co jest absurdem. Mesjasz nie ma nic wspólnego ze starym, porządkiem świata dlatego ten werset świadczy, że chodzi o Nowy Boży porządek, który dopiero nastąpi - 1 Piotra 1 : 20; Ef. 1 : 4. Stąd też Kolosan 1 : 15 nie musi wskazywać, że Jezus ( hebr. Jehoszua ) jest pierworodnym wszelkiego starego stworzenia, lecz Nowego Stworzenia w świętym duchu Bożym - Psalm 89 : 28, Jer. 31 : 9; Hebr. 1 : 6, Gal. 6 : 15. Slowo "pierworodny" - nie zawsze oznacza pierwszy według kolejności. Dobrym przykładem jest Dawid oraz Efraim. Ani jeden ani drugi nie byli pierworodnymi według kolejności, lecz zostali tak w Biblii nazwani. Ponadto w drugiej części wersetu Jana 1 : 18 występuje wyrażenie ἵνα γένηται - coniunctivus aoristii medii - jako orzeczenie zdania zamiarowego - dosł. " aby mógł stać się ". Wyrażenie to w niektórych tłumaczeniach jest błędnie oddane sugerując, że wszystko już się odbyło ( np. przekład warszawski oddaje to w formie dokonanej : " aby we wszystkim był pierwszy ") . Harmonizuje to z dalszymi wersetami listu apostoła Pawła, dlatego werset 19 wskazuje na pełnię ( πληρωμα ) nie w znaczeniu ontologicznym, lecz duchowym. Chrystus jest pełen boskich przymiotów i cnót mających być wzorem dla chrześcijan, a nie istnienia Boga, które jest niepowtarzalne i absolutne. Nie może być dwóch Absolutów, bo jest to logiczna sprzeczność. Ale gdyby ktoś na przekór logice dalej upierał się przy dosłownym rozumieniu tych pojęć, to werset Kol 2 : 10 położy tamę jego twierdzeniom, gdyż powiedziano tam, że chrześcijanie poprzez łączność z Chrystusem mają pełnię w nim ( ἐστὲ ἐν αὐτῷ πεπληρωμένοι ). A dlaczego ? Bo o tym mówią dalsze słowa : ὅς ἐστιν ἡ κεφαλὴ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας. Jest on bowiem głową wszelkiej zwierzchności ( πάσης ἀρχῆς ) i władzy ( ἐξουσίας ). Nie chodzi więc o stary porządek świata, lecz o Nowe Stworzenie. Tak więc list do Kolosan nie musi świadczyć za preegzystencją Jezusa. Jeśli się odczyta ten list bez naleciałości teologii trynitarnej i bez sugerowania sobie preegzystencji zwracając uwagę na sens duchowy przesłania Pawła, to pojawi się zupełnie inne zrozumienie kim był i jest Mesjasz zgodne z resztą natchnionych przez Boga Pism Hebrajskich. Jezus był oczywiście pełnym obrazem Boga ( Kol. 1 : 15 ) dzięki swojemu posłuszeństwu. Jak wiadomo Adam też był kiedyś tym, który był stworzony na obraz Boga jako Syn Boży ( 1 Mojż. 1 : 27; Łuk. 3 : 38 ) i tak jak pierwszy Adam, Jezus - kolejny Adam ( 1 Kor. 15 : 45 ) - był w postaci Bożej ( słów " obraz " i " postać " można używać zamiennie ). Adam bowiem został stworzony na podobieństwo i obraz Boga ( hebr. צֶלֶם - celem - dosł. podobizna, kształt ). Jednakże w przeciwieństwie do Adama, który pod wpływem szatana próbował zakosztować bycia równym Bogu (" będziecie jak Bóg " - 1 Mojż.3 : 5 ), Jezus nigdy na to się nie porwał na co wskazuje grecki czasownik harpazo - Filipian 2 : 6.

[Serdunio]

[Listek]

[Olus]

Demony Tutaj

Demony Tutaj

[nike]

[Olus]

Cytat:

A kto mu głosił Ewangelie i kiedy?

ten temat juz byl walkowany..

