FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

Olus · Wysłany: 2016-04-06, 19:39

Serdunio sie zdenerwowalo :-D

Ja pytam o Biblijna modlitwe a ty piszesz np tak:
czas na całodobową duchową rozmowę w każdej pozycji

Chodzenie w duchu to nie rozmowa non stop z Bogiem.
To niewykonalne dla zadnego czlowieka.
Modlic masz sie tak jak napisano.
Na kolanach i najlepiej w domku.

Cytat:

Nie..."kiedy wchodzę do wc proszę Ducha św. by chwilowo opuścił świątynię" :evil:

Dobra dobra juz nie bede.. ;)
Chyba zrozumialas swoj blad..

Cytat:

Wiem, to co teraz napisałam też jest śmieszne,ale jak "w pisaniu" okazać że jednak jest szacunek :roll:

Przepraszam..Nie moglem sie powstrzymac.
Nie gniewaj sie Serdunio..

konik polny · Wysłany: 2016-04-06, 21:38

Henryk · Wysłany: 2016-04-07, 07:13

Pokoja · Wysłany: 2016-04-07, 09:16

Serdunio · Wysłany: 2016-04-07, 12:02

Cytat:

Rozumiem, że powyżej opisane chodzenie w duchu jest realizacją modlitwy ustawicznej, która się odbywa w komorze serca swego, a nie publicznie. Dotyczy ona tego, za co jesteśmy Bogu wdzięczni i za co go wychwalamy, ale i tego, co złego z własnej winy, świadomej, czy nieświadomej przeżywamy w sobie. To tylko skutki tej modlitwy mogą widzieć inni, a nie jej treść, która jest znana tylko Bogu (poczynając od fazy w jego duchu) i modlącemu się (na etapie rozumu, słowa i czynu). Taka bezustanna modlitwa nie podważa formy z Mt 6,1-6.16-18).

Tak..

Nie pamiętam już gdzie ale kiedyś przeczytałam takie (mniej więcej) zdanie :
"że prawdziwe uwielbienie ma jednoosobową widownię-Boga"
Zgadzam się z nim ,ponieważ tylko Bóg zna i przenika nasze serce tak jak nikt .
(zna wszystkie jego pobudki,pragnienia)

Olus · Wysłany: 2016-04-07, 20:17

Do tematu.
O co powinnismy sie modlic?
kogo wysluchuje Bog?

konik polny · Wysłany: 2016-04-07, 21:16

Masz modlitwę wzorcową. Tzn. " Ojcze Nasz "

Olus · Wysłany: 2016-04-07, 21:32

Jeszcze jest drugie pytanko...Kogo wysluchuje?
i z "czym" trzeba sie modlic ?

Czyli wedlug ciebie mamy sie modlic
tylko o krolestwo,"chleb",ochrone przed pokusa
i nic wiecej?

konik polny · Wysłany: 2016-04-07, 22:15

Cytat:

