FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Markerów]

O co chodziło w zakazie wykonywania wizerunków?
Pora wyjaśnić kilka rzeczy:
Prawo Mojżeszowe zostało dane do wykonania, uczestnicy Przymierza
Mojżeszowego mieli je wypełniać i już.
Jednak ja – chrześcijanin - nie jestem sygnatariuszem Przymierza Mojżeszowego.
Stosunek między mną a Bogiem jest całkiem inny:
„Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem
was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.”
/J 15,15/
Tak więc - choć Dekalog pozostaje ważnym wskazaniem moralnym, powinienem
zrozumieć dlaczego zawiera on takie czy inne „przepisy wykonawcze” i jaka jest istota
poszczególnych przykazań.

Co zatem jest istotą I przykazania?
Spójrzmy powtórnie na tekst w Księdze Wyjścia:
„Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani
żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co
jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył,
ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym”
/Wj 20,3-5a/
...i w Księdze Powtórzonego Prawa:
„Nie będziesz miał bogów innych oprócz Mnie. Nie uczynisz sobie posągu ani
żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko albo na ziemi nisko, lub w wodzie poniżej
ziemi. Nie będziesz oddawał im pokłonu ani służył. Bo Ja jestem Pan, Bóg twój, Bóg
zazdrosny”/Wj 5, 7-9a/

Twierdzę, iż istotą tego przykazania jest - w obu wypadkach - zdanie pierwsze:
„Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!”
Aby uzasadnić to twierdzenie, spróbujmy wydobyć istotę dalszej części tekstu.
W obu
wypadkach obejmuje on dwa zdania – i w obu wypadkach pierwsze z nich mówi o zakazie
sporządzania rzeźby lub obrazu czegokolwiek co jest „na niebie wysoko albo na ziemi nisko,
lub w wodzie poniżej ziemi”.😉

Czy owo pierwsze zdanie zawiera istotę przykazania, tj. zakaz
robienia jakichkolwiek wizerunków? Oczywiście nie, w przeciwnym bowiem razie
niemożliwa byłaby jakakolwiek sztuka czy inżynieria, że o fotografii w dowodzie osobistym
nie wspomnę. ☺️

Co więcej, gdyby zakaz sporządzania wizerunków był „zasadą samą w sobie”,
wówczas Bóg nie poleciłby ozdobienia wizerunkami Świątyni czy Arki Przymierza

Clou zawiera się w ostatniej części, a więc „Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie
będziesz im służył” gdzie znajdujemy też krótkie objaśnienie powodów takiego zakazu
„ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym”.

Wszystko więc jasne – rzeźby i obrazy o jakich mówi Pismo to wizerunki, które w
sercach Izraelitów stanowią konkurencję dla Boga – chodzi więc o zakaz oddawania czci
boskiej posągom i obrazom – co koresponduje doskonale z pierwszym zdaniem „Nie będziesz
miał cudzych bogów obok Mnie!”.
😇😇

[Pokoja]

[Henryk]

[Markerów]

Ok..
Bo widzę że wielu z was nie dokońca rozumie ,
Więc przedstawię sprawę w aspekcie bałwochwalstwa a dokładnie
Dwóch rodzajów bałwochwalstwa.
Otóż
Biblia definiuje dwa „rodzaje” bałwochwalstwa:
Rodzaj I - Cześć innych bogów
Istotę pierwszego (być może podstawowego) rodzaju bałwochwalstwa dobrze oddaje
fragment z Księgi Mądrości opisujący „historię bałwochwalstwa”:
„Ojciec, w przedwczesnym żalu pogrążony, sporządził obraz młodo zabranego
dziecka i odtąd jako boga czcił ongiś zmarłego człowieka, a dla poddanych ustanowił
wtajemniczenia i obrzędy; a z biegiem czasu ten zakorzeniony bezbożny obyczaj zaczęto
zachowywać jako prawo. I na rozkaz władców czczono posągi: nie mogąc z powodu
odległego zamieszkania czcić ich osobiście, na odległość ludzie odtwarzali postać,
sporządzając okazały wizerunek czczonego króla, by nieobecnemu schlebiać gorliwie, tak jak
obecnemu. Nawet tych, co go nie znali, do wzmożenia kultu skłaniała dążność do sławy u
twórcy. Ten bowiem, chcąc się może przypodobać władcy, sztuką swą doprowadził
wizerunek do wielkiej piękności, a tłum, zachwycony piękną robotą, uznał za bóstwo tego,
którego dopiero co czczono jako człowieka. I dla żyjących sidłem stało się to, że ludzie,
ulegając nieszczęściu lub władzy, nadali nieprzekazywalne Imię kamieniom i drewnom.”
/Mdr 14,15-21/