DOBRA NOWINA GŁOSZONA PRZED PRZYJŚCIEM CHRYSTUSA



Wielu chrześcijan utrzymuje błędny pogląd, jakoby nauka ewangelii rozpoczynała się od Nowego Testamentu i z nim jedynie była związana. Przeoczają oni w ten sposób ważną więź, jaka łączy ewangelię z wczesnymi etapami realizacji Bożego planu; tego planu, który silnie ogniskuje się wokół imienia i dzieła Jezusa. Tak więc Paweł zdawał sobie jasno sprawę z tego, że ewangelię, do głoszenia której został wezwany, „[Bóg] wcześniej zapowiedział przez swoich proroków w Pismach Świętych” (Rz. 1:2). Paweł polecał czytelników Listu do Rzymian:



„(...) temu, który ma moc utwierdzić was według ewangelii mojej i zwiastowania o Jezusie Chrystusie, według objawienia tajemnicy, przez długie wieki milczeniem pokrytej, ale teraz objawionej i przez pisma prorockie według postanowienia wiecznego Boga obwieszczonej wszystkim narodom, żeby je przywieść do posłuszeństwa wiary (...)” (Rz. 16:25–26).



Wspomniane w tym cytacie pisma to oczywiście księgi Starego Testamentu, do których odwoływał się Jezus, zwracając się do swych krytyków: „Badacie Pisma, bo sądzicie, że macie w nich żywot wieczny; a one składają świadectwo o mnie” (J. 5:39). W swoim liście skierowanym do chrześcijan żyjących w Galacji Paweł wyjaśniał, iż:



„(...) Pismo, które przewidziało, że Bóg z wiary usprawiedliwia pogan, uprzednio zapowiedziało Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody. Tak więc ci, którzy są ludźmi wiary, dostępują błogosławieństwa z wierzącym Abrahamem. (...) A jeśli jesteście Chrystusowi, tedy jesteście potomkami Abrahama, dziedzicami według obietnicy” (Gal. 3: 8–9, 29).



Niektórzy spośród potomków Abrahama nie okazali jednak tej wiary i zmarli na pustyni, zanim dane im było wejść do ziemi obiecanej ich przodkowi. Dlatego też Paweł ostrzega nas wszystkich:



„Gdy tedy obietnica wejścia do odpocznienia jego jest jeszcze ważna, miejmy się na baczności, aby się nie okazało, że ktoś z was pozostał w tyle. I nam bowiem była zwiastowana dobra nowina, jak i tamtym; lecz tamtym słowo usłyszane nie przydało się na nic, gdyż nie zostało powiązane z wiarą tych, którzy je słyszeli” (Hebr. 4:1–2).



Czytając uważnie pisma Starego Testamentu dowiadujemy się, że w późniejszych czasach potomkowie Abrahama stali się narodem i osiedlili się w ziemi obiecanej, tworząc lud Boży i Królestwo Boga minionego czasu. Król Dawid otrzymał od Boga następującą obietnicę: „A gdy dopełnią się dni twoje i zaśniesz ze swoimi ojcami, Ja wzbudzę ci potomka po tobie, który wyjdzie z twego łona, i utrwalę twoje królestwo. On zbuduje dom memu imieniu i utwierdzę tron królestwa jego na wieki” (2Sam. 7:12–13). Któż jest tym przyrzeczonym potomkiem, który odgrywa tak wielką rolę w tej obietnicy? Odpowiedzi na to pytanie udziela oświadczenie anioła, który mówi Marii o przyszłej wielkości jej nienarodzonego jeszcze syna:



„(...) i nadasz mu imię Jezus. Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida. I Będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca” (Łk. 1: 31–33).
http://adelfos.republika....a/ewangelia.htm

Protoewangelia (Rdz 3,15) – według chrześcijańskiej teologii pierwsza zapowiedź przyjścia Jezusa jako Zbawiciela świata. To fragment Księgi Rodzaju, który jest pierwszą zapowiedzią Mesjasza Odkupiciela, walki między wężem i Niewiastą oraz ostatecznego zwycięstwa jej potomka.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Protoewangelia

Cytat:

A kto mu głosił Ewangelie i kiedy?

ten temat juz byl walkowany..