Modlitwy obejmują przede wszystkim: wyznanie grzechów (2Kn 30:22), prośby lub błagania (Heb 5:7), wysławiania i dziękczynienia (Ps 34:1; 92:1) oraz śluby (1Sm 1:11; Kzn 5:2-6). Jezus nauczył swych uczniów modlitwy, która najwyraźniej miała być ogólnym wzorcem, ponieważ w późniejszych modlitwach ani on sam, ani jego naśladowcy nie powtarzali jej dosłownie (Mt 6:9-13). Na wstępie koncentruje się ona na sprawie najważniejszej, tzn. na uświęceniu imienia Jehowy, które zaczęto zniesławiać już podczas buntu w Edenie, oraz na urzeczywistnieniu woli Bożej przez obiecane Królestwo, na którego czele stoi przepowiedziany Potomek, czyli Mesjasz (Rdz 3:15; zob. JEHOWA [Wykazanie słuszności zwierzchnictwa Jehowy i uświęcenie Jego imienia]). Kto się o to modli, musi zdecydowanie opowiadać się po stronie Jehowy w kwestii spornej dotyczącej Jego zwierzchnictwa.
Jak wynika z przypowieści Jezusa zanotowanej w Łukasza 19:11-27, ‛przyjście królestwa’ wiąże się z osądzeniem i wytraceniem wszystkich przeciwników, a także z wyzwoleniem i nagrodzeniem tych, którzy pokładają nadzieję w tym rządzie (por. Obj 16:14-16; 19:11-21). A zatem w następnych słowach modlitwy: „Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi”, nie chodzi głównie o wykonywanie woli Boga przez ludzi, ale przede wszystkim o to, by On przeprowadził swą wolę w odniesieniu do ziemi i jej mieszkańców i wykazał, że potrafi urzeczywistnić swe objawione zamierzenie. Kto modli się tymi słowami, ten rzecz jasna wyznaje, że akceptuje tę wolę i jest gotów się jej podporządkować (Mt 6:10; por. 26:39). Prosząc o chleb na każdy dzień, o wybaczenie win, ochronę przed pokusą i wyzwolenie od niegodziwca, modlący się daje wyraz pragnieniu dalszego cieszenia się uznaniem Bożym. Życzy tego nie tylko sobie, ale też wszystkim swym współwyznawcom (por. Kol 4:12).
Sprawy poruszone w modlitwie wzorcowej mają fundamentalne znaczenie dla wszystkich wierzących i wyrażają ich wspólne potrzeby. Z Biblii wynika jednak, że poszczególni ludzie mają mnóstwo innych własnych problemów — większych lub mniejszych — które wynikają z ich osobistej sytuacji i które także mogą być przedmiotem modlitw. Chociaż nie zostały wymienione przez Jezusa w modlitwie wzorcowej, mają jednak związek z przedstawionymi w niej prośbami. Dlatego osobiste modlitwy mogą dotyczyć dosłownie każdej dziedziny życia (Jn 16:23, 24; Flp 4:6; 1Pt 5:7).
Na przykład każdy może słusznie zabiegać o wiedzę, zrozumienie i mądrość (Ps 119:33, 34; Jak 1:5), ale niektórzy ich szczególnie potrzebują w określonych dziedzinach. Ktoś może wzorem Mojżesza prosić Boga o kierownictwo w podejmowaniu decyzji sądowniczych (Wj 18:19, 26; por. Lb 9:6-9; 27:1-11; Pwt 17:8-13) lub wyznaczaniu osób mających pełnić specjalne funkcje wśród ludu Bożego (Lb 27:15-18; Łk 6:12, 13; Dz 1:24, 25; 6:5, 6). Kto inny może błagać o siły i mądrość potrzebne do wywiązania się z konkretnego zadania lub przetrwania jakichś prób czy niebezpiecznych sytuacji (Rdz 32:9-12; Mt 26:36-44; Łk 3:21). W zależności od swych przeżyć poszczególni ludzie mają też różne powody do wysławiania Boga i składania Mu podziękowań (1Ko 7:7; 12:6, 7; 1Ts 5:18).
W 1 Tymoteusza 2:1, 2 apostoł mówi o modlitwach zanoszonych „za ludzi wszelkiego pokroju, za królów i wszystkich zajmujących wysokie stanowiska”. Jednakże Jezus ostatniej nocy spędzonej ze swymi uczniami powiedział w modlitwie, że nie prosi za światem, lecz za tymi, których dał mu Bóg; nie należą oni do świata i są przezeń znienawidzeni (Jn 17:9, 14). Wynika stąd, że modlitwy chrześcijan za władców świeckich mają swoje granice. Z dalszych słów Pawła wynika, że w zasadzie są one zanoszone dla dobra ludu Bożego, chodzi bowiem o to, „abyśmy mogli dalej wieść spokojne i ciche życie w pełni zbożnego oddania i powagi” (1Tm 2:2). Znajduje to potwierdzenie w przykładach z wcześniejszych czasów: Nehemiasz modlił się, by Bóg ‛wzbudził dla niego litość’ u króla Artakserksesa (Neh 1:11; por. Rdz 43:14), a Jehowa polecił Izraelitom, żeby ‛zabiegali o pokój miasta’, do którego zostaną posłani na wygnanie, czyli Babilonu, i żeby się za nie modlili — ‛bo w jego pokoju będzie pokój dla nich’ (Jer 29:7). Również chrześcijanie modlili się w sprawie gróźb rzucanych przez ówczesnych władców (Dz 4:23-30), a w swych modlitwach za uwięzionego Piotra niewątpliwie wspominali urzędników, którzy mogli go uwolnić (Dz 12:5). Zgodnie z radą Chrystusa modlili się nawet za tych, którzy ich prześladowali (Mt 5:44; por. Dz 26:28, 29; Rz 10:1-3).
Ludzie od najdawniejszych czasów dziękowali Bogu za Jego dary, takie jak pożywienie (Pwt 8:10-18; zob. też Mt 14:19; Dz 27:35; 1Ko 10:30, 31). Niemniej warto dziękować Bogu za Jego dobroć nie tylko w sprawach materialnych, ale „w związku ze wszystkim” (1Ts 5:17, 18; Ef 5:19, 20).
Ostatecznie o treści czyichś modlitw decyduje to, co dany człowiek wie o woli Bożej — ponieważ musi uwzględniać fakt, iż jego prośby zostaną wysłuchane tylko wtedy, gdy są z nią zgodne. Skoro niegodziwcy oraz ludzie lekceważący Biblię nie mogą liczyć na uznanie Boga, więc oczywiście nie należy prosić o nic, co by było sprzeczne z Jego prawymi zasadami i objawioną wolą czy też z naukami Syna Bożego i jego natchnionych uczniów (Jn 15:7, 16). Dlatego nie można wyrywać z kontekstu wypowiedzi zachęcających, by prosić Boga „o cokolwiek” (Jn 16:23, Bw). Na pewno nie chodzi o coś, o czym proszący wie lub powinien wiedzieć, że nie podobałoby się Bogu. Jan oznajmił: „A to jest ufność, którą żywimy do niego, że o cokolwiek prosimy zgodnie z jego wolą, on nas wysłuchuje” (1Jn 5:14; por. Jak 4:15). Jezus powiedział swym uczniom: „Jeśli dwóch z was na ziemi uzgodni coś ważnego, żeby o to prosić, stanie się im to za sprawą mego Ojca w niebie” (Mt 18:19). Chociaż można się modlić o sprawy materialne, np. o pożywienie, to nie wolno prosić o zaspokojenie materialistycznych pragnień czy ambicji, czego wyraźnie dowodzą takie wersety jak Mateusza 6:19-34 czy 1 Jana 2:15-17. Nie byłoby też rzeczą słuszną modlić się za osoby, które Bóg potępia (Jer 7:16; 11:14).
Z Rzymian 8:26, 27 wynika, że w pewnych okolicznościach chrześcijanin może nawet nie wiedzieć, o co się modlić, ale Bóg mimo to rozumie jego „nie wypowiedziane westchnienia”. Apostoł wskazał, iż dzieje się tak za sprawą ducha świętego, czyli czynnej siły Bożej. Należy pamiętać, że właśnie pod wpływem tego ducha powstało natchnione Pismo Święte (2Tm 3:16, 17; 2Pt 1:21). W Księdze tej zawarto proroctwa i opisy wydarzeń stanowiące zapowiedź tego, co miało spotkać lud Boży w późniejszych czasach, wskazano też, jak Bóg będzie prowadził swych sług i zapewniał im potrzebne wsparcie (Rz 15:4; 1Pt 1:6-12). Może się więc zdarzyć, że dopiero po otrzymaniu niezbędnej pomocy chrześcijanin zda sobie sprawę, iż natchnione Słowo Boże zawiera coś, o co mógłby się wcześniej pomodlić, ale jeszcze nie wiedział, jak to zrobić (por. 1Ko 2:9, 10).

