FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Olus]

Pisałem ogólnie o niewierze.
Ja się czepiał bo siedzę już w tym
trochę głębiej i jedno słowo czasami wiele zmienia.
Jeśli ktoś jest otwarty i szczerze wierzy na nawet z trefnym przekładem będzie dobrze

Pisałem ogólnie o niewierze.
Ja się czepiał bo siedzę już w tym
trochę głębiej i jedno słowo czasami wiele zmienia.
Jeśli ktoś jest otwarty i szczerze wierzy na nawet z trefnym przekładem będzie dobrze

[Olus]

Indeks ksiąg zakazanych (łac. Index librorum prohibitorum lub Index Expurgatorius) – opracowywany i ogłaszany przez Kościół katolicki spis dzieł, których nie wolno było czytać, posiadać i rozpowszechniać bez zezwolenia władz kościelnych. W indeksie umieszczane były publikacje uznane za niezgodne z doktryną katolicką[1], wśród nich znalazły się też dzieła naukowe i filozoficzne, m.in. Galileusza, Immanuela Kanta, Kartezjusza, Keplera, Mikołaja Kopernika, Monteskiusza, Andrzeja Frycza Modrzewskiego czy Woltera[2]. Ostatnie wydanie Indeksu, opublikowane w 1948 roku, zawierało 4126 dzieł.


W notyfikacji z dnia 14 czerwca 1966 Kongregacja Nauki Wiary stwierdziła, że Indeks pozbawiony jest znaczenia dyscyplinarno-karnego, natomiast zachowuje swoją wartość moralną jako ostrzeżenie przed treściami szkodliwymi dla wiary i dobrych obyczajów. Odtąd przestrzeganie Indeksu jest kwestią sumienia wiernych. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku zaleca biskupom czuwanie, by wpływ środków przekazu i słowo pisane nie szkodziły wierze i obyczajom wiernych. W przypadku szczególnego zagrożenia ze strony jakiejś publikacji biskupi powinni podjąć środki zaradcze o charakterze informacyjnym. Negatywne rekomendacje dla niektórych pozycji mogą wydawać krajowe Konferencje Episkopatu czy poszczególni biskupi. Przykładem w Polsce jest stanowisko Episkopatu wobec książki Kod Leonarda da Vinci[6].



https://pl.wikipedia.org/wiki/Indeks_ksi%C4%85g_zakazanych

Od 1559 roku lista była wielokrotnie modyfikowana, poprawiana i uzupełniana. W sumie Stolica Apostolska ogłosiła kilkadziesiąt edycji spisu zakazanych dzieł. Aż do XX wieku zamieszczenie książki na niechlubnej liście oznaczało zakaz jego drukowania czy tłumaczenia na inne języki. Ostatnie wydanie ukazało się w 1948 roku.

"Przez stulecia Kościół święty był ofiarą prześladowań, z wolna pomnażających szeregi bohaterów, którzy wiarę chrześcijańską pieczętowali własną krwią; ale dzisiaj piekło wspiera straszniejszy jeszcze oręż przeciw Kościołowi, zdradliwy, banalny i szkodliwy: złowrogą maszynę drukarską. (...) Kościół ustanowiony został przez Boga, jako nieomylny przewodnik dla wiernych i z tego powodu, wyposażony w niezbędną władzę, nie może uczynić inaczej; ma obowiązek, a w konsekwencji uświęcone prawo, do zapobiegania, jakkolwiek zamaskowanym, błędom i zgorszeniu trzody Jezusa Chrystusa" – wyjaśniano w przedmowie do indeksu.

Jakie dzieła znajdowały się na liście? Kościół odrzucał książki pornograficzne czy propagujące magię, ale także naukowe i filozoficzne. Wymieniano także zakazane wydania Biblii (tzw. Biblia prohibita). Do czasu zawieszenia indeksu znalazło się w nim ponad 5 tys. nazwisk i dzieł. I to nie byle jakich: na kartach spisu pojawiły się tytuły tekstów Immanuela Kanta, Galileusza, Marcina Lutra, Honoriusza Balzaka, Jana Kalwina, Victora Hugo, Owidiusza, Woltera, Johna Miltona, Blaise'a Pascala i wielu, wielu innych, w tym także Polaków.