Autor wyraźnie nawiązuje do czci „boskiej” władców i ich posągów. Problemem jest
nie tyle to że czci się wizerunek,, ale to iż czci się kogoś/coś innego jako boga.
Tak więc rzeźby i obrazy z Wj 20,4, to bogowie narodów otaczających Izrael (Wj 20,3)
Jest to najbardziej znany rodzaj bałwochwalstwa, jednak nie jedyny.
😉
Rodzaj II - Cześć wizerunku jako Boga
Powie ktoś: no dobrze, rozumiem jeśli były to wizerunki „innych bogów”. Dlaczego
jednak Jahwe miałby być zazdrosny o swój własny obraz czy rzeźbę
??🤔

Abyście lepiej to zrozumieli, trzeba powiedzieć parę słów na temat pojmowania kultu
przez starożytnych semitów (i ludy okoliczne).
Choć dla człowieka Zachodu wydaje się to
może dziwne, w pojęciu tych ludów wizerunek bóstwa był tożsamy z bóstwem 😮😮😮
Pewnie tego nie wiecie 😉
.
Nie inaczej było w Izraelu
Weźmy opis buntu Żydów na pustyni w 32 rozdziale
Księgi Wyjścia, kiedy to uczynili sobie posąg byka i oddawali mu cześć.
Znajdziemy tam
takie m.in. zdania:
1.A gdy lud widział, że Mojżesz opóźniał swój powrót z góry, zebrał się przed Aaronem i
powiedział do niego: Uczyń nam boga, który by szedł przed nami, bo nie wiemy, co się
stało z Mojżeszem, tym mężem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej.
[...]
4. A wziąwszy je z ich rąk nakazał je przetopić i uczynić z tego posąg cielca ulany z metalu. I
powiedzieli: Izraelu, oto bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej.
[...]
8. Bardzo szybko odwrócili się od drogi, którą im nakazałem, i utworzyli sobie posąg cielca
ulanego z metalu i oddali mu pokłon, i złożyli mu ofiary, mówiąc: Izraelu, oto twój bóg,
który cię wyprowadził z ziemi egipskiej.
[...]
23. Powiedzieli do mnie: Uczyń nam boga, który by szedł przed nami, bo nie wiemy, co się
stało z Mojżeszem, z tym mężem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej.
[...]
31. I poszedł Mojżesz do Pana, i powiedział: Oto niestety lud ten dopuścił się wielkiego
grzechu, gdyż uczynił sobie boga ze złota.

Jak widać złoty
cielec nie był tylko „wizerunkiem”, lecz był po prostu bóstwem. 😮😉 Zwróćcie też uwagę, że
(zwłaszcza w wierszach 1 i 23) teksty te sugerują, iż ów cielec nie był pomocą modlitewną,
lecz rzeczą niezbędną do składania ofiar i modlitwy. złoty cielec został odlany jako… Bóg Jahwe!!
!
I tu ciekawostka dla was 😉😉bo to na pierwszy rzut oka gniew Boga wydaje się dziwny: 🤔
dlaczego
miałby On być zazdrosny o swój własny wizerunek?🤔
I tu wkracza sposób widzenia sprawy przez starożytny Wschód. Złoty Cielec, ulany
jako Bóg Jahwe nie był wizerunkiem Boga, lecz samym Bogiem.
Tylko przy takim spojrzeniu „zazdrość” Jahwe jest zrozumiała i uzasadniona.
Podobne rozumienie bałwochwalczego wizerunku znajdzuecie u Izajasza, w słynnej
„satyrze na bałwochwalstwo”:
„To wszystko służy człowiekowi na opał: część z nich bierze na ogrzewanie, część na
rozpalenie ognia do pieczenia chleba, na koniec z reszty wykonuje boga, przed którym
pada na twarz, tworzy rzeźbę, przed którą wybija pokłony.
Jedną połowę spala w ogniu i na rozżarzonych węglach piecze mięso; potem zajada
pieczeń i nasyca się. Ponadto grzeje się i mówi: Hej! Ale się zagrzałem i korzystam ze
światła!
Z tego zaś, co zostanie, czyni swego boga, bożyszcze swoje, któremu oddaje
pokłon i pada na twarz, i modli się, mówiąc: Ratuj mnie, boś ty bogiem moim!”/Iz 44:15-
17/

Wyraźnie widać, iż bałwochwalca traktuje posąg czy rzeźbę jako swoje bóstwo, a nie
jako jego wyobrażenie – inaczej satyra byłaby pozbawiona sensu.
..😅😉

[Markerów]

[quote="Pokoja"]

[Markerów]

[quote="Pokoja"]

[Markerów]

Wracając do głównego tematu.
To pojmowanie rzeźby – jako bóstwa, a nie jedynie wizerunku bóstwa –
znajdujemy w Dziejach Apostolskich.
W Dz 19,26 złotnik Demetriusz mówi: „Widzicie też i
słyszycie, że nie tylko w Efezie, ale prawie w całej Azji ten Paweł przekonał i uwiódł wielką
liczbę ludzi gadaniem, że ci, którzy są ręką uczynieni, nie są bogami”.

