FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Krystian]

Świadkowie się śmiali z katolików we Francji, że sprzedają swoje kościoły.
Natomiast oni robią to samo, sprzedając swoje sale królestwa.
Nadarzyn, czyli polski oddział tej organizacji, ma swoje biuro nieruchomości.
Jezeli, ktoś z was, chce sobie kupić salę królestwa, podaję namiar:

https://www.otodom.pl/sho...chomsci-ID9JlQ/

Warto jest kupić, ponieważ ŚJ twierdzą, że przy ich budowie lub remontach sam Jehowa udzielał błogosławieństwa

[nike]

Każdy ma prawo żyć jak chce. I mnie zupełnie nie obchodzi, co oni robią z ich własnością. Ale obchodzi mnie bardzo co robią z DOKTRYNAMI BIBLIJNYMI.
Chętnie w tym temacie z Św.Jehowy bym porozmawiała.
Tylko,że jak chciałam rozmawiać na webedzie to zostałam przez wielebnego Bobo zablokowana do 5 listopada.
Raczej się tam już nie będę udzielać, bo poniżać się nie pozwolę, chyba,że wróci Anna1 [w co wątpię] i zwolni Boba z funkcji, bo mu się w mózgu coś poprzestawiało i to na jego niekorzyść.
To tyle odnośnie Boba i jego kolesi.

[Krystian]

Nike CK lubi kasę.
Dlatego mają biuro nieruchomości.
Biblia webd jest świadkowa. Na Annę nie licz.
Ona Uwielbia Bobo.
Bobo, będzie wszystkich powoli eliminować - tych ludzi, co się znają na Biblii.
Takie osoby jak Ty są mu niewygodne.
On woli wybraną czy wuke, ponieważ słabo znają Biblię, a on takich lubi jak większośc ŚJ.

[Krystian]

Podaję dobry artykuł, dotyczący zakazu transfuzji u ŚJ.

Zacznę od tego, że niedawno sam zetknąłem się z sytuacją, wobec której czułem się bezsilny. Jeden z moich przyjaciół – świadek Jehowy – śmiertelnie zachorował. Był to człowiek bardzo wrażliwy, serdeczny i w każdej chwili gotowy do pomocy, a ja, niestety, nie mogłem mu pomóc, bo on absolutnie nie dopuszczał możliwości transfuzji krwi. Twierdził, że jest to sprzeczne z wolą Boga, a poza tym lekarze zamiast krwi mogą zastosować preparaty zastępcze. Niestety, stosują je bardzo rzadko, i to tylko dlatego, że wolą najprostsze rozwiązania. Takim właśnie jest transfuzja krwi, chociaż sami lekarze uznają, że jej stosowanie wiąże się z pewnym niebezpieczeństwem dla pacjenta (infekcje bakteryjne, wirusowe i inne powikłania). Ponadto mój przyjaciel ufał, że jego życie jest przede wszystkim w rękach Boga, a nie lekarzy. Wierzył, że Bóg – jeśli taka będzie Jego wola – może go uratować bez użycia krwi, a jeśli nawet tak się nie stanie, to on gotowy jest raczej na śmierć, niż pozwolić na transfuzję. Umarł, mając 51 lat.

Czy taka jednak była wola Boga? Czy zakaz transfuzji krwi rzeczywiście pochodzi od Stwórcy, czy raczej od ludzi? Na jakie teksty mówiące o wstrzymywaniu się od krwi najczęściej powołują się świadkowie Jehowy?

Pochodzą one głównie z ksiąg mojżeszowych. Oto jeden z nich: „Wszystko, co się rusza i żyje, niech wam służy za pokarm (…). Lecz nie będziecie jedli mięsa z duszą jego, to jest z krwią jego” (Rdz 9.3-4).

Świadkowie Jehowy, podobnie jak wiele innych społeczności ewangelicznych, uważają, że przykazanie to nie przestało obowiązywać, bo zostało ono powtórzone także w Dziejach Apostolskich, w których czytamy: „Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, by nie nakładać na was żadnego innego ciężaru oprócz następujących rzeczy niezbędnych: wstrzymywać się od mięsa ofiarowanego bałwanom, od krwi, od tego, co zadławione, i od nierządu; jeśli się tych rzeczy wystrzegać będziecie, dobrze uczynicie. Bywajcie zdrowi” (15.28-29).