DOBRA NOWINA GŁOSZONA PRZED PRZYJŚCIEM CHRYSTUSA



Wielu chrześcijan utrzymuje błędny pogląd, jakoby nauka ewangelii rozpoczynała się od Nowego Testamentu i z nim jedynie była związana. Przeoczają oni w ten sposób ważną więź, jaka łączy ewangelię z wczesnymi etapami realizacji Bożego planu; tego planu, który silnie ogniskuje się wokół imienia i dzieła Jezusa. Tak więc Paweł zdawał sobie jasno sprawę z tego, że ewangelię, do głoszenia której został wezwany, „[Bóg] wcześniej zapowiedział przez swoich proroków w Pismach Świętych” (Rz. 1:2). Paweł polecał czytelników Listu do Rzymian:



„(...) temu, który ma moc utwierdzić was według ewangelii mojej i zwiastowania o Jezusie Chrystusie, według objawienia tajemnicy, przez długie wieki milczeniem pokrytej, ale teraz objawionej i przez pisma prorockie według postanowienia wiecznego Boga obwieszczonej wszystkim narodom, żeby je przywieść do posłuszeństwa wiary (...)” (Rz. 16:25–26).



Wspomniane w tym cytacie pisma to oczywiście księgi Starego Testamentu, do których odwoływał się Jezus, zwracając się do swych krytyków: „Badacie Pisma, bo sądzicie, że macie w nich żywot wieczny; a one składają świadectwo o mnie” (J. 5:39). W swoim liście skierowanym do chrześcijan żyjących w Galacji Paweł wyjaśniał, iż:



„(...) Pismo, które przewidziało, że Bóg z wiary usprawiedliwia pogan, uprzednio zapowiedziało Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody. Tak więc ci, którzy są ludźmi wiary, dostępują błogosławieństwa z wierzącym Abrahamem. (...) A jeśli jesteście Chrystusowi, tedy jesteście potomkami Abrahama, dziedzicami według obietnicy” (Gal. 3: 8–9, 29).



Niektórzy spośród potomków Abrahama nie okazali jednak tej wiary i zmarli na pustyni, zanim dane im było wejść do ziemi obiecanej ich przodkowi. Dlatego też Paweł ostrzega nas wszystkich:



„Gdy tedy obietnica wejścia do odpocznienia jego jest jeszcze ważna, miejmy się na baczności, aby się nie okazało, że ktoś z was pozostał w tyle. I nam bowiem była zwiastowana dobra nowina, jak i tamtym; lecz tamtym słowo usłyszane nie przydało się na nic, gdyż nie zostało powiązane z wiarą tych, którzy je słyszeli” (Hebr. 4:1–2).



Czytając uważnie pisma Starego Testamentu dowiadujemy się, że w późniejszych czasach potomkowie Abrahama stali się narodem i osiedlili się w ziemi obiecanej, tworząc lud Boży i Królestwo Boga minionego czasu. Król Dawid otrzymał od Boga następującą obietnicę: „A gdy dopełnią się dni twoje i zaśniesz ze swoimi ojcami, Ja wzbudzę ci potomka po tobie, który wyjdzie z twego łona, i utrwalę twoje królestwo. On zbuduje dom memu imieniu i utwierdzę tron królestwa jego na wieki” (2Sam. 7:12–13). Któż jest tym przyrzeczonym potomkiem, który odgrywa tak wielką rolę w tej obietnicy? Odpowiedzi na to pytanie udziela oświadczenie anioła, który mówi Marii o przyszłej wielkości jej nienarodzonego jeszcze syna:



„(...) i nadasz mu imię Jezus. Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida. I Będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca” (Łk. 1: 31–33).
http://adelfos.republika....a/ewangelia.htm

Protoewangelia (Rdz 3,15) – według chrześcijańskiej teologii pierwsza zapowiedź przyjścia Jezusa jako Zbawiciela świata. To fragment Księgi Rodzaju, który jest pierwszą zapowiedzią Mesjasza Odkupiciela, walki między wężem i Niewiastą oraz ostatecznego zwycięstwa jej potomka.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Protoewangelia