http://wiadomosci.onet.pl...-kosciol/dt71r3

Indeks ksiąg zakazanych (łac. Index librorum prohibitorum lub Index Expurgatorius) – opracowywany i ogłaszany przez Kościół katolicki spis dzieł, których nie wolno było czytać, posiadać i rozpowszechniać bez zezwolenia władz kościelnych. W indeksie umieszczane były publikacje uznane za niezgodne z doktryną katolicką[1], wśród nich znalazły się też dzieła naukowe i filozoficzne, m.in. Galileusza, Immanuela Kanta, Kartezjusza, Keplera, Mikołaja Kopernika, Monteskiusza, Andrzeja Frycza Modrzewskiego czy Woltera[2]. Ostatnie wydanie Indeksu, opublikowane w 1948 roku, zawierało 4126 dzieł.


W notyfikacji z dnia 14 czerwca 1966 Kongregacja Nauki Wiary stwierdziła, że Indeks pozbawiony jest znaczenia dyscyplinarno-karnego, natomiast zachowuje swoją wartość moralną jako ostrzeżenie przed treściami szkodliwymi dla wiary i dobrych obyczajów. Odtąd przestrzeganie Indeksu jest kwestią sumienia wiernych. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku zaleca biskupom czuwanie, by wpływ środków przekazu i słowo pisane nie szkodziły wierze i obyczajom wiernych. W przypadku szczególnego zagrożenia ze strony jakiejś publikacji biskupi powinni podjąć środki zaradcze o charakterze informacyjnym. Negatywne rekomendacje dla niektórych pozycji mogą wydawać krajowe Konferencje Episkopatu czy poszczególni biskupi. Przykładem w Polsce jest stanowisko Episkopatu wobec książki Kod Leonarda da Vinci[6].



https://pl.wikipedia.org/wiki/Indeks_ksi%C4%85g_zakazanych

Od 1559 roku lista była wielokrotnie modyfikowana, poprawiana i uzupełniana. W sumie Stolica Apostolska ogłosiła kilkadziesiąt edycji spisu zakazanych dzieł. Aż do XX wieku zamieszczenie książki na niechlubnej liście oznaczało zakaz jego drukowania czy tłumaczenia na inne języki. Ostatnie wydanie ukazało się w 1948 roku.

"Przez stulecia Kościół święty był ofiarą prześladowań, z wolna pomnażających szeregi bohaterów, którzy wiarę chrześcijańską pieczętowali własną krwią; ale dzisiaj piekło wspiera straszniejszy jeszcze oręż przeciw Kościołowi, zdradliwy, banalny i szkodliwy: złowrogą maszynę drukarską. (...) Kościół ustanowiony został przez Boga, jako nieomylny przewodnik dla wiernych i z tego powodu, wyposażony w niezbędną władzę, nie może uczynić inaczej; ma obowiązek, a w konsekwencji uświęcone prawo, do zapobiegania, jakkolwiek zamaskowanym, błędom i zgorszeniu trzody Jezusa Chrystusa" – wyjaśniano w przedmowie do indeksu.

Jakie dzieła znajdowały się na liście? Kościół odrzucał książki pornograficzne czy propagujące magię, ale także naukowe i filozoficzne. Wymieniano także zakazane wydania Biblii (tzw. Biblia prohibita). Do czasu zawieszenia indeksu znalazło się w nim ponad 5 tys. nazwisk i dzieł. I to nie byle jakich: na kartach spisu pojawiły się tytuły tekstów Immanuela Kanta, Galileusza, Marcina Lutra, Honoriusza Balzaka, Jana Kalwina, Victora Hugo, Owidiusza, Woltera, Johna Miltona, Blaise'a Pascala i wielu, wielu innych, w tym także Polaków.

http://wiadomosci.onet.pl...-kosciol/dt71r3

[Serdunio]

[Iwona]

[Olus]

No dobra..to że pornografie zwalczali to też dobrze
ale przy okazji zwalczali też Biblie
i ludzi którzy łaknęli Prawdy
której w krk nie było,
nie ma i nie będzie

No dobra..to że pornografie zwalczali to też dobrze
ale przy okazji zwalczali też Biblie
i ludzi którzy łaknęli Prawdy
której w krk nie było,
nie ma i nie będzie

[Serdunio]

[Olus]

[Iwona]

[Serdunio]

[Olus]

[Serdunio]

[Olus]

[Serdunio]

[Olus]

[Serdunio]