Ale czy teksty zakazujące spożywania krwi uzasadniają również zakaz przetaczania krwi?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, po pierwsze – należy zauważyć, że w Biblii nie ma ani jednej wzmianki o transfuzji krwi, bo ówczesna medycyna w ogóle nie znała takiej metody leczenia. Pierwszej udanej transfuzji dokonano więc dopiero w XVII wieku, a przeprowadził ją chirurg Jean Baptiste Denis (ok. 1625–1704), który przetoczył krew z tętnicy szyjnej jagnięcia do… żyły piętnastoletniego chorego chłopca.

Po drugie – gdziekolwiek w Biblii mówi się o krwi, rzecz najczęściej dotyczy trzech aspektów: zakazu jej spożywania (dieta), ofiar (kult) i morderstwa (ochrona życia). Czytamy:

„A ktokolwiek z domu izraelskiego albo z obcych przybyszów, którzy mieszkają pośród nich, będzie spożywał jakąkolwiek krew, zwrócę swoje oblicze przeciwko spożywającemu krew i wytracę go spośród jego ludu, gdyż życie ciała jest we krwi, a Ja dałem wam ją do użytku na ołtarzu, abyście dokonywali nią przebłagania za dusze wasze, gdyż to krew dokonuje przebłagania za życie” (Kpł 17.10-11, por. Rdz 9.4; Kpł 3.17; 7.26-27);

„Kto przelewa krew człowieka, tego krew przez człowieka będzie przelana, bo na obraz Boży uczynił człowieka” (Rdz 9.6).

Krwi nie spożywano więc głównie dlatego, że była ona synonimem życia i przy składaniu ofiar przeznaczona była ona wyłącznie dla Boga.

Warto też zauważyć, że każdy, kto w tamtym czasie wstrzymywał się od spożywania krwi, wstrzymywał się również od spożywania tłuszczu, ponieważ tak stanowiło jedno z przykazań Bożych: „Nie będziecie jedli żadnego tłuszczu z wołu, ani z owcy, ani z kozy (…), gdyż każdy, kto spożywa tłuszcz z bydła, które składa się na ofiarę ogniową dla Jahwe, za to, że go spożywa, będzie wytracony spośród swego ludu” (Kpł 7.23,25). Co więcej, zarówno zakaz spożywania tłuszczu, jak i krwi Biblia nazywa wieczystym prawem: „Ustawą wieczystą dla pokoleń waszych, we wszystkich siedzibach waszych będzie to, że żadnego tłuszczu i żadnej krwi spożywać nie będziecie” (Kpł 3.17). W związku z powyższym, czy wierzący, którzy wstrzymują się od spożywania krwi, nie powinni powstrzymać się również od spożywania tłuszczu?

Po trzecie – wracając do samej transfuzji, warto przypomnieć, że zakaz przetaczania krwi obowiązuje świadków Jehowy dopiero od 1945 roku („Strażnica” 1 lipca 1945 r). Co będzie więc z tymi, którzy od roku 1914 do 1945 roku zostali zaliczeni do tzw. klasy niebiańskiej, a którym być może wcześniej przetoczono krew? Jeśli w szczególny sposób zostali oni namaszczeni Duchem Bożym, aby – jak głosi „Strażnica” – podawać „pokarm na czas słuszny”, i już królują oni z Chrystusem, to dlaczego ów restrykcyjny zakaz nie został im objawiony wcześniej? Poza tym jak to jest, że od wczesnych lat trzydziestych XX wieku „ciało kierownicze” nakazywało swoim wierzącym odrzucać szczepionki, ponieważ ich stosowanie było rzekomo sprzeczne z prawem Bożym („Złoty Wiek”, dawniejsza nazwa: „Przebudźcie się!”, wyd. angielskie z 4 lutego 1931 r., s. 293), skoro już po dwóch dekadach – w 1952 r. – pogląd ten odrzucono, twierdząc, że „w sprawie szczepionek każdy powinien decydować za siebie”? Czyż podobnie nie było z przeszczepami, które w 1967 r. kierownictwo z Brooklynu odrzucało („Strażnica”, wyd. polskie, 14/1968 r., s.13-14), aby już po kilkunastu latach na powrót je zaaprobować?

Czy w świetle tych faktów można bezgranicznie wierzyć kierownictwu, które co jakiś czas zmienia swoje stanowisko i to w sprawach najwyższej wagi? Nietrudno przecież się domyślić, co stało się z pacjentami, którzy międzyczasie potrzebowali pomocy.

