FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Pawel33]

Szczesc Boze

Mam takie pytanie
Ojciec rozdzielil swój majatek miedzy dwuch synow
Gdy mlodszy wrócił musial zamieszjac w domu starszego syna??
Dlatego starszy byl zly??


DZIEKUJE

[bartek212701]

Też bym był zły, gdyby mój młodszy brat dostał to co ja od Ojca. Natomiast ja wykorzystałbym to dobrze i pomnożył, a mój brat roztrwonił i chciał zamieszkać ze mną
To zwykła, ludzka natura.

[Serdunio]

Starszy syn był zły nie z powodu powrotu ale uczty którą ojciec wystawił dla przyjaciół młodszego syna.
Sam jako wierny i oddany swemu ojcu nigdy takiej uczty nie miał.
Wydaje mi się że zwrócił uwagę ojcu że postąpił w stosunku do niego niesprawiedliwie, właśnie to miał mu za złe. ..ojcu za złe, a nie swemu młodszemu bratu

Starszy syn był zły nie z powodu powrotu ale uczty którą ojciec wystawił dla przyjaciół młodszego syna.
Sam jako wierny i oddany swemu ojcu nigdy takiej uczty nie miał.
Wydaje mi się że zwrócił uwagę ojcu że postąpił w stosunku do niego niesprawiedliwie, właśnie to miał mu za złe. ..ojcu za złe, a nie swemu młodszemu bratu

[nike]

Sceneria tej przypowieści pokazuje cel, jaki miał nasz Pan, aby ją podać.
U Łuk. 15:1,2 czytamy, że celnicy i grzesznicy przybliżali się, aby Go słuchać, „i szemrali Faryzeusze i nauczeni w Piśmie, mówiąc:
Ten grzeszników przyjmuje i je z nimi”.
W tej przypowieści Jezus wskazuje na wrogą postawę, jaką wykazywali faryzeusze względem celników i grzeszników, co mogło zaważyć na ich własnym udziale w Królestwie.
Jeżeli chodzi o interpretację, to
Ojciec przedstawia Boga, a dwaj synowie – dwie główne grupy, na jakie dzielił się naród żydowski (w.11): (1) starszy syn obrazuje takich jak faryzeusze i saduceusze, którzy pozostali lojalni względem Boga przynajmniej w zewnętrznych wyznaniach oraz wysiłkach, które stwarzały pozory przestrzegania prawa; i (2) młodszy syn przedstawia zwykłych ludzi, którzy w ogólności nie przestrzegali tak ściśle zasad religijnych.
Ci ostatni nadużywali swoich przywilejów i możliwości jako członkowie narodu żydowskiego
i spadkobiercy Boskich obietnic.
Żyjąc natomiast jedynie z dnia na dzień, zaspokajali swoje własne pragnienia, a ponieważ nie starali się żyć pobożnie oczerniano ich, nazywając celnikami i grzesznikami.

[Pokoja]

[Steve Sondej]

[nike]

Warto wspomnieć:
Względem przypowieści o marnotrawnym synu uczynione były następujące komentarze: "Jest to jedno z kilku arcydzieł Wielkiego Nauczyciela” – Dawid Gregg, D. D. "Przypowieść ta została trafnie nazwaną najprzedniejszą perłą z pomiędzy wszystkich przypowieści – Ewangelią w Ewangelii!” – D. C. Clark, D. D. "Jej piękność i patos są niezrównane nawet w królestwie bajek” – R. H. Mc Kim, D. D. "Jest ona alegorią najzupełniejszą ze wszystkich przypowieści naszego Pana” – New Century Bibie. "Żadna inna przypowieść nie wzruszyła tak wiele serc” – W. E. Burton, D. D.

Klasa młodszego syna, czyli celnicy i grzesznicy, czuli swój stan zdegradowany, jak to przedstawione jest w tej przypowieści. Duchowo oni byli głodni; a także byli obdarci. Pragnęli powrócić do domu Ojca, lecz wstydzili się to uczynić. I takie właśnie charaktery Jezus najwięcej zachęcał: "Pójdźcie do Mnie Wszyscy, którzyście spracowani i obciążeni a Ja wam sprawię odpoczniecie” (Mat. 11:28). Jezus przedstawiał dom tego Ojca i żydzi pokutujący (klasa młodszego syna) ufali, że Ojciec ich przyjmie, gdy z żalem i skruchą wrócą do Niego.
Przypowieść pokazuje, że niektórzy z tych, pokutujących, wrócili do Ojca, i dostąpili hojnego przebaczenia; a nie tylko, że doznali przebaczenia, ale z powodu ich pokuty dostąpili pewnych szczególniejszych łask Bożych. Wszystko to było pokazane w uczuciach tego syna marnotrawnego, kiedy to w głodzie i utrapieniu pomyślał sobie: Wrócę do domu Ojca mego – i zamiar ten wprowadził w czyn.
Gdy był, opodal, czyli w pewnym oddaleniu od domu, ojciec ujrzał go, wybiegł przeciwko niemu, użalił się go i, padłszy mu na szyję, ucałował go. I wtedy syn marnotrawny przemówił: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą, nie godzienem więcej być nazwany synem twoim”. Ojciec wszakże rzekł sługom: "Przynieście onę przednią szatę a obleczcie go, i dajcie pierścień na rękę jego i obuwie na nogi jego; a przywiódłszy ono tłuste ciele, zabijcie, a jedząc bądźmy weseli. Albowiem ten syn mój umarł był, a zasię ożył, zginął był i znaleziony jest”.

[Steve Sondej]

[Pokoja]

[Steve Sondej]

[nike]

SZERSZE ZASTOSOWANIE TYCH ZASAD

Chociaż przypowieść, przedstawiała dwie klasy żydów, to jednak zasady w niej wystawione mają też szersze zastosowanie. Na przykład: w świecie znajdują się szlachetne charaktery, miłujące słuszność; ludzie zacnego rodu i dobrze wychowani, którzy, na pozór, powinni być pierwszymi w klasie tych, których Bóg wybiera do współdziedzictwa z Jego Synem w Królestwie, które ma ubłogosławić całą ludzkość. A jednak Pismo Święte mówi wyraźnie, że mało takich będzie w Królestwie – nie, dlatego, że Bóg nie chce uczonych, bogatych i zacnych, ale dlatego, że te usprawiedliwienia czynią ich mniej skłonnymi do przyjęcia warunków tegoż powołania.

Wszyscy są grzesznymi, bez względu czy wiedzą o tym i uznają się za takich, czy też nie. Wszyscy powinni być dosyć szczerymi, aby wyznać ten fakt; i takiej właśnie szczerości Bóg żąda od nas. Musimy wyznać nasze nieudolności i braki, zanim zasługa Chrystusowa, na przykrycie naszych wad, może nam być przypisana. Klasa ludzi lepszych, przedstawiona w owym starszym bracie, porównując siebie z niższą sferą społeczeństwa, gotowa jest mniemać, że sama jest doskonałością i że z takimi jak oni Bóg zapewne liczy się najwięcej. Słowo Boże jednak mówi, że pomiędzy wybranymi, nie ma wielu zacnego rodu, uczonych, wielkich, bogatych i mądrych, ale przeważnie są to ubodzy i wzgardzeni u świata, ale bogaci w wierze; i tacy mają odziedziczyć Królestwo.

Bóg widocznie chce mieć klasę szczerych o tyle, aby wyznali swoje niedoskonałości i swoją niegodność Jego łask. Czyniącym to, On błogosławi, udziela im więcej znajomości o nich samych i o Swojej sprawiedliwości; gdy zaś inni, zadowoleni z siebie i nie gotowi do przyjęcia łask Bożych w Chrystusie, lub do wyznania, że potrzebują pewnego przykrycia na ich słabości, nie mają dosyć pokory, aby należeć do klasy, jaką Pan wybiera do wielkiego dzieła w przyszłości i do chwały.

To sprawia, że większość tych, co przyjmują łaskę Bożą i stają się Jego dziećmi, pochodzą z klasy młodszego brata, którą też opisał apostoł Paweł, gdy nadmienił, że pomiędzy wybranymi, nie wiele jest osób zacnego rodu, nie wielu uczonych i nie wielu mądrych, ale są to głównie ubodzy tego świata, lecz bogaci w wierze. Tacy mają uszy do usłyszenia zaproszenia: "Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzyście spracowani i obciążeni, a Ja wam sprawię odpoczniecie” (Mat. 11:28); i tacy mają serce gotowe do przyjęcia tegoż zaproszenia. Oni rozumieją swój stan mizerny i potrzebę pomocy, gdy zaś inni, których życie jest lepsze, rzadko, kiedy to odczuwają, ani dbają o przebaczenie.

[Steve Sondej]

nike,

Zapomniałaś zacytować Strażnice

[nike]

[Pokoja]