FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Olus]

[Serdunio]

[Olus]

Nie wiem czy taka argumentacja wiele zmienia.
Zabić kogoś aby nakarmić.
Złamać aby pomóc hmm

[Serdunio]

[Olus]

Ale w jednym i drugim przypadku
mamy złamanie przykazania
a to już jest złe

Dlatego łamania przykazania
nawet tego małego
raczej odpada.

[Pokoja]

[Olus]

Rozmawialiśmy ogólnie czy pomoc dla bliźniego usprawiedliwia
złamanie któregoś z przykazania i o przykładzie który podał
Jezus broniąc się przed zarzutami faryzeuszy.
Chodzi o chleby które zjadł Dawid.

[Pokoja]

[nike]

Jezus wierny przestrzeganiu sabatów

Nowy Testament podaje, jak niektórzy posądzili Jezusa o propagowanie niedbałości w przestrzeganiu sabatów, lecz wynika to z błędnego zrozumienia. Jezus, będąc urodzony "pod zakonem" (Gal. 4:4), był tak samo zobowiązany przestrzegać ten Zakon co do joty, jak wszyscy inni Żydzi. W najmniejszym stopniu nie pogwałcił oczywiście tego obowiązku (Mat. 5:17). Uczeni w piśmie i faryzeusze w wielu szczegółach odeszli od prawdziwego ducha Zakonu. Ich tradycja, reprezentowana wówczas przez Talmud, starała się tłumaczyć Zakon, lecz w rzeczywistości, jak powiedział Jezus, często czyniła go pustym, bez znaczenia, absurdalnym. Według tradycji ich starszych pogwałceniem sabatu było, na przykład, przetarcie w rękach przez głodnego ziaren pszenicy, zdmuchnięcie plew i zjedzenie ziarna, jak uczynili to pewnego sabatu uczniowie, przechodząc przez pole pszeniczne. Faryzeusze zwrócili na to uwagę i żądali, by Jezus zganił uczniów, gdyż jak mniemali, ta prosta czynność była pracą -- żęciem, młóceniem i przewiewaniem. Jezus sprzeciwił się tej absurdalnej, błędnej interpretacji Zakonu, a Swymi argumentami dowiódł każdemu chcącemu być pouczonym, że nauczeni w piśmie i faryzeusze źle pojmowali Boski zamiar -- błędnie interpretowali sabat Zakonu (Mat. 12:1-8; Mar. 2:23-28). Kilkakrotnie, przy różnych okazjach, leczył On chorych w dzień sabatu. Co więcej, większość Jego uzdrowień czyniona była w tym dniu, ku wielkiemu oburzeniu faryzeuszy, którzy uważali Go za gwałciciela prawa. Nie możemy przyjąć, że Jezus czynił te cuda, by drażnić faryzeuszy. Powinniśmy raczej rozumieć, że ich dzień sabatu był typem na wielki Sabat należący do przyszłości - na okres panowania Mesjasza i leczenie wszystkich ziemskich smutków.
Jezus wyraźnie wykazał nauczonym w piśmie i faryzeuszom, że źle pojmowali znaczenie Boskiego zarządzenia: że Bóg nie stworzył człowieka tylko po to, by przestrzegał sabatu, lecz że sabat został wprowadzony dla rodzaju ludzkiego i w jego interesie. Stąd też podejmowanie w dniu sabatu jakiejkolwiek pracy naprawdę niezbędnej dla zaspokojenia potrzeb człowieka jest słuszne. Co więcej, Jezus posunął się jeszcze dalej, wskazał słuchaczom na absurdalność stanowiska - zapytał, czy gdyby komukolwiek z nich wół lub osioł wpadł w dniu sabatu do dołu, to pozwoliliby cierpieć i umrzeć zwierzęciu, ponosząc w ten sposób stratę? Z pewnością byliby usprawiedliwieni pomagając w nieszczęściu każdemu stworzeniu. Wtedy Jezus zapytał, jeśli tak wiele można zrobić dla niemego stworzenia, czyż nie byłoby słusznym spełnienie uczynku miłosierdzia i niesienie pomocy człowiekowi w dniu sabatu?

[Pokoja]

[Olus]

[Pokoja]

[Olus]

Cytat:

Jedli te, które zostały usunięte z stołu w Miejscu Świętym. Dawid od Achimeleka mógł otrzymać tylko te. Żydzi nie potępiali go za to, dlatego Pan Jezus wskazuje na ich brak konsekwencji. Współcześni komentatorzy (krytycy) natomiast zarzucają Markowi czy Panu Jezusowi, że się pomylił, co do imienia arcykapłana. Według wiary mojej wypowiedź Pana Jezusa o Dawidzie można zrozumieć poprawnie, ale należy stosowne teksty ST czytać ze zrozumieniem, a nie tylko przez zwykłe ich odczytanie, ograniczając się do wejścia Dawida do Namiotu w Nob. Pan Jezus nie mówił tylko o tym zdarzeniu. Określeniem Dom Jehowy, posługiwano się wtedy, gdy Arka znajdowała się w Namiocie Zgromadzenia (później w Świątyni Salomona) i z niego w razie potrzeby była wynoszona. Za czasu Saula i Achimeleka tak już nie było. Gdzie indziej był Namiot, a gdzie indziej Arka. Z tego powodu, określenia Dom Boży, użytego przez Pana Jezusa nie można odnosić do Namiotu w Nob, lecz do narodu, wśród którego działało pokolenie Lewiego, a w tym i kapłani z arcykapłanem na czele. W czasie odstępstwa Saula i wymordowania rodu Achimeleka naród tak samo wspierał reformacyjne arcykapłaństwo Abiatara, jak i nową dynastię królewską, którą zapoczątkowano od Dawida. W ten sposób Dawid w tym domu Bożym był wspierany przez zdecydowaną część narodu, oddaną Bogu, czyli spożywał chleby tak jak kapłani. W tym czasie, zarówno tron, jak i ołtarz były w niebezpieczeństwie, gdyż naród był rozerwany

Widziałem co najgorsze najbardziej zaparła się kobieta
mieniąc się "chrześcijaninem" Nie przegada..

Cytat:

Pracę, którą wykonywali kapłani w świątyni w dzień sabatu nie należała do rodzaju prac dla prowadzenia dzieł swoich, gospodarczych, lecz dla (figuralnego) zbawienia (oczyszczenia) człowieka. Jednak według zarzutu faryzeuszy, należałoby uznać, że naruszają, a jednak oni ich nie potępiają. Pan Jezus powiedział, że gdyby Żydzi zrozumieli, że dzieło które on wykonuje (rzeczywiste oczyszczenie/uwolnienie człowieka od grzechu) z swymi uczniami jest czymś więcej niż tym, co czynili kapłani ST, to by nie potępiali jego uczniów. Na oczach ich jednak leżała zasłona, którą zakładał Mojżesz, aby Izraelici nie widzieli, że promieniowanie jego twarzy jest okresowe. Tak samo nie rozumieli, że wraz z rozpoczęciem działalności przez Pana Jezusa, chwała zakonu ustąpiła.

W sumie to Bóg działał przez Jezusa.
Przez kapłanów poniekąd też.
Dzięki za obszerne wyjaśnienie.

[Pokoja]

[Olus]

O temat na innym forum w którym pewna pani z okiem była strasznie....