Po czwarte – zauważmy także, że ilekroć Biblia mówi o zakazie spożywania krwi, zawsze mówi o krwi zwierzęcej. Zakaz ten nie dotyczy więc transfuzji krwi ludzkiej. Zresztą nawet ortodoksyjni Żydzi, chociaż skrupulatnie przestrzegają zasad koszerności, nie mają najmniejszych zastrzeżeń do transfuzji krwi. Transfuzja krwi nie jest bowiem odpowiednikiem jedzenia (nie ma procesu trawienia), ale przeszczepem organu. Nie jest więc ona stosowana z powodu konieczności odżywiania pacjenta, ale z powodu ratowania jego życia, które zawsze w takich przypadkach powinno być priorytetem.

Takie zresztą stanowisko zajmował Chrystus, który w przypadku legalistycznie pojmowanego prawa dotyczącego szabatu stwierdził, że „szabat ustanowiony jest dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu” (Mk 2.27). Usprawiedliwił więc swoich uczniów oraz Dawida, którzy złamali prawo szabatu w trudnych dla siebie okolicznościach (Mk 2.23-26), a następnie uzdrowił człowieka z uschłą ręką (Mk 3.1-4). Czy nie tak powinni postępować wyznawcy Chrystusa również dziś? Czy wolno im potępiać kogokolwiek tylko dlatego, że ktoś ratował swoje życie lub życie najbliższej mu osoby – na przykład swojego dziecka?

Inna sprawa to kwestia autorytetu i władzy rodzicielskiej. Chodzi o to, kto w sprawie ratowania życia niepełnoletnich dzieci powinien decydować o ich leczeniu – rodzice czy też wykwalifikowani lekarze? Jeśli świadkowie Jehowy uważają chrzest dzieci za niedopuszczalny (twierdzą, że dzieci same powinny podjąć tę decyzję, kiedy dorosną), to dlaczego w innej sprawie – życia i śmierci (transfuzji krwi) – chcą decydować za nie, a przede wszystkim za osoby najbardziej kompetentne, jakimi są wykwalifikowani lekarze? Poza tym czy nie lepiej być „winnym” transfuzji krwi, ratując życie, niż być obciążony śmiercią swoich najbliższych? Skoro krew Jezusa została przelana dla naszego odkupienia, to czy i my nie powinniśmy być gotowi oddać krwi dla ratowania swoich bliskich? Przecież Jezus powiedział, że „większej miłości nikt nie ma nad tę, jak gdy kto życie swoje kładzie za przyjaciół swoich” (J 15.13). Krew zaś jest synonimem życia i przynajmniej w części można się nim podzielić z potrzebującymi.

Co jednak z zarzutem, że transfuzja krwi wiąże się czasami z pewnym ryzykiem? Cóż, również wiele lekarstw, które przyjmujemy, ma działanie uboczne, a jednak czasami musimy z nich korzystać, aby ratować swoje zdrowie i życie. Poza tym ryzyko w przypadku transfuzji krwi jest minimalne w porównaniu na przykład z wykrwawieniem się człowieka na śmierć. Zdecydowanie więcej osób umiera z powodu zakazu transfuzji niż z powodu ewentualnych zagrożeń z nią związanych. Znam osoby, które żyją tylko dlatego, że od urodzenia przyjmują krew. Dodam, że są to osoby głęboko wierzące, a transfuzja krwi nie oddaliła ich od Boga.

Chociaż mam wielu serdecznych przyjaciół wśród świadków Jehowy, z przykrością muszę stwierdzić, że transfuzja krwi w rzeczywistości wygląda zupełnie inaczej, niż przedstawia to kierownictwo z Brooklynu. Uważam też, że bezgraniczne zaufanie do takiego kierownictwa, które w niejednej sprawie wielokrotnie zmieniało swoje stanowisko, nie jest ani bezpieczne, ani wskazane. Tym bardziej, że zakazując transfuzji krwi, pośrednio przyczynia się ono do śmierci swoich wyznawców. Ponadto każe wykluczać ze zboru tych, którzy do niedawna należeli do grona najbliższych, a których każe się odrzucić i potępia tylko dlatego, że ośmielili się ratować swoje życie lub życie swoich bliskich. Tych, którzy na to pozwalają, należałoby zapytać, czy naprawdę byli to ich bliscy, prawdziwi przyjaciele, czy tylko formalni „bracia” i „siostry”, wobec których tylko udawali miłych i serdecznych.

Pamiętajmy, że nikt nie może nam niczego narzucić. W niejasnych do końca sprawach zawsze należy kierować się własnym poznaniem i sumieniem. Apostoł Paweł radził: „Przekonanie jakie masz, zachowaj dla siebie przed Bogiem. Szczęśliwy ten, kto nie osądza samego siebie za to, co uważa za dobre” (Rz 14.22). Zatem „każdy niech bada własne postępowanie, a wtedy będzie miał uzasadnienie chluby wyłącznie w sobie samym, a nie w porównaniu z drugim. Albowiem każdy własny ciężar poniesie” (Gal 6.4-5, por. 2 Tm 2.7). Warto też brać przykład z apostołów, „aby nie rozumieć więcej ponad to, co napisano” (1 Kor 4.6).

[nike]

Jeżeli chodzi o przyjmowanie transfuzji krwi przez Św.Jehowy to oni jak nazywali się badaczami jeszcze za br. Russella to transfuzja nie była zabroniona, potem chyba po roku 1931 kiedy to Rutherword dał nowa nazwę grupie która trzymała z Rutherfordem nazwę Św.Jehowy i chyba kilka lat po roku 1931 Rutherford zaczął robić czystkę w doktrynach i też zabronił transfuzji krwi.
ODNOŚNIE TRANSFUZJI KRWI
Poniższy tekst na temat transfuzji krwi został zamieszczony na internetowej stronie pytań organizacji „Ś.J.": „Czy przyjmowanie transfuzji krwi jest niewłaściwe? Pamiętajmy, że Jehowa wymaga, abyśmy powstrzymywali się od krwi. To znaczy, że nie powinniśmy żadną drogą przyjmować krwi innych ludzi do naszych ciał ani NAWET NASZEJ WŁASNEJ KRWI, KTÓRA BYŁA PRZECHOWYWANA (Dz.Ap. 21:25). Zatem prawdziwi chrześcijanie nie będą przyjmować transfuzji krwi. Oni będą korzystać z innych metod leczenia, takich jak przetaczanie substancji niebędących produktami krwiopochodnymi. Oni chcą żyć, lecz nie będą usiłować zachować swego życia przez łamanie Boskich praw" (Mat. 16:25).

Bardzo wszystko ładnie, ale Biblia mówi tylko o piciu krwi zwierzęcej i warto się nad tym zastanowić.

[Krystian]

Dobrze wiesz nke, że świadkowie bardziej się trzymają wytycznych CK, niż prawdziwych nauk biblijnych.

[Henryk]

Ci, dla których krew jest świętą, ponieważ była składana na ołtarzu- mam na myśli wyznawców prawa Mojżeszowego- nie mają żadnych oporów przed transfuzją.
Czy to swojej krwi, czy od innego dawcy.
https://www.facebook.com/...156298851499103

[nike]

Też tak uważam, po drugie jest to biblijne tłumaczenie, wszystko należy robić,żeby ratować bliźniego.
Św.Jehowy mają taka miłość do swojej rodziny,ze, "NIBY" dla Boga poświęcają życie nie przyjmując transfuzji, a tym samym stają się winnymi ich śmierci co w zakonie było i jest niewybaczalne.

[nike]

Bobuś mnie odblokował przed czasem jaki to dobry facio jest. Anioł prawie.

[Krystian]

[Krystian]

CK inteligentnie żebrze o pieniądze

"Choć więc mówimy o pieniądzach, nigdy nikogo nie przymuszamy, ani na nikim nie wywieramy presji, żeby zebrać pieniądze. Nie w naszej organizacji. Mają w tym wprawę kościoły chrześcijaństwa."

Posłuchajcie od 36 minuty

https://www.jw.org/pl/bib...jwb-082_1_VIDEO

[domi.nika]

[Krystian]

Pomazańcy ŚJ na wesoło

https://lh3.googleusercontent.com/UKEDamAEwuGQI_tKvMFbE8edJMMxm6sCNYIqYLDtS4u5ujbWGNOh1fW_4WmvxhDAIFyHsg=s151

[Krystian]

[Krystian]

Jak CK indoktrynuje dzieci ŚJ bajkami

https://www.youtube.com/watch?v=Ld2ys-fBW0Y

Biblia przecież, nigdzie nie zakazuje obchodzenia urodzin.