Pokoja · Wysłany: 2016-04-07, 22:41

Olus · Wysłany: 2016-04-07, 23:02

Co do Ojca to sie nie zgodze
gdyz Bog juz na "kartach Starego P"
mowi zeby nazywano/zwracano sie do Niego jak do Ojca.

Izajasza 66
(15) Spojrzyj z nieba i patrz z Twej stolicy, świętej i wspaniałej! Gdzie Twoja zazdrosna miłość i Twoja potęga? Gdzie poruszenie Twych uczuć? Miłosierdzia Twego nie powstrzymuj, proszę: (16) Boś Ty naszym Ojcem! Zaiste, nie poznaje nas Abraham, Izrael nas nie uznaje; Tyś, Panie, naszym Ojcem, "Odkupiciel nasz" to Twoje imię odwieczne. (17)

Jermiasza 3
(19) Ja zaś powiedziałem sobie: Jakże chciałbym cię zaliczyć do synów i dać ci przepiękną ziemię, najwspanialszą pośród posiadłości narodów! Myślałem: będziesz Mnie nazywał: Mój Ojcze! i nie odwrócisz się ode Mnie. (20)

Malachiasza 2
(10) Czyż nie mamy wszyscy jednego Ojca? Czyż nie stworzył nas jeden Bóg? Dlaczego oszukujemy jeden drugiego, znieważając przymierze naszych przodków?

:-P

Co do modlitwy to jestem zdania
jak pisalem ze np w domu lepiej
jednak ukleknac..Nie twierdz oczywiscie
ze Bog slucha tylko tych kleczacych ale Jezus
klekal,Apostolowie tez to my tez powinnismy.
A ty modlisz sie czsami na kolanach?czy tylko na stojaco?