Gdybyśmy chcieli dopasować powyższe do człowieka modlącego się przed
krucyfiksem, musielibyśmy przyjąć że to nie Chrystusa, lecz ów krucyfiks uważa on za Boga! 😅😅😅😅

Dziś podobne rozumienie roli wizerunku spotyka się chyba tylko w buddyzmie.
Słynne walce modlitewne przy wejściu do świątyń tybetańskich mają na powierzchni
wizerunki świata - wierni obracając dłonią młynek dotykają wizerunku świata - ergo wchodzą
kontakt z całym światem który jest w tej religii jednocześnie bogiem
🤨😌

Bardzo dobitnie pokazuje ten rodzaj kultu Księga Mądrości:
„Bardzo są niemądrzy i od duszy dziecięcej biedniejsi wszyscy wrogowie Twego ludu
i jego ciemięzcy. Wzięli bowiem za bóstwa wszelkie pogańskie posągi, które ni władzy
wzroku nie mają, by spojrzeć, ni nozdrzy, aby powietrzem odetchnąć, ani uszu, by słyszeć,
ani palców u rąk, żeby dotknąć, a nogi ich niezdatne do chodzenia. Człowiek je bowiem
uczynił, ulepił je ktoś, kto sam trzyma ducha w dzierżawie. Żaden człowiek nie zdoła ulepić
bożka, choćby do siebie podobnego, ale sam śmiertelny rzecz martwą tworzy niecnymi
rękami”/Mdr 15,14-17/

Jak widać, autor polemizuje z braniem posągu za Boga, argumentując że
„Żaden człowiek nie zdoła ulepić bożka” – co w przypadku wizerunku mającego być
jedynie wyobrażeniem bożka byłoby zbędnym truizmem.😇😅😅

Całkowicie inne jest rozumienie obrazu we współczesnym chrześcijaństwie. „Kult”
oddawany obrazom (a także „kult” oddawany świętym!) jest tzw. kultem pośrednim.
Nikt
przy zdrowych zmysłach nie czci obrazu czy rzeźby jako Boga - nie ma więc mowy o
bałwochwalstwie! 😇😇😇

Podobnie nikt nie propaguje czczenia Maryi czy świętych jako bogów, czy
nawet „mniejszych bogów”. Jeśliby ktoś tak robił, byłby w poważnym niebezpieczeństwie
jaki wiąże się z bałwochwalstwem. 😡

Kościół nigdy takiej postawy nie propagował i nie
propaguje jej także dziś.
Zresztą oddajmy głos Biblii – Księga Mądrości opisuje kult bałwochwalczy w
następujący sposób:
„Oto jakiś cieśla wyciął odpowiednie drzewo, całą korę zdjął z niego umiejętnie i
obrobiwszy ładnie sporządził sprzęt przydatny do codziennego użytku. A odpadków z tej
obróbki użył do przygotowania pokarmu i nasycił się. Wziął spośród nich odpadek na nic już
niezdatny, kloc kręty, poprzerastany sękami, rzeźbił, bawiąc się pracą dla odpoczynku, i
przekształcał, próbując swych umiejętności. Odtworzył w nim obraz człowieka lub uczynił
coś podobnego do jakiegoś marnego zwierzęcia. Pociągnął minią, czerwienią jego
powierzchnię zabarwił i zamalował na nim wszelką skazę. Przygotował mu pomieszczenie
stosowne: na ścianie umieścił, przytwierdzając gwoździem. Zatroszczył się więc o niego,
żeby czasem nie spadł, wiedząc, że sobie sam pomóc nie zdoła, bo jest tylko obrazem i
potrzebuje pomocy.
Ale gdy się modli w sprawie swego mienia, w sprawie swych zaślubin i dzieci - nie
wstydzi się mówić do bezdusznego. I bezsilnego prosi o zdrowie, do martwego modli się o życie. Najbardziej bezradnego błaga o pomoc, a o drogę szczęśliwą - niezdolnego
posłużyć się nogą. O zarobek, o pracę, o rękę szczęśliwą, o siłę prosi tego, czyje ręce są
jak najbardziej bezsilne.”/Mdr 13,11-19/😒😒😒😒🤔


Czy naprawdę człowiek modlący się przed krucyfiksem pasuje do tego opisu? Czy
prosi o cokolwiek rzeźbę? Czy rzeczywiście zwraca się do kawałka drewna????¿?????????

[Pokoja]

[quote="Markerów"]

[Markerów]

[quote="Pokoja"]:oops:

[Henryk]

[Markerów]

[Markerów]

[Henryk]

[Markerów]

[